ทำไมแม่ต้องชอบเร่ง ชอบบ่น

วันนี้แม่ให้หนูไปตัดอ้อยช่วย  ทีแรกแกว่าจะให้หนูแค่ขับรถไปส่ง แต่หนูบอกว่าขอเวลาอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปพร้อมกันจะไปตัดช่วย  หนูก็เร่งอาบน้ำให้แล้ว  ยายแกก็นั่งบ่น .หนูต้องทำหูทวนลม เพราะได้ยินแล้วอดไม่ได้ที่จะต้องมีเสียงกลับ (แต่เด็กๆจำได้ว่านิสัยไม่ดีมากๆ) ตอนโตพอรู้ความก็เพลาๆลง  หนูบอกแม่แค่รอแป๊ปเดียว แกก็หาว่าไม่ต้อง กูไปเองก็ได้ ไม่พึ่งคนอย่างหรอก นอนสบายๆอยู่บ้าน เหมือนพ่อนั่น  แต่หนูจะแต่งตัวเสร็จแล้วแกก็เดินหนีไปเลย คำว่าแป๊ปเดียวไม่ได้หรอ มันทำให้หนูก็รู้สึกแย่ เพราะตัดอ้อยมันลำบากมาก ตากแดดทั้งวัน ไหนจะอ้อยล้มพันกันไปมาเหมือนมาม่า ก็ช่วงปิดเทอมม.5 เคยไปช่วยแกประจำ รู้ว่ามันเหนื่อยมาก  หนูอยู่บ้าน ก็ทำงานบ้าน ซักผ้าให้น้อง(พิการ) พ่อ  แม่   หนู ส่วนยายก็มักจะซักเองแล้วซักให้หลาน(พิการ) หนูก็ล้างจานทำงานบ้าน แต่ก็ไม่รู้สึกว่ามันเท่าการไปตัดอ้อย คือถ้าหนูจะตามแกไป ตัดด้วยกัน  แกก็ชอบพูดกระแทก-ดัน ยิ่งเวลาเหนื่อยๆด้วยแล้วใครมันจะไปอยากฟัง
-----> พ่อหนูทำงานขายของ เร่ขายเนื้อวัว ตื่นแต่ดึกกลับตอนเที่ยงมาบ้านนอนพักผ่อน แล้วมักมีปากเสียงกันเรื่องนี้ว่า พ่อขายของไม่ได้กำไรแล้วจะขายไปทำไม  ไปช่วยกันตัดอ้อยดีกว่า  แกก็ทะเลาะเรื่องนี้กันประจำ
ปล.อยากให้แสดงความคิดเห็นอะไรก็ได้ ว่าหนูควรทำยังไงกะแม่ รับมือยังไง เพราะเกิดเรื่องแบบนี้บ่อยๆ ไม่ว่าแกจะให้พาไปไหน
#ขอบคุณค่ะ