การพักสายตาจากโทรศัพท์ มันดีเเบบนี้นี่เอง

วันนี้ แอบตกหลุมรัก💕คนในรถไฟฟ้าอะคะ 😄 ชีวิตยังไม่เจอใคร เพราะชอบคนน่าตาดี555  พอดีวันนี้ต้องไปทำงานเเถวสถานีพร้อมพงษ์ เราก็ขึ้นรถไฟจากสถานีหมอชิต เเบบรีบมากๆ คนเยอะปกติ เราได้ยืน ตอนเเรกที่เข้าไปก็ทำเหมือนคนทั่วไป หยิบโทรศัพท์ ไถ่ๆๆอ่านข่าวไรไปเรื่อย พอถึงสถานีเสาวรีย์เท่านั้นเเหละ พักสายตาจากโทรศัพท์เเป๊ป ปัดโถ่!!พ่อคุณ สเปคช้านเลย ยืนอยู่ข้างช้าน เขาสบตาช้าน ช้านสบตาเค้า 555 ในใจคิดว่า โอ้ยๆงานดีอะ เเต่เราก็รู้สึกว่าเขาก็เเอบมองเรานะ (คิดไปเองไหม ไม่นะ55) เราก็เลยไม่เล่นละโทรศัพท์ เก็บๆพักสายตา มองดูวิวอนุเสาวรีย์ดีกว่า555 จากนั่นรถไฟก็จอดสถานีเสาวรีย์
อ่าวมันมีเก้าอี้ว่าง3ตัวเรียงกันติดประตู เราเลยนั่งดีกว่า เพื่อจะได้มอง ปรากฎว่า..เค้าก็นั่งด้วย เเต่..เขานั่งเว้นนะ555 เเล้วก็มีป้าเดินเข้ามา เค้าลุกให้ป้านั่ง (ในใจเเมนไปอี๊ก) ยืนหน้าช้านเเล้ว ดูดี น่ารัก โอ้ยทำไมไม่เหมือนในหนัง ทำไมไม่เป็นบุพเพ สุดท้ายเขาก็ลงสถานีชิตลมไป ฮือๆ 😂😂😄 ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ สุดท้ายคือ เเยกย้ายค่ะ