คือว่าเราแอบชอบเพื่อนสนิทค่ะ จริงๆตอนแรกก็ไม่ได้สนิทกันมากคุยกันส่วนใหญ่เรื่องงาน อยู่มาวันหนึ่งเรารู้สึกว่าเราอยากอยู่กับเขาตลอดอยู่ด้วยแล้วมีความสุขเราเลยเริ่ทมั่นใจว่าเราชอบเขาค่ะ จากนั้นเราเลยชอบแกล้งพูดกับเขาว่าเรารักเทอนะ เเล้วก็ยิ้มๆหัวเราะงี้อะค่ะ เขาก็หัวเราะกลับละทำหน้างงๆ เราเลยเริ่มคุยกับเขาบ่อยขึ้นจนสนิทกัน (ขอเล่าย้อน เขาเเอบชอบผญ.คนหนึ่งในห้องเดียวกันค่ะ ตอนนั้นที่เราเริ่มสนิทกับเขาเราเลยแอบๆถามว่ายังชอบคนนั้นอยู่ไหม เขาก็บอกว่าชอบแต่ไม่ได้อะไรแล้ว เราก็โล่งๆหน่อย) ละทีนี้คนในห้องก็เเซวว่าเราชอบเขา เเล้วก็เริ่มพูดกันว่าเรากับเขาเป็นแฟนกันไรงี้ ตอนแรกเรากฌไม่อะไรเฉยๆ หลังๆมาเราเริ่มบอกเขาจริงจังว่าเราชอบเขาจริงๆ แต่เขาก็บอกตลอดว่าเพื่อนกัน
/ที่จริงเเล้วเขาซื่อมาก ไม่ค่อยรู้เรื่องความรักเท่าไร แต่เขาก็ยังชอบผญ.คนนั้นอยู่/ เราก็แอบเสียใจบ้าง เขาชอบให้ความหวังมากๆ ชอบมาอยู่ใกล้ ชอบมาคุยกับเรา เวลาที่เขาอยู่กับผญ.คนนั้นเราจะอารมเสียมากๆ บางครั้งเราก็บอกเขา จนช่วงหลังเราเริ่มไม่อยากยุ่งกับเขาเเล้วเพราะเราพยายามเพื่อเขามากๆแต่เขากลับก้บอกว่าเพื่อนกัน เราเลยทักไปบอกเขาว่า จากนี้คุยกันเเค่ในเเชทพอ ชีวิตจริงไม่จำเป็น
เขาก็ตอบกลับมาว่า สมมุดเป้นแชทนะคะ แทนชื่อเขาว่า ป
ชื่อเรา ท ชื่อผญ.คนนั้น ม
ท: ป จากนี้คุยกันแค่ในเเชทพอนะชีวิตจริงไม่ต้องหรอก
ป:ไม่ ไม่เอา
ท:ทำไมล่ะเพื่อนเทอก้เยอะเเยอะ เรามาทีหลังไม่เห้นต้องแคร์
ป:มาทีหลังเเล้วไง
ท:เรารุ้สึกว่าเราจำเป้นเเค่เรื่องงานอะ พอเทอเหงาเทอก้มาหา
ป:คิดไม่เหมือนกัน
ท:ไม่เหมือนยังไง เราก้สำคันแค่เรื่องงานจริงๆนี้
ป:มันมากกว่าเรื่องงานนะ
ท:ตรงไหน ไม่เห้นจะเคยสนใจกันเราพยายามเพื่อเทอหลายอย่างเเต่เทอไม่เคยเลย....
ป:กูชอบ
(จากนี้จะเป้นคำหยาบนะคะขอโทษที่ไม่สุภาพ)
ท:อะไรนะ
ป:พูดจากใจ กูชอบ
(ตอนนั้นเราสตั้นเลยค่ะ เหมือนจะดีใตแต่ก้ไม่ ตกใตมากกว่า)
ท:ไม่เชื่ออะ 55555
ป:จริงพูดจริง
หลังจากนั้นก็มาเจอกันที่รร.ค่ะเราเขิลเขาไม่กล้าคุยด้วยจากที่ก่อนหน้านั้นคือเราเข้าหาเขาก่อนตลอด พอรู้ว่าเขาชอบกลับก็ไม่ค่อยกล้ามองหน้า จนตอนนี้เรารู้สึกว่าเราไม่ได้ดีใจที่เขามาชอบกลับ เขาทำเราเสียใจหลายครั้งก่อนหน้านี้ เราไม่ชอบที่เขาจะคุยกับ ม เราเสียใจหลายครั้งแต่ก้ทำไดเแค่เก้บไว้
พอเขามาชอบกลับเรารู้สึกว่าเราไม่ชอบเขาแล้วอะค่ะ....
ก่อนที่เขายังไม่บอกชอบเรา เขาชอบบอกว่าอยู่กับเราแล้วสบายใจกว่า อยู่กับ ม
ตอนนี้เราไม่ได้คิดอะไรกับเขาเเล้วหรือเปล่านะ เหมือนพยายามมากจนเลิกคิดไปแล้ว เห้อเหนื่อยมากสับสนมาก
เราไปชอบเขา พอเจาชอบกลับเราไม่ชอบต่อแล้ว???
/ที่จริงเเล้วเขาซื่อมาก ไม่ค่อยรู้เรื่องความรักเท่าไร แต่เขาก็ยังชอบผญ.คนนั้นอยู่/ เราก็แอบเสียใจบ้าง เขาชอบให้ความหวังมากๆ ชอบมาอยู่ใกล้ ชอบมาคุยกับเรา เวลาที่เขาอยู่กับผญ.คนนั้นเราจะอารมเสียมากๆ บางครั้งเราก็บอกเขา จนช่วงหลังเราเริ่มไม่อยากยุ่งกับเขาเเล้วเพราะเราพยายามเพื่อเขามากๆแต่เขากลับก้บอกว่าเพื่อนกัน เราเลยทักไปบอกเขาว่า จากนี้คุยกันเเค่ในเเชทพอ ชีวิตจริงไม่จำเป็น
เขาก็ตอบกลับมาว่า สมมุดเป้นแชทนะคะ แทนชื่อเขาว่า ป
ชื่อเรา ท ชื่อผญ.คนนั้น ม
ท: ป จากนี้คุยกันแค่ในเเชทพอนะชีวิตจริงไม่ต้องหรอก
ป:ไม่ ไม่เอา
ท:ทำไมล่ะเพื่อนเทอก้เยอะเเยอะ เรามาทีหลังไม่เห้นต้องแคร์
ป:มาทีหลังเเล้วไง
ท:เรารุ้สึกว่าเราจำเป้นเเค่เรื่องงานอะ พอเทอเหงาเทอก้มาหา
ป:คิดไม่เหมือนกัน
ท:ไม่เหมือนยังไง เราก้สำคันแค่เรื่องงานจริงๆนี้
ป:มันมากกว่าเรื่องงานนะ
ท:ตรงไหน ไม่เห้นจะเคยสนใจกันเราพยายามเพื่อเทอหลายอย่างเเต่เทอไม่เคยเลย....
ป:กูชอบ
(จากนี้จะเป้นคำหยาบนะคะขอโทษที่ไม่สุภาพ)
ท:อะไรนะ
ป:พูดจากใจ กูชอบ
(ตอนนั้นเราสตั้นเลยค่ะ เหมือนจะดีใตแต่ก้ไม่ ตกใตมากกว่า)
ท:ไม่เชื่ออะ 55555
ป:จริงพูดจริง
หลังจากนั้นก็มาเจอกันที่รร.ค่ะเราเขิลเขาไม่กล้าคุยด้วยจากที่ก่อนหน้านั้นคือเราเข้าหาเขาก่อนตลอด พอรู้ว่าเขาชอบกลับก็ไม่ค่อยกล้ามองหน้า จนตอนนี้เรารู้สึกว่าเราไม่ได้ดีใจที่เขามาชอบกลับ เขาทำเราเสียใจหลายครั้งก่อนหน้านี้ เราไม่ชอบที่เขาจะคุยกับ ม เราเสียใจหลายครั้งแต่ก้ทำไดเแค่เก้บไว้
พอเขามาชอบกลับเรารู้สึกว่าเราไม่ชอบเขาแล้วอะค่ะ....
ก่อนที่เขายังไม่บอกชอบเรา เขาชอบบอกว่าอยู่กับเราแล้วสบายใจกว่า อยู่กับ ม
ตอนนี้เราไม่ได้คิดอะไรกับเขาเเล้วหรือเปล่านะ เหมือนพยายามมากจนเลิกคิดไปแล้ว เห้อเหนื่อยมากสับสนมาก