เริ่มจากอยากดูหนัง ที่จังหวัดที่อยู่ มี แค่โรงตัว เอส ไม่มีโรงอื่น 

ปกติจะใช้แอพ wallet เจ้าหนึ่งซื้อตั๋ว เป็นประจำเพราะราคาถูกกว่า
แต่ระหว่างที่เดินเล่นในห้าง มือถือ ดัน แบตหมด 

พอจะซื้อตั๋วก็ได้มีโอกาสกลับไปใช้ เคาน์เตอร์ขายตั๋วอีกครั้ง หลังจากไม่ได้ใช้ตรงนี้มานานมาก 
แต่เมื่อไปถึง พนักงานก็ถามว่า " มีบัตรสมาชิกที่เป็นบัตรเติมเงินสดไหม?" "ตอนนี้ทางเราไม่สามารถให้บริการขายตั๋วด้วยเงินสดได้แล้ว" 

ผ่าม ๆ  ผ่าม ๆ  สตั้น ไปพักหนึ่ง   แล้วผมก็ถามว่า "ถ้าจะซื้อตั๋ว ต้องทำไง" 

เธอก็อธิบายเป็นเรื่องเป็นราว ยืดยาวมาก 
สรุปสั้น ๆ  คือ คุณต้องมี บัตรเครดิต หรือ เดบิต หรือ บัตร สมาชิกของโรงหนังแบบเติมเงินได้ (ที่ต้องจ่ายค่าบัตรใหม่ทุก ๆ ปี เพื่อ ให้ได้สิทธิพิเศษ ที่เค้าอ้างว่าจะดีมากมาย)
เพื่อซื้อตั๋วหนังที่เครื่องอัตโนมัติ ,ที่หน้าเคาน์เตอร์ ,ที่ แอพของโรงหนัง และหรือ ที่แอพ wallet ต่าง ๆ 
(ยังไม่รองรับการจ่ายด้วย QR code Promptpay)

โดยเรื่องนี้อาจไม่ใหม่ ไม่แปลก สำหรับคนที่เคยใช้ชีวิตใน กทม.แบบผม  แต่สำหรับคนที่ใช้ชีวิตในต่างจังหวัด นี่คือสิ่งที่ต้องเรียนรู้ และปรับตัว

หลาย ๆ เสียงเกิดคำถามว่า ถ้าไม่มี บัตรเครดิต ไม่มีบัตรเดบิต  ไม่มีแอพวอลเลต ละ ทำยังไง?  

คำตอบคือ ซื้อบัตรสมาชิกแบบเติมเงินสิ  แล้วถ้าไม่มีละต้องทำไง?  คำตอบคือ ไม่ต้องดู จบนะ กลับบ้านนอน เพราะพนักงานไม่ขาย ด้วยเงินสด 

แล้วถ้าอยากดูจริง ๆ  ละ  ทางออกคือ  ก็ขอให้คนที่มีบัตรต่าง ๆ  ที่ซื้อได้ ช่วยซื้อให้  แล้วคุณก็จ่ายเงินให้เขาไป
แต่มันน่าจะมีวิธีที่ดีกว่านี้ไหม?

เพราะถ้าโรงหนังขายตั๋วได้น้อยลง โรงหนังเองก็คงลำบากไม่น้อย 

แล้ววันหนึ่งกิจการอื่น ทำตามบ้าง จะเป็นอย่างไร    จะรุ่ง หรือร่วง? 

สมาชิกท่านอื่น มีความเห็นอย่างไรกันบ้าง