มีผัวแล้วแต่รู้สึกเหงา ต้องการใครอีกสักคนดข้ามาดูปลหัวใจ จะผิดไหม?

ณ ตอนนี้เราเหงามากๆ อยากกอดใครสักคน ใครก็ได้ที่ลูบหลังปลอบใจ แล้วพูดว่าไม่เป็นไร ;(

เราคบกับแฟนมา 8 ปี ตอนนี้แต่งงานกันแล้ว มีลูกสาว1คน เราทั้งคู่ทำงานด้วยกัน ใช้ชีวิตด้วยกัน ไม่เคยห่างกันเลย แต่เราไม่รู้สึกถึงความอบอุ่นเลย เหมือนใช้ชีวิตอยู่กันไปวันๆ เราอยู่บ้านด้วยกัน แต่ต่างคนต่

บางที่ไปเที่ยวไหนมาไหน เห็นคู่รักเค้าเดินจับมือกัน พูดคุย หยอกล้อ จับแก้ม ยีผม คือแบบ ... อยากจะทรุดกองตรงนั้นเพราะแต่ก่อนเคยมีไง แต่ตอนนี้ไม่มีละ คนที่เดินจับมือ คนที่นั่งทานข้าวด้วย คนที่คอยปลอบเวลา

โสดอย่างนี้มานานเท่าไหร่เล่าใครจะรู้ โสดเป็นปีกี่เดือนกี่วัน ไม่เห็นจะมีใคร เข้ามาเติมเต็มท่วงทำนอง ช่วงชีวิตที่มันขาดหาย ไม่รู้เมื่อไหร่ ใครหนอ อยู่ลำพังมันเหงาเหลือเกิน โอ้ใจเอ๋ย วอนสายลมลำเพยช่วยเ

ที่ทำงานก็มีผัวมีเมียหมดแล้ว ทินเดอก็ปัดขวาจนขึ้นให้เติมตังค์ก็ไม่มีตังค์เติมอีก เห้ออออ

เรื่องมันเริ่มตั้งแต่ วันที่เราเครียดเรื่องเรียนมากๆจนซึมไปเลย และเราก็ร้องไห้โดยมีเพื่อนคนนี้ มาปลอบ เขามาจับมือ เรานอนกอดให้กำลังใจกัน ลูบหลังกัน และอีกหลายๆอย่างที่เขาแสดงออกว่าเขาเป็นห่วงเรา เรารู

คือบับอยากจะเม้า แฟนเราทำตัวไม่น่ารักเลย เขาชอบทำตัวแบบเน้.. !! - เวลาเที่ยวหรือเดินไปไหนด้วยกัน เขาจะจับมือเราตลอด - เวลาแกล้ง เขาจะชอบลูบหัว - เวลานอน เขาจะหอมก่อนนอนทุกครั้ง กอดเราตอนนอนตลอดไม่ว่

เราเกลียดแม่ผัวมากๆ ไม่รู้เป็นเราเองที่เกินไปหรือสมควรเกลียดแม่ผัวแบบนี้, แม่ผัวเป็นคนที่ทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง นอกจากทำกับข้าวให้ลูกชายกิน, เข้าวัดไม่เป็น, ทำบุญไม่เป็น,กิจกรรมที่คนแก่ควนทำ แกไม่ทำซั

มีเพื่อนแท้มีประโยชน์หมดปัญหา   คอยเข้ามาชวนคุยเวลาเหงา ยามเราเศร้าก็มานั่งเฝ้าปลอบเรา เมื่อมีเขาเรานั้นก็สุขใจ         อันนี้คือบทแรกที่แต่งแล้วแต่ครูให้แต่ง2บท คือ

คือมีเพื่อนผู้ชายที่สนิทกัน เขามีเรื่องเครียด เรื่องงาน เรื่องที่บ้าน บลาๆ มาปรึกษาพูดคุยด้วย เราก็คอยพูดให้กำลังใจ ปกติถ้าเป็นผู้หญิงเราชอบกอดให้กำลังใจน่ะค่ะ เพราะรู้สึกว่าการกอดเป็นการปลอบใจให้กำลั