"ความจริงใจ ความรัก และโอกาส"
วันนี้ ผมอยากจะแชร์ประสบการณ์ชีวิต และ ความรัก ของผม เพื่อเป็นอุทาหรณ์ สำหรับคนที่มีคนรักอยู่ข้างๆ หรือคนที่คิดจะมีความรักก็ตาม
"ความจริงใจ ความรัก และโอกาส โปรดจงรักษาไว้ให้ดี หากคนเจอคนที่ใช่ในชีวิต"
ผมเริ่มทำงานตั้งแต่อายุ 18 จนตอนนี้ผมอายุ 35 ปี ชิวิตผมผ่านมาครึ่งชีวิตคน ผ่านความสำเร็จ ช่วงจุดสูงสุด และต่ำสุดของชีวิต ผ่านเรื่องราวความรัก ความผิดหวัง มาก็ไม่น้อย ทำให้ผมกลายเป็นคนปิดกั้นตัวเอง ไม่อยากเข้าสังคม อยากอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิต
"พอทีกับความรักที่ไม่จริงใจ และความผิดหวัง"
นั่นจึงทำให้ผมปฏิเสธความรัก ความจริงใจ จากคนดีๆ หลายๆคน ที่หยิบยื่นเข้ามา หากมองย้อนกลับไปตอนนี้
จนผมได้มาพบกับผู้หญิงคนหนึ่ง ผมรู้สึกหลงรักเธอตั้งแต่แรกพบชอบรอยยิ้มของเธอ เวลาเธอยิ้มแล้วหัวใจผม รู้สึกมีพลัง และมีความสุข แบบไม่เคยรู้สึกมาก่อน เธอเป็นผู้หญิงทีนิสัยแมนๆ แต่ก็ซ่อนความหวานของผู้หญิง เป็นผู้หญิงที่สวย แต่เสียดายตอนนั้นเธอมีคนที่ดูแลหัวใจแล้ว ผมจึงได้พูดคุยดูแลกัน ในฐานะเพื่อนคนหนึ่ง
เราได้รับรู้ปัญหา และเป้าหมายของชีวิตเขางเรา ทั้ง 2 คน เธอรักพ่อแม่ รักครอบครัวมาก และปรนนิบัติต่อท่านทั้ง 2 อย่างดียิ่งทำให้ผมรู้สึกรักและมั่นใจว่าผมเจอผู้หญิงที่พร้อมจะสร้างครอบครัวไปด้วยกัน เพราะเรามีจุดหมายชีวิตเหมือนกัน คือต้องการมีคนรักที่ซื่อสัตย์ จริงใจต่อกัน มีบ้าน มีครอบครัวที่อบอุ่น "เพื่อดูแลคนที่เรารัก"
แม้เวลาต่อมาเธอจะเลิกลากับคนที่เธอรักแล้ว แต่เราก็ยังคุยกันแบบเพื่อน ดูและกันแบบนั้นเสมอมา ผมรอและขอโอกาสจากเธอ เป็นเวลา 1 ปี ที่จะได้ดูแลเธอจริงจังที่ไม่ใช่ในฐานะเพื่อนและขอโอกาสเธอ แต่ก็ถูกปฏิเสธทุกครั้ง
ในระหว่างรอเธอ ผมมีเงินเก็บก้อนสุดท้ายของชีวิต เดิมทีตั้งใจจะเก็บไว้ใช้ตอนตัวเองไม่มีกำลังทำงาน เพราะคิดว่าคงอยู่คนเดียวไม่ใครดูแล ผมตัดสินใจเปิดบริษัทกับเพื่อน รับพัฒนาระบบ Web Apllication เพื่อหวังว่าจะมีความมั่นคงในชีวิตกว่านี้ เพื่อในวันข้างหน้า ผมสามารถดูแลเธอได้ให้เธอได้ภูมิใจ ว่าผมจริงจังกับเธอหากวันหนึ่งเธอตกลงปลงใจให้ผม และที่สำคัญผมได้อยู่ใกล้ที่ทำงานเธอด้วย
แต่ก้ทำได้เพียงแค่ปี ก็ต้องเลิกลา ปิดตัวลง เพราะความไม่เข้าใจกันจบด้วยความผิดหวัง และหนี้สิน 1 ก้อนแต่ผมไม่โทษใคร ความฝันของเรา ควรที่เราจะเดินด้วยตัวเอง หนี้ที่มีผมสามารถชำระได้ไม่ให้เป็นภาระเธอ ในอนาคต
ในระหว่างนั้นผมก็ยังคุยกับเธอ ดูแลห่วงใยกัน ศึกษากัน และก็ขอเธอเป็นแฟน แต่ก็ถูกเธอปฏิเสธ ทุกครั้ง จนในวันที่ผมคิดว่า คงหมดหวังกับเรื่องเธอแล้วเธอคงไม่สนใจความรัก ความตั้งใจเของผม บวกกับความผิดหวังเรื่องงานหลายๆๆอย่าง เพราะความผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนทำให้ใจผมแกว่ง ไม่เชื่อมั่นในตัวเธอที่ผมให้ใจแต่แรกและก็คิดว่านี่คงเป็นคำขอครั้งสุดท้าย และโอกาสครั้งสุดท้าย และจบลงด้วยความผิดหวัง อีกครั้ง
มันทำให้ผม มีความคิดอยากจะพิสูจน์เพียงเพื่อลองใจ ว่าเธอเป็นคนอย่างไร ถ้าจะเลือกผมเพราะเหตุใด และด้วยความคิดที่อ่อนแอ ความสับสน ไม่มีสติ รอบคอบ และความขี้คลาดของผม จึงเชื่อคำแนะนำที่ไม่ใช่ตัวผมเอง และมันกลับกลาย เป็นสิ่งที่ได้ทำลายความเชื่อใจและจริงใจของเธอกับผมลงไป
มันเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดตั้งแต่เริ่มต้น เป็นการทำลายความรักและความจริงใจของผมที่มีต่อเธอและความเชื่อใจที่เธอมีให้
เพื่อนผมแนะนำให้ ผมได้ถ่ายรูปรถสปอร์ตคนหนึ่ง Subaru BRZ สีน้ำเงิน ซึ่งราคาประมาณ 2 กว่า เป็นรถที่เราชอบ และสามารถซื้อได้หากผมไม่เอาเงินไปลงทุนก่อน โดยผมโกหกเธอว่าเป็นรถของผมเอง และเป็นสีที่เธอชอบแต่ครั้งนี้ และลองขอเธอเป็นแฟนอีกครั้ง ผมคิดอยู่ นานจึงตัดสินใจทำตามคำแนะนำ แต่ตอนนั้นผมยังคิดว่าเธอ ไม่ใช่คนที่เห็นแก่เงิน ไม่ได้เลิกที่คนรวย แต่เพราะผมแพ้ต่อความอ่อนแอของจิตใจที่มีต่อเธอ ทำให้ผมทำตามคำแนะนำ
คราวนี้ เธอตอบตกลง ผมดีใจมาก และเสียใจในเวลานั้น เพราะมันเป็นช่วงที่เธอเริ่มมีใจและให้ใจผมแล้ว ก่อนที่ผมจะโกหกเรื่องรถ เพียงแต่เธอยังไม่พร้อม ตอนนั้นผมจึงไม่รู้ว่าเธอเลือกคบผมเพราะอะไร ผมอยากให้เธอปฏิเสธ
แม้ผมจะสารภาพผิดกับสิ่งที่ทำลงไปกับเธอในภายหลัง โดยเพื่อลองใจเธอเธอ เธอร้องไห้เสียใจมาก และเธอบอกให้อภัย และเธอยอมคบผมต่อ แต่ผมรับรู้ได้ว่าเธอผิดหวังและเสียใจมากผมเองก็เสียในไม่น้อยกว่าเธอ ที่ทุกอย่างที่เป็นตัวเรา ความรัก ความตั้งใจ ถูกทำลายลงเพียงเพราะความอ่อนแอในความคิด และไม่ซื่อสัตย์กับใจตัวเอง ที่เราเชื่อมันในตัวเธอ ตลอดเวลาที่เราศึกษากันมาเป็นปี
หลังจากวันนั้นเราก็คบกันมาเป็นเวลา 1 ปี 8 เดือนที่เธอให้โอกาสผม ได้ดูแลกันแบบแฟน ผมจึงตั้งใจรับผิดชอบ ดูแลเธอ ถนุถนอน ด้วยความรัก และเอาใจใส่เธอทุกเรื่อง ยอมทำทุกอย่างที่ทำได้และคิดว่าเธอมีความสุข ผมยอมรับว่าส่วนหนึ่งนอกจากความรัก ผมยังทำเพื่อต้องการแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดไปยิ่งนานวัน ผมยิ่งรู้สึกมั่นใจในตัวเธอ เธอใช้ชีวิตง่ายๆ กินง่ายไม่เรื่องมาก ไม่ยึดติด และมีความเด็ดขาดในความคิด ผมยิ่งรู้สึกผิดกับตัวเอง และตัวเธอทุกมากขึ้นทุกวัน
ตลอดเวลาที่คบ ผมก็ดูแลเธอเกือบทุกอย่าง ในฐานะที่คนที่รักใครสักคนทำได้เธอสุขภาพไม่ดี เสียเงินเพราะรักษาตัวเองซะส่วนใหญ่ ผมจึงช่วยเธอได้เพียงเดือนละ 3,000 ตามกำลังที่เราดูแลได้ตอนนี้ และให้ด้วยความรู้สึกรับผิดชอบและเต็มใจให้ และคิดว่าหากมีมากกว่านี้ผมก็ให้เธอได้ แต่เพราะผมก็มีภาระอื่นๆ ทั้งผ่อนรถ ทั้งเก็บเงินไว้ซื้อบ้าน และคิดว่าทำเต็มที่และสมบูรณ์ที่สุดแล้วในกำลังตอนนี้
ตลอดเวลาที่คบกัน มีบ้างครั้งที่เธอยังนึกถึงเรื่องที่ผมโกหกเธอ และเป็นเหตุให้ทะเลาะกัน แต่ผมก็ไม่ตอบโต้เธอและน้อมรับผิดโดยดี
ผมรับรู้มาตลอดเวลา...ว่าเธอยังรู้สึกผิดหวัง เสียใจและไม่สามารถรักผมได้เต็มร้อย จากสิ่งที่ผมได้ทำผิดพลาดไปเพียงครั้งเดียว ผมไม่เคยโทษเธอเลย ผมได้แต่โทษตัวเองที่ตัดสินใจผิดพลาดในวันนั้น ส่งผลมาถึงเธอและผมในวันนี้ และเธอบอกเลิกผมได้ประมาณ 4-5 ครั้งเหตุผลคือ เธอไม่ได้รักผม...เธอยังคิดถึงเรื่องที่ผมโกหกเธอเรื่องรถ และผมคงดูแลเธอไม่ได้
ผมได้แต่บอกตัวเองและตัวเธอว่า สิ่งที่ทำผิดพลาดไปผมไม่สามารถแก้ไขมันได้แต่ผมสามารถทำวันนี้ให้เป็นวันที่ดีที่สุดของเราได้ และสัญญาจะดูแลเธอให้มีความสุขและไม่ทิ้งเธอเมื่อผมประสบความสำเร็จขอแค่ให้โอกาส และอดทนรอ ให้เวลาผม เพื่อได้พิสูจน์ คำสัญญาที่ให้กับเธอซึ่งผมคิดว่าความรักที่ผมมีให้เธอ จะค่อยๆ ชดเชยในสิ่งที่ผมทำผิดไป เดี๋ยวเธอก็ใจอ่อนรักผมได้เองผมพยายามตามใจเธอทุกอย่าง ทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้เธออารมณ์เสีย เพียงแค่หวังว่าเธอจะยกโทษให้ในสิ่งที่ผมทำผิดไป จนกลายเป็นบางครั้งมันไม่ใช่ตัวผมกลายเป็นคนขาดความมั่นใจ จิตใจลอย คอยระแวงว่าเราจะทำอะไรผิด ทำให้เธอโมโห จนผมคิดว่า ผมเป็นคนไม่ไมีคุณค่าในสายตาเธอ ซึ่งผมก็รู้สึกกับตัวเองเช่นนั้นจริงๆ
แม้จะคบกันรักๆๆ เลิก แต่ก็เธอก็กลับมายืนข้างผมทุกครั้ง ที่ผมขอโอกาส เธอจึงเป็นแรงผลักดันให้ผมตัดสินใจ ทำงานประจำและรับงานนอกพร้อมๆกัน เพื่อที่จะทำให้คำสัญญาที่ผมให้เธอเป็นจริง และให้เธออภัยและรักผมได้เองผมตั้งใจจะเก็บเงินสัก 2 ปีขอเธอแต่งงาน ไว้ซื้อบ้าน ให้ผมและเธอและแม่เธออยู่ด้วยกัน (**เธออยากให้แม่อยู่ด้วยเป็นความฝันของเธอที่อยากจะมีบ้าน ซึ่งแม่เธอก็น่ารักและเอ็นดูผมเหมือนกันและผมก็ยินดี) และตอนนี้การงาน การเงิน ของผมเข้าที่เข้าทางตามแผน เริ่มมั่นคงมากขึ้น แต่ผมยังไม่บอกเธอ เพราะผมกลัวว่าบอกไปแล้ว หากไม่เป็นดั่งที่บอก เธอจะหาว่าผมโกหกเธอ
ผมจึงบอกเธอว่าทุกอย่างกำลังดีขึ้น ขอเวลาผมอีกนิด แล้วผมจะทำให้ครอบครัวของเรามีบ้านให้เธออยู่กับแม่ ได้ดูแลแม่ตามที่เธอต้องการ
ปีใหม่นี้ หลังจาก เที่ยวปีใหม่แล้วเธอก็บอกเลิกผมอีกครั้ง ด้วยเหตุผมเดิม คือเธอไม่ได้รักผม ไม่เคยคิดถึงผมเลย และยังคิดถึงเรื่องที่ผมโกหกเธอเรื่องรถ และเธออึดอัดและหงุดหงิด บางครั้งที่อยู่กับผม ไม่มีความสุขเลยด้วยเหตุผลนี้
จากความตั้งใจที่ผมอยากทำให้เธอมีความสุข มีอนาคตร่วมกัน มีบ้านให้คนที่เรารักอยู่ด้วยกันกลายเป็นทำให้เธออึดอัด และไม่มีความสุข ผมรู้สึกผิดหวัง และเสียใจมาก ที่ไม่สามารถทำให้เธอรักผมได้ แต่ครั้งนี้ผมเคารพการตัดสินใจของเธอ เพราะผมไม่อยากเห็นคนที่เรารัก ต้องมาทนอึดอัด เพราะไม่ได้รักเรา แต่ไม่นานผมก็ง้อขอโอกาสกับเธออีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เธอขอให้เราห่างกันสักพัก เพื่อที่เธออยากรู้ใจตัวเอง
เราห่างกันได้ ประมาณ 2 สัปดาห์กว่าๆ วันนั้นเป็นวันวาเลนไทน์ ผมตั้งใจจะง้อเธออีกครั้ง มอบดอกไม้ให้เธอและขอให้เธอยกโทษในสิ่งที่ผมทำผิดกับเธอ แต่ครั้งนี้เธอ ปฏิเสธ และบอกว่าเรื่องของเรา มันจบไปแล้ว มันผ่านไปแล้ว ดอกไม้และคำบอกรักไม่มีผลกับเธอ
ผมเสียใจกับคำพูดของเธอ น้ำเสียง ที่ไม่มีแม้ความรู้สึกผูกพันธ์กัน ตลอดเวลา 1 ปี 8 เดือน ผมจึงลองถามเธอว่า ที่ระหว่างห่างกัน เธอมีคุยกับคนอื่นไหม
เธอตอบผมว่า มีคนเข้ามาหาเธอเยอะแยะ และตอนนี้ก็มีคนคุยด้วยแล้ว เป็นคนที่ทำงานเธอ
แต่เธอบอกว่า ที่เลิกกับผมไม่เกี่ยวกับคนอื่น คนอื่นไม่มีผลอะไร ที่เลิกกันเพราะเธอไม่ได้รักผม ตลอดเวลาที่ห่างเธอสบายใจและไม่เคยคิดถึงผมเลยสักครั้ง
ผมมรู้สึกตัวชา หน้าซีด ทำอะไรไม่ถูก ความรู้สึกเสียใจ ผมรู้สึกเหมือนเสียครอบครัว ที่ผมรักไป ทำให้น้ำตาผมไหลออกมาเอง แต่ผมก็ไม่โทษเธอ ที่รู้สึกกับแบบนี้ ความรักมันบังคับกันไม่ได้ และสาเหตุจากการที่ผมไม่จริงใจตั้งแต่แรก
ผมได้คิด ทบทวนกับตัวเอง ว่าเพราะสาเหตุนี้สาเหตุเดียว มันไม่สามารถชดเชยในสิ่งที่ผมทำสิ่งดีๆ ความรู้สึกและการดูแลเธอด้วยความรักได้เลยหรือ ผมได้ถามบางคนที่ผมสามารถคุยได้ คนที่เคยรักผม ว่าเพราะเหตุใดจึงรักในตัวผม ทั้งๆที่ตอนนั้น ผมไม่มีอะไรเลย
ทุกคนบอกผมว่า เพราะผมเป็นตัวผม เป็นตัวตนของผม ผมเป็นคนที่เชื่อมั่นในตัวเองสูง มีความเป็นผู้นำ ผิดก็ยอมรับผิด ถูกยืนยันในเหตุผลนั้น ฉลาด ขยัน อดทน ตั้งใจทำงาน ซื่อสัตย์กับใจตัวเองและจริงใจกับ ความรัก ดูแลเอาใจใส่ครอบครับ และคนรักแม้ตอนนี้ผมจะยังไม่มีอะไร แต่ผมมีอนาคตและความตั้งใจ ที่จะทำให้พวกเธอรักผมได้แต่ที่ผมต้องเสียใจแบบนี้ เพราะกรรมที่ผมทิ้งพวกเธอไป
ด้วยเหตุผลเดียวกันผมคิดทบทวนว่าผมเป็นเช่นนั้นกับเธอมั้ย มันกลับกลายเป็นสิ่งที่ผิดพลาดครั้งที่ 2 ที่ผมทำกับเธอผมยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เธอรักและให้เธออยู่กับผม ยอมรับผิดทุกอย่าง เพียงเพื่อซื้อเวลาให้ตัวเองได้ทำตามสัญญาที่เคยให้กับเธอไว้จนกลายเป็นคนไม่มีคุณค่าในสายตาเธอผมบอกกับเธอว่าผมเคารพการตัดสินใจของเธอแต่ผมยังขอโอกาสเธออีกสักครั้ง ที่จะทำทุกอย่าง เริ่มต้นให้ถูกต้อง ให้ความรู้สึกได้หายไปด้วยความรักและผมตั้งใจจะสร้างครอบครัวจริงๆให้เธอรักผม จากตัวตนผมมจริงๆ กลายเป็นสิ่งที่เธอคิดมาตลอดเป็นจริง ผมเฟคกับเธอ และไม่จริงใจและตัดขาดกับผมทุกอย่าง
แม้ผมยากจะให้เธอ คือผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆๆผม ในวันที่ผมทำตามความฝันคำสัญญาให้สำเร็จแต่ผมก็ไม่อยากให้เธอเป็นทุกข์เพราะผมอีกแล้วอยากให้เธอได้เจอคนที่เธอรัก และจริงใจกับเธอ ดีกับเธอ ผมจึงยอมปล่อยมือและเคารพการตัดสินใจของเธอ เพื่อให้เธอได้มีโอกาสใหม่ๆ
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นผมไม่โทษเธอเลย ผมโทษตัวเองที่ผมเริ่มต้นด้วยความไม่จริงใจ เพียงครั้งเดียวมันทำลายสิ่งดีๆๆ ทั้งหมด ที่เราคิดและหวังดีกับคนที่เรารักผมจึงอยากให้เรื่องราวของผม เป็นอุทาหรณ์ สำหรับคนที่มีคนรักอยู่ข้างๆ หรือคนที่คิดจะมีความรักก็ตาม"ความจริงใจ ความรัก และโอกาส หากคนเจอคนที่ใช่ในชีวิต โปรดจงรักษาไว้ให้ดีเท่าชีวิต อย่าหวั่นไหวกับส่ิ่งรอบข้าง ที่ไม่ใช่ตัวเรา "ในวันที่คุณรู้สึกได้ อาจจะสายไป และหมดโอกาสรักษา สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตเช่นผม
ในวันที่ผมได้เสียคนที่ผมรักและมีคุณค่าสำหรัยผมไป อย่างไม่มีโอกาสได้กลับมาอีก ผมสัญญากับตัวเอง ผมจะยินดีเมื่อเธอมีความสุข และพร้อมยืนเป็นหลักเมื่อเธอมีความทุกข์ไม่ว่าจะนานแค่ใหน หากวันนึงเธอไม่มีใครดูแลผมจะขอโอกาสเธออีกครั้ง เพื่อดูแลเธอด้วยความรัก ความจริงใจ จากตัวตนที่ผมเป็น และสิ่งที่ผมสร้างไว้เพื่อเธอเพราะเธอคือผู้หญิงที่ผมรัก และอยากใช้ชีวิตครอบครัวด้วยกันจนแก่เฒ่า
"ความจริงใจ ความรัก และโอกาส"
วันนี้ ผมอยากจะแชร์ประสบการณ์ชีวิต และ ความรัก ของผม เพื่อเป็นอุทาหรณ์ สำหรับคนที่มีคนรักอยู่ข้างๆ หรือคนที่คิดจะมีความรักก็ตาม
"ความจริงใจ ความรัก และโอกาส โปรดจงรักษาไว้ให้ดี หากคนเจอคนที่ใช่ในชีวิต"
ผมเริ่มทำงานตั้งแต่อายุ 18 จนตอนนี้ผมอายุ 35 ปี ชิวิตผมผ่านมาครึ่งชีวิตคน ผ่านความสำเร็จ ช่วงจุดสูงสุด และต่ำสุดของชีวิต ผ่านเรื่องราวความรัก ความผิดหวัง มาก็ไม่น้อย ทำให้ผมกลายเป็นคนปิดกั้นตัวเอง ไม่อยากเข้าสังคม อยากอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิต
"พอทีกับความรักที่ไม่จริงใจ และความผิดหวัง"
นั่นจึงทำให้ผมปฏิเสธความรัก ความจริงใจ จากคนดีๆ หลายๆคน ที่หยิบยื่นเข้ามา หากมองย้อนกลับไปตอนนี้
จนผมได้มาพบกับผู้หญิงคนหนึ่ง ผมรู้สึกหลงรักเธอตั้งแต่แรกพบชอบรอยยิ้มของเธอ เวลาเธอยิ้มแล้วหัวใจผม รู้สึกมีพลัง และมีความสุข แบบไม่เคยรู้สึกมาก่อน เธอเป็นผู้หญิงทีนิสัยแมนๆ แต่ก็ซ่อนความหวานของผู้หญิง เป็นผู้หญิงที่สวย แต่เสียดายตอนนั้นเธอมีคนที่ดูแลหัวใจแล้ว ผมจึงได้พูดคุยดูแลกัน ในฐานะเพื่อนคนหนึ่ง
เราได้รับรู้ปัญหา และเป้าหมายของชีวิตเขางเรา ทั้ง 2 คน เธอรักพ่อแม่ รักครอบครัวมาก และปรนนิบัติต่อท่านทั้ง 2 อย่างดียิ่งทำให้ผมรู้สึกรักและมั่นใจว่าผมเจอผู้หญิงที่พร้อมจะสร้างครอบครัวไปด้วยกัน เพราะเรามีจุดหมายชีวิตเหมือนกัน คือต้องการมีคนรักที่ซื่อสัตย์ จริงใจต่อกัน มีบ้าน มีครอบครัวที่อบอุ่น "เพื่อดูแลคนที่เรารัก"
แม้เวลาต่อมาเธอจะเลิกลากับคนที่เธอรักแล้ว แต่เราก็ยังคุยกันแบบเพื่อน ดูและกันแบบนั้นเสมอมา ผมรอและขอโอกาสจากเธอ เป็นเวลา 1 ปี ที่จะได้ดูแลเธอจริงจังที่ไม่ใช่ในฐานะเพื่อนและขอโอกาสเธอ แต่ก็ถูกปฏิเสธทุกครั้ง
ในระหว่างรอเธอ ผมมีเงินเก็บก้อนสุดท้ายของชีวิต เดิมทีตั้งใจจะเก็บไว้ใช้ตอนตัวเองไม่มีกำลังทำงาน เพราะคิดว่าคงอยู่คนเดียวไม่ใครดูแล ผมตัดสินใจเปิดบริษัทกับเพื่อน รับพัฒนาระบบ Web Apllication เพื่อหวังว่าจะมีความมั่นคงในชีวิตกว่านี้ เพื่อในวันข้างหน้า ผมสามารถดูแลเธอได้ให้เธอได้ภูมิใจ ว่าผมจริงจังกับเธอหากวันหนึ่งเธอตกลงปลงใจให้ผม และที่สำคัญผมได้อยู่ใกล้ที่ทำงานเธอด้วย
แต่ก้ทำได้เพียงแค่ปี ก็ต้องเลิกลา ปิดตัวลง เพราะความไม่เข้าใจกันจบด้วยความผิดหวัง และหนี้สิน 1 ก้อนแต่ผมไม่โทษใคร ความฝันของเรา ควรที่เราจะเดินด้วยตัวเอง หนี้ที่มีผมสามารถชำระได้ไม่ให้เป็นภาระเธอ ในอนาคต
ในระหว่างนั้นผมก็ยังคุยกับเธอ ดูแลห่วงใยกัน ศึกษากัน และก็ขอเธอเป็นแฟน แต่ก็ถูกเธอปฏิเสธ ทุกครั้ง จนในวันที่ผมคิดว่า คงหมดหวังกับเรื่องเธอแล้วเธอคงไม่สนใจความรัก ความตั้งใจเของผม บวกกับความผิดหวังเรื่องงานหลายๆๆอย่าง เพราะความผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนทำให้ใจผมแกว่ง ไม่เชื่อมั่นในตัวเธอที่ผมให้ใจแต่แรกและก็คิดว่านี่คงเป็นคำขอครั้งสุดท้าย และโอกาสครั้งสุดท้าย และจบลงด้วยความผิดหวัง อีกครั้ง
มันทำให้ผม มีความคิดอยากจะพิสูจน์เพียงเพื่อลองใจ ว่าเธอเป็นคนอย่างไร ถ้าจะเลือกผมเพราะเหตุใด และด้วยความคิดที่อ่อนแอ ความสับสน ไม่มีสติ รอบคอบ และความขี้คลาดของผม จึงเชื่อคำแนะนำที่ไม่ใช่ตัวผมเอง และมันกลับกลาย เป็นสิ่งที่ได้ทำลายความเชื่อใจและจริงใจของเธอกับผมลงไป
มันเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดตั้งแต่เริ่มต้น เป็นการทำลายความรักและความจริงใจของผมที่มีต่อเธอและความเชื่อใจที่เธอมีให้
เพื่อนผมแนะนำให้ ผมได้ถ่ายรูปรถสปอร์ตคนหนึ่ง Subaru BRZ สีน้ำเงิน ซึ่งราคาประมาณ 2 กว่า เป็นรถที่เราชอบ และสามารถซื้อได้หากผมไม่เอาเงินไปลงทุนก่อน โดยผมโกหกเธอว่าเป็นรถของผมเอง และเป็นสีที่เธอชอบแต่ครั้งนี้ และลองขอเธอเป็นแฟนอีกครั้ง ผมคิดอยู่ นานจึงตัดสินใจทำตามคำแนะนำ แต่ตอนนั้นผมยังคิดว่าเธอ ไม่ใช่คนที่เห็นแก่เงิน ไม่ได้เลิกที่คนรวย แต่เพราะผมแพ้ต่อความอ่อนแอของจิตใจที่มีต่อเธอ ทำให้ผมทำตามคำแนะนำ
คราวนี้ เธอตอบตกลง ผมดีใจมาก และเสียใจในเวลานั้น เพราะมันเป็นช่วงที่เธอเริ่มมีใจและให้ใจผมแล้ว ก่อนที่ผมจะโกหกเรื่องรถ เพียงแต่เธอยังไม่พร้อม ตอนนั้นผมจึงไม่รู้ว่าเธอเลือกคบผมเพราะอะไร ผมอยากให้เธอปฏิเสธ
แม้ผมจะสารภาพผิดกับสิ่งที่ทำลงไปกับเธอในภายหลัง โดยเพื่อลองใจเธอเธอ เธอร้องไห้เสียใจมาก และเธอบอกให้อภัย และเธอยอมคบผมต่อ แต่ผมรับรู้ได้ว่าเธอผิดหวังและเสียใจมากผมเองก็เสียในไม่น้อยกว่าเธอ ที่ทุกอย่างที่เป็นตัวเรา ความรัก ความตั้งใจ ถูกทำลายลงเพียงเพราะความอ่อนแอในความคิด และไม่ซื่อสัตย์กับใจตัวเอง ที่เราเชื่อมันในตัวเธอ ตลอดเวลาที่เราศึกษากันมาเป็นปี
หลังจากวันนั้นเราก็คบกันมาเป็นเวลา 1 ปี 8 เดือนที่เธอให้โอกาสผม ได้ดูแลกันแบบแฟน ผมจึงตั้งใจรับผิดชอบ ดูแลเธอ ถนุถนอน ด้วยความรัก และเอาใจใส่เธอทุกเรื่อง ยอมทำทุกอย่างที่ทำได้และคิดว่าเธอมีความสุข ผมยอมรับว่าส่วนหนึ่งนอกจากความรัก ผมยังทำเพื่อต้องการแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดไปยิ่งนานวัน ผมยิ่งรู้สึกมั่นใจในตัวเธอ เธอใช้ชีวิตง่ายๆ กินง่ายไม่เรื่องมาก ไม่ยึดติด และมีความเด็ดขาดในความคิด ผมยิ่งรู้สึกผิดกับตัวเอง และตัวเธอทุกมากขึ้นทุกวัน
ตลอดเวลาที่คบ ผมก็ดูแลเธอเกือบทุกอย่าง ในฐานะที่คนที่รักใครสักคนทำได้เธอสุขภาพไม่ดี เสียเงินเพราะรักษาตัวเองซะส่วนใหญ่ ผมจึงช่วยเธอได้เพียงเดือนละ 3,000 ตามกำลังที่เราดูแลได้ตอนนี้ และให้ด้วยความรู้สึกรับผิดชอบและเต็มใจให้ และคิดว่าหากมีมากกว่านี้ผมก็ให้เธอได้ แต่เพราะผมก็มีภาระอื่นๆ ทั้งผ่อนรถ ทั้งเก็บเงินไว้ซื้อบ้าน และคิดว่าทำเต็มที่และสมบูรณ์ที่สุดแล้วในกำลังตอนนี้
ตลอดเวลาที่คบกัน มีบ้างครั้งที่เธอยังนึกถึงเรื่องที่ผมโกหกเธอ และเป็นเหตุให้ทะเลาะกัน แต่ผมก็ไม่ตอบโต้เธอและน้อมรับผิดโดยดี
ผมรับรู้มาตลอดเวลา...ว่าเธอยังรู้สึกผิดหวัง เสียใจและไม่สามารถรักผมได้เต็มร้อย จากสิ่งที่ผมได้ทำผิดพลาดไปเพียงครั้งเดียว ผมไม่เคยโทษเธอเลย ผมได้แต่โทษตัวเองที่ตัดสินใจผิดพลาดในวันนั้น ส่งผลมาถึงเธอและผมในวันนี้ และเธอบอกเลิกผมได้ประมาณ 4-5 ครั้งเหตุผลคือ เธอไม่ได้รักผม...เธอยังคิดถึงเรื่องที่ผมโกหกเธอเรื่องรถ และผมคงดูแลเธอไม่ได้
ผมได้แต่บอกตัวเองและตัวเธอว่า สิ่งที่ทำผิดพลาดไปผมไม่สามารถแก้ไขมันได้แต่ผมสามารถทำวันนี้ให้เป็นวันที่ดีที่สุดของเราได้ และสัญญาจะดูแลเธอให้มีความสุขและไม่ทิ้งเธอเมื่อผมประสบความสำเร็จขอแค่ให้โอกาส และอดทนรอ ให้เวลาผม เพื่อได้พิสูจน์ คำสัญญาที่ให้กับเธอซึ่งผมคิดว่าความรักที่ผมมีให้เธอ จะค่อยๆ ชดเชยในสิ่งที่ผมทำผิดไป เดี๋ยวเธอก็ใจอ่อนรักผมได้เองผมพยายามตามใจเธอทุกอย่าง ทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้เธออารมณ์เสีย เพียงแค่หวังว่าเธอจะยกโทษให้ในสิ่งที่ผมทำผิดไป จนกลายเป็นบางครั้งมันไม่ใช่ตัวผมกลายเป็นคนขาดความมั่นใจ จิตใจลอย คอยระแวงว่าเราจะทำอะไรผิด ทำให้เธอโมโห จนผมคิดว่า ผมเป็นคนไม่ไมีคุณค่าในสายตาเธอ ซึ่งผมก็รู้สึกกับตัวเองเช่นนั้นจริงๆ
แม้จะคบกันรักๆๆ เลิก แต่ก็เธอก็กลับมายืนข้างผมทุกครั้ง ที่ผมขอโอกาส เธอจึงเป็นแรงผลักดันให้ผมตัดสินใจ ทำงานประจำและรับงานนอกพร้อมๆกัน เพื่อที่จะทำให้คำสัญญาที่ผมให้เธอเป็นจริง และให้เธออภัยและรักผมได้เองผมตั้งใจจะเก็บเงินสัก 2 ปีขอเธอแต่งงาน ไว้ซื้อบ้าน ให้ผมและเธอและแม่เธออยู่ด้วยกัน (**เธออยากให้แม่อยู่ด้วยเป็นความฝันของเธอที่อยากจะมีบ้าน ซึ่งแม่เธอก็น่ารักและเอ็นดูผมเหมือนกันและผมก็ยินดี) และตอนนี้การงาน การเงิน ของผมเข้าที่เข้าทางตามแผน เริ่มมั่นคงมากขึ้น แต่ผมยังไม่บอกเธอ เพราะผมกลัวว่าบอกไปแล้ว หากไม่เป็นดั่งที่บอก เธอจะหาว่าผมโกหกเธอ
ผมจึงบอกเธอว่าทุกอย่างกำลังดีขึ้น ขอเวลาผมอีกนิด แล้วผมจะทำให้ครอบครัวของเรามีบ้านให้เธออยู่กับแม่ ได้ดูแลแม่ตามที่เธอต้องการ
ปีใหม่นี้ หลังจาก เที่ยวปีใหม่แล้วเธอก็บอกเลิกผมอีกครั้ง ด้วยเหตุผมเดิม คือเธอไม่ได้รักผม ไม่เคยคิดถึงผมเลย และยังคิดถึงเรื่องที่ผมโกหกเธอเรื่องรถ และเธออึดอัดและหงุดหงิด บางครั้งที่อยู่กับผม ไม่มีความสุขเลยด้วยเหตุผลนี้
จากความตั้งใจที่ผมอยากทำให้เธอมีความสุข มีอนาคตร่วมกัน มีบ้านให้คนที่เรารักอยู่ด้วยกันกลายเป็นทำให้เธออึดอัด และไม่มีความสุข ผมรู้สึกผิดหวัง และเสียใจมาก ที่ไม่สามารถทำให้เธอรักผมได้ แต่ครั้งนี้ผมเคารพการตัดสินใจของเธอ เพราะผมไม่อยากเห็นคนที่เรารัก ต้องมาทนอึดอัด เพราะไม่ได้รักเรา แต่ไม่นานผมก็ง้อขอโอกาสกับเธออีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เธอขอให้เราห่างกันสักพัก เพื่อที่เธออยากรู้ใจตัวเอง
เราห่างกันได้ ประมาณ 2 สัปดาห์กว่าๆ วันนั้นเป็นวันวาเลนไทน์ ผมตั้งใจจะง้อเธออีกครั้ง มอบดอกไม้ให้เธอและขอให้เธอยกโทษในสิ่งที่ผมทำผิดกับเธอ แต่ครั้งนี้เธอ ปฏิเสธ และบอกว่าเรื่องของเรา มันจบไปแล้ว มันผ่านไปแล้ว ดอกไม้และคำบอกรักไม่มีผลกับเธอ
ผมเสียใจกับคำพูดของเธอ น้ำเสียง ที่ไม่มีแม้ความรู้สึกผูกพันธ์กัน ตลอดเวลา 1 ปี 8 เดือน ผมจึงลองถามเธอว่า ที่ระหว่างห่างกัน เธอมีคุยกับคนอื่นไหม
เธอตอบผมว่า มีคนเข้ามาหาเธอเยอะแยะ และตอนนี้ก็มีคนคุยด้วยแล้ว เป็นคนที่ทำงานเธอ
แต่เธอบอกว่า ที่เลิกกับผมไม่เกี่ยวกับคนอื่น คนอื่นไม่มีผลอะไร ที่เลิกกันเพราะเธอไม่ได้รักผม ตลอดเวลาที่ห่างเธอสบายใจและไม่เคยคิดถึงผมเลยสักครั้ง
ผมมรู้สึกตัวชา หน้าซีด ทำอะไรไม่ถูก ความรู้สึกเสียใจ ผมรู้สึกเหมือนเสียครอบครัว ที่ผมรักไป ทำให้น้ำตาผมไหลออกมาเอง แต่ผมก็ไม่โทษเธอ ที่รู้สึกกับแบบนี้ ความรักมันบังคับกันไม่ได้ และสาเหตุจากการที่ผมไม่จริงใจตั้งแต่แรก
ผมได้คิด ทบทวนกับตัวเอง ว่าเพราะสาเหตุนี้สาเหตุเดียว มันไม่สามารถชดเชยในสิ่งที่ผมทำสิ่งดีๆ ความรู้สึกและการดูแลเธอด้วยความรักได้เลยหรือ ผมได้ถามบางคนที่ผมสามารถคุยได้ คนที่เคยรักผม ว่าเพราะเหตุใดจึงรักในตัวผม ทั้งๆที่ตอนนั้น ผมไม่มีอะไรเลย
ทุกคนบอกผมว่า เพราะผมเป็นตัวผม เป็นตัวตนของผม ผมเป็นคนที่เชื่อมั่นในตัวเองสูง มีความเป็นผู้นำ ผิดก็ยอมรับผิด ถูกยืนยันในเหตุผลนั้น ฉลาด ขยัน อดทน ตั้งใจทำงาน ซื่อสัตย์กับใจตัวเองและจริงใจกับ ความรัก ดูแลเอาใจใส่ครอบครับ และคนรักแม้ตอนนี้ผมจะยังไม่มีอะไร แต่ผมมีอนาคตและความตั้งใจ ที่จะทำให้พวกเธอรักผมได้แต่ที่ผมต้องเสียใจแบบนี้ เพราะกรรมที่ผมทิ้งพวกเธอไป
ด้วยเหตุผลเดียวกันผมคิดทบทวนว่าผมเป็นเช่นนั้นกับเธอมั้ย มันกลับกลายเป็นสิ่งที่ผิดพลาดครั้งที่ 2 ที่ผมทำกับเธอผมยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เธอรักและให้เธออยู่กับผม ยอมรับผิดทุกอย่าง เพียงเพื่อซื้อเวลาให้ตัวเองได้ทำตามสัญญาที่เคยให้กับเธอไว้จนกลายเป็นคนไม่มีคุณค่าในสายตาเธอผมบอกกับเธอว่าผมเคารพการตัดสินใจของเธอแต่ผมยังขอโอกาสเธออีกสักครั้ง ที่จะทำทุกอย่าง เริ่มต้นให้ถูกต้อง ให้ความรู้สึกได้หายไปด้วยความรักและผมตั้งใจจะสร้างครอบครัวจริงๆให้เธอรักผม จากตัวตนผมมจริงๆ กลายเป็นสิ่งที่เธอคิดมาตลอดเป็นจริง ผมเฟคกับเธอ และไม่จริงใจและตัดขาดกับผมทุกอย่าง
แม้ผมยากจะให้เธอ คือผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆๆผม ในวันที่ผมทำตามความฝันคำสัญญาให้สำเร็จแต่ผมก็ไม่อยากให้เธอเป็นทุกข์เพราะผมอีกแล้วอยากให้เธอได้เจอคนที่เธอรัก และจริงใจกับเธอ ดีกับเธอ ผมจึงยอมปล่อยมือและเคารพการตัดสินใจของเธอ เพื่อให้เธอได้มีโอกาสใหม่ๆ
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นผมไม่โทษเธอเลย ผมโทษตัวเองที่ผมเริ่มต้นด้วยความไม่จริงใจ เพียงครั้งเดียวมันทำลายสิ่งดีๆๆ ทั้งหมด ที่เราคิดและหวังดีกับคนที่เรารักผมจึงอยากให้เรื่องราวของผม เป็นอุทาหรณ์ สำหรับคนที่มีคนรักอยู่ข้างๆ หรือคนที่คิดจะมีความรักก็ตาม"ความจริงใจ ความรัก และโอกาส หากคนเจอคนที่ใช่ในชีวิต โปรดจงรักษาไว้ให้ดีเท่าชีวิต อย่าหวั่นไหวกับส่ิ่งรอบข้าง ที่ไม่ใช่ตัวเรา "ในวันที่คุณรู้สึกได้ อาจจะสายไป และหมดโอกาสรักษา สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตเช่นผม
ในวันที่ผมได้เสียคนที่ผมรักและมีคุณค่าสำหรัยผมไป อย่างไม่มีโอกาสได้กลับมาอีก ผมสัญญากับตัวเอง ผมจะยินดีเมื่อเธอมีความสุข และพร้อมยืนเป็นหลักเมื่อเธอมีความทุกข์ไม่ว่าจะนานแค่ใหน หากวันนึงเธอไม่มีใครดูแลผมจะขอโอกาสเธออีกครั้ง เพื่อดูแลเธอด้วยความรัก ความจริงใจ จากตัวตนที่ผมเป็น และสิ่งที่ผมสร้างไว้เพื่อเธอเพราะเธอคือผู้หญิงที่ผมรัก และอยากใช้ชีวิตครอบครัวด้วยกันจนแก่เฒ่า