พิมพ์ไปก็ร้องไห้ไป เพราะชีวิตเหมือนต้องคำสาป
ออกตัวก่อนนะค่ะว่าฉันนั้นเป็นสาวสองซึ่งตรวจพบว่าตัวเองติดเชื้อเมื่อปี2016และได้เข้ารับการรักษามกราคม2017เป็นต้นมา ชีวิตต้องสู้ดิ้นรนตั้งแต่เด็กพ่อตายตั้งแต่1ขวบ จนเติบโตขึ้นมาก้าวผ่านสังคมการยอมรับต่างๆเพื่อจะได้เดินในเส้นทางที่ตัวเองเป็น ช่วงชีวิตวัยรุ่นก็มีความรักเข้ามาหลายคนแต่โชคร้ายที่ฉันเจอแต่ความรักที่ฉาบฉวยจนฉันไม่เชื่อเลยว่าจะมีคนจริงใจหรือรักจริงกับเพศที่3อย่างฉัน จริงๆ ฉันปิดหัวใจและเริ่มทำงาน ไม่นานกราฟชีวิตของฉันก็กำลังพุ่งกับงานที่กำลังไปได้สวยแปปเดียวเท่านั้นฉันก็เหมือนโดยสอยจากที่สูงลงมาดังตุ้บ เมื่อฉันล้มป่วยและตรวจพบเชื้อ งานและชีวิตที่กำลังจะดีพังทลายลงต่อหน้า ฉันกังวลไปหมดทุกเรื่อง ทั้งครอบครัวคนรอบข้าง การใช้ชีวิตไม่รู้จะใช้ชีวิตต่อไปยังไงนอนร้องไห้คิดทบทวนทั้งคืนจนในที่สุดฉันก็ได้คำตอบกับตัวเองว่าต้องอยู่เพื่อชดเชยสิ่งที่พลาดไป ทำเพื่อแม่และเพื่อครอบครัว ระหว่างรักษาตัวก็กลับมาทำงานปกติเรื่อยๆ ปิดหัวใจมาตลอดเพราะไม่อยากให้ใครต้องมาเจ็บปวดเหมือนเราไม่อยากทำร้ายใครหรือกระทั่งมาแปดเปื้อนกับสิ่งที่เราเป็นอยู่ จนกระทั่งปี2019ไม่นานมานี้ฉันได้คุยกับคนคนนึงซึ่งเขาเป็นผู้ชายแท้ๆและไม่เคยคิดคบสาวสองมาก่อน เราคุยกันคลิกกันถูกคอเป็นห่วงเป็นใยให้กันทั้งที่เรายังไม่เคยตัวจริงของกันและกัน เจอกันแต่ในวีดีโอคอล เขาก้าวผ่านกำแพงที่จะมารักเพศที่3อย่างฉัน ยิ่งคุยกันทุกวันวันละหลายชั่วโมงยิ่งทำให้ฉันและเขาผูกพันธ์และรักกันมากขึ้นจนฉันอยากมอบแต่สิ่งดีๆเท่านั้นให้กับเขา ฉันเคยพยายามจะผลักไสให้เขาไปใช้ชีวิตตามธรรมชาติชายหญิงที่โลกสร้างมา แต่เขาก็ยังพยายามจะก้าวผ่านและคิดอยากจะใช้ชีวิตคู่มีกันและกันผัวเดียวเมียเดียวกับฉัน เค้าอยากมีเราเป็นคนสุดท้าย แต่เขายังไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วในตัวเรามีเชื้ออยู่ซึ่งรักษาตัวกินยาทุกๆวันไม่เคบขาดจนไวรัสโหลดเท่ากับ0 อยู่ในระดับที่ไม่สามารถแพร่เชื้อได้หรือถ้ามีก็เป็น%ที่น้อยมากๆ ตอนนี้ฉันก็พยายามจะผลักไสเขาไปอีกรอบทั้งที่มันเจ็บปวดมากๆ เพราฉันรักเขาและจริงใจกับเขามาก แต่ที่ไม่อยากให้ชีวิตเขาต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ อยากให้เขาได้ไปเจอคนที่ดีปกติเหมือนกับเขา และตอนนี้ฉันก็ยังไม่พร้อมที่จะบอกความจริงอันเจ็บปวดออกไป ฉันตั้งใจจะไปเจอตัวจริงเขาแล้วบอกความจริงทุกอย่าง แต่ยิ่งเราคุยกันความรู้สึกยิ่งก้าวหน้ายิ่งถลำลึก หลังจากฉันผลักไสเขาไปอีกรอบตอนนี้ต่างฝ่ายต่างเจ็บปวดที่เขาคิดว่าเราไม่จริงใจไม่คิดจะมีกันและกันไม่อยากใช้ชีวิตด้วยกันแบบเขาทั้งๆเขาไม่เคยคิดจะมารักเพศที่3ได้ ฉันไม่รู้เลยว่าสิ่งที่ฉันทำมันเป็นทางที่ดีที่สุดสำหรับเขาและฉันหรือเปล่า หรือฉันจะต้องเลือกที่จะมีชีวิตใช้ชีวิตแบบตัวคนเดียวโดยไม่มีความรักเลยตลอดชีวิตดี ซึ่งมันก็เจ็บปวดไปซะทุกทาง ฉันเหมือนคนที่ถูกสาปซ้ำแล้วซ้ำเล่า เวลามีสิ่งที่ดีๆกำลังจะเกิดก็เหมือนสวรรค์ส่งพายุเข้ามากระหน่ำทุกครั้ง ฉันอยากจะถามทุกคนที่เข้ามาอ่านถ้าคุณเป็นฉัน คุณจะเลือกทำยังไงกับชีวิตต่อดีค่ะ
จะบอกแฟนยังไง ว่าเรามีเชื้อ HIV
ออกตัวก่อนนะค่ะว่าฉันนั้นเป็นสาวสองซึ่งตรวจพบว่าตัวเองติดเชื้อเมื่อปี2016และได้เข้ารับการรักษามกราคม2017เป็นต้นมา ชีวิตต้องสู้ดิ้นรนตั้งแต่เด็กพ่อตายตั้งแต่1ขวบ จนเติบโตขึ้นมาก้าวผ่านสังคมการยอมรับต่างๆเพื่อจะได้เดินในเส้นทางที่ตัวเองเป็น ช่วงชีวิตวัยรุ่นก็มีความรักเข้ามาหลายคนแต่โชคร้ายที่ฉันเจอแต่ความรักที่ฉาบฉวยจนฉันไม่เชื่อเลยว่าจะมีคนจริงใจหรือรักจริงกับเพศที่3อย่างฉัน จริงๆ ฉันปิดหัวใจและเริ่มทำงาน ไม่นานกราฟชีวิตของฉันก็กำลังพุ่งกับงานที่กำลังไปได้สวยแปปเดียวเท่านั้นฉันก็เหมือนโดยสอยจากที่สูงลงมาดังตุ้บ เมื่อฉันล้มป่วยและตรวจพบเชื้อ งานและชีวิตที่กำลังจะดีพังทลายลงต่อหน้า ฉันกังวลไปหมดทุกเรื่อง ทั้งครอบครัวคนรอบข้าง การใช้ชีวิตไม่รู้จะใช้ชีวิตต่อไปยังไงนอนร้องไห้คิดทบทวนทั้งคืนจนในที่สุดฉันก็ได้คำตอบกับตัวเองว่าต้องอยู่เพื่อชดเชยสิ่งที่พลาดไป ทำเพื่อแม่และเพื่อครอบครัว ระหว่างรักษาตัวก็กลับมาทำงานปกติเรื่อยๆ ปิดหัวใจมาตลอดเพราะไม่อยากให้ใครต้องมาเจ็บปวดเหมือนเราไม่อยากทำร้ายใครหรือกระทั่งมาแปดเปื้อนกับสิ่งที่เราเป็นอยู่ จนกระทั่งปี2019ไม่นานมานี้ฉันได้คุยกับคนคนนึงซึ่งเขาเป็นผู้ชายแท้ๆและไม่เคยคิดคบสาวสองมาก่อน เราคุยกันคลิกกันถูกคอเป็นห่วงเป็นใยให้กันทั้งที่เรายังไม่เคยตัวจริงของกันและกัน เจอกันแต่ในวีดีโอคอล เขาก้าวผ่านกำแพงที่จะมารักเพศที่3อย่างฉัน ยิ่งคุยกันทุกวันวันละหลายชั่วโมงยิ่งทำให้ฉันและเขาผูกพันธ์และรักกันมากขึ้นจนฉันอยากมอบแต่สิ่งดีๆเท่านั้นให้กับเขา ฉันเคยพยายามจะผลักไสให้เขาไปใช้ชีวิตตามธรรมชาติชายหญิงที่โลกสร้างมา แต่เขาก็ยังพยายามจะก้าวผ่านและคิดอยากจะใช้ชีวิตคู่มีกันและกันผัวเดียวเมียเดียวกับฉัน เค้าอยากมีเราเป็นคนสุดท้าย แต่เขายังไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วในตัวเรามีเชื้ออยู่ซึ่งรักษาตัวกินยาทุกๆวันไม่เคบขาดจนไวรัสโหลดเท่ากับ0 อยู่ในระดับที่ไม่สามารถแพร่เชื้อได้หรือถ้ามีก็เป็น%ที่น้อยมากๆ ตอนนี้ฉันก็พยายามจะผลักไสเขาไปอีกรอบทั้งที่มันเจ็บปวดมากๆ เพราฉันรักเขาและจริงใจกับเขามาก แต่ที่ไม่อยากให้ชีวิตเขาต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ อยากให้เขาได้ไปเจอคนที่ดีปกติเหมือนกับเขา และตอนนี้ฉันก็ยังไม่พร้อมที่จะบอกความจริงอันเจ็บปวดออกไป ฉันตั้งใจจะไปเจอตัวจริงเขาแล้วบอกความจริงทุกอย่าง แต่ยิ่งเราคุยกันความรู้สึกยิ่งก้าวหน้ายิ่งถลำลึก หลังจากฉันผลักไสเขาไปอีกรอบตอนนี้ต่างฝ่ายต่างเจ็บปวดที่เขาคิดว่าเราไม่จริงใจไม่คิดจะมีกันและกันไม่อยากใช้ชีวิตด้วยกันแบบเขาทั้งๆเขาไม่เคยคิดจะมารักเพศที่3ได้ ฉันไม่รู้เลยว่าสิ่งที่ฉันทำมันเป็นทางที่ดีที่สุดสำหรับเขาและฉันหรือเปล่า หรือฉันจะต้องเลือกที่จะมีชีวิตใช้ชีวิตแบบตัวคนเดียวโดยไม่มีความรักเลยตลอดชีวิตดี ซึ่งมันก็เจ็บปวดไปซะทุกทาง ฉันเหมือนคนที่ถูกสาปซ้ำแล้วซ้ำเล่า เวลามีสิ่งที่ดีๆกำลังจะเกิดก็เหมือนสวรรค์ส่งพายุเข้ามากระหน่ำทุกครั้ง ฉันอยากจะถามทุกคนที่เข้ามาอ่านถ้าคุณเป็นฉัน คุณจะเลือกทำยังไงกับชีวิตต่อดีค่ะ