ตั้งแต่สามีจากไป(เสียชีวิต) มักจะได้ยินคำพูดนี้เสมอค่ะ "เริ่มต้นใหม่นะ" ทีนี้ด้วยความที่ยังรักสามีอยู่ คือไม่อยากมีใครมาแทนที่เค้า แต่ชีวิตก็ต้องเดินต่อไป แต่ไม่รู้จะเดินต่อไปเพื่ออะไร คือมันไม่มีกำลังใจอีกแล้ว จิตใจไม่อยากจะรับรู้อะไรอีกเลย อยากหายไปพร้อมกันกับเค้า แต่ก็ต้องอยู่เพื่อพ่อแม่ กลัวท่านจะเสียใจ ตอนนี้สับสนค่ะว่า จะเริ่มต้นใหม่ยังไง ถ้าเราเลือกที่จะเป็นโสดตลอดชีวิต เป็นไปได้ไหม เป็นทางออกที่ดีไหมคะ จิตใต้สำนึกก็ไม่อยากให้ใครมาแทนที่เขา (ตอนนี้อายุ29ปี ยังไม่มีลูก) หรือถ้าเลือกที่จะใช้ชีวิตตามปกติ และวันหนึ่งอาจจะแต่งงานมีครอบครัวใหม่ มันจะเป็นการทำผิดต่อเขาไหม ถ้าเขารับรู้เขาจะเสียใจไหม อะไรคือทางออกที่ดีที่สุดระหว่างเราทั้งคู่คะ
50 วันที่เขาจากไป ร้องไห้ทุกวันเลย ยังยอมรับความจริงไม่ได้ค่ะ ยังคิดถึง ห่วงหา อยากย้อนเวลากลับไป ไม่อยากเชื่อว่ามันคือความจริง มันเจ็บปวดที่สุดในชีวิตเลยค่ะ
ปกติไม่ใช่คนยอมแพ้ต่อปัญหาต่างๆค่ะ แต่เจอเรื่องนี้ไปไม่เป็นเลย สับสนและเสียใจที่สุด ไม่รู้จะเดินต่อไปยังไง ไม่มีจุดยืน ไม่มีเป้าหมาย ใช้ชีวิตไปวันๆ เท่านั้น เพื่อรอวันที่ต้องจากไปเหมือนกัน ความเจ็บปวดนี้จึงจะหายไป
ไม่เคยคิดว่าจะเจอเรื่องร้ายแรงขนาดนี้(แค่คิดยังไม่กล้า)แต่กลับได้เจอ ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปเลยค่ะ
ในวันที่สามีจากไป ควรจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ยังไงคะ
50 วันที่เขาจากไป ร้องไห้ทุกวันเลย ยังยอมรับความจริงไม่ได้ค่ะ ยังคิดถึง ห่วงหา อยากย้อนเวลากลับไป ไม่อยากเชื่อว่ามันคือความจริง มันเจ็บปวดที่สุดในชีวิตเลยค่ะ
ปกติไม่ใช่คนยอมแพ้ต่อปัญหาต่างๆค่ะ แต่เจอเรื่องนี้ไปไม่เป็นเลย สับสนและเสียใจที่สุด ไม่รู้จะเดินต่อไปยังไง ไม่มีจุดยืน ไม่มีเป้าหมาย ใช้ชีวิตไปวันๆ เท่านั้น เพื่อรอวันที่ต้องจากไปเหมือนกัน ความเจ็บปวดนี้จึงจะหายไป
ไม่เคยคิดว่าจะเจอเรื่องร้ายแรงขนาดนี้(แค่คิดยังไม่กล้า)แต่กลับได้เจอ ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปเลยค่ะ