คำ“ขอบคุณ” คำมหัศจรรย์[New]

“ขอบคุณ” ทำงานอย่างไร ไม่มีใครรู้  รู้แค่ว่า ทำงานอยู่ในอาณาจักรที่มองไม่เห็น ไร้รูปลักษณ์ อยู่เหนือกาลเวลา ระยะทางและสถานที่ แต่ทรงพลังไร้ลิมิต ไร้ขีดจำกัด พลังล้นเหลือเหนือพลังทั้งปวง แต่ยุติธรรมกับทุกคน เที่ยงตรงคงเส้นคงวา   เมื่อ“ขอบคุณ” อย่างสุดลิ่มทิ่มประตูพรั่งพรูออกจากก้นบึ้งของหัวใจ ก็จะได้รับกลับมาอย่างท่วมท้นถล่มทลาย เมื่อ“ขอบคุณ”มาก ก็จะได้รับกลับมามาก เมื่อ“ขอบคุณ” น้อย ก็จะได้รับกลับมาน้อย  แต่ถ้าไม่“ขอบคุณ”  ก็จะถูกริบสิ่งที่มีอยู่แม้เพียงเล็กน้อยกลับคืนไป  ยิ่งกว่านั้น ถ้าเนรคุณ ก็จะถูกลงโทษสถานหนัก หนักกว่าโทษธรรมดาสามัญหลายเท่า
 
“ขอบคุณ”ดูแล้วเป็นการแสดงออกต่อผู้มีพระคุณหรือต่อสิ่งที่ก่อประโยชน์แก่เรา ทว่าผลกลับย้อนมาหาตัวเรา เหมือนการถ่ายภาพ “เซลฟี่”[Selfie] เรายิ้มออกไป ภาพก็ยิ้มกลับมาที่เรา เราชี้หน้าด่าออกไป ภาพก็ชี้หน้าด่ากลับมาที่เรา เมื่อเรา”ขอบคุณ”ออกไป ภาพก็”ขอบคุณ”กลับมาที่เรา เราคิด พูด ทำอย่างไร ภาพก็ตอบกลับมาที่เราแบบนั้น   ”ขอบคุณ”ทำงานง่าย ๆ แบบนี้แหละ
แท้จริงแล้ว ดวงจิตของเราเองบันทึกภาพ “เซลฟี่”ไว้ตลอดเวลา ไม่เคยหยุดแม้เวลาที่เรานอนหลับ โทร.มือถือบันทึกได้แค่ภาพและเสียง แต่ดวงจิตของเราบันทึกได้แม้กระทั้งอารมณ์ความรู้สึกนึกคิด  จึงละเอียดกว่าโทร.มือถือหลายเท่า
 
 “ขอบคุณ” เส้นทางพื้นฐานประการแรก เส้นทางอยู่รอด เส้นทางเจริญรุ่งโรจน์แห่งชีวิต
เครื่องบิน เรือเดินทะเล รถไฟ รถยนต์ อะไรต่อมิอะไรอีกหลายอย่าง ต่างก็มีเส้นทางของตนเอง หากผู้ใช้เผลอออกนอกเส้นทาง เช่นเครื่องบินดิ่งลงทะเล รถยนต์ทะยานขึ้นไปในอากาศ หรือรถไฟแฉลบออกนอกราง แน่นอน อันตรายย่อมตามมา  มนุษย์เราก็เช่นกัน หากเผลอสติ หรือไม่รู้ ออกนอกเส้นทาง(อโคจร)ก็จะเกิดทุกข์ภัยตามมา ไม่ช้าก็เร็ว  เส้นทางเดินที่ปลอดภัยของคนเรามีมากมาย แต่เส้นทางพื้นฐานประการแรก ก็คือ “ขอบคุณ” นี่เอง  ต้นไม้ที่มีรากเหง้าเข้มแข็งสมบูรณ์ กิ่ง ก้านก็จะแผ่ขยาย สุดท้ายออกดอกออกผลดก ชาวสวนที่ฉลาดจึงใส่ปุ๋ยบำรุงรากด้วย ไม่ใช่แค่ดูแลแต่ดอกผล  เมื่อ”ขอบคุณ”แล้ว  ความดีอย่างอื่นก็เกิดง่ายเติบใหญ่เร็ว ชีวิตก็จะเจริญรุ่งโรจน์
 
น่าสงสัยไม่น้อย ก่อนหน้านี้ เราไม่เคยขอบคุณ แม้แต่คิดก็ยังไม่เคยมีในสมอง แต่เราก็ยังมีชีวิตอยู่ได้ บางคนกลับร่ำรวย แถมยังรุ่งโรจน์อีกต่างหาก  นั่นเป็นเพราะ “กินบุญเก่า”ที่เคยสะสมไว้ในอดีตชาติ แต่ก็มีวันหมดได้ บุญเก่าหมดสิ้นวันใด น้ำตาจะเช็ดหัวเข่า ก็ต้องเฝ้าคอยโชคชะตาฟ้าลิขิต ล้มลุกคลุกคลาน  แต่ถ้าเรา”ขอบคุณ” เท่ากับเรากำลังกำหนดอนาคตด้วยตัวเราเอง หากทำบ่อย ๆ จนเกิดความชำนาญ จะรู้ได้เองว่า จะสำเร็จเมื่อใด นี่คือนิยามคำว่า “พึ่งตนเอง”ตามคำสอนของพระพุทธเจ้าโดยแท้ อนาคตของเรา อยู่ในกำมือของเราแล้ว ไม่ต้องไปแก่งแย่งแข่งขันกับใครให้เครียด เมื่อ”ขอบคุณ” อะไรที่จะเป็นของเรา รอเราอยู่ตรงนั้น รอเวลาเหมาะ ๆ รอเวลาสุกยอมเท่านั้นเอง ชีวิตง่ายขึ้นเห็น ๆ
  
“ขอบคุณ”ฟ้าที่ประทานดวงจิตธรรมญาณ พืชพันธุ์ธัญญาหารและลมหายใจในวันนี้  “ขอบคุณ”พ่อแม่ที่ให้กายสังขารและเลี้ยงดูจนเติบใหญ่  “ขอบคุณ”พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ที่ดำรงสังคมให้สงบร่มเย็น  “ขอบคุณ”บรรพชนไทยที่ปกป้องรักษาแผ่นดินธรรมแผ่นดินทองเป็นมรดกตกทอดถึงมือลูกหลาน  “ขอบคุณ”ครูบาอาจารย์ที่ให้อาชีพการงาน  “ขอบคุณ”ผู้อุปถัมภ์ค้ำชูทุกท่านที่ทำให้มีวันนี้ได้
ขอบคุณสาย  น้ำหลาก  มามากมาย
ขอบคุณกาย  สังขาร  เฝ้าฝันหา
ขอบคุณเงิน  หลาย ๆ ล้าน  ผ่านเข้ามา
ขอบคุณวัน  เวลา  อันหวานชื่น
ขอบคุณ3  ตัวตรง  บรรจงได้
ขอบคุณ2 ผู้ยิ่งใหญ่  ไม่อาจฝืน
ขอขอบคุณ  มิตรภาพ  อันยั่งยืน
อีกกี่หมื่น  ชาติภพ  จึงพบเจอ
กราบสำนึก  พระคุณฟ้า  บารมี
บรรพจารย์  ท่านที่  เมตตาเสมอ
2วิสุทธิ  อาจารย์  อันเลิศเลอ
กั่นเซี่ยเทียน  เอินซือเต๋อ  ทุก ๆ วัน
มหันตภัย  หลายหลาก  มามากมี
เข้าถึงที่  ถิ่นฐาน  ทุก ๆ ท่าน
ล้างผิดบาป  อำมหิต  สิ้นไปพลัน
ทุกคืนวัน  โลกสงบ  พบร่มเย็น
ครอบครัวอาบ  ไออุ่น  วัยรุ่นชอบ
คือคำตอบ  ทุกโจทย์  หมดทุกข์เข็ญ
เป็นหนุ่มสาว  ยุคใหม่  ใฝ่บำเพ็ญ
บ่มจิตเป็น  พุทธะ  ละโลกีย์
 
“ขอบคุณ”ฟ้าเมตตาปกโปรด 3 ภพ ฉุดช่วยพี่น้องเวไนยให้พ้นภัยพิบัติได้ทันเวลา
 “ขอบคุณ”เหล่า เฉียน เหยิน และเฉียนเหยินทุกท่าน
“ขอบคุณ”เตี่ยน ฉวน ซือ นักธรรมอาวุโส
“ขอบคุณ”ผู้แนะนำ-ผู้รับรองให้รับธรรมะ
 
“ขอบคุณ” คือก้าวแรกของทุก ๆ วัน
กั่น เซี่ย เทียน เอิน ซือ เต๋อ
กราบสำนึกพระคุณฟ้าทุกเช้าวันใหม่ ที่ประทานลมหายใจในวันนี้
ถ้าจะให้ดี ก็ต้องกราบสำนึกพระคุณฟ้าตลอดทั้งวัน ทุกลมหายใจเข้า-ออก
แล้วท่านจะพบความมหัศจรรย์ในชีวิต อย่าด่วนเชื่อหากยังไม่ได้พิสูจน์   
จดจำสำนึกคุณ ใช่จดจ้องชักดาบ ตอบแทนครบถ้วนแม้ทุกข์ระทมขมขื่น
ใช่ตอบแทนกระท่อนกระแทน หรือทรยศทำลายล้าง
Give Back & Give Back ใช่ Get บ่อย ๆ Get แล้ว Get อีก
เซี่ย ๆ ใช่โศกเศร้า  ขัดเกา ใช่กล่าวโทษ  ขอบคุณ ใช่ขุ่นเคือง   
ขอบคุณ ใช่แค่ถ้อยคำไพเราะ แต่พรั่งพรูออกจากก้นบึ้งของหัวใจ  
จดจำสำนึกคุณ รักษาบุญเก่าเอาไว้ใช้นาน ๆ
จงอย่าได้หน้าแล้วลืมหลัง จงอย่าได้ใหม่แล้วลืมเก่า
ได้เสื้อผ้าใหม่ อย่าทิ้งเสื้อผ้าเก่า นำไปเย็บปะย้อมสีแก้ทรง Recycle / Reuse   
ถ้ารู้จักถนอมบุญเก่าเอาไว้ ใช้อย่างไรก็ใช้ไม่หมด
หากทิ้งบุญเก่าไป บุญใหม่จะเกิดยาก
หากเกิดก็กระท่อนกระแท่น ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย
เว้นแต่เป็นผู้บุญหนักศักดิ์ใหญ่พกบุญวาสนามามาก    
ณ.ชั่วโมงนี้ กราบรับธรรมะ ชำระปณิธานครบถ้วน
หวนย้อนมองส่องตน
ฝึกฝนบ่มเพาะจนดวงจิตผุดผ่องประภัสสร
คือ “ขอบคุณ”สุดยอด
 
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่