ฉันอยากจะเขียน เรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ชีวิต ของเธอเคยผิดพลาด และซึ่งฉันไม่รู้และไม่เเน่ใจว่าเธอกลับตัวกลับใจเธอมีฉันเป็นเเรงบันดาลใจหรือป่าว ตลอดเวลาเธอ ฉันจะเตือนเธอด้วยคำพูดที่อ่อนโยนเตือนเธอด้วยเหตุผล ชีวิตเธอและชีวิตฉัน มีชีวิตแตกต่างกัน ดั่งลวดลายของเลื่อมบนผืนผ้า….ลายหนึ่งงดงามราวสรรค์สร้าง…อีกลายสวยงามหากไร้ราคา แต่แล้วโชคชะตาก็ส่งบททดสอบครั้งยิ่งใหญ่มาเธอเรียนรู้ความหมายที่แท้จริงของคำว่า “ชีวิต” ทำให้เธอ
กลับกลายมีชีวิตที่ดีขึ้นและพลิกเปลี่ยนอย่างคาดไม่ถึง และฉันก็ยินดีกับเธอด้วย จากหน้ามือกลายเป็นหลังมือ และไม่น่าเชื่อว่าสิ่งแวดล้อมจะสามารถเปลี่ยนแปลงตัวตนของเธอไปได้ถึงเพียงนี้ ....
เริ่มต้นอยากฉันรู้จักเธอคนนี้ เธอเป็นที่ทำงานร้านคาราโอเกะ เสพยา จนกระทั่งไม่สามารถทำงานได้ ไม่เอาอะไรเลย วันๆ เล่นยาเสพยาอย่างเดียว หน้าตาไม่สะสวย มองเเล้วฉันบอกตรงๆไม่น่าคุยด้วยเธอเขือกที่จะเสพยาไม่สนใจลูกค้าจนกระทั่งโดนตำรวจจับจริงๆครั้งใหญ่ทุกอย่างก็เคลียเธอก็ออกมาทำงานปกติมีสิ่งหนึ่งที่เธอบอกกับฉันเธอบอกกับฉันว่าเธอจะเลิกยาเลิกเสพตอนแรกฉันฟังฉันก็ไม่เชื่อ ก็ถามถ้าเธอเลิกจริงๆฉันจะซื้อตัวเทสมาคอยเทสเธอทุกอาทิตย์ และเธอก็รับปากว่าเธอจะทำงาน เเละเธอก็ทำงานจริงๆ ไม่กลับไปเสพยา หน้าตาเธอก็สะสวยมากขึ้น อ้วนท้วนขึ้น สะอาดสะอ้านมากขึ้น เเละฉันก็คอยเตือนเธอทุกครั้ง ว่าทำอะไร ให้นึกถึงอนาคตตัวเอง เเละทุกๆอย่างเธอก็ฟังฉันฉันไม่มั่นใจว่าเป็นเพราะฉันไหมที่ทำให้เธอคนนี้เปลี่ยนเพราะฉัน เธอรับปากทุกอย่างกับฉันว่าเธอจะทำเพื่อฉัน... จนเธอเรียกฉันว่าเเม่ชี
ฉันเอื้อเฟื้อเผิ่อเเผ่กับเธอไปไหนมาไหนฉันยอมรับว่าเราสองคนไปด้วยกันเเทบจะตลอด จะคอยเตือนกันตลอดจนเธอกลายเป็นคนดีได้
...ต่อมาฉันมีปัญหาส่วนตัวของฉันฉันไม่รู้จะคุยกับใคร ฉันก็มีเธอคอยให้กำลังใจฉันคอยปลอบฉัน เธอคอยบอกฉัน ฉันรักเธอนะ ฉันจะคอยอยู่ข้างๆเธอ คือพูดตรงๆว่ามีอะไรเราสองคนจะปรึกษากันเเละกัน เธอก็ช่วยฉันทั้งเวลาทำงาน ทั้งเวลานอกเวลางานคอยเป็นเพื่อนฉันมาตลอด
....ต่อมาเธอมีชายหนุ่มซึ่งประมาณว่ากำลังคบหากัน ผู้ชายก็ดูเเลเธออย่างดีคือทำให้เธอมีความสุขรักกันอย่างดีแล้วสักพักเธอก็ทำงานขาดๆหายๆ มาบ้างไม่มาทำงานบ้าง ก็เป็นเรื่องปกติของเธอของผู้หญิงที่มีแฟนแล้วจะติดเเฟน ไม่มาทำงาน
....แล้วเธอก็บอกกับฉันพักงานไปก่อนย้ายห้องไปอยู่กับเเฟน อ่ะโอเคฉันไม่ว่า ฉันก็ดีใจที่เธอคนนี่มีชีวิตที่ดีมีเเฟนที่รักเธอดูและเธอ แต่สำหรับเธอกับฉันติดต่อกันเสมอเธอไม่ทิ้งฉันเวลาฉันมีปัญหาทุขหรือสุขเธอก็คงยังพูดคุยกับฉันเสมออยู่ข้างฉันเสมอ
....กระทั่งวันหนึ่ง เธอทะเลาะกับเเฟนของเธอ เธอทักเฟสบุ๊คมาเธออยากกลับไปเสพยาอีกครั้ง เธอบอกว่าเธอเครียด ฉันก็พยายามยามกล่อมพูดผ่อนคลายกับเธอ ทำให้เธอคิดอะไรมากๆ ฉันพยายามบอกเธอ ทำหน้าตาให้สะสวย เเล้วทุกอย่างจะดีเองอย่ากลับไปตกนรกทั้งเป็นอีกครั้งชีวิตตัวเองเคยพลาด พูดคุยนู่นนี่นั่นเเขร์ความรู้สึกแลกเปลี่ยนกันจนกระทั่งเธอรู้สึกดี เธอคิดอะไรได้หลายๆอย่าง
....ฉันดีใจที่ฉันได้มีส่วนหนึ่งช่วยให้ชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งกลับมาสวยงามอีกครั้ง...ชีวิตยังคงงดงามเสมอ
คนดี ไม่ใช่คนที่ไม่เคยทำผิด!!
โอกาสที่แตกต่างกับเวลาที่ต่างกัน กับบางสิ่งที่เคยผิดพลาด และบางอย่างที่ไม่อาจจะย้อนเวลาให้กลับไปเป็นอย่างเดิมได้ สิ่งเหล่านี้อาจนำมาซึ่งช่วงชีวิตหนึ่งของใครบางคน ที่ได้เก็บเกี่ยวในสิ่งที่เป็นมากกว่าอาหารที่ร่างกายต้องการเพียงเพื่อประทังชีพในแต่ละวัน แต่อาจหมายรวมไปถึง ..จุดเริ่มต้นของการสำนึกตัว
เชื่อว่า..คนที่เคยพลาดพลั้งทำผิดทุกคนคงไม่ลืมที่จะแสวงหาบางสิ่งบางอย่างเพื่อกลับไปแก้ไข หรือต่อเติมเสริมแต่งในส่วนที่เคยผิดพลาด เพื่อให้ลืม หรือเพื่อให้หมดไปซึ่งความทุกข์จากเหตุการณ์ในวันวานที่ไม่อาจลบเลือนไปจากความทรงจำได้ อันเป็นผลจากการสำนึกผิด
เช่น เราต้องให้โอกาสคนที่ทำผิด เราต้องให้อภัยเขา ยังไม่สายหรอกหากจะเป็นคนที่ดีได้ หรือคำพูดอื่นๆในทำนองนี้ แต่พอเอาเข้าจริง กลับไม่เป็นอย่างสโลแกนของใครหลายคนกำหนดไว้โดยสิ้นเชิง เพราะสังคมยังวางกฎหรือจำกัดของคนที่จะเข้าทำงาน คนที่จะดำเนินชีวิตเพื่อความเป็นอยู่ในสังคมนั้น จะต้องไม่เป็นผู้ต้องโทษมาก่อน
เหตุที่เกิดจากการตัดสินใจที่ผิดพลาด หรือเหตุผลใดก็ตามแต่ที่ใครสักคนลงมือก่อเหตุ หรือจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม สังคมทุกวันนี้ถึงได้ปิดโอกาสผู้ที่เคยต้องโทษ แต่เป็นเหตุผลที่หากสังคมได้รับรู้ว่า แท้ที่จริงแล้ว “คนที่ดี ไม่ใช่คนที่ไม่เคยกระทำความผิด ไม่ใช่คนที่ไม่เคยต้องโทษ” แต่คนที่ดีนั้น คือคนที่ทำผิด แล้วสำนึก กลับเนื้อกลับตัวต่างหากล่ะ
#บางครั้งการให้โอกาส อาจจะเปลี่ยนชีวิตคน เพราะโอกาสมีอยู่เสมอ สำหรับคนที่พร้อมจะรับโอกาสนั้น
#แม่ชี
การให้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ การให้โอกาส ที่สามารถ เปลี่ยนแปลงชีวิตของผู้อื่นให้ดีขึ้น
กลับกลายมีชีวิตที่ดีขึ้นและพลิกเปลี่ยนอย่างคาดไม่ถึง และฉันก็ยินดีกับเธอด้วย จากหน้ามือกลายเป็นหลังมือ และไม่น่าเชื่อว่าสิ่งแวดล้อมจะสามารถเปลี่ยนแปลงตัวตนของเธอไปได้ถึงเพียงนี้ ....
เริ่มต้นอยากฉันรู้จักเธอคนนี้ เธอเป็นที่ทำงานร้านคาราโอเกะ เสพยา จนกระทั่งไม่สามารถทำงานได้ ไม่เอาอะไรเลย วันๆ เล่นยาเสพยาอย่างเดียว หน้าตาไม่สะสวย มองเเล้วฉันบอกตรงๆไม่น่าคุยด้วยเธอเขือกที่จะเสพยาไม่สนใจลูกค้าจนกระทั่งโดนตำรวจจับจริงๆครั้งใหญ่ทุกอย่างก็เคลียเธอก็ออกมาทำงานปกติมีสิ่งหนึ่งที่เธอบอกกับฉันเธอบอกกับฉันว่าเธอจะเลิกยาเลิกเสพตอนแรกฉันฟังฉันก็ไม่เชื่อ ก็ถามถ้าเธอเลิกจริงๆฉันจะซื้อตัวเทสมาคอยเทสเธอทุกอาทิตย์ และเธอก็รับปากว่าเธอจะทำงาน เเละเธอก็ทำงานจริงๆ ไม่กลับไปเสพยา หน้าตาเธอก็สะสวยมากขึ้น อ้วนท้วนขึ้น สะอาดสะอ้านมากขึ้น เเละฉันก็คอยเตือนเธอทุกครั้ง ว่าทำอะไร ให้นึกถึงอนาคตตัวเอง เเละทุกๆอย่างเธอก็ฟังฉันฉันไม่มั่นใจว่าเป็นเพราะฉันไหมที่ทำให้เธอคนนี้เปลี่ยนเพราะฉัน เธอรับปากทุกอย่างกับฉันว่าเธอจะทำเพื่อฉัน... จนเธอเรียกฉันว่าเเม่ชี
ฉันเอื้อเฟื้อเผิ่อเเผ่กับเธอไปไหนมาไหนฉันยอมรับว่าเราสองคนไปด้วยกันเเทบจะตลอด จะคอยเตือนกันตลอดจนเธอกลายเป็นคนดีได้
...ต่อมาฉันมีปัญหาส่วนตัวของฉันฉันไม่รู้จะคุยกับใคร ฉันก็มีเธอคอยให้กำลังใจฉันคอยปลอบฉัน เธอคอยบอกฉัน ฉันรักเธอนะ ฉันจะคอยอยู่ข้างๆเธอ คือพูดตรงๆว่ามีอะไรเราสองคนจะปรึกษากันเเละกัน เธอก็ช่วยฉันทั้งเวลาทำงาน ทั้งเวลานอกเวลางานคอยเป็นเพื่อนฉันมาตลอด
....ต่อมาเธอมีชายหนุ่มซึ่งประมาณว่ากำลังคบหากัน ผู้ชายก็ดูเเลเธออย่างดีคือทำให้เธอมีความสุขรักกันอย่างดีแล้วสักพักเธอก็ทำงานขาดๆหายๆ มาบ้างไม่มาทำงานบ้าง ก็เป็นเรื่องปกติของเธอของผู้หญิงที่มีแฟนแล้วจะติดเเฟน ไม่มาทำงาน
....แล้วเธอก็บอกกับฉันพักงานไปก่อนย้ายห้องไปอยู่กับเเฟน อ่ะโอเคฉันไม่ว่า ฉันก็ดีใจที่เธอคนนี่มีชีวิตที่ดีมีเเฟนที่รักเธอดูและเธอ แต่สำหรับเธอกับฉันติดต่อกันเสมอเธอไม่ทิ้งฉันเวลาฉันมีปัญหาทุขหรือสุขเธอก็คงยังพูดคุยกับฉันเสมออยู่ข้างฉันเสมอ
....กระทั่งวันหนึ่ง เธอทะเลาะกับเเฟนของเธอ เธอทักเฟสบุ๊คมาเธออยากกลับไปเสพยาอีกครั้ง เธอบอกว่าเธอเครียด ฉันก็พยายามยามกล่อมพูดผ่อนคลายกับเธอ ทำให้เธอคิดอะไรมากๆ ฉันพยายามบอกเธอ ทำหน้าตาให้สะสวย เเล้วทุกอย่างจะดีเองอย่ากลับไปตกนรกทั้งเป็นอีกครั้งชีวิตตัวเองเคยพลาด พูดคุยนู่นนี่นั่นเเขร์ความรู้สึกแลกเปลี่ยนกันจนกระทั่งเธอรู้สึกดี เธอคิดอะไรได้หลายๆอย่าง
....ฉันดีใจที่ฉันได้มีส่วนหนึ่งช่วยให้ชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งกลับมาสวยงามอีกครั้ง...ชีวิตยังคงงดงามเสมอ
คนดี ไม่ใช่คนที่ไม่เคยทำผิด!!
โอกาสที่แตกต่างกับเวลาที่ต่างกัน กับบางสิ่งที่เคยผิดพลาด และบางอย่างที่ไม่อาจจะย้อนเวลาให้กลับไปเป็นอย่างเดิมได้ สิ่งเหล่านี้อาจนำมาซึ่งช่วงชีวิตหนึ่งของใครบางคน ที่ได้เก็บเกี่ยวในสิ่งที่เป็นมากกว่าอาหารที่ร่างกายต้องการเพียงเพื่อประทังชีพในแต่ละวัน แต่อาจหมายรวมไปถึง ..จุดเริ่มต้นของการสำนึกตัว
เชื่อว่า..คนที่เคยพลาดพลั้งทำผิดทุกคนคงไม่ลืมที่จะแสวงหาบางสิ่งบางอย่างเพื่อกลับไปแก้ไข หรือต่อเติมเสริมแต่งในส่วนที่เคยผิดพลาด เพื่อให้ลืม หรือเพื่อให้หมดไปซึ่งความทุกข์จากเหตุการณ์ในวันวานที่ไม่อาจลบเลือนไปจากความทรงจำได้ อันเป็นผลจากการสำนึกผิด
เช่น เราต้องให้โอกาสคนที่ทำผิด เราต้องให้อภัยเขา ยังไม่สายหรอกหากจะเป็นคนที่ดีได้ หรือคำพูดอื่นๆในทำนองนี้ แต่พอเอาเข้าจริง กลับไม่เป็นอย่างสโลแกนของใครหลายคนกำหนดไว้โดยสิ้นเชิง เพราะสังคมยังวางกฎหรือจำกัดของคนที่จะเข้าทำงาน คนที่จะดำเนินชีวิตเพื่อความเป็นอยู่ในสังคมนั้น จะต้องไม่เป็นผู้ต้องโทษมาก่อน
เหตุที่เกิดจากการตัดสินใจที่ผิดพลาด หรือเหตุผลใดก็ตามแต่ที่ใครสักคนลงมือก่อเหตุ หรือจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม สังคมทุกวันนี้ถึงได้ปิดโอกาสผู้ที่เคยต้องโทษ แต่เป็นเหตุผลที่หากสังคมได้รับรู้ว่า แท้ที่จริงแล้ว “คนที่ดี ไม่ใช่คนที่ไม่เคยกระทำความผิด ไม่ใช่คนที่ไม่เคยต้องโทษ” แต่คนที่ดีนั้น คือคนที่ทำผิด แล้วสำนึก กลับเนื้อกลับตัวต่างหากล่ะ
#บางครั้งการให้โอกาส อาจจะเปลี่ยนชีวิตคน เพราะโอกาสมีอยู่เสมอ สำหรับคนที่พร้อมจะรับโอกาสนั้น
#แม่ชี