คือแบบนี้ครับ แฟนผม(ญ)พึ้งจะได้ตำแหน่ง ผจก ของร้านแห่งหนึ่ง ไม่ขอเอ่ยนาม ก่อนหน้านี้ ก่อนที่เค้าจะได้รับตำแหน่ง เรายังมี ชีวิตครอบครัวเป็นห่วงเป็นไย และก็มีเรื่องงานมาเล่าให้ฟังบ้าง แต่ไม่ค่อยจะบ่อย เหมือนทุกวันนี้ ทุกวันนี้ไม่ค่อยจะพูดเรื่องครอบครัว หรืออาจจะน้อยกว่าเดิมมาก ขนาดเวลากินข้าว เค้าก็ยังสามารเอาเรื่องงานมาเล่าให้ผมฟัง ในบางทีความรู้สึก เห้ยถามเราบ้างไหมว่ามันเป็นยังไงอะไรประมานนี้ แต่ส่วนมากเรื่องงานของผมก็มีปัญาหาอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ค่อยจะได้ไปปรึกษาแฟนเท่าไหร่ เพราะมองว่างานก็ส่วนงาน เวลาครอบครัวก็ครอบครัว ผมกับแฟนมีลูก 1 คน
บางครั้ง บูกผมยังหันมาถามว่า ทำไมแม่ จะชอบพูดแต่เรื่องที่ทำงานของตัวเองจนไม่สนใจเราเลย ผมก็ไม่รู้จะตอบลูกยังไงได้แต่บอกลูดว่าข่างเถอะเรามาเล่นกันก็ได้เดวป๊าจะเป็นเพื่อนเล่นให้เอง ลูกก็เลิกคิด ละก็หันมาเล่นกับผมแทน บางทีเค้สก็มาหงุดหงิดใส่จนบางทีผมก็หงุดหงิดจนมีปากเสียงบ้สงแตาก็พยายามมองข้ามไป ผมควรทำยังไงให้เค้าสนใจครอบครัวให้มากกว่านี้ดีครับ บางทีผมก็เหนื่อยต้องมารับฟังเค้าแล้วก็ที่ทำงานผมไหนจะ ลูกอีก
แฟนที่ชอบพูดแต่เรื่องของตัวเอง
บางครั้ง บูกผมยังหันมาถามว่า ทำไมแม่ จะชอบพูดแต่เรื่องที่ทำงานของตัวเองจนไม่สนใจเราเลย ผมก็ไม่รู้จะตอบลูกยังไงได้แต่บอกลูดว่าข่างเถอะเรามาเล่นกันก็ได้เดวป๊าจะเป็นเพื่อนเล่นให้เอง ลูกก็เลิกคิด ละก็หันมาเล่นกับผมแทน บางทีเค้สก็มาหงุดหงิดใส่จนบางทีผมก็หงุดหงิดจนมีปากเสียงบ้สงแตาก็พยายามมองข้ามไป ผมควรทำยังไงให้เค้าสนใจครอบครัวให้มากกว่านี้ดีครับ บางทีผมก็เหนื่อยต้องมารับฟังเค้าแล้วก็ที่ทำงานผมไหนจะ ลูกอีก