ปกติแล้วถ้าเป็นคนอื่นเราคงเฉยๆ แต่พอเป็นเพื่อนรักมากๆ(เราคิดกับเขาเกินเพื่อนด้วย) แรกๆเราคุยกับเขา เขาก็โอเคขึ้นนะ เราก็อยากเห็นเขามีความสุขเพราะตัวเราด้วยแหละ รวมๆคือ ดีใจที่เห็นเขามีความสุขเพราะเรา
หลังๆมารู้สึกเหมือนปลอบยังไงเขาก็ไม่ดีขึ้น บางทีเสนออะไรไปก็ไม่ค่อยสนใจ ตอนนี้เรามาเฟลแทนว่า เราไม่มีประโยชน์อะไรเลย เราช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย
เราควรทำยังไงให้เลิกรู้สึกแบบนี้ดีคะ
ปลอบใจเพื่อน แต่เพื่อนไม่ดีขึ้น
หลังๆมารู้สึกเหมือนปลอบยังไงเขาก็ไม่ดีขึ้น บางทีเสนออะไรไปก็ไม่ค่อยสนใจ ตอนนี้เรามาเฟลแทนว่า เราไม่มีประโยชน์อะไรเลย เราช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย
เราควรทำยังไงให้เลิกรู้สึกแบบนี้ดีคะ