อยากรู้ว่าแฟนเก่าและตัวเราลืมกันได้จิงๆหรอรึเราคิดไปเองฝ่ายเดียว

เรื่องมียุว่า...เราทั้ง2คนแอบยุด้วยกันเพราะรักกันเกือบปีได้วันนึงต่างคนต่างต้องแยกย้ายออกมาทำหน้าที่ของตัวเองโดยไม่ได้ทะเลอะรึบอกเลิกกัน....เค้าก็ทำหน้าที่กะครอบครัวเค้าเราก็มีหน้าที่กะครอบครัวเรา..ซึ้งเราก็คิดถึงเค้านะแต่เราก็ไม่เคยทักเค้ายุแล้วเวลาที่เค้าจาต้องกลับบ้านทุกอาทิตย์ไปหาครอบครัว..หลังจากแยกกันซึ่งถ้าช่วงไหนที่เราเมาเราก็จาพิมทักไปหาแบบเมาๆนั่นแหละ...จนเราทำใจไม่ได้กะการห่างกันเราเลยลบเค้าออกจากเพื่อนในเฟส...เกือบ2ปีแล้วเราคิดว่าเราทำใจได้แล้วยุๆเราก็ทักibไปหาเค้าอีกไปบอกเค้าว่า
"Aยังงัยๆเราก็เป็นเพื่อนกันนะเค้าแค่อยากได้เพื่อนคนเก่าเค้ากลับคืนมาแค่นั้นถ้าเพื่อนคนนี้ไม่ดีพอที่จาคบเหมือนเพื่อนคนอื่นๆแกบล็อกเราไปเลยก็ได้นะ"****ยุๆมันก็ตอบกลับมาเหมือนไม่มีรัยเกิดขึ้นว่า....ดราม่ารัยอีกที่เมื่อคืนไม่ได้ไปเพราะว่ามันกินยุบ้าน/ลืมบอกไปว่าเรา2คนเป็นเพื่อนห้องเดียวกันตั้งแต่ม.ปลาย แล้ววันนั้นคุณครูนัดเลี้ยงรุ่น
ตัวเราทรมารเองด้วยมั้งที่คิดว่าจาต้องเจอมัน แต่ดีที่มันไม่มา วันต่อมาเราเลยทักไปขอมันเป็นเพื่อนคืนแล้วบอกมันต่อว่า "เปล่าฉั้นไม่ได้มาม่าเรื่องที่แกบอกหรอก ฉั้นแค่ต้องการให้แกกะฉั้นลืมเรื่องที่เราเคยยุด้วยกัน ลืมมันไปให้หมดเพราะทุกวันนี้ฉั้นก็แฮปปี้มีความสุขกับครอบครัวฉั้นดีถ้าคิดว่าเรายังเป็น
เพื่อนกันง่ะใครแอดไปขอเป็นเพื่อนคืนก็รับละกันแต่ถ้าเป็นไปไม่ได้ก็บล๊อคฉั้นไปแค่นั้น เพราะเวลาที่เราต้องเจอกันฉั้นจาได้ปรับตัวถูก ว่าควรทักแกรึเดินสวนกันแบบคนไม่เคยรุจักเคๆนะ😢😢😢😢😢😢
แล้วมันก็ตอบกลับมาว่า"ยิ๊หนอ...ใครจาไปลืมได้ว่าเราเคยเป็นรัยกัน....หลังจานั้นเราก็รอมันบล๊อกเฟสนะมันก็ปกติวันต่อมาเราเลยลองขอมันเป็นเพื่อนในเฟสสักพักมันก็กดรับ...เราก็ไม่ทักมันสักครึ่งวันได้มั้งแล้วเราก็ทักไปว่าขอบคุณที่มันยังรับเราเป็นเพื่อนนะ
.....ยุๆๆเราก็พิมไปว่าฉั้นก็ลืมแกไม่ได้หรอกเคยรักแกมากด้วยซ้ำ ถ้าแกเป็นฝ่ายพิมบอกฉั้นแต่แรกว่าแกไม่ได้คิดรัยแล้วเรากลับมาเป็นเพื่อนกันเถอะความผูกพันธุ์ที่ฉั้นมีให้แกคงหมดไปนานแล้ว...แต่แกก็อ่านตลอดแล้วก็เงียบ....ยุๆมันก็ตอบกลับมาอีกว่ามันอบรมยุ.....ห่างไปอีกวันที่เราหายไปทำใจแล้วเข้าทักคุยกะมันอีกว่า "ไปเที่ยว กทม. บ่ป๋า" มันก็ตอบมาเดี๋ยวนั้นนะว่ามาอบรม...เราก็หายไปสักพักเหมือนเดิมแล้วเริ่มแซวมันไปว่า"คิดว่าหนีลูกเที่ยว😁😁😁😁😁"มันก็เข้ามาอ่านนะแต่ไม่ได้ตอบรัย...
***//*ทำใจยากจังที่จะกลับมาคุยแบบเพื่อนกันคืนทีแรกก็คิดว่ามันจาบล๊อกเราไปเลยนะไม่เจอกันไปเลยหายไปจาเฟสเลยสั่ก2-3ปีค่อยปลดบล๊อกน่าจา
กลับมาเป็นเพื่อนง่ายกว่านี้ถึงไม่ได้เป็นเพื่อนเฟสมันเราก็ส่องมันตลอดนะ...ทรมารง่ะทรมาร😢😢😢😢😢😢😢แล้วก็อยากรุด้วยว่าตัวมันคิดรัยยุ..การไม่ตอบแต่อ่านตลอดง่ะคนพิมย์มันทรมาร😢😢😢😢😢😢
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่