จากชีวิตจริง จากกคนที่อยู่ในช่วงที่ทำใจจากคนคุยเดิม คือจากเด็กที่เคยความสดใส หัวเราะได้ทุกที่ ชอบเม้นแซวเพื่อน แชทคุยกับเพื่อน 3 เดือนที่ผ่านมาไม่เคยได้สัมผัสโมเม้นเหล่านี้เลย คือให้เขาอยู่ในฐานะคนคุย แต่ว่าเรารักเขาไปแล้วจนกลายเป็นคนที่ไม่มีจุดยืนเป็นของตัวเอง ไม่เคยคิดที่จะคุยกับคนอื่นที่เข้ามาในชีวิตจะดียังไงเราก่ยังเลือกเขา เรียกได้ว่าตัดขาดจากโลกภายนอกเลยก่ว่าได้
เราคุยกันมาตอนที่ยังอยู่เชียงใหม่ จนมาฝึกงานแถว กทม แต่ตลอดที่คุยกันไม่เคยได้เจอเลยย ถึงจะอยุ่ใกล้กันก่ไม่เคยได้เจอกันเลย ถึงอยู่ใกล้กันแต่มันก่เหมือนยังยุไกลกันอยู่ดีมันมีค่าเหมือนกัน หลังๆมาเราก่เริ่มน้อยใจที่เขาไม่ค่อยมีเวลาให้ โครตน้อยใจเลย ก่คิดคนอะไรจะไม่มีเวลา 24h. เลยเหรอ เวลางานพอรับได้ เข้าใจว่าทำงาน แต่เวลานอกจากนั้น บางทีก่มีงานมาทำที่ห้อง เราก่เข้าใจในงานของเขา พยายามเข้าใจจนไม่รู้ว่าตัวเองทำไมถึงทนและยังรอที่จะคุยกับเขา ทั้งๆที่เวลาที่คุยกันมันแค่แปบเดียว แต่ทุกครั้งที่ได้คุยกัน ทำให้ความรู้สึกน้อยใจหรืองอลหายไปเลย เป็นช่วงเวลาที่เรามีความคิดว่ากลัวความรู้สึกนี้จะหายไป แต่บางทีเราก่รอเก้อที่จะได้คุยกับเขา เพราะกว่างานเขาจะเสร็จก่ดึกแล้ว เราก่อยากให้เขาพักผ่อน เพราะต้องตื่นเช้าและขับรถอีก เราจะไม่ยื้อหรือรั้งเขาอยู่คุยกับเรา จนเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ เหตุการณ์นี้เกิดซ้ำๆ เรารอเขามาทั้งวันทั้งๆที่บางวันเราก็เหนื่อยจากการเรียน การทำกิจกรรม การทำโปรเจค เราก่ยังรอที่จะคุยกับเขา ง่วงแค่ไหนก่รอเขาทำงาน เล่นเกมรอจน บางทีเขาก่มีเผลอหลับไป ทั้งๆที่เราก่รอจนหลับไปเอง แต่พี่เขาก่ขอโทษเรานะ หลังๆมาเราก่เริ่มที่จะงอแง เคยบอกเลิกคุยหลายครั้ง เพราะเราไม่อยากงี่เง่าแบบนี้ แต่ก่ทำไม่ได้สักครั้ง มันเป็นแบบนี้ซ้ำๆๆๆ จนวันหนึงพี่เขาเลือกที่จะบอกเลิกเรา แต่วันที่พี่เขาบอกเลิกเรากลับเป็นวันเดียวกันกับวันที่เรายอมรับว่าเขาเป็นแฟน และคำบอกเลิกที่เจ็บและยังจำมาจนถึงทุกวันนี้คือ #พี่ไม่เคยคิดที่จะจิงจังแต่แรกแล้ว มันเจ็บเหมือนเข็มร้อยเล่มมาทิ่มแทงที่หัวใจ จุกจนพูดไม่ออก ช่วงแรกๆคือบ้าา(ถึงขั้นพบจิตแพทย์ได้เลย) จนมีความคิดที่แบบ นี้ใช่ไหมคือผลของการคุยแค่คนเดียว นี้ใช่ไหมคือผลของการคาดหวังจนลืมเผื่อใจ นี้ใช้ไหมคือผลของผู้หญิงที่โง่ นี้ใช่ไหมคือผลของการรักเดียวใจเดียว จนอยากลองเป็นผู้หญิงที่แบบ เลวววสุดติงไปเลยย แบบเทผู้ชายให้สะใจกับที่เราได้รับ แต่ผลคือเราไม่ใช่คนแบบนั้นเราทำไม่ลง เราไม่สามารถที่จะทำแบบนี้กับคนอื่นได้ เพราะเราผ่านความรู้สึกนี้มาแล้ว มันเจ็บจนไม่รู้จะบรรยายยังไง หลายคนคงเข้าใจความรู้สึกนี้ดี เราก่ไม่อยากให้ใครมารับความเลวนี้ ก่ได้แต่มองโลกในแง่บวก ว่าสักวันจะมีคนที่เคมีเดียวกับเรา คนที่รักเรา เข้าใจเราบ้าง
เวลาผ่านไปเราก่ทำใจและเริ่มโอเคแล้ว ก่ประมาณ 2 เดือน กว่าๆมั้งจำไม่ได้ จนอาทิตย์ที่ผ่านมา คือแบบเหงาอะ อยากมีคนคุยแก้เบื่อ เลยเซิฟหาแอพที่หาคู่ ก่เอ้าลองเล่นดู ก่โหลด Tinder กับ omi มา โหลดมาวันแรกคนมีคนคุยเลย(เราหน้าตาไม่ดีมากแต่ก่ไม่ได้ขี้เหร่น้าา^^) ก่มีพี่คนหนึ่งที่ตรงสเปคเราเหมือนกัน ก่คุยๆกันได้ 2วันได้ เราก่เริ่มเบื่อที่จะคุยกับหลายๆคนรู้สึกมันไม่ใช่ เราตกอับถึงต้องหาคนคุยออนไลน์เลยเหรอ ละบวกกับดูที่เขารีวิว แอป Tinder ประมาณเป็นแอปที่คนส่วนมากใช้หาคู่แบบ One night stand เราก่ไม่อยากโดนมองแบบนั้น แต่สิ่งที่เราเจอในแอปก่ไม่มีคนประเภทนี้นะ หรือเราอยาจจะยังใหม่เลยไม่เจอ นี้ไม่รู้จริงๆนะ เราก่เลือกที่จะไม่ลบ แล้วพี่คนนนี้ก่ขอแอดไลน์ เราก่โอเค ตรงสเปคเรา คุยๆถ้าไม่ใช่ค่อยบอกก่ไม่เสียหาย ก่คุยกันมาเรื่องๆ จนวันเสา 9/3/62 เราไปดุหนังเราก่คุยแพลนกับพี่เขาตั้งแต่คืนวันศุกแล้วว่าพรุ่งนี้จะทำไรไปไหน พี่เขาก่มีแพลนแล้ว วาปมาตอนวันเสา เราก่ด้วยความชิวๆตืนมาแต่งหน้าแต่งตัวถ่ายติกต๊อก ตามปกติ กว่าจะไปห้างก่สายแล้ว ด้วยความเช็คตั่วหนังแล้วเลยแวะนั่งชิลล์ร้านกาแฟ เรื่อย จนมาซื้อตั๋ว พี่เขาก่ถามเราแหละเปนไง ทำไรยุ ดูหนังยัง เราก่บอกยังง กำลังลังเลว่าจะดูรอบไหน แต่เราก่เลือกรอบตั๋วแล้ว ซื้อแล้วด้วย พร้อมถ่ายรูปให้พี่เขาดู เราก่ถามพี่เขาทำไรอยู่ เขาก่บอกกำลังกลับ แวะซื้อของ พี่เขาก่ถามกลับ คงเห็นตั๋วเรามีใบเดียวก่ถาม มาคนเดียวเหรอ เราก่ตอบใช่ ไม่มาคนเดียวจะให้มากับใครเพราะเพื่อนไม่ใช่สายนี้ คือพี่แกอะเข้าใจว่าที่เรามีนัดมาดูหนังอะนัดกับเพื่อนไว้ แต่จริงๆความหมายเราคือนัดกับกัปตันมาเวล 55+ พี่เขาก่บอกถ้าชวนพี่ดูรอบ 2 ได้นะเพราะพี่แกFC ยุแล้ว เราก่บอกไม่ทันแล้ววซื้อตั๋วแล้วว พี่เขาก่เงียบไป เราก่คิดพี่เขาคงขับรถกลับบ้านยุบ้านเรียบ100 แต่ผลคือเจอในโรงหนัง เก้าอีกข้างๆเราเลยย แรกที่เจอคืออ อึ้งงง นึกว่าผีหลอกกก และไม่คิดว่าจะมาาด้วย 1 รถติดมากกก 2 คำนวณเวลาแล้วไม่ทันน 3 พึ่งเริ่มคุยกันจะมีใครลงทุนมาขนาดนี้ เป็นไปไม่ได้ แต่เขาก่มาเซอรืไรซ์จริงๆ.....ความฟินนี้ยังไม่จบแต่มันยาววววเกินไปปปแล้ววคงไม่มีคนอ่านนน ไว้ใครอยากให้เขียนให้จบเม้นนนไว้นะค่าาา พน.ถ้ามีเวลามาเขียนต่ออ แต่เสียดายที่รู้จักกับพี่เขาก่เป็นช่วงที่เราต้องกลับมอไปเคลียร์เล่มสหกิจ กลับเชียงใหม่แล้ววว จะได้เจออีกก่ตอนทำงานเลย อีก3 เดือนข้างหน้า ไม่รู้หรอกว่าจะคุยกันได้นานแค่ไหน แต่จะรักษาความรู้สึกนี้และศึกษาาใจกันไปเรื่อยๆ ถ้ามันใช่มันก่จะใช่เอง
ขอบคุณที่ทำให้รุ้ว่าการที่เรารักรู้สึกดี มันต้องเป็นคน 2 คนที่จุนเข้าหากัน ไม่ใช่มีเพียงคนเดียวที่พยายามอยู่ฝ่ายเดียว บอกได้เลยไปไม่รอด เหมือนอดีตเราไง # จะมีคนอ่านนนไหมมหน่ออออ เป็นกำลังใจให้คนอกหักหรือเสียใจอยู่ นะค่าาา วันหนึงเราจะเจอคนที่ใช่ คนที่เหมาะสม เคมีเดียวกันกับเรา ^^ มือใหม่ฝึกเขียนนถ้าเขียนไม่ดีแนะนำได้นะค่าาา ขอบคุณค่าาา ถ้ามีไรผิดพลาดขออภัยยด้วยนะค่าา ไม่ได้มีเจตนาอะไรแค่อยากแชรืประสบการณืชีวิต และมุมมองตัวเองเท่านั้น^^
กำลังใจสำหรับคนอกหัก...#เด็กอ้วน เขียนได้วันละกระทุ้ก่ต้องเขียนยาววหน่อยย^^
เราคุยกันมาตอนที่ยังอยู่เชียงใหม่ จนมาฝึกงานแถว กทม แต่ตลอดที่คุยกันไม่เคยได้เจอเลยย ถึงจะอยุ่ใกล้กันก่ไม่เคยได้เจอกันเลย ถึงอยู่ใกล้กันแต่มันก่เหมือนยังยุไกลกันอยู่ดีมันมีค่าเหมือนกัน หลังๆมาเราก่เริ่มน้อยใจที่เขาไม่ค่อยมีเวลาให้ โครตน้อยใจเลย ก่คิดคนอะไรจะไม่มีเวลา 24h. เลยเหรอ เวลางานพอรับได้ เข้าใจว่าทำงาน แต่เวลานอกจากนั้น บางทีก่มีงานมาทำที่ห้อง เราก่เข้าใจในงานของเขา พยายามเข้าใจจนไม่รู้ว่าตัวเองทำไมถึงทนและยังรอที่จะคุยกับเขา ทั้งๆที่เวลาที่คุยกันมันแค่แปบเดียว แต่ทุกครั้งที่ได้คุยกัน ทำให้ความรู้สึกน้อยใจหรืองอลหายไปเลย เป็นช่วงเวลาที่เรามีความคิดว่ากลัวความรู้สึกนี้จะหายไป แต่บางทีเราก่รอเก้อที่จะได้คุยกับเขา เพราะกว่างานเขาจะเสร็จก่ดึกแล้ว เราก่อยากให้เขาพักผ่อน เพราะต้องตื่นเช้าและขับรถอีก เราจะไม่ยื้อหรือรั้งเขาอยู่คุยกับเรา จนเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ เหตุการณ์นี้เกิดซ้ำๆ เรารอเขามาทั้งวันทั้งๆที่บางวันเราก็เหนื่อยจากการเรียน การทำกิจกรรม การทำโปรเจค เราก่ยังรอที่จะคุยกับเขา ง่วงแค่ไหนก่รอเขาทำงาน เล่นเกมรอจน บางทีเขาก่มีเผลอหลับไป ทั้งๆที่เราก่รอจนหลับไปเอง แต่พี่เขาก่ขอโทษเรานะ หลังๆมาเราก่เริ่มที่จะงอแง เคยบอกเลิกคุยหลายครั้ง เพราะเราไม่อยากงี่เง่าแบบนี้ แต่ก่ทำไม่ได้สักครั้ง มันเป็นแบบนี้ซ้ำๆๆๆ จนวันหนึงพี่เขาเลือกที่จะบอกเลิกเรา แต่วันที่พี่เขาบอกเลิกเรากลับเป็นวันเดียวกันกับวันที่เรายอมรับว่าเขาเป็นแฟน และคำบอกเลิกที่เจ็บและยังจำมาจนถึงทุกวันนี้คือ #พี่ไม่เคยคิดที่จะจิงจังแต่แรกแล้ว มันเจ็บเหมือนเข็มร้อยเล่มมาทิ่มแทงที่หัวใจ จุกจนพูดไม่ออก ช่วงแรกๆคือบ้าา(ถึงขั้นพบจิตแพทย์ได้เลย) จนมีความคิดที่แบบ นี้ใช่ไหมคือผลของการคุยแค่คนเดียว นี้ใช่ไหมคือผลของการคาดหวังจนลืมเผื่อใจ นี้ใช้ไหมคือผลของผู้หญิงที่โง่ นี้ใช่ไหมคือผลของการรักเดียวใจเดียว จนอยากลองเป็นผู้หญิงที่แบบ เลวววสุดติงไปเลยย แบบเทผู้ชายให้สะใจกับที่เราได้รับ แต่ผลคือเราไม่ใช่คนแบบนั้นเราทำไม่ลง เราไม่สามารถที่จะทำแบบนี้กับคนอื่นได้ เพราะเราผ่านความรู้สึกนี้มาแล้ว มันเจ็บจนไม่รู้จะบรรยายยังไง หลายคนคงเข้าใจความรู้สึกนี้ดี เราก่ไม่อยากให้ใครมารับความเลวนี้ ก่ได้แต่มองโลกในแง่บวก ว่าสักวันจะมีคนที่เคมีเดียวกับเรา คนที่รักเรา เข้าใจเราบ้าง
เวลาผ่านไปเราก่ทำใจและเริ่มโอเคแล้ว ก่ประมาณ 2 เดือน กว่าๆมั้งจำไม่ได้ จนอาทิตย์ที่ผ่านมา คือแบบเหงาอะ อยากมีคนคุยแก้เบื่อ เลยเซิฟหาแอพที่หาคู่ ก่เอ้าลองเล่นดู ก่โหลด Tinder กับ omi มา โหลดมาวันแรกคนมีคนคุยเลย(เราหน้าตาไม่ดีมากแต่ก่ไม่ได้ขี้เหร่น้าา^^) ก่มีพี่คนหนึ่งที่ตรงสเปคเราเหมือนกัน ก่คุยๆกันได้ 2วันได้ เราก่เริ่มเบื่อที่จะคุยกับหลายๆคนรู้สึกมันไม่ใช่ เราตกอับถึงต้องหาคนคุยออนไลน์เลยเหรอ ละบวกกับดูที่เขารีวิว แอป Tinder ประมาณเป็นแอปที่คนส่วนมากใช้หาคู่แบบ One night stand เราก่ไม่อยากโดนมองแบบนั้น แต่สิ่งที่เราเจอในแอปก่ไม่มีคนประเภทนี้นะ หรือเราอยาจจะยังใหม่เลยไม่เจอ นี้ไม่รู้จริงๆนะ เราก่เลือกที่จะไม่ลบ แล้วพี่คนนนี้ก่ขอแอดไลน์ เราก่โอเค ตรงสเปคเรา คุยๆถ้าไม่ใช่ค่อยบอกก่ไม่เสียหาย ก่คุยกันมาเรื่องๆ จนวันเสา 9/3/62 เราไปดุหนังเราก่คุยแพลนกับพี่เขาตั้งแต่คืนวันศุกแล้วว่าพรุ่งนี้จะทำไรไปไหน พี่เขาก่มีแพลนแล้ว วาปมาตอนวันเสา เราก่ด้วยความชิวๆตืนมาแต่งหน้าแต่งตัวถ่ายติกต๊อก ตามปกติ กว่าจะไปห้างก่สายแล้ว ด้วยความเช็คตั่วหนังแล้วเลยแวะนั่งชิลล์ร้านกาแฟ เรื่อย จนมาซื้อตั๋ว พี่เขาก่ถามเราแหละเปนไง ทำไรยุ ดูหนังยัง เราก่บอกยังง กำลังลังเลว่าจะดูรอบไหน แต่เราก่เลือกรอบตั๋วแล้ว ซื้อแล้วด้วย พร้อมถ่ายรูปให้พี่เขาดู เราก่ถามพี่เขาทำไรอยู่ เขาก่บอกกำลังกลับ แวะซื้อของ พี่เขาก่ถามกลับ คงเห็นตั๋วเรามีใบเดียวก่ถาม มาคนเดียวเหรอ เราก่ตอบใช่ ไม่มาคนเดียวจะให้มากับใครเพราะเพื่อนไม่ใช่สายนี้ คือพี่แกอะเข้าใจว่าที่เรามีนัดมาดูหนังอะนัดกับเพื่อนไว้ แต่จริงๆความหมายเราคือนัดกับกัปตันมาเวล 55+ พี่เขาก่บอกถ้าชวนพี่ดูรอบ 2 ได้นะเพราะพี่แกFC ยุแล้ว เราก่บอกไม่ทันแล้ววซื้อตั๋วแล้วว พี่เขาก่เงียบไป เราก่คิดพี่เขาคงขับรถกลับบ้านยุบ้านเรียบ100 แต่ผลคือเจอในโรงหนัง เก้าอีกข้างๆเราเลยย แรกที่เจอคืออ อึ้งงง นึกว่าผีหลอกกก และไม่คิดว่าจะมาาด้วย 1 รถติดมากกก 2 คำนวณเวลาแล้วไม่ทันน 3 พึ่งเริ่มคุยกันจะมีใครลงทุนมาขนาดนี้ เป็นไปไม่ได้ แต่เขาก่มาเซอรืไรซ์จริงๆ.....ความฟินนี้ยังไม่จบแต่มันยาววววเกินไปปปแล้ววคงไม่มีคนอ่านนน ไว้ใครอยากให้เขียนให้จบเม้นนนไว้นะค่าาา พน.ถ้ามีเวลามาเขียนต่ออ แต่เสียดายที่รู้จักกับพี่เขาก่เป็นช่วงที่เราต้องกลับมอไปเคลียร์เล่มสหกิจ กลับเชียงใหม่แล้ววว จะได้เจออีกก่ตอนทำงานเลย อีก3 เดือนข้างหน้า ไม่รู้หรอกว่าจะคุยกันได้นานแค่ไหน แต่จะรักษาความรู้สึกนี้และศึกษาาใจกันไปเรื่อยๆ ถ้ามันใช่มันก่จะใช่เอง
ขอบคุณที่ทำให้รุ้ว่าการที่เรารักรู้สึกดี มันต้องเป็นคน 2 คนที่จุนเข้าหากัน ไม่ใช่มีเพียงคนเดียวที่พยายามอยู่ฝ่ายเดียว บอกได้เลยไปไม่รอด เหมือนอดีตเราไง # จะมีคนอ่านนนไหมมหน่ออออ เป็นกำลังใจให้คนอกหักหรือเสียใจอยู่ นะค่าาา วันหนึงเราจะเจอคนที่ใช่ คนที่เหมาะสม เคมีเดียวกันกับเรา ^^ มือใหม่ฝึกเขียนนถ้าเขียนไม่ดีแนะนำได้นะค่าาา ขอบคุณค่าาา ถ้ามีไรผิดพลาดขออภัยยด้วยนะค่าา ไม่ได้มีเจตนาอะไรแค่อยากแชรืประสบการณืชีวิต และมุมมองตัวเองเท่านั้น^^