สวัสดีค่ะทุกคน
กระทู้นี้ เป็นกระทู้แรกของเรา ที่ตั้งใจว่าอยากทำให้มันเป็นทั้งอุทธาหรณ์ และที่ระบาย รวมทั้งที่หาทางออกของเราให้กับปัญหาชีวิตในครั้งนี้
เราอายุ 36 ปี เป็นเจ้าของกิจการขายอาหารทะเล ในสมัยเด็ก ทางบ้านเราค่อนข้างตามใจ อยากได้อะไรก็ให้ ด้วยความที่พ่อรักเรามาก และเป็นลูกคนเดียว จึงส่งเราไปเรียนที่กรุงเทพตั้งแต่เด็ก ทำให้เราเป็นคนมั่นใจในตัวเอง กล้าตัดสินใจ และที่สำคัญ ทะเยอะทะยาน มองเห็นเพื่อนมีอะไร ก็อยากได้อยากมีเหมือนเพื่อน
3 ปีที่แล้ว เราทำงานบริษัทเอกชนดีๆเรื่อยมาในขณะนั้น ด้วยบริษัทที่เราทำงาน มีแต่บริษัทชั้นนำของประเทศ ไม่มีสมบัติอะไรเป็นของตัวเองที่ทำให้ต้องมีหนี้สิน หรือมีข้อมูลในเครดิตบูโร ... เรานี่เนื้อหอมสุดๆ ... ทุกธนาคารดิ่งเข้ามาขอเราทำบัตรเครดิต ... ยิ้มสิ!! ด้วยความหัวสูงอยู่แล้ว ทำหมดทุกใบ มีกี่ใบใช้หมดเต็มวงเงินอันเนื่องมาจากการใช้ชีวิตจริงกินหรูอยู่แพง เริ่มจ่ายไม่ไหวสิ... ทะยอยผ่อนคืนไปในเวลา 2 ปี จากยอดรวมทุกใบเกือบ 1.5 แสน จนเหลือหนี้รวมทุกใบไม่ถึง 50,000 บาท และหยุดจ่ายไปในที่สุด .. แน่นอน ตัวแดงในเครดิตบูโรมาเยือน
เริ่มเบื่อการทำงานแบบเช้ารถติด เย็นรถติด จึงลาออกมาทำธุรกิจขายของออนไลน์ ช่วงแรกรับครีมมาบ้าง เสื้อผ้ามาบ้าง แล้วไงล่ะ!! ขายไม่ค่อยออก เงินที่มีเริ่มหมด ... จุดบัดซบของชีวิตจึงเริ่มต้นขึ้น !!!
เราหันมาเปิดธุรกิจขายอาหารทะเลที่ต่างจังหวัด ต้องใช้ทุนเยอะ ทำไงดีล่ะ?!? เปิด google พิมพ์หาเงินกู้ด่วน กู้ฉุกเฉิน ก็ผดดนเค้าหลอกให้โอนเงินไปก่อนอีก ค้นลงมา เจอบ้านแชร์!!!
เอาสิ !! ... พระอินทร์มาโปรดเลยเวลานั้น ... เพราะกู้ธนาคารไม่ได้ ต้องหาเงินหมุนสุดตัว เราจึงดิ่งหน้าสู่บ้านแชร์เต็มที่ ... จากลงวงแชร์ 5 วง เริ่มลงเพื่อหมุนมากขึ้น เป็น 10 วง 20 วง จนในตอนนี้ ... 70 วง ทุกวันนี้ เราจ่ายค่าแชร์ตกวันละ 20,000-40,000 บาท !!! ใช่ค่ะ ทุกคนอ่านไม่ผิด .. (ต้องทำงานอะไรถึงจะมีเงินจ่ายขนาดนี้)
มันเป็นระบบงูกินหาง ต้องลงแชร์วงใหม่เพื่อปิดวงเก่า ทำแบบนี้เรื่อยๆจนมากลับมาพันตัวเอง เราเริ่มมีหนี้มากขึ้น ... เดือดร้อนทางบ้านแล้วสิ !! ทางบ้านช่วยเต็มที่ จนตอนนี้ เหลือทรัพย์สินแค่บ้านหลังเดียวที่จำนองธนาคารอยู่ รถขายหมดเพื่อให้เรามาหมุนจ่ายแชร์ ทางบ้านกู้นอกระบบให้ จนตอนนี้ แทบจะไม่มีเงินจ่ายดอก ญาติพี่น้อง...
เราหยิบยืมทุกคนทั่วสารทิศ จนตอนนี้ เราและทางบ้านมีหนี้รวมทั้งหมด 1.1 ล้านบาท !!! หนี้อันเกิดจากการเล่นแชร์ และการลงทุนทำธุรกิจของเราที่พังล้มไม่เป็นท่า
หลายคนคงสงสัยว่า ทำไมไม่เอาเงินมาปิดวงแชร์ให้หมด ... ถ้าคนเล่นแชร์จะรู้เลยว่า เท้าแชร์ส่วนใหญ่จะไม่ยอมให้ปิดวงทั้งหมด เนื่องจากจะต้องมี วงที่ยังไม่ได้รับ เป็นตัวค้ำประกัน เพราะเท้าเองก็กลัวเราไม่จ่าย ปล่อยทิ้งมือที่ยังไม่ได้เปียให้มาเป็นภาระของเท้า อีกอย่าง .. ด้วยความที่เราจ่ายค่าแชร์ตรงเวลาตลอด เท้าแชร์จึงไม่ยอมให้เราปิดจบบัญชีง่ายๆ .. ด้วยข้ออ้างที่ว่า
“ถ้าปิดจบหมด วงที่ยังไม่ได้รับก็จะเอามาหักวงที่รับไปแล้วนะ = ยอดจากที่ + อยู่ จะกลายเป็น - หมายถึงเราต้องจ่ายเพิ่มไป!!! (มีงี้ด้วย ?!?)”
ถ้าหนีล่ะ ... ดำเนินคดีสิคะ!!!
ถ้าไม่จ่ายล่ะ ... พ่อแม่ท่านอยู่ไหน เราจะตามให้มาใช้หนี้ให้หมด ทรัพย์สินมีอะไร จะยึดมาขาย
รู้ไว้นะ ... เบื้องหลังตรูเป็นใคร ไม่แน่จริงมาเป็นเท้าแชร์ไม่ได้หรอก
เราจึงต้องจำใจให้ระบบงูอนาคอนดานี้มาพันคอตัวเองไปเรื่อยๆจนตอนนี้มันค่อยๆเขมือบเราและครอบครัวเราไปจนจะหมดแล้ว
พ่อแม่เราร้องไห้ บอกเราว่าเกิดมาไม่เคยไม่มีเงินติดบัญชีและเป็นหนี้มากขนาดนี้ เราเครียดสะสมจนตอนนี้เป็นโรคซึมเศร้าขั้นวิกฤต ต้องพบจิตแพทย์ทุกอาทิตย์ ทานยาวันละ 3-5 เม็ด ต้องบำบัด จนมาถึงจุดสุดท้าย ... ที่เราคิดไตร่ตรองไว้ ... คือการ เอาลมหายใจที่มี ไปแลกกับเงินประกันชีวิตมาใช้หนี้
เราค้นกรมธรรม์ทุกฉบับที่มี เบี้ยและเงินสินไหมทดแทนเรารวมๆกันแล้ว ได้อยู่ 5-6 ล้านบาท ซึ่งคงเพียงพอต่อการใช้หนี้แชร์ และหนี้ญาติพี่น้อง รวมทั้งต่อลมหายใจให้ทางบ้านได้อีกนาน ... เราคิดว่าเราตัดสินใจดีแล้ว
1 ชีวิต แลกกับอีกหลายชีวิตข้างหลัง เกิดมาก็คงคุ้มแล้ว ในหัวเฝ้าคิดวนเวียนแบบนี้ตลอดเวลา จนถึงขนาดพ่อแม่เรายกมือไหว้เรา อย่าทำแบบนี้เลยลูก ถ้ามันแย่ขนาดนั้นก็ตายพร้อมกัน เพื่อที่พ่อแม่จะได้ไม่ต้องมาจัดงานศพให้ลูก เราก็เริ่มมีสติขึ้นมาหน่อย ... แล้วก็วนเวียนแบบนี้อีก
เราหาทางออกให้กับปัญหานี้ไม่ได้ ไม่รู้จะร้องขอให้ใครช่วยอย่างไร และคงทำอะไรไม่ได้นอกจากทำใจยอมรับกับสภาพที่เป็นจนกว่าจะถึงที่สุด
การเล่นแชร์ ถ้าหมุนเงินเป็น บริหารดีมันก็มีประโยชน์ในยามฉุกเฉิน แต่ถ้าไม่!!! จุดจบคือหนี้มหาศาลแบบเรา
ใครจะคิดว่า สมน้ำหน้า ทำตัวเอง กระทู้ล่อเป้า เราก็ยิ้มรับทุกคำด่า ใช่ !! เราทำตัวเอง
ใครที่ให้กำลังใจ อ่านเรื่องราวของเราแล้วไม่คิดผิด บริหารผิดแบบเรา เราก็ขอขอบคุณไว้ตรงนี้ เพื่อที่วิทยาทานนี้จะส่งบุญ ให้เราหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้บ้าง
/// คิดถูกแล้วใช่ไหม,, การเอา 1 ชีวิตแลกกับเงินใช้หนี้ให้อีกหลายชีวิต ///
กระทู้นี้ เป็นกระทู้แรกของเรา ที่ตั้งใจว่าอยากทำให้มันเป็นทั้งอุทธาหรณ์ และที่ระบาย รวมทั้งที่หาทางออกของเราให้กับปัญหาชีวิตในครั้งนี้
เราอายุ 36 ปี เป็นเจ้าของกิจการขายอาหารทะเล ในสมัยเด็ก ทางบ้านเราค่อนข้างตามใจ อยากได้อะไรก็ให้ ด้วยความที่พ่อรักเรามาก และเป็นลูกคนเดียว จึงส่งเราไปเรียนที่กรุงเทพตั้งแต่เด็ก ทำให้เราเป็นคนมั่นใจในตัวเอง กล้าตัดสินใจ และที่สำคัญ ทะเยอะทะยาน มองเห็นเพื่อนมีอะไร ก็อยากได้อยากมีเหมือนเพื่อน
3 ปีที่แล้ว เราทำงานบริษัทเอกชนดีๆเรื่อยมาในขณะนั้น ด้วยบริษัทที่เราทำงาน มีแต่บริษัทชั้นนำของประเทศ ไม่มีสมบัติอะไรเป็นของตัวเองที่ทำให้ต้องมีหนี้สิน หรือมีข้อมูลในเครดิตบูโร ... เรานี่เนื้อหอมสุดๆ ... ทุกธนาคารดิ่งเข้ามาขอเราทำบัตรเครดิต ... ยิ้มสิ!! ด้วยความหัวสูงอยู่แล้ว ทำหมดทุกใบ มีกี่ใบใช้หมดเต็มวงเงินอันเนื่องมาจากการใช้ชีวิตจริงกินหรูอยู่แพง เริ่มจ่ายไม่ไหวสิ... ทะยอยผ่อนคืนไปในเวลา 2 ปี จากยอดรวมทุกใบเกือบ 1.5 แสน จนเหลือหนี้รวมทุกใบไม่ถึง 50,000 บาท และหยุดจ่ายไปในที่สุด .. แน่นอน ตัวแดงในเครดิตบูโรมาเยือน
เริ่มเบื่อการทำงานแบบเช้ารถติด เย็นรถติด จึงลาออกมาทำธุรกิจขายของออนไลน์ ช่วงแรกรับครีมมาบ้าง เสื้อผ้ามาบ้าง แล้วไงล่ะ!! ขายไม่ค่อยออก เงินที่มีเริ่มหมด ... จุดบัดซบของชีวิตจึงเริ่มต้นขึ้น !!!
เราหันมาเปิดธุรกิจขายอาหารทะเลที่ต่างจังหวัด ต้องใช้ทุนเยอะ ทำไงดีล่ะ?!? เปิด google พิมพ์หาเงินกู้ด่วน กู้ฉุกเฉิน ก็ผดดนเค้าหลอกให้โอนเงินไปก่อนอีก ค้นลงมา เจอบ้านแชร์!!!
เอาสิ !! ... พระอินทร์มาโปรดเลยเวลานั้น ... เพราะกู้ธนาคารไม่ได้ ต้องหาเงินหมุนสุดตัว เราจึงดิ่งหน้าสู่บ้านแชร์เต็มที่ ... จากลงวงแชร์ 5 วง เริ่มลงเพื่อหมุนมากขึ้น เป็น 10 วง 20 วง จนในตอนนี้ ... 70 วง ทุกวันนี้ เราจ่ายค่าแชร์ตกวันละ 20,000-40,000 บาท !!! ใช่ค่ะ ทุกคนอ่านไม่ผิด .. (ต้องทำงานอะไรถึงจะมีเงินจ่ายขนาดนี้)
มันเป็นระบบงูกินหาง ต้องลงแชร์วงใหม่เพื่อปิดวงเก่า ทำแบบนี้เรื่อยๆจนมากลับมาพันตัวเอง เราเริ่มมีหนี้มากขึ้น ... เดือดร้อนทางบ้านแล้วสิ !! ทางบ้านช่วยเต็มที่ จนตอนนี้ เหลือทรัพย์สินแค่บ้านหลังเดียวที่จำนองธนาคารอยู่ รถขายหมดเพื่อให้เรามาหมุนจ่ายแชร์ ทางบ้านกู้นอกระบบให้ จนตอนนี้ แทบจะไม่มีเงินจ่ายดอก ญาติพี่น้อง...
เราหยิบยืมทุกคนทั่วสารทิศ จนตอนนี้ เราและทางบ้านมีหนี้รวมทั้งหมด 1.1 ล้านบาท !!! หนี้อันเกิดจากการเล่นแชร์ และการลงทุนทำธุรกิจของเราที่พังล้มไม่เป็นท่า
หลายคนคงสงสัยว่า ทำไมไม่เอาเงินมาปิดวงแชร์ให้หมด ... ถ้าคนเล่นแชร์จะรู้เลยว่า เท้าแชร์ส่วนใหญ่จะไม่ยอมให้ปิดวงทั้งหมด เนื่องจากจะต้องมี วงที่ยังไม่ได้รับ เป็นตัวค้ำประกัน เพราะเท้าเองก็กลัวเราไม่จ่าย ปล่อยทิ้งมือที่ยังไม่ได้เปียให้มาเป็นภาระของเท้า อีกอย่าง .. ด้วยความที่เราจ่ายค่าแชร์ตรงเวลาตลอด เท้าแชร์จึงไม่ยอมให้เราปิดจบบัญชีง่ายๆ .. ด้วยข้ออ้างที่ว่า
“ถ้าปิดจบหมด วงที่ยังไม่ได้รับก็จะเอามาหักวงที่รับไปแล้วนะ = ยอดจากที่ + อยู่ จะกลายเป็น - หมายถึงเราต้องจ่ายเพิ่มไป!!! (มีงี้ด้วย ?!?)”
ถ้าหนีล่ะ ... ดำเนินคดีสิคะ!!!
ถ้าไม่จ่ายล่ะ ... พ่อแม่ท่านอยู่ไหน เราจะตามให้มาใช้หนี้ให้หมด ทรัพย์สินมีอะไร จะยึดมาขาย
รู้ไว้นะ ... เบื้องหลังตรูเป็นใคร ไม่แน่จริงมาเป็นเท้าแชร์ไม่ได้หรอก
เราจึงต้องจำใจให้ระบบงูอนาคอนดานี้มาพันคอตัวเองไปเรื่อยๆจนตอนนี้มันค่อยๆเขมือบเราและครอบครัวเราไปจนจะหมดแล้ว
พ่อแม่เราร้องไห้ บอกเราว่าเกิดมาไม่เคยไม่มีเงินติดบัญชีและเป็นหนี้มากขนาดนี้ เราเครียดสะสมจนตอนนี้เป็นโรคซึมเศร้าขั้นวิกฤต ต้องพบจิตแพทย์ทุกอาทิตย์ ทานยาวันละ 3-5 เม็ด ต้องบำบัด จนมาถึงจุดสุดท้าย ... ที่เราคิดไตร่ตรองไว้ ... คือการ เอาลมหายใจที่มี ไปแลกกับเงินประกันชีวิตมาใช้หนี้
เราค้นกรมธรรม์ทุกฉบับที่มี เบี้ยและเงินสินไหมทดแทนเรารวมๆกันแล้ว ได้อยู่ 5-6 ล้านบาท ซึ่งคงเพียงพอต่อการใช้หนี้แชร์ และหนี้ญาติพี่น้อง รวมทั้งต่อลมหายใจให้ทางบ้านได้อีกนาน ... เราคิดว่าเราตัดสินใจดีแล้ว
1 ชีวิต แลกกับอีกหลายชีวิตข้างหลัง เกิดมาก็คงคุ้มแล้ว ในหัวเฝ้าคิดวนเวียนแบบนี้ตลอดเวลา จนถึงขนาดพ่อแม่เรายกมือไหว้เรา อย่าทำแบบนี้เลยลูก ถ้ามันแย่ขนาดนั้นก็ตายพร้อมกัน เพื่อที่พ่อแม่จะได้ไม่ต้องมาจัดงานศพให้ลูก เราก็เริ่มมีสติขึ้นมาหน่อย ... แล้วก็วนเวียนแบบนี้อีก
เราหาทางออกให้กับปัญหานี้ไม่ได้ ไม่รู้จะร้องขอให้ใครช่วยอย่างไร และคงทำอะไรไม่ได้นอกจากทำใจยอมรับกับสภาพที่เป็นจนกว่าจะถึงที่สุด
การเล่นแชร์ ถ้าหมุนเงินเป็น บริหารดีมันก็มีประโยชน์ในยามฉุกเฉิน แต่ถ้าไม่!!! จุดจบคือหนี้มหาศาลแบบเรา
ใครจะคิดว่า สมน้ำหน้า ทำตัวเอง กระทู้ล่อเป้า เราก็ยิ้มรับทุกคำด่า ใช่ !! เราทำตัวเอง
ใครที่ให้กำลังใจ อ่านเรื่องราวของเราแล้วไม่คิดผิด บริหารผิดแบบเรา เราก็ขอขอบคุณไว้ตรงนี้ เพื่อที่วิทยาทานนี้จะส่งบุญ ให้เราหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้บ้าง