ปัจจุบันอายุ 22 เลิกกับแฟนมาปีกว่าแล้วครับ เหตุผลที่ต้องเลิกเพราะเค้านอกใจผมไปมีคนอื่น ผมก้ไม่เข้าใจทำไมเค้าถึงทำแบบนั้น ทั้งที่ผมก้ทุ่มเทให้กับเค้าทุกอย่าง ไม่เคยแม้แต่จะมองผญ.อื่น ตลอดเวลา 2 ปี อยากจะให้เปนคนสุดท้ายจริงๆ จนมาวันนึงผมจับได้ว่าเค้าคบซ้อนกับอิ่กคนนึงมาเดือนกว่าแล้ว ตอนนั้นผมนิ่งมาก พยายามจะใจเยนให้มากที่สุด(ประมาณว่ารู้แล้วต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้T^T) ผมพยายามถามเหตุผลว่าทำไม ทำแบบนี้ มันคืออะไร บลาๆ? แล้วเค้าก้ร้องไห้ ขอโทดผม ผมดันใจอ่อนไปยอม แต่ในใจผมเองก้คิดแล้วไปกันไม่รอดแน่ๆ ผมก้เลยทำใจ แล้วก้ทนคบอยู่พักนึง ดูท่าทีว่าจะเปนเหมือนเดิมหรือป่าว สุดท้ายผมก้รู้ว่าเค้ายังแอบคุยกันอยู่ ผมก้เลยพอแล้วเปนโสดดีกว่า
.
.
.
.
.
เหตุการณ์ในตอนนั้นฝังใจผมมาก จนทำให้ไม่กล้าที่จะเปิดใจกับใคร ไม่ได้คุยกับใครมาเกือบปีแล้ว T^T ช่วงแรกๆ อยู่ได้นะ  คิดไว้ว่าเรียนจบมีงานทำชีวิตมั่นคง ผญ.ดีๆคงเข้ามาเอง ไม่ต้องไปดิ้นรนหา อายุก้ยังไม่เยอะ แต่ปัจจุบันเหงามาก อยากจะดึงตัวเองตอน 18-19 มาตอนนั้นอยากจะคุยกับใครนี่ลื่นไหลผิดกับตอนนี้ ที่พยายามจะคุยกับใครสักคนนี่ยากมาก ขนาดมีผญ.คนนึงที่เคยชอบมากเค้ายอมคุยกับเรา เค้าเปิดใจห้เรา แต่สุดท้ายผมก้คุยเค้าได้ไม่นาน รู้สึกเลยว่าตัวเองหมดไฟแล้วจริงๆ T^T คงต้องรอถึงวัยทำงานจริงๆ ตอนนี้ฝึกงานอยู่บริษัทใหญ่แห่งนึง อดสังเกตไม่ได้อีก พี่ๆหลายคนที่ทำงาน หน้าตาดี+บุคคลิกดี+หน้าที่การงานมั่นคง อายุ 30+ แต่กับเปนโสด พอผมถามเค้าทำไมไม่มีแฟน เค้าบอกผมว่า เค้ายังไม่เจอใครที่เข้ากับเค้า T Tเลยมองกับมาที่ตัวเอง แล้วถ้าเราต้องเปนนี้จะทำไงดี ผิดไหมที่ผมต้องการใครสักคนที่มาสร้างอนาคตด้วยกัน แค่อยากจะระบายกับใครสักคนตอนนี้ยังไม่มีเลย T T