ไม่รู้มีใครเป็นแบบเราไหม ?? เริ่มต้นจากที่เราเคยผ่านประสบการณ์การมีครอบครัวมา เป็นเพราะเราพลาดท้องก่อนเลยไม่ได้ศึกษานิสัยพ่อของลูกเค้าให้ดีก่อน อีกอย่างเราไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องอย่างว่า ไม่มีใครอยากเจอเหตุการณ์แย่ๆแบบนี้ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ จะเชื่อฟังพ่อแม่ ไม่น่าตัดอนาคตตัวเองเลย เรารู้สึกแย่มากๆ ทำให้พ่อแม่เสียใจคิดได้ก็ตอนที่สายไปแล้ว สุดท้ายทุกวันนี้ก็ต้องหย่ากันเพราะด้วยเหตุที่ว่าเข้ากันไม่ได้จริงๆ เค้าทั้งเล่นการพนัน กิน เที่ยว โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิง
เราให้โอกาสมาหลายต่อหลายครั้งแล้ว ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพียงเพราะเพื่อให้ลูกมีพ่อ ไม่ให้ครอบครัวอับอายที่ตัวเองท้องมีลูกตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ เพื่อให้ลูกอบอุ่น เวลาที่เค้าติดผู้หญิงออกไปนอกบ้านไม่เข้าบ้านลูกก็จะร้องไห้ไม่ยอมนอน เห็นลูกร้องไห้เราก็ทรมานใจ เราทำอะไรได้ไม่มาก ทำได้แต่ไปตามด่าผู้หญิงคนนั้น ทั้งอารวาด เป็นบ้าเป็นบอ ที่มาทำลายครอบครัวเรา ขอร้องให้เค้าเลิกยุ่งกับสามีเรา แต่เค้าบอกไม่ได้มีอะไร แถมให้พวกเพื่อนผู้หญิงพวกนั้นมารุมด่าเราแบบไม่มีศักดิ์ศรี จะปกป้องก็ไม่มี มีแต่โกรธเราว่าเราฟุ้งซ่านคิดไปเอง แล้วเก็บข้าวของหนีออกจากบ้าน อ้างว่าจะไปนอนกับพ่อกับแม่ จะว่าเราเข้าใจผิดมันก็ไม่ใช่ มานั่งคิดๆละหลักฐานมันมี ทั้งถุงยางในกระเป๋า ทั้งข้อความ เบอร์ที่โทรหากันตอนดึกๆมันโชว์หลาอยู่ให้เห็น หลังๆมาเริ่มคุยกับตัวเองว่าไม่ไหวหละพอกันทีจิตใจเราแย่มากๆ เหมือนโดนทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำอีกซ้ำๆๆๆๆๆๆๆ...หลายครั้งมากๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วแต่ละเหตุการณ์ผู้หญิงแต่ละคนก็ไม่ซ้ำหน้า พอจับได้ทีก็เลิกเปลี่ยนคนใหม่ หนักสุดนี่คือถึงขั้นพากันไปเปิดห้องเช่านอนกก กันเลยก็มี จนสุดท้ายก็ไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าเลยปล่อยให้โดนยึดห้องไป แล้วก็พากันไปเช่าห้องรายวันแอบกินกัน
หลายต่อหลายครั้งที่ทางครอบครัวสามีเค้าเห็นแล้วเค้าก็สงสารที่เราเป็นแบบนี้ เค้าพยายามปรามลูกเค้าแล้ว ลูกเค้าก็ไม่ฟัง บางครั้งช่วยลูกเค้าโกหกเพื่อไม่ให้เลิกกับเราก็มี เค้าไม่อยากให้เราสองคนต้องเลิกกัน จนหลังๆเราไม่ไหวจริงๆ เราเลยตัดสินใจไปคุยกับพ่อแม่สามีด้วยตัวเองแล้วบอกเป็นครั้งสุดท้ายว่า ถ้าพ่อกับแม่สงสารหลานที่เกิดมา อย่าให้เค้าได้เห็นพฤติกรรมของพวกหนูเลย ที่ต้องมาทะเลาะเพราะเรื่องผู้หญิงแบบนี้ทุกวันเลย หนูขอร้องบอกหนูเถอะ หนูไม่อยากให้ลูกเห็นภาพแบบนี้ ลูกหนูโตขึ้นทุกวันแล้ว และอีกอย่างคือ หนูรับได้ หนูทำใจไว้แล้วจริงๆ หนูเหนื่อยมามากพอแล้ว พอเค้าเห็นเราพูดขอร้องเค้าแบบนั่นเค้าก็เลยยอมเล่าความจริงให้เราฟังว่ามันใช่จริงๆ อีกทั้งยังขอโทษเราสารพัด แต่เราก็บอกกับพ่อแม่เค้านะว่า ถ้าหนูว่างจะพาหลานมาหานะ ยังไงก็ยังเป็นหลานเป็นสายเลือดเดียวกัน หนูไม่กีดกัน ยังเคารพพ่อกับแม่เหมือนเดิม จากนั้นเราเลยตัดสินใจนัดวันหย่ากับสามี
ทุกวันปัจจุบันนี้ก็หย่ากันได้สามกว่าปีแล้วและลูกก็สี่ขวบกว่าจะห้าขวบ แล้วอีกอย่างคือเค้าก็ยังอยู่กับผู้หญิงคนนั้น เวลาทะเลาะกับผู้หญิงคนนั้นส่วนใหญ่ทะเลาะกันเพราะเรื่องเงิน เพราะต่างคนต่างพากันเล่นการพนัน เค้ากลับมาง้อละบอกว่าเลิกกับผู้หญิงคนนั้นแล้วทุกรอบแต่เราไม่เชื่อ เราตัดแล้ว เค้ากลับมาง้อก็เพราะจะมารีดไถ่เงินเราไปให้ผู้หญิงอีก ง้อสารพัดโทรหาบ้างโทรจนรำคาน เราก็เลยต้องเปลี่ยนเบอร์หนี ตามมาที่บ้านบ้าง อันนี้จะย้ายบ้านหนีก็ไม่ได้ ต้องหนีไปเดินนั่งเล่นห้างอยู่ข้างหลังบ้านแทน ไม่ก็นั่งทำงานไม่เข้าบ้านยาวๆ ทำทุกวิถีทาง หนักสุดแฮกซ์เฟสบุ๊คของเราแล้วไปด่าเพื่อนเราที่เป็นผู้ชายทุกคนแบบไม่ลืมหูลืมตา เราก็เลยบอกเพื่อนทุกคน ให้ด่ามันกลับไปเลย ไม่ก็บอกว่าเป็นแฟนเราไป มันจะได้ไปๆซะ 5555 คือจะให้เราไปอยู่จุดไหนส่วนไหนขอชีวิตคุณหรอ??? อยากมีอีกคนก็ให้ไปแล้วจะกลับมาทำไมอีก เบื่อมาก รำคานด้วย ทุกวันนี้เราไม่สนใจก็เข้าหาแม่เราแทน แม่ก็คุยด้วยเป็นมารยาทไปงั้นหละ เพราะเห็นแก่หลาน ละอีกอย่างพ่อกับแม่ก็ไม่ให้กลับไปคืนดีแล้ว เค้าบอกเค้าไม่ชอบแต่แรกอยู่แล้วด้วย
ในระหว่างหลังจากที่หย่ากันแล้วก็มีคนเข้ามาจีบ เข้ามาหา ส่วนใหญ่ที่เข้ามาก็เป็นคนที่คิดไม่ถึงว่าจะเข้ามา เราก็ต่อต้านด้วยการบอกว่าเคยมีครอบครัวมาแล้วนะ อย่ามายุ่งกับเราเลย และก็ยังคงมีคนที่เคยชอบเราตั้งแต่ยังไม่มีครอบครัวก็ยังมีเข้ามา บอกว่ารับลูกเราได้ แต่พอเอาเข้าจริงก็ไม่ได้เป็นอย่างปากว่ากันสักคน เราก็คุยๆไปงั้นๆหละ ศึกษานิสัยใจคอไป แต่ส่วนมากที่เข้ามาก็เพื่อหวังผลประโยชน์กันทั้งนั้น เข้ามาแล้วก็ออกไป เพราะเราไม่สนใจ แถมไปไล่เค้าอีก ชวนไปกินข้าว นัดเจอเราก็ไม่ไป ถ้าจะไปก็ไปแค่คนที่คุยแล้วรู้สึกดีๆด้วยหน่อย และก็มีแค่คนเดียว แต่เราก็ไม่ไว้ใจเค้าอีกอะ เรากลัวว่าเค้าแค่อยากลองใจเรา อยากเอาชนะมากกว่า มองๆดูอีกมุมก็เหมือนเค้าจะมีเจ้าของอยู่แล้วเหมือนกัน แต่คงแค่เหงา เลยให้ความสัมพันธ์แบบเป็นพี่เป็นน้องกันนั่นแหละดีละ ไม่รู้ทำไมเราถึงได้มองอะไรลบไปหมด เราปิดกั้นความรู้สึกตัวเองไม่ให้รู้สึกไปมากกว่านี้ เพราะมันเคยผิดพลาดมาแล้ว บางครั้งบางมุมเลยทำให้เราเป็นคนดูเย็นชา ไม่รู้เค้าจะเข้าใจเราไหมนะ แต่เรามีเหตุผลในแบบของเราแบบนี้
การที่จะตัดสินใจคบใครอีกครั้งมันยากที่จะเปิดใจ มันมีความคิดอะไรประกอบกันหลายๆอย่าง ถ้าจะมีความรักอีกครั้ง เราค่อนข้างจริงจังมากๆ เราไม่อยากผิดหวังอีกแล้ว อีกอย่างชีวิตครอบครัวทางบ้านก็ให้ความอบอุ่นดี เราไม่ได้รู้สึกขาดอะไร แค่เราเดินทางผิดเอง ถ้าสมมุติว่าเค้ารับเราได้จริง แต่...!!! เราก็คิดมากอีกอยู่ดี แล้วครอบครัวพ่อแม่เค้าหละ เค้ารับเราได้ด้วยไหม จริงอยู่ที่ความรักมันเป็นเรื่องคนสองคน แต่สถานการณ์แบบนี้มีเด็กคนนึงที่เค้าเกิดมาอยู่ร่วมด้วย เราเป็นผู้หญิงมีตำหนิ ต้องเป็นที่ไม่พอใจแน่ๆของคนเป็นพ่อเป็นแม่ ถ้าจะมาเอาผู้หญิงมีลูกติดแบบเรา เค้าคงคิดเยอะพอสมควรว่าทำไมลูกชายถึงมาเลือกผู้หญิงแบบนี้
เราอาจจะมองในแง่ลบไปนะ สำหรับในมุมมองของคนอื่นๆ เราเคยปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็ว่าเราคิดมากไป เพื่อนบอกว่ามันอาจจะไม่เลวร้ายขนาดนั้นก็ได้ แต่ไม่รู้สิ เราคิดอะว่าเราทำแบบนี้ เรารู้สึกปลอดภัยกว่าถ้าเทียบกับสิ่งที่เจอมันโหดร้ายสำหรับเรา คนไม่เจอไม่รู้หรอก ปล่อยให้กาลเวลามันหมุนเดินไปเรื่อยๆ แบบนี่แหละ ถ้ามันมี มันใช่ก็คงจะใช่เอง ไม่มีก็อยู่กับลูกได้ไม่เหงา เค้าคือกำลังใจที่ทำให้เราผ่านเรื่องร้ายๆมาได้ เค้านี่แหละคือคนที่อยู่เคียงข้างเราจริงๆ และให้กำลังใจเราได้ดีที่สุดแล้ว ❤️
สรุปคือ = มีก็ได้แต่ขอให้ใช่จริงๆ แต่ถ้าไม่มีก็ดี อยู่กับลูกพาลูกเที่ยวสบายใจแฮ
มันเป็นอะไรที่ยากมากๆเลยนะ กับการเริ่มต้นใหม่ของผู้หญิงที่ผ่านการมีครอบครัวแบบนี้ แต่การไม่มีใหม่ มันโอเคกว่า ☺️
เราให้โอกาสมาหลายต่อหลายครั้งแล้ว ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพียงเพราะเพื่อให้ลูกมีพ่อ ไม่ให้ครอบครัวอับอายที่ตัวเองท้องมีลูกตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ เพื่อให้ลูกอบอุ่น เวลาที่เค้าติดผู้หญิงออกไปนอกบ้านไม่เข้าบ้านลูกก็จะร้องไห้ไม่ยอมนอน เห็นลูกร้องไห้เราก็ทรมานใจ เราทำอะไรได้ไม่มาก ทำได้แต่ไปตามด่าผู้หญิงคนนั้น ทั้งอารวาด เป็นบ้าเป็นบอ ที่มาทำลายครอบครัวเรา ขอร้องให้เค้าเลิกยุ่งกับสามีเรา แต่เค้าบอกไม่ได้มีอะไร แถมให้พวกเพื่อนผู้หญิงพวกนั้นมารุมด่าเราแบบไม่มีศักดิ์ศรี จะปกป้องก็ไม่มี มีแต่โกรธเราว่าเราฟุ้งซ่านคิดไปเอง แล้วเก็บข้าวของหนีออกจากบ้าน อ้างว่าจะไปนอนกับพ่อกับแม่ จะว่าเราเข้าใจผิดมันก็ไม่ใช่ มานั่งคิดๆละหลักฐานมันมี ทั้งถุงยางในกระเป๋า ทั้งข้อความ เบอร์ที่โทรหากันตอนดึกๆมันโชว์หลาอยู่ให้เห็น หลังๆมาเริ่มคุยกับตัวเองว่าไม่ไหวหละพอกันทีจิตใจเราแย่มากๆ เหมือนโดนทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำอีกซ้ำๆๆๆๆๆๆๆ...หลายครั้งมากๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วแต่ละเหตุการณ์ผู้หญิงแต่ละคนก็ไม่ซ้ำหน้า พอจับได้ทีก็เลิกเปลี่ยนคนใหม่ หนักสุดนี่คือถึงขั้นพากันไปเปิดห้องเช่านอนกก กันเลยก็มี จนสุดท้ายก็ไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าเลยปล่อยให้โดนยึดห้องไป แล้วก็พากันไปเช่าห้องรายวันแอบกินกัน
หลายต่อหลายครั้งที่ทางครอบครัวสามีเค้าเห็นแล้วเค้าก็สงสารที่เราเป็นแบบนี้ เค้าพยายามปรามลูกเค้าแล้ว ลูกเค้าก็ไม่ฟัง บางครั้งช่วยลูกเค้าโกหกเพื่อไม่ให้เลิกกับเราก็มี เค้าไม่อยากให้เราสองคนต้องเลิกกัน จนหลังๆเราไม่ไหวจริงๆ เราเลยตัดสินใจไปคุยกับพ่อแม่สามีด้วยตัวเองแล้วบอกเป็นครั้งสุดท้ายว่า ถ้าพ่อกับแม่สงสารหลานที่เกิดมา อย่าให้เค้าได้เห็นพฤติกรรมของพวกหนูเลย ที่ต้องมาทะเลาะเพราะเรื่องผู้หญิงแบบนี้ทุกวันเลย หนูขอร้องบอกหนูเถอะ หนูไม่อยากให้ลูกเห็นภาพแบบนี้ ลูกหนูโตขึ้นทุกวันแล้ว และอีกอย่างคือ หนูรับได้ หนูทำใจไว้แล้วจริงๆ หนูเหนื่อยมามากพอแล้ว พอเค้าเห็นเราพูดขอร้องเค้าแบบนั่นเค้าก็เลยยอมเล่าความจริงให้เราฟังว่ามันใช่จริงๆ อีกทั้งยังขอโทษเราสารพัด แต่เราก็บอกกับพ่อแม่เค้านะว่า ถ้าหนูว่างจะพาหลานมาหานะ ยังไงก็ยังเป็นหลานเป็นสายเลือดเดียวกัน หนูไม่กีดกัน ยังเคารพพ่อกับแม่เหมือนเดิม จากนั้นเราเลยตัดสินใจนัดวันหย่ากับสามี
ทุกวันปัจจุบันนี้ก็หย่ากันได้สามกว่าปีแล้วและลูกก็สี่ขวบกว่าจะห้าขวบ แล้วอีกอย่างคือเค้าก็ยังอยู่กับผู้หญิงคนนั้น เวลาทะเลาะกับผู้หญิงคนนั้นส่วนใหญ่ทะเลาะกันเพราะเรื่องเงิน เพราะต่างคนต่างพากันเล่นการพนัน เค้ากลับมาง้อละบอกว่าเลิกกับผู้หญิงคนนั้นแล้วทุกรอบแต่เราไม่เชื่อ เราตัดแล้ว เค้ากลับมาง้อก็เพราะจะมารีดไถ่เงินเราไปให้ผู้หญิงอีก ง้อสารพัดโทรหาบ้างโทรจนรำคาน เราก็เลยต้องเปลี่ยนเบอร์หนี ตามมาที่บ้านบ้าง อันนี้จะย้ายบ้านหนีก็ไม่ได้ ต้องหนีไปเดินนั่งเล่นห้างอยู่ข้างหลังบ้านแทน ไม่ก็นั่งทำงานไม่เข้าบ้านยาวๆ ทำทุกวิถีทาง หนักสุดแฮกซ์เฟสบุ๊คของเราแล้วไปด่าเพื่อนเราที่เป็นผู้ชายทุกคนแบบไม่ลืมหูลืมตา เราก็เลยบอกเพื่อนทุกคน ให้ด่ามันกลับไปเลย ไม่ก็บอกว่าเป็นแฟนเราไป มันจะได้ไปๆซะ 5555 คือจะให้เราไปอยู่จุดไหนส่วนไหนขอชีวิตคุณหรอ??? อยากมีอีกคนก็ให้ไปแล้วจะกลับมาทำไมอีก เบื่อมาก รำคานด้วย ทุกวันนี้เราไม่สนใจก็เข้าหาแม่เราแทน แม่ก็คุยด้วยเป็นมารยาทไปงั้นหละ เพราะเห็นแก่หลาน ละอีกอย่างพ่อกับแม่ก็ไม่ให้กลับไปคืนดีแล้ว เค้าบอกเค้าไม่ชอบแต่แรกอยู่แล้วด้วย
ในระหว่างหลังจากที่หย่ากันแล้วก็มีคนเข้ามาจีบ เข้ามาหา ส่วนใหญ่ที่เข้ามาก็เป็นคนที่คิดไม่ถึงว่าจะเข้ามา เราก็ต่อต้านด้วยการบอกว่าเคยมีครอบครัวมาแล้วนะ อย่ามายุ่งกับเราเลย และก็ยังคงมีคนที่เคยชอบเราตั้งแต่ยังไม่มีครอบครัวก็ยังมีเข้ามา บอกว่ารับลูกเราได้ แต่พอเอาเข้าจริงก็ไม่ได้เป็นอย่างปากว่ากันสักคน เราก็คุยๆไปงั้นๆหละ ศึกษานิสัยใจคอไป แต่ส่วนมากที่เข้ามาก็เพื่อหวังผลประโยชน์กันทั้งนั้น เข้ามาแล้วก็ออกไป เพราะเราไม่สนใจ แถมไปไล่เค้าอีก ชวนไปกินข้าว นัดเจอเราก็ไม่ไป ถ้าจะไปก็ไปแค่คนที่คุยแล้วรู้สึกดีๆด้วยหน่อย และก็มีแค่คนเดียว แต่เราก็ไม่ไว้ใจเค้าอีกอะ เรากลัวว่าเค้าแค่อยากลองใจเรา อยากเอาชนะมากกว่า มองๆดูอีกมุมก็เหมือนเค้าจะมีเจ้าของอยู่แล้วเหมือนกัน แต่คงแค่เหงา เลยให้ความสัมพันธ์แบบเป็นพี่เป็นน้องกันนั่นแหละดีละ ไม่รู้ทำไมเราถึงได้มองอะไรลบไปหมด เราปิดกั้นความรู้สึกตัวเองไม่ให้รู้สึกไปมากกว่านี้ เพราะมันเคยผิดพลาดมาแล้ว บางครั้งบางมุมเลยทำให้เราเป็นคนดูเย็นชา ไม่รู้เค้าจะเข้าใจเราไหมนะ แต่เรามีเหตุผลในแบบของเราแบบนี้
การที่จะตัดสินใจคบใครอีกครั้งมันยากที่จะเปิดใจ มันมีความคิดอะไรประกอบกันหลายๆอย่าง ถ้าจะมีความรักอีกครั้ง เราค่อนข้างจริงจังมากๆ เราไม่อยากผิดหวังอีกแล้ว อีกอย่างชีวิตครอบครัวทางบ้านก็ให้ความอบอุ่นดี เราไม่ได้รู้สึกขาดอะไร แค่เราเดินทางผิดเอง ถ้าสมมุติว่าเค้ารับเราได้จริง แต่...!!! เราก็คิดมากอีกอยู่ดี แล้วครอบครัวพ่อแม่เค้าหละ เค้ารับเราได้ด้วยไหม จริงอยู่ที่ความรักมันเป็นเรื่องคนสองคน แต่สถานการณ์แบบนี้มีเด็กคนนึงที่เค้าเกิดมาอยู่ร่วมด้วย เราเป็นผู้หญิงมีตำหนิ ต้องเป็นที่ไม่พอใจแน่ๆของคนเป็นพ่อเป็นแม่ ถ้าจะมาเอาผู้หญิงมีลูกติดแบบเรา เค้าคงคิดเยอะพอสมควรว่าทำไมลูกชายถึงมาเลือกผู้หญิงแบบนี้
เราอาจจะมองในแง่ลบไปนะ สำหรับในมุมมองของคนอื่นๆ เราเคยปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็ว่าเราคิดมากไป เพื่อนบอกว่ามันอาจจะไม่เลวร้ายขนาดนั้นก็ได้ แต่ไม่รู้สิ เราคิดอะว่าเราทำแบบนี้ เรารู้สึกปลอดภัยกว่าถ้าเทียบกับสิ่งที่เจอมันโหดร้ายสำหรับเรา คนไม่เจอไม่รู้หรอก ปล่อยให้กาลเวลามันหมุนเดินไปเรื่อยๆ แบบนี่แหละ ถ้ามันมี มันใช่ก็คงจะใช่เอง ไม่มีก็อยู่กับลูกได้ไม่เหงา เค้าคือกำลังใจที่ทำให้เราผ่านเรื่องร้ายๆมาได้ เค้านี่แหละคือคนที่อยู่เคียงข้างเราจริงๆ และให้กำลังใจเราได้ดีที่สุดแล้ว ❤️
สรุปคือ = มีก็ได้แต่ขอให้ใช่จริงๆ แต่ถ้าไม่มีก็ดี อยู่กับลูกพาลูกเที่ยวสบายใจแฮ