ตามหาผู้หญิงคนหนึ่งบนรถเมล์สาย 166 :)

กระทู้สนทนา

แอบรัก ความรักวัยทำงาน ศาลาคนเศร้า ประสบการณ์ความรัก

"ถ้าไม่เริ่มเข้าไปทัก เปอร์เซ็นต์ก็จะเท่ากับ ศูนย์"

คำพูดนี้เป็นคำพูดจากพี่ที่ออฟฟิตพูดกับผมวันนี้หลังจากที่ผมคุยปรึกษาเรื่องชีวิตรัก และวนอยู่ในความคิดผมตลอดทั้งวัน

เพราะชีวิตนี้ไม่เคยจีบคนที่ไม่รู้จักมากก่อนเลย (แฟนเก่าๆ เริ่มคบจากความสัมพันธ์ที่เป็นเพื่อนกันมาก่อนตลอด)

จนกระทั่งผมกำลังจะนั้งรถเมล์สาย 166 จากอนุเสาวรีย์กลับท่าน้ำปากเกร็ด ชั่วแว๊บเดียวที่เห็นหน้าเขา ผมก็รู้สึกชอบเขาขึ้นมาทันที

ผมเลือกที่จะนั้งหลัง ถัดจากเธอไปสองแถว และตลอดทาง คำพูดของพี่คนนั้นก็ดังอยู่ในหัวตลอด

ผมจึงตัดสินใจ กะว่าจะลงป้ายเดียวกับเธอ แล้วรวบรวมความกล้าไปขอไลน์เธอสะหน่อย

รอเธอลงจนสุดป้ายก็รู้ว่าเขาคนนั้นลงป้ายเดียวกับผม (แอบดีใจ คนบ้านเดียวกัน ฮ่าฮ่าฮ่า

) เลยกะลงไปขอไลน์ตามแผนที่วางไว้

แต่ปรากฏว่า หลังจากเธอลงจากรถ เธอก็เดินเหมือนมองหาใครสักคน ผมก็กลัวว่าเธอจะมองหาแฟนเปล่า (แบบแฟนเขามารับงี้จะได้ยกเลิกแผน กลัวโดนแฟนเขาต่อย 555+)

สุดท้ายเขาก็เปิดประตูรถคันหนึ่ง แล้วก็ขึ้นรถ (คาดว่าน่าจะเป็นคุณพ่อเขามารับ) แล้วก็ออกไปเลย ส่วนผมก็เดินเลยไปทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แต่จริงๆแล้วรู้สึกแห้วรับประทานมาก อุตสาห์รวบรวมความกล้าทั้งที อดสะงั้น กลับมาถึงบ้านก็คิดว่ามันจะผ่านไป

ภาพตัดมา รู้ตัวอีกทีก็มานั้งพิมพ์หาเขาคนในพันทิปแล้วหล่ะครับ 5555+

ถ้าเขาคนนั้นมาอ่าน อยากจะบอกว่า "ผมอยากรู้จักคุณจริงๆนะ" นะครับ

ปล. (จำรายละเอียดไม่ค่อยได้ มัวแต่นั้งรวบรวมความกล้าอยู่ 555+) เขาคนนั้น ผมทรงบ๊อบ ใส่เสื้อสีน้ำตาล สูงประมาณ 160 รู้แค่นี้จริงๆ

ปล 2. ตั๋วรถเมล์ผมเลข 3091393 หรือไม่ก็ 3127010 (ไม่แน่ใจเลขไหนเพราะผมนั้งไป-กลับเช้าเย็นแล้วเก็บตั๋วไว้ทั้งคู่ แต่น่าจะเป็นอันหลังนะ ส่วนเลขเขาน่าจะอยู่เลขใกล้ๆกันไม่เกิน20เลขครับ)

ปล 3. ลืมแนะนำตัวเองเลย ผมผู้ชายที่ใส่เชิ้ตแขนยาวสีน้ำเงิน ใส่แว่น หุ่นหมีหน่อยๆนะครับ