ในยุคปัจจุบันนี้ สรุปใครกันแน่ที่สบาย ระหว่างคนทำงานเป็น กับ คนทำอะไรไม่เป็นเล
เราทำงานในบริษัทแห่งหนึ่งซึ่งบุคลากรแต่ละคนนั้นมีหน้าที่อาชีพการงานตำแหน่งที่เท่ากัน เงินเดือนเท่ากัน แต่กลับเหนื่อยไม่เท่ากัน เวลามีงานอะไรสำคัญๆหัวหน้าจะมอบหมายงานให้เราทำตลอด ซึ่งต่างกับพวกที่ไม่เป็นก็ได้ทำงานนั้นๆตามหน้าที่อย่างสบาย ไม่ต้องมาแบกภาระอะไรแบบเรา นี่แอบงงเหมือนกันว่าตอนมาสมัครงานผ่านมาได้ไงวะ ย้อนไปวัยเรียนก็เช่นกัน มีงานอะไรอาจารย์จะให้เราทำตลอดซึ่งเป็นงานใหญ่และงานห้อง ซึ่งบ่อยมากที่ให้เราทำ อาจารย์ทั้งหมดในห้องพักครูจำชื่อเราได้หมด และเรียกติดปาก หลอนชื่อตัวเองจนทำงานแล้วก็ยังไม่ลืม555 อาจารย์ชอบมอบหมายหน้าที่อันยิ่งใหญ่ที่ไม่มีใครทำได้และทำเป็น มีแต่ฉันนี่แหละเห้อ พวกที่ไม่ได้ทำงานก็สบายไปแล้วกลับมามองที่ตัวเรา อืม การที่เราทำงานเป็นคือมันต้องเหนื่อย ลำบากกว่าคนอื่นหรอ นี่แล้วฉันจะเก่งจะทำเป็นไปซะทุกอย่างเพื่ออะไร เพื่อให้ตัวเองมีความรู้? ใช่เพื่อให้ตัวเองมีความรู้ประดับหัว แล้วพอเรามีความรู้คือมันต้องย้อนกลับมาทำร้ายเราอย่างนั้นหรอ เราอยากทำงานเป็นทำงานสวยทำงานเก่งเพื่อตัวเราเอง แต่ทำไมต้องอุมิศเวลาให้ส่วนรวมขนาดนี้ทั้งๆที่งานเราเองก็ยังเกือบไม่รอด เพราะคำว่าไว้ใจ งานกลุ่มก็เช่นกัน ทำเป็นอยู่คนเดียว ส่วนสมาชิกในกลุ่มห่วยแตก ช่วยทำมาหาแดร้กอะไรไม่ได้เลย ขึ้นชื่อว่างานกลุ่มก็ต้องมีตัวพ่วงไร้ประโยชน์มาด้วย ทำไงได้ ก็ฉันอยากได้คะแนนดีๆหนิ่ ก็ต้องทำเองหมด ส่วนพวกเกาะส่วนบุญที่ทำอะไรไม่เป็นก็สบายไปอีก ช่วยทำแค่คนสองคน (ช่วยออกความคิดเห็น ส่วนดิฉัน ปฏิบัติเองหมดค่าาา ) อยากทราบว่าที่อื่นๆ เป็นแบบนี้กันมั้ยคะ มีลูกจะได้บอกลูกว่าไม่ต้องทำเป็นทำเก่งไปเสียทุกอย่าง เพราะโตมาจะโดนเอาเปรียบ
ในยุคปัจจุบันนี้ สรุปใครกันแน่ที่สบาย ระหว่างคนทำงานเป็น กับ คนทำอะไรไม่เป็นเลย
เราทำงานในบริษัทแห่งหนึ่งซึ่งบุคลากรแต่ละคนนั้นมีหน้าที่อาชีพการงานตำแหน่งที่เท่ากัน เงินเดือนเท่ากัน แต่กลับเหนื่อยไม่เท่ากัน เวลามีงานอะไรสำคัญๆหัวหน้าจะมอบหมายงานให้เราทำตลอด ซึ่งต่างกับพวกที่ไม่เป็นก็ได้ทำงานนั้นๆตามหน้าที่อย่างสบาย ไม่ต้องมาแบกภาระอะไรแบบเรา นี่แอบงงเหมือนกันว่าตอนมาสมัครงานผ่านมาได้ไงวะ ย้อนไปวัยเรียนก็เช่นกัน มีงานอะไรอาจารย์จะให้เราทำตลอดซึ่งเป็นงานใหญ่และงานห้อง ซึ่งบ่อยมากที่ให้เราทำ อาจารย์ทั้งหมดในห้องพักครูจำชื่อเราได้หมด และเรียกติดปาก หลอนชื่อตัวเองจนทำงานแล้วก็ยังไม่ลืม555 อาจารย์ชอบมอบหมายหน้าที่อันยิ่งใหญ่ที่ไม่มีใครทำได้และทำเป็น มีแต่ฉันนี่แหละเห้อ พวกที่ไม่ได้ทำงานก็สบายไปแล้วกลับมามองที่ตัวเรา อืม การที่เราทำงานเป็นคือมันต้องเหนื่อย ลำบากกว่าคนอื่นหรอ นี่แล้วฉันจะเก่งจะทำเป็นไปซะทุกอย่างเพื่ออะไร เพื่อให้ตัวเองมีความรู้? ใช่เพื่อให้ตัวเองมีความรู้ประดับหัว แล้วพอเรามีความรู้คือมันต้องย้อนกลับมาทำร้ายเราอย่างนั้นหรอ เราอยากทำงานเป็นทำงานสวยทำงานเก่งเพื่อตัวเราเอง แต่ทำไมต้องอุมิศเวลาให้ส่วนรวมขนาดนี้ทั้งๆที่งานเราเองก็ยังเกือบไม่รอด เพราะคำว่าไว้ใจ งานกลุ่มก็เช่นกัน ทำเป็นอยู่คนเดียว ส่วนสมาชิกในกลุ่มห่วยแตก ช่วยทำมาหาแดร้กอะไรไม่ได้เลย ขึ้นชื่อว่างานกลุ่มก็ต้องมีตัวพ่วงไร้ประโยชน์มาด้วย ทำไงได้ ก็ฉันอยากได้คะแนนดีๆหนิ่ ก็ต้องทำเองหมด ส่วนพวกเกาะส่วนบุญที่ทำอะไรไม่เป็นก็สบายไปอีก ช่วยทำแค่คนสองคน (ช่วยออกความคิดเห็น ส่วนดิฉัน ปฏิบัติเองหมดค่าาา ) อยากทราบว่าที่อื่นๆ เป็นแบบนี้กันมั้ยคะ มีลูกจะได้บอกลูกว่าไม่ต้องทำเป็นทำเก่งไปเสียทุกอย่าง เพราะโตมาจะโดนเอาเปรียบ