...เราเป็นผู้หญิงคนนึงที่มีแฟนห่างกัน 5 ปี เราคบกันมาได้ 1 ปีแล้ว ซึ่งในระหว่างที่เราคบกันนั้น เค้าติดเกม ติดเพื่อนมากแล้วก็เคยขโมยเงินเราในบัตรเอทีเอ็มกับบัตรเครดิตประมาณ 2 พันกว่าบาท ตอนที่เรารู้ เราโมโหมาก แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะให้อภัยเพราะรัก กลัวเค้าจะทำร้ายตัวเอง(ตอนทะเลาะกันเค้าดื่มเหล้าค่ะเลยพยายามทำตัวเองให้เย็น) และก่อนหน้านั้นเค้าก็จับทหารได้ใบแดงแต่เรามารู้ทีหลังว่าจิงๆแล้วเค้าเป็นคนสมัครเอง เรารู้สึกแย่ ทำไมเค้าต้องโกหกด้วย แต่ก็ให้อภัยเค้าเหมือนเดิม ตอนที่เค้าไปเป็นทหารได้ 20 วัน ในระหวางนั้นเราคิดถึงเค้ามาก เราเปนห่วง เราแทบจะเป็นบ้าตาย แต่พอครบ 20 วันเราก็ไปหาเค้าเพราะเป็นวันเยี่ยมญาติของทหาร เรามีเวลาแค่ 1 วัน เราสองคนยุห่างกันมากขนาดที่เราต้องซื้อตั๋วเครื่องบินไปกลับในวันนั้น 4 เที่ยว แต่เพื่อนให้ได้ไปเยี่ยมเค้าเรายอมเหนื่อย พอเค้าฝึกทหารเสร็จเราก็มีเวลาได้คุยกันมากขึ้น ปกติแล้วเราสองคนชอบคอลเฟสค้างไว้แล้วให้สายมันหลุดไปเองตอนหลับ ทหารได้เงินเดือนน้อยมาก ไม่ถึง 5000 ด้วยซ้ำ เงินเดือนส่วนมากเค้าโอนกลับไปให้แม่เค้าค่ะ เลยทำให้เค้าตังไม่พอ เวลาเค้าไม่มีเงินจ่าย เราก็เคยโอนเงินไปให้เค้า เคยเติมเงินโทรศัพท์ให้เค้าเพื่อที่จะได้สมัครเน็ตแล้วมาคุยกัน ส่วนมากแล้วเค้าจะสามารถลากลับบ้านได้ แต่เราติดทำงานเลยต้องให้เค้ามาหาเราแทน ซึ่งค่าเครื่องบิน ค่าโรงแรมเราเปนคนออกเองทั้งหมดค่ะ หมดไปก็ 5000 กว่า เวลาเราจะไปกินข้าว กินหมูกระทะ กินของในห้าง เราก็เป็นคนออกเงินเองทั้งหมดค่ะ มันเป็นแบบนี้มาตลอด แต่เราก็เลือกที่จะเข้าใจเค้า ไม่เปนไร เค้ายังไม่มีเงิน เดี๋ยวรอเค้าปลดทหารก่อน เค้าอาจจะมาดูแลเราก็ได้ (ปลดปี 2563) เราพยายามปลอบใจตัวเอง อยากรอเค้าให้ออกจากทหารแล้วมาสร้างอะไรหลายๆอย่างด้วยกัน
...แต่ด้วยความที่เรารักเค้ามาก ในวันๆนึงเราแค่อยากคุยกับเค้า เลิกงานมาตอนเย็น เค้าก็เลิกงานทหาร เราก็รอมาทั้งวันละ อยากคุยด้วย แต่เค้ากลับไม่สนใจ เอาแต่เล่นเกมยุกับเพื่อน พอเค้าเล่นเสร็จเค้าก็ง่วงแล้วขอเราไปนอน (เค้าเคยเล่นเกมกับน้องสาวเค้า 2 ชม.จนเกือบเที่ยงคืน) แต่เราก็ดันไปงอนเค้า เพียงแค่เพราะเราไม่ได้คุยกัน เรายังไม่ได้คุยกันเลย และมันก็จบลงที่เรานอนร้องไห้แบบนี้เกือบทุกคืน (เรากลายเป็นคนเกลียดเกมไปตั้งแต่วันที่เค้าขโมยเงินเราค่ะ)
...เวลาเค้าลาทหารกลับบ้าน เพื่อนเค้ามักชวนเค้าไปกินเหล้า ซึ่งเราไม่อยากให้ไปเลย เพราะเราคิดถึง อยากคุยกับเค้า อุตส่าได้ลาทั้งทีเราก็อยากที่จะคุยกับเค้า (บ้านเค้ากับที่ๆเราทำงานยุห่างกันเป็นพันกิโลเลยค่ะ) เราคอลสายค้างไว้ตลอด เราเหงา เราอยากคุยกับเค้า แต่เค้าเอาแต่อยากคุยกับเพื่อน เราวางสายเค้าแล้วไปนอน ตื่นมาอีกทีเค้ากลับประมานตี 1 กว่า เรางอนเค้าอีกแล้ว เพียงแค่เหตุผลเดียวคืออยากคุยกับเค้าแต่เราไม่ได้คุยกัน ครั้งนี้เราทะเลาะกันหนักมาก เค้าเอาแต่พูดว่า "แค่เรื่องที่เค้าไปเที่ยวนี่นะทำให้เราเป็นได้ถึงขนาดนี้" ตอนคอลโทรศัพค้างไว้ เราได้ยินเค้านินทาเราในวงเพื่อนๆเค้าด้วย เพื่อนเค้าบอกว่า "นี่เมียเปนมากขนาดนี้เลยเหรอ มันก็เกินป๊ายย" เรารู้สึกแย่มากเลยค่ะ อาจจะเป็นเพราะเค้าไปร้านเหล้า เราเลยกังวล ว่าเค้าจะมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นมั้ย แอบมองหน้าอกสาวคนอื่นรึเปล่า เราทั้งหึง ทั้งหวง ทั้งเป็นห่วงเค้ามาก
...เราทำเพื่อเค้าทุกอย่าง แม่กระทั่งเคยกดเงินสดบัตรเครดิตให้แม่เค้ายืม เคยซื้อของขวัญแพงๆ วันเกิด วันปีใหม่ วันวาเลนไทน์ให้เค้า เราทำให้เพราะเราอยากทำให้ แต่ทุกคนรู้มั้ย เค้าไม่เคยซื้ออะไรให้เราเลยแม้กระทั้งสร้อยหรือแหวน(เคยได้แค่ตุ๊กตาหมาตัวนึงมาตอนวันเกิด มีเสื้อผู้ชายสองตัวด้วย งง เราเปนผู้หญิงแต่ซื้อเสื้อผู้ชายให้เราใส่)
...เราไม่เคยขออะไรเค้าเลย เงินทองอะไรเค้าก็ไม่เคยอยากได้ (ฐานะทางบ้านเค้าไม่ค่อยดี) เราขอแค่ความใส่ใจ ความใส่ใจที่ไม่ต้องลงทุนอะไรสักบาท เราขอแค่นี้ แต่คำตอบที่เราได้กลับมาคือเค้าบอกว่าเราไปเข้มงวดกับเค้ามากเกินไป ให้ปล่อยเค้าบ้าง แทนที่เค้าจะเข้ามาโอ๋ มาง้อ กลับกลายเป็นว่าเราเป็นคนผิด เป็นคนน่าเบื่อน่ารำคาญ
...เราพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองทุกอย่าง ทำตัวดีๆไม่ทำให้เค้าต้องเป็นห่วงหรือเดือดร้อน ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่เคยโกหก เราซื้อสัตย์กับเค้าเพียงคนเดียว เค้าคนได้จูบแรกและได้ความบริสุทธิ์ของเราไป ความฝันของผู้หญิงหลายๆคนคือมีแฟนที่คอยปกป้อง ดูแล เอาใจใส่ไม่ใช่เหรอ แล้วทำไม เราถึงได้เป็นแบบนี้ 😢😢😢 แต่ตอนนี้เราเหนื่อยแล้ว เราอยากเลิก ถึงแม่เราจะเสียอะไรให้เค้าไปหลายๆอย่าง แต่เราก็ไม่อยากใช้ชีวิตร่วมกับเค้าอีกแล้ว...
...เราอยากจะถามหลายๆคนว่าเราเป็นผู้หญิงที่แย่มากเลยเหรอคะ เค้าได้ทั้งตัว ทั้งหัวใจ ทั้งเงิน ได้ทุกอย่างของเราแล้ว แต่เราขอเค้าแค่ความรัก ความใส่ใจกัน แค่นี้เอง เราขอมากไปหรือเปล่า เราผิดขนาดนั้นเลยเหรอ เราอยากเลิกกับเค้าแต่เรายังรักเค้ามาก ไม่กล้าบอกเลิก เราควรทำยังไงดีคะ เราไม่มีที่ให้ระบายเลย เรื่องแบบนี้ระบายให้ใครฟังก็ไม่ได้ (ยุดีๆจะเล่าให้คนอื่นฟังว่าแฟนเราเกาะเรากินเหมือนแมงดาเลยแบบนี้เหรอ เราไม่กล้าเล่าให้ใครฟังหรอก เราอาย)
ขอบคุณที่ช่วยรับฟังเรานะคะ 😊
อยากรู้ความคิดเห็นของใครหลายคนที่มีแฟนแบบเราค่ะ
...แต่ด้วยความที่เรารักเค้ามาก ในวันๆนึงเราแค่อยากคุยกับเค้า เลิกงานมาตอนเย็น เค้าก็เลิกงานทหาร เราก็รอมาทั้งวันละ อยากคุยด้วย แต่เค้ากลับไม่สนใจ เอาแต่เล่นเกมยุกับเพื่อน พอเค้าเล่นเสร็จเค้าก็ง่วงแล้วขอเราไปนอน (เค้าเคยเล่นเกมกับน้องสาวเค้า 2 ชม.จนเกือบเที่ยงคืน) แต่เราก็ดันไปงอนเค้า เพียงแค่เพราะเราไม่ได้คุยกัน เรายังไม่ได้คุยกันเลย และมันก็จบลงที่เรานอนร้องไห้แบบนี้เกือบทุกคืน (เรากลายเป็นคนเกลียดเกมไปตั้งแต่วันที่เค้าขโมยเงินเราค่ะ)
...เวลาเค้าลาทหารกลับบ้าน เพื่อนเค้ามักชวนเค้าไปกินเหล้า ซึ่งเราไม่อยากให้ไปเลย เพราะเราคิดถึง อยากคุยกับเค้า อุตส่าได้ลาทั้งทีเราก็อยากที่จะคุยกับเค้า (บ้านเค้ากับที่ๆเราทำงานยุห่างกันเป็นพันกิโลเลยค่ะ) เราคอลสายค้างไว้ตลอด เราเหงา เราอยากคุยกับเค้า แต่เค้าเอาแต่อยากคุยกับเพื่อน เราวางสายเค้าแล้วไปนอน ตื่นมาอีกทีเค้ากลับประมานตี 1 กว่า เรางอนเค้าอีกแล้ว เพียงแค่เหตุผลเดียวคืออยากคุยกับเค้าแต่เราไม่ได้คุยกัน ครั้งนี้เราทะเลาะกันหนักมาก เค้าเอาแต่พูดว่า "แค่เรื่องที่เค้าไปเที่ยวนี่นะทำให้เราเป็นได้ถึงขนาดนี้" ตอนคอลโทรศัพค้างไว้ เราได้ยินเค้านินทาเราในวงเพื่อนๆเค้าด้วย เพื่อนเค้าบอกว่า "นี่เมียเปนมากขนาดนี้เลยเหรอ มันก็เกินป๊ายย" เรารู้สึกแย่มากเลยค่ะ อาจจะเป็นเพราะเค้าไปร้านเหล้า เราเลยกังวล ว่าเค้าจะมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นมั้ย แอบมองหน้าอกสาวคนอื่นรึเปล่า เราทั้งหึง ทั้งหวง ทั้งเป็นห่วงเค้ามาก
...เราทำเพื่อเค้าทุกอย่าง แม่กระทั่งเคยกดเงินสดบัตรเครดิตให้แม่เค้ายืม เคยซื้อของขวัญแพงๆ วันเกิด วันปีใหม่ วันวาเลนไทน์ให้เค้า เราทำให้เพราะเราอยากทำให้ แต่ทุกคนรู้มั้ย เค้าไม่เคยซื้ออะไรให้เราเลยแม้กระทั้งสร้อยหรือแหวน(เคยได้แค่ตุ๊กตาหมาตัวนึงมาตอนวันเกิด มีเสื้อผู้ชายสองตัวด้วย งง เราเปนผู้หญิงแต่ซื้อเสื้อผู้ชายให้เราใส่)
...เราไม่เคยขออะไรเค้าเลย เงินทองอะไรเค้าก็ไม่เคยอยากได้ (ฐานะทางบ้านเค้าไม่ค่อยดี) เราขอแค่ความใส่ใจ ความใส่ใจที่ไม่ต้องลงทุนอะไรสักบาท เราขอแค่นี้ แต่คำตอบที่เราได้กลับมาคือเค้าบอกว่าเราไปเข้มงวดกับเค้ามากเกินไป ให้ปล่อยเค้าบ้าง แทนที่เค้าจะเข้ามาโอ๋ มาง้อ กลับกลายเป็นว่าเราเป็นคนผิด เป็นคนน่าเบื่อน่ารำคาญ
...เราพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองทุกอย่าง ทำตัวดีๆไม่ทำให้เค้าต้องเป็นห่วงหรือเดือดร้อน ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่เคยโกหก เราซื้อสัตย์กับเค้าเพียงคนเดียว เค้าคนได้จูบแรกและได้ความบริสุทธิ์ของเราไป ความฝันของผู้หญิงหลายๆคนคือมีแฟนที่คอยปกป้อง ดูแล เอาใจใส่ไม่ใช่เหรอ แล้วทำไม เราถึงได้เป็นแบบนี้ 😢😢😢 แต่ตอนนี้เราเหนื่อยแล้ว เราอยากเลิก ถึงแม่เราจะเสียอะไรให้เค้าไปหลายๆอย่าง แต่เราก็ไม่อยากใช้ชีวิตร่วมกับเค้าอีกแล้ว...
...เราอยากจะถามหลายๆคนว่าเราเป็นผู้หญิงที่แย่มากเลยเหรอคะ เค้าได้ทั้งตัว ทั้งหัวใจ ทั้งเงิน ได้ทุกอย่างของเราแล้ว แต่เราขอเค้าแค่ความรัก ความใส่ใจกัน แค่นี้เอง เราขอมากไปหรือเปล่า เราผิดขนาดนั้นเลยเหรอ เราอยากเลิกกับเค้าแต่เรายังรักเค้ามาก ไม่กล้าบอกเลิก เราควรทำยังไงดีคะ เราไม่มีที่ให้ระบายเลย เรื่องแบบนี้ระบายให้ใครฟังก็ไม่ได้ (ยุดีๆจะเล่าให้คนอื่นฟังว่าแฟนเราเกาะเรากินเหมือนแมงดาเลยแบบนี้เหรอ เราไม่กล้าเล่าให้ใครฟังหรอก เราอาย)
ขอบคุณที่ช่วยรับฟังเรานะคะ 😊