ช้วยผมด้วย

ผมต้องการเลิกกับภรรยา แต่ผมสงสารลูก ลูกคนโตเรียนอยู่ป.5 ขึ้น ป.6 ส่วนคนเล็กเป็นออทิสติก แฟนผมเป็นคนกราวร้าว เวลาโมโหคัยคิดอะไรขัดใจ หรือหรือไม่ตรงกับที่ตัวเค้าคิด เค้าก็จะโมโหและเถียงเพื่อเอาชนะ ไม่สนเหตุผล เป็นอย่านี้มาตลอด10ปีผมก็ทน ผมยอมรับผมเคยทำร้ายเค้า แต่ผมไม่เคยเริ่มก่อนผมไม่ชอบเวลาเค้าจะทำอะไรประชดผมโดยไปลงที่ลูก เช่น จะอุ้มลูกคนเล็กกระโดดลงจากรถ ทะเลาะกันเทะเลาะกันเพราะเค้าพูดจาก้าวร้าวแม่ผม ผมเลยคว้าฆ้อนเพื่อจะขู่เค้าแต่ไม่ได้ทำอะไรผมไม่กล้า วันนี้ก็ทะเลาะกันอีก ลูกชายคนโตจะไปเข้าค่ายเค้าอยากจะให้ไปส่งผมก็เลยปรึกษากับแฟนผมว่าจะไปส่งลูกคนโตด้วย เค้าก็โมโหว่าพรุ่งนี้จะไปส่งคนเล็ก แม่เค้า และแม่ผม( เวลาคนเล็กไปโรงเรียนต้องให้ผู้ปกครองไปเฝ้าด้วยเพราะน้องเป็นออทิสติกไม่ค่อยรู้เรื่อง)พรุ้งนี้แม่แฟนเค้าต้องไปทำกิจกรรมกับโรงเรียนลูกคนเล็กตอน7โมง มีรถรับส่งแม่แฟน ผมก็เป็นห่วงแม่ผมว่าต้องอยู่กับหลานสองคนตั้งแต่เช้าจนกว่าโรงเรียนจะเข้า8.30ถึงจะมีคนมาเพราะแม่ผมก็อายุมากเเล้วและเดินไม่ค่อยไหวส่วนผมกับแฟนต้องไปธุระเรื่องที่ขายของ เค้าก็เลยโมโหหาว่าผมเป็นห่วงแต่แม่ผมไม่เป็นห่วงแม่เค้า แต่ผมเองก็โมโหพูดจาหยาบคายเพราะผมก็เกลียดเค้าอยู่แล้ว เพราะเค้าโมโหจะชอบทำยลายข้าวของในบ้าน เช่า ถีบประตูพังจะถุบtvเขี้วงของทุกอย่าที่ใกล้มือ เข่นแก้วน้ำแตกไป4-5ใบที่ผมโมโหจนฟิวขาดคือลูกคนเล็กหลับไปแล้วไปอุ้มมาและโยนบนที่นอน ด่าแม่ผมว่า และทำร้ายร่างกายแม่ผมจะบีบคอจนแม่ผมตกใจจะร้องไห้และยังตวาดลูกคนโตให้เค้าพยายามรับรู้และกดดันเด็กเพื่อให้เลือกข้าง ไม่เกรงใจพ่อแม่ตัวเอวพูดจากับพ่อแม่ตัวเองกูผมทนไม่ไหวเลยต่อยเค้า เค้าเคยจะเค้าเคยจะเอามีดมาแทงผม เอากรรไกรมาแทงผม ผมต้องทำผมต้องทำยังไงผมอยากเลิกมากเค้าก็บอกเลิกกันไปเลยพอจะเลิกจริงก็ไม่ยอมและโมโหจนกรีดเหมือนคนที่ป่วย