[SR] เที่ยวสงขลา-ปัตตานี แหล่งวัฒนธรรม ไทย จีน มลายู

สวัสดีค่ะ กลับมาพบกันอีกครั้งแล้วนะคะ ครั้งนี้ จะเป็นการรีวิวที่ไกลบ้านมากกกกกกกก เราจะไปท่องเที่ยวกันที่ปักษ์ใต้ กับกิจกรรม " ลองรักปักส์ใต้ เที่ยวสบายๆวันธรรมดา ซึ่งจัดโดย การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย และ Pantip.com รวมถึงการการบินแอร์เอเชียด้วยจ้าาาาาา เอาล่ะ พร้อมแล้ว เราไปรีวิวกันเลยทริปนี้ เป็นทริปที่ไม่ได้หวังว่าจะได้เลย เพราะ คนร่วมกิจกรรม เยอะมากๆ แต่ก็แอบคิดนิดๆว่า ขอเถอะๆเพี้ยงๆๆๆๆๆ
และแล้ววว วันประกาศผลก็มาถึง ในที่สุด เราก็ได้เป็น 1 ในผู้โชคดี เอาล่ะ เอาข่าวดีไปบอกน้องชายก่อน ต้องบอกก่อนเลยว่า น้องชาย ไม่เคยขึ้นเครื่องบินไปเที่ยวเลยสักครั้ง น้องก็ดีใจมาก จัดกระเป๋าตั้งแต่วันที่ประกาศผลกันเลยจ้า และแล้วก็ถึงวันที่เดินทาง

วันที่ 1
ด้วยความที่บ้านเราอยู่ค่อนข้างไกล(จังหวัดฉะเชิงเทรา) ก็ต้องออกจากบ้านตั้งแต่ ตี 3 เพื่อไปให้ทันเวลานัดตอนตี 5 นั่งแท๊กซี่ยาวๆไปเลยจ้า
มาถึงสนามบิน เวลา 04.00 น.พอลงทะเบียนเสร็จ ก็เริ่มเช็คอิน  เพื่อรอขึ้นเครื่องเวลาประมาณ 07.25 น. เที่ยวบิน FD 3116 ของพระคุณแอร์เอเชียจ้า

pantip ใจดี ได้น้องเพี้ยนสีม่วง ไปเที่ยวด้วยกันนะน้องเพี้ยน

ได้เวลาขึ้นเครื่องแล้ว Let'go^^

ระหว่างขึ้นเครื่อง เราก็ต้องรองท้องกันหน่อยย
เก็บบรรยากาศบนเครื่องมาฝาก น้องชายตื่นเต้นมากกก ยิ้มไม่หุบตลอดทาง

และแล้ว เราก็ถึง สนามบินหาดใหญ่ เวลาประมาณ 09.10 น.

เตรียมพร้อม ตะลุยที่แรกกันเลยค่ะ
1. พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สงขลา
ระหว่างทางไป แอบถ่ายรูป ทะเลสาบสงขลานิดนึง

ข้อมูลพิพิธภัณฑ์
          อาคารพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สงขลา เป็นโบราณสถานของชาติ มีลักษณะสถาปัตยกรรมแบบจีนผสมตะวันตก อายุกว่า 100 ปี ภายในจัดแสดงศิลปวัตถุที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรม อันเป็นเอกลักษณ์ของภาคใต้ตอนล่าง 
 
อาคารพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สงขลา เดิมเป็นคฤหาสน์ของ พระยาสุนทรานุรักษ์(เนตร ณ สงขลา) ผู้ช่วยราชการเมืองสงขลา ต่อมาได้ถูกใช้เป็นสถานที่ของหน่วยงานต่างๆ อาทิ
พ.ศ.2437 ใช้เป็นที่พำนักและว่าราชการของพระยาวิจิตรวรศาสตร์ ข้าหลวงพิเศษตรวจราชการเมืองสงขลา ต่อมาก็คือ เจ้าพระยายมราช(ปั้น สุขุม)
พ.ศ.2496 ใช้เป็นศาลาว่าการมณฑลนครศรีธรรมราช และเป็นศาลากลางจังหวัดตามลำดับ
พ.ศ.2516 กรมศิลปากร ได้ขึ้นทะเบียนอาคารแห่งนี้เป็นโบราณสถาน และปรับปรุงเป็นพิพิธภัณฑสถานของชาติ
วันที่ 25 กันยายน พ.ศ.2525 ได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมหาวชิราลงกรณ บดินทรเทพวรางกูล ในหลวงรัชกาลที่ 10 เสด็จเป็นองค์ประธานในพิธีเปิดพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สงขลา เพื่อให้เป็นสถานที่จัดแสดงศิลปวัตถุภาคใต้ตอนล่าง และเป็นแหล่งศึกษาหาความรู้ทางด้านโบราณคดี ประวัติศาสตร์ศิลปะ ชาติพันธุ์วิทยา ศิลปะจีน ศิลปะพื้นบ้านพื้นเมือง นอกจากนี้ ยังจัดแสดงศิลปโบราณวัตถุที่เกี่ยวกับตระกูล ณ สงขลา ซึ่งเป็นตระกูลเจ้าเมืองสงขลาในอดีตด้วย


อาคารจัดแสดงมี 2 ชั้น แบ่งการจัดแสดง ดังนี้
โดยจัดโซนการแสดงต่างๆดังนี้
1. วิถีชีวิตสงขลา โหนด-นา-เล คือ วิถีชีวิตของชาวสงขลา ซึ่งผู้กพันอยู่กับวิถีชีวิตประจำวันของคนในแถบนี้ โดยที่ “โหนด” คือการใช้ประโยชน์จากตาลโตนด “นา” คือการปลูกข้าว “เล” คือการทำประมงสองทะเลทั้งทะเลสาบและทะเลฝั่งอ่าวไทย
2. ภูมิลักษณ์ คาบสมุทรสงขลา สงขลานั้น ตั้งอยู่บนคาบสมุทรมลายู จึงเป็นทางผ่านของพ่อค้าต่างชาติมาตั้งแต่อดีต และพัฒนาขึ้นเป็นเมืองท่าทางการค้าที่สำคัญในเวลาต่อมา
3. สงขลายุคก่อนประวัติศาสตร์ การตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ในจังหวัดสงขลาเริ่มตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ ประมาณ 6,000 ปีมาแล้ว โดยกลุ่มคนแรกเริ่มมีวิถีชีวิตแบบหาของป่า –ล่าสัตว์ ภายหลังจึงดำรงชีพด้วยการเพาะปลูก

4.. ประวัติศาสตร์แรกเริ่มบนคาบสมุทรสทิงพระ คาบสมุทรสทิงพระรับอิทธิพลทางศาสนาและความเชื่อจากการติดต่อกับชุมชนภายนอกมาตั้งแต่ราวพุทธศตวรรษที่ 12 มีชุมชนเมืองท่าที่สำคัญคือ ชุมชนโบราณ ปะโอ ในเขตอำเภอสิงหนคร โดยเป็นแหล่งผลิตและส่งออกภาชนะดินเผาไปขายในชุมชนอื่นๆ
5.สงขลาหัวเขาแดง เป็นเมืองท่าทางการค้าที่สำคัญตั้งแต่สมัยพุทธศวรรษที่ 22 ภายใต้นโยบายการค้าเสรีของผู้ปกครองเชื้อสายมุสลิม กระตุ้นให้ธุรกิจการค้าคึกคักกว่าที่เคยเป็น
6. สงขลาแหลมสน หลังจากสงขลาหัวเขาแดงถูกทำลายลงโดยกองทัพอยุธยาได้มีการตั้งชุมชนใหม่ทางปลายสุดของคาบสมุทรสทิงพระ เรียกว่า สงขลาฝั่งแหลมสน มีชาวจีน นามว่า เฮาเหยียง ต้นตระกูล ณ สงขลา พัฒนาเมืองให้เจริญขึ้นอย่างมาก
7. สงขลาบ่อยาง ภายใต้การนำของผู้ปกครองเชื้อสายจีนได้รับเอาอิทธิพล ศิลปะวิทยาการใหม่ๆจากจีน ฮ่องกง ปีนัง และสิงคโปร์ มาเป็นแนวทาง การพัฒนาเศรษฐกิจของเมือง

8. ความสัมพันธ์การค้ากับต่างประเทศ ชื่อเมืองสงขลาปรากฎขึ้นในบันทึกของพ่อค้าและนักเดินเรือชาวอาหรับระหว่างปี 1993 ถึง 2093 ในนาม ซิงกูร์ หรือ ซิงกอรา มีบทบาทสำคัญในระบบการค้าโลกมาแต่โบราณ โดยเฉพาะการค้ากับฮอลันดา  อังกฤษ และฝรั่งเศส
9. บันทึกสงขลา ศิลปวัตถุของผู้ปกครองเมืองสงขลา เป็นหนึ่งในหลักฐานที่สะท้อนถึงการปกครองถึง 3 ช่วงเวลา คือ สงขลาภายใต้การนำของผู้ปกครองเชื้อสายมุสลิม(สงขลาหัวเขาแดง) สงขลาภายใต้การปกครองของชาวจีน(สงขลาแหลมสนและสงขลาบ่อยาง)และสงขลาภายหลังปฎิรูปการปกครองเป็นแบบมณฑลเทศาภิบาล ซึ่งมีการปรับบทบาทของเจ้าเมืองให้เป็นผู้ว่าราชการเมืองสงขลา
10. ศิลปกรรมสงขลาเกิดจากการหลอมรวมทางวัฒนธรรมของชาวไทยพุทธ ชาวไทยมุสลิม จีน และตะวันตก ที่เข้ามาตั้งรกรากในเมืองสงขลา ก่อให้เกิดการผสมผสานรุปแบบทางสถาปัตยกรรมและศิลปกรรมจนเกิดเป็นเอกลักษณ์อันงดงาม
11. ประวัติศาสตร์โบราณคดี ภาคใต้ตอนล่าง นับตั้งแต่ช่วงพุทธศตวรรษที่ 12 มีชุมชนเกิดขึ้นหลายแห่ง บริเวณลุ่มน้ำปัตตานี หนึ่งในนั้นคือ เมืองโบราณยะรัง หรือเมืองลังกาสุกะ
12. สุนทรียภาพในวิถีชีวิตของชาวถาคใต้ตอนล่าง ดินแดนด้ามขวานของไทย รับอิทธิพลทางศิลปะ ศาสนา และความเชื่อจากอินเดียในระยะแรกเริ่ม และรับอิทธิพลวัฒนธรรมจากกลุ่มเมืองในคาบสมุทรมลายูด้วยกันในเวลาต่อมา ผนวกกับความเชื่อมั่นศรัทธาต่อศาสนาอิสลามอย่างเคร่งครัดส่งผลให้วิถีชีวิตชาวภาคใต้ตอนล่างมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว
13. สงขลาย้อนยุคประมาณ 60-70 ปีที่ผ่านมา สงขลามีย่านธุรกิจการค้าที่เฟื่องฟูบขริเวณถนนนครนอก นครใน และถนนนางงาม มีห้องถ่ายรูปที่ทันสมัย มีโรงภาพยนตร์ และสถานเริ่งรมย์ มีการคมนาคม ทั้งเรือโดยสาร รถไฟ และสนามบินพาณิชย์ สิ่งเหล่านี้  สะท้อนภาพความทันสมัยขิงสงขลาในเวลานั้นได้เป็นอย่างดี


ที่อยู่และเบอร์ติดต่อ
13 ถนนวิเชียรชม ตำบลบ่อยาง อำเภอเมืองสงขลา จังหวัดสงขลา 90000
โทรศัพท์ : 074-311 728
โทรสาร : 074-311 881
เว็บไซต์ : http://www.finearts.go.th/songkhlamuseum/
อีเมล : songkhlamuseum@gmail.com
วันและเวลาทำการ
เปิดบริการวันพุธ-วันอาทิตย์ เวลา 09.00-16.00 น.

ค่าเข้าชม
ชาวไทย 30 บาท
ชาวต่างประเทศ 150 บาท
นักเรียน นักศึกษาในเครื่องแบบ ภิกษุ สามเณร และนักบวชในศาสนาต่างๆ ไม่เสียค่าธรรมเนียมเข้าชม
การเดินทาง
โดยรถยนต์  จากกรุงเทพฯ ใช้ทางหลวงหมายเลข 35 (ถนนพระราม 2 หรือถนนธนบุรี-ปากท่อ) ผ่านจังหวัดสมุทรสาคร สมุทรสงคราม  เพชรบุรี ประจวบคีรีขันธ์ จนถึงชุมพร แล้วใช้ทางหลวงหมายเลข 41 ผ่านจังหวัดสุราษฎร์ธานี อำเภอทุ่งสง นครศรีธรรมราช จนถึงจังหวัดพัทลุง บรรจบกับทางหลวงหมายเลข 4 แล้วขับต่อไปจนถึงอำเภอหาดใหญ่ และจังหวัดสงขลา รวมระยะทางประมาณ 950 กิโลเมตร