ขอพื้นที่ระบาย

หวัดดี เราอยากมีเรื่องระบายความในใจ มันยาวหน่อยนะ ย้อนกลับไปตอนเราอายุ 15 ปี ซึ่งตอนนี้เราอายุ 20 ปีแล้ว  ตอนนั้นเรอยู่ ม.3 หัดเล่นเฟสใหม่ๆๆ ใช่ค่ะ การที่เราหัดเล่นเฟสใหม่ เป็นอะไรที่ตื่นเต้นมาก มีคนทักเขามาคุยกับเราตลอด อารมณ์เหมือนหัดเป็นสาวใหม่ๆ อารมณ์ของวัยรุ่น ทุกคนคงรู้ว่าเป็นไง เราอยากลองมีความรักของแรก ซึ่งก็มีคนหนึ่งทักเรามา ชื่อเฟสตอนนั้นจำไม่ได้แล้ว เป็นชื่อเพลงอะไรสักอย่าง ยังจำได้ว่าเขาทักมาวันที่ 12 มีนาคม 5555  ซึ่งก็คุยกันมาเรื่อยๆๆ ขณะที่คึยก็มีปากเสียงกันบ่อย ใช่ค่ะ ฟังไม่ผิด เราทะเลาะกัน !! ในขณะที่เรายังไม่ได้เป็นไรกัน เราเป็นผู้หญิงค่อนข้างปากจัด และเราก็คุยกันมานาน 3 เดือน จนตกลงคบกัน (ลืมบอกไป) ตอนที่เราตกลงคบกับเขา เราไม่รู้ด้วยซ่ำว่าเขามีหน้าตา ยังไง เขาไม่ได้เอาโปรไฟล์ตัวเองขึ้น เขาเอารูปนักฟุตบอลคนหนึ่งขึ้นเป็นโปรไฟล์ ละเราโรงเรียนมัธยมของเราอยู่ใกล้กัน ต่างอำเภอแต่อยู่ใกล้กัน เขาเป็นรุ่นพี่เรา 2 ปี  ซึ่งตอนนั้น ไม่รู้เหมือนกันนะว่าทำไมถึง ได้ตกลงคบ หรือเป็นเพราะว่าในช่วงเรายังเป็นเด็ก อยากลองมีความรักหรือเปล่า ? เราก็คุยกันมาเรื่อยๆๆ ตลอดเวลาที่คุยกัน เราก็ยังไม่รู้ว่าเขาเป็นหน้าตายังไง  เขาไม่ยอมเปิดเผยตัวตนของเขาได้ให้เรารับรู้ ทั้งๆๆ ที่เขารับรู้เรื่องของเราทุกอย่าง (เขาเป็นคนค่อนข้างลึกลับ) จนถึงช่วงเราอยู่ ม.4 เราได้เริ่มห่างๆๆกัน เพราะเขาอยู่ ม.ุ6 อาจจะยุ่งในเรื่องสอบหารที่เรียนต่อ เราขาดการติดต่อไป ซึ่งตอนนั้นจำไม่ได้ว่าเลิกกันเลยรึเปล่า เป็นเวลานานมาก กว่าเขาจะติดต่อกลับมา เขากลับมาพร้อมมีที่เรียนต่อให้เราได้ยินดีกับเขา โอเคร เราก็ยินดีกับเขาระดับหนึ่ง เขาสอบติดนายสิบทหาร เราจึงได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง ซึ่งในระหว่างนั้น เขาไปเรียน เราอยู่ ม.5 ตอนนั้น ยอมรับว่ามีคนเข้าหาเราตลอด และยอมรับว่าเราก็คุยเหมือนกัน (แต่เราคุยกับผู้หญิงที่เป็นทอม) มันเลยทำให้เราสองคน เหมือนจะไปกันไม่รอด บวกกับระยะทางที่ไกลกัน และการฝึกหนักของเขา ไม่ค่อยได้ติดต่อเรามา ละเราก็เลิกกันไป เราได้กลับมาใช้ชีวิตของเราใหม่ ตัดสินใจที่ีจะคบกับคนใหม่ พร้อมที่จะมีรักใหม่ เลยได้คบกันกับทอมคนนั้น คบกันได้ไม่นาน เราจับได้ว่าคนของเรา นอกใจ เราเลยได้เลิกกัน ละกลับมาอยู่คนเดียวอีกครั้ง ในช่วงที่เราอยู่คนเดียว ผู้ชายคนนั้นก็ได้กลับมาคุยกับเรา  เรากับผู้ชายคนนั้นค่อนข้างสนิทกันมาก คุยกันได้ทุกเรื่องโดยไม่มีคำว่าอายอ่ะ มันเลยทำให้เราทั้งคู่เวลากลับมาคุยกัน มันเหมือนมีอะไรตรงกัน ละอยากกลับมาคุยกันอีกครั้ง จนเราอยู่ ม.ุ6  เราก็ยังไม่เคยเจอเขา เราไม่เคยเห็นหน้าตาเขาด้วยซ่ำ แต่เรารู้สึกดีที่ได้คุยกับเขาอ่ะ ไม่ดิ คงรักด้วยอ่ะ ในช่วงที่เราอยู่ ม.6 เราได้เลิกกันอีกครั้ง ครั้งนี้เป็นการเลิกกันที่นานที่สุด เป็นเวลา 7 เดือนน่าจะได้ เรายุ่งกับการหาที่เรียนต่อด้วย เลยไม่ค่อยมีเวลาเสียใจเท่าไร่ และก็ยังมีคนเข้ามาคุยด้วยเรื่อยๆเช่นเคย ครั้งนี้เราได้ตัดสินใจคบกับคนหนึ่ง ซึ่งก็เป็นผู้หญิงแท้ๆๆ อีกเหมือนเดิม ย้ำ ! ว่าผู้หญิงแท้ ยอมรับว่าในช่วงนั้น เราไม่ได้นึกถึงไอ้ผู้ชายคนนั้นเลย เป็นช่วงเวลาที่เรามีความสุขนะ เราไปไหนด้วยกัน กินข้าว ดูหนัง ไปรับส่งเราตลอดในที่ที่เราอยากไป เขามาบ้านเราค่อนข้างบ่อย เพราะเป็นผู้หญิงด้วยกันมั้ง เราเลยกล้าให้มาบ้าน ช่วงนั้นมันดีมากบวกกับการที่เราคุยกับผู้ชายคนนั้นละเราไม่เคยได้รับความรู้สึกแบบนี้ด้วยมั้ง เราคบกันนานพอสมควร ละเราก็มีที่เรียนต่อ เราเรียนพยาบาลแห่งหนึ่ง มันทำให้เราได้ไกลกัน ลืมบอกว่าผู้หยิงคนนั้น เป็นรุ่นน้องเราปี 1 เรามาเรียนต่อเราอยู่ปี 1 น้องเขาอยู่ ม.6 ระยะทางมันทำให้เราได้ไกลกันและไม่มีเวลาให้กันทั้งคู่ เราเลยได้เลิกกันไป ตลอดเวลาที่เราอยู่ ปี 1 เจอสังคมใหม่ อะไรใหม่ๆ ได้สักพัก ผู้ชายคนนั้นได้กลับมาอีกกกกกกกกกกกก การกลับมาครั้งนี้ เขาไม่เหมือนแต่ก่อน เขากลับมาด้วยพร้อมจะเปิดตัวกับเรา เขาพร้อมที่จะมาหาเรา ไปดูหนัง กินข้าวด้วยกันกับเรา มันทำให้เราได้มีความหวังอีกครั้ง ทุกคนจะว่าเราก็ได้นะ ว่าทำไมยังโง่กลับไปอีกไม่รู้ว่ากี่รอบๆๆ ก็ยังกลับมาอยู่จุดเดิม (แต่ในความรู้สึกตอนนั้น เรามีความหวัง ที่เรายังอยากเจอ และใช้ชีวิตกับเขาอยู่) จนตอนนี้เราอยู่ ปี 2 แล้ว เราก็ยังไม่ได้เจอเขา รวมๆแล้วคือ  6 ปี ถามว่าเราเคยนัดเจอไหม เรานัดเจอกันบ่อยมาก แต่เมื่อวันที่เรานัดกันมาถึง มักจะล่มตลอด เขามักจะบอกเราว่า ไม่ว่าง มีธุระ ป่วยบ้าง แบบนี้ตลอด เราควรรู้สึกยังไงหรอ ? เราควรพอใช่ไหม?  กับความหวังล้มๆแลงๆ ถามว่าเราคุยกับคนอื่นไหม เราคุยกับคนอื่นตลอดในช่วงที่คุยกับเขา ยอมรับว่าที่เราทำแบบนี้มันก็ไม่ถูก ยอมรับว่าผิดเหมือนกัน   เราคบๆๆ เลิกๆๆกันตลอด แต่ตอนนี้เราเลิกกันถาวลแล้ว จนตอนนี้ เราได้คุยกับผู้ชายคนนึง  เราไปดูหนังด้วยกัน กินข้าว พาไปซื้อของและพาไปตัดผม ถามว่ามันดีไหม ตอบได้ว่ารู้สึกดีนะ มันบอกไม่ถูกอ่ะ แต่มันแตกต่างจากที่เราเคยเจอมา หรือเป็นเพราะว่าเมื่อก่อนเราไปกับผู้หญิง แต่ในตอนนี้ เราเปลี่ยนมาเป็นผู้ชาย แต่ความสัมพันธ์นี้มันไม่ได้ง่ายเลย เราคิดว่าเราตั้งใจจะมาเริ่มต้นใหม่ แต่กลับไม่ได้เป็นเหมือนคิด ผู้ชายคนนั้นเขากลับมาวุ่นวาย มาพลาน มาหวงก้างเรา เหมือนกับว่าเรายังเคลียกันไม่ค่อยจบ เลิกกันแล้วแต่มันมีอะไรค้างคา จนทำให้เรากับอีกคนตอนนี้ ไม่รู้จะเอาไงต่อ  เหมือนตอนนี้มันไม่ได้ดีเหมือนเมื่อก่อน พี่เขาเริ่มห่างจากเรา ในส่วนที่เราเริ่มรู้สึก คือเราไม่รู้ว่าตอนนรี้เราควรไปต่อหรือหยุดไว้แค่นี้ดี ยอมรับว่าเราเองก็เป็นคนผิดเองแหละ ที่เคลียปัญหาตัวเองยังไม่จบและอยากเริ่มใหม่ ถามว่าเรากับผู้ชายลึกลับคนนั้น ความรู้สึกคือตอนนี้มันไม่ได้มีแบบเก่าแล้ว ยอมรับว่าเมื่อก่อนรัก แต่ตอนนี้มันไม่ได้เป็นแบบนั้นแล้ว  หรือเราเหมาะที่จะอยู่คนเดียวมากกว่าวะ ?