เคยไหม มีแฟนแล้วเหมือนเป็นคู่ชีวิต

เจ้าของกระทู้เป็นคนธรรมดาที่เคยมีแฟนทั่วๆไปค่ะ จนมาวันนึงเรามีแฟนคนนี้ เค้าต่างจากคนอื่นมากยอมรับว่ามาก ความรักของเรารู้ๆกันดีค่ะ ว่าต่างฝ่ายต่างรู้สึกยังไง เราจะใส่ใจเมื่อสถานการณ์ที่ต้องใส่ใจกันเท่านั้น ความเชื่อใจก็ต้องมี แน่นอนบ้างก็มีแอบหวั่น เราเป็นห่วงกันในยามที่มีดบาดมือญาติป่วยหรือฝ่ายตรงข้ามอุบัติเหตุหรือป่วยไม่ว่าจะเล็กน้อย หรือร้ายแรงก็ตาม เรามักจะเห็นกันและกันเป็นบุคคลแรกของกันและกันเสมอในยามแบบนี้ เราค่อนข้างที่จะคุยกันน้อยมากๆค่ะ เรียกว่าคุยจุบจิบไม่มี เราโทรหากันเหมือนเราทำงาน ทุกอย่างดูอยู่ในเวลาราชการ เช้าบางวันไม่โทร ค่ำอีกสองสามวันค่อยโทร สารทุกสุกดิบบ้างเพราะเรารู้ๆกันว่าต่างฝ่ายต่างยุ่งแค่ไหนยังไงบ้างเห็นเค้าผ่านฟีดข่าวเฟสบุ๊ค นั้นก็ถือว่าเราทราบแล้วว่าเขาทำอะไรที่ไหนเมื่อไหร่ เราโทรหากันยามเราอยากให้กำลังใจกันหรือรู้ว่าต่างฝ่ายเหนื่อยกับงานกับคนกับอะไรก็ตาม และนั่นไม่ได้แปลว่าจะลืม เราต่างละลึกถึงเค้าอยู่เสมอค่ะ และเราก็ไม่ได้มีใคร แหม่คิดแล้วก็แปลกชีวิตขาดความรู้สึกมากไปรึเปล่าหรือเราใช้แค่เหตุผลเท่านั้น แต่ไม่เป็นไรค่ะเจ้าของกระทู้โอเคและมีความสุขดี เป็นชีวิตที่มีอะไรให้คิดเยอะกว่าต้องมานั่งคิดเรื่องของกันและกัน คิดถึงกันก็แค่โทรหาและชวนกันมานอนด้วยกันไหม กินข้าวด้วยรึเปล่า แค่นั้น... รึมันเบื่อหรือมันผ่อนปร่นหรือย้ำคิดย้ำทำกันไปแล้วความรักแบบเก่าๆ เหลือเพียงรักที่รักกันเท่านั้น แต่เจ้าของกระทู้ยอมรับว่าทุกครั้งที่เราโทรสับหากันหรือแค่จะมานอนด้วยกันหรือทำกับข้าวกินข้าวด้วยกัน ย่อมจะมีเรื่องให้ดีใจชื่นใจเสมอเลย นี่ก็ไม่ทราบว่ามันเป็นรักที่ผิดปรกติไปรึเปล่า หรือคู่รักอื่นๆเป็นแบบนี้บ้างรึเปล่า แชร์ได้เลยนะคะ มีเคล็ดลับความหวานที่จะเติมให้กับชีวิตรักอย่างไร ก็แชร์ได้อีกนะคะ ขอบคุณค่ะ