มันจะเป็นไปได้ไหมว่าเขาไม่ได้ชอบเราแต่แค่อยากมีอะไรกับเราเฉยๆ...

ตามกระทู้เลยคะ เราไปเจอผู้ชายคนหนึ่ง ที่แบบไม่ตรงสเป็กที่เราชอบสักอย่าง แต่แปลกมากๆคือเรากับชอบเขาตั้งแรกที่เจอ เราเจอกันแบบไม่ตั้งใจมั่งค่ะ ขอเล่าเรื่องก่อนแล้วกันเนอะ เราเจอกันตอนไปทำบุญค่ะ ไปวัดเขาวงพระจันทร์ คือเราไปกะรุ่นพี่ที่ทำงานด้วยกัน แต่รถแฟนพี่เขามันรับน้ำหนักเยอะไม่ได้เลยต้องเปลี่ยนรถไปนั่งรถอีกคันของเพื่อนแฟนพี่ที่ทำงาน (แล้วแบบจิงๆเราไม่อยากไปวัดจิงๆนะคือกลัวเหนื่อยเพราะเราไม่ค่อยออกกำลังกายกลัวไปเดินขึ้นบันไดแบบนั้นจะไม่ไหว สุดท้ายเราไม่ได้กลับบ้าน พี่ที่ทำงานเลยชวนไปวัดวันนั้นเลยแบบไม่ทันตั้งตัว) ต่อ พอย้ายรถเสร็จแล้ว ด้วยความเกรงใจกลัวในรถจะเงียบเพราะไม่รู้จักใครเลย พี่เขาชื่อเก่งแล้วกัน คือพี่เก่งเขามากะยาย 2 คน พอย้ายรถมา มีน้องของพี่ทำงานย้ายรถมานั่งด้วยกันด้วยอีก4คน แต่เราไปนั่งข้างในรวมกะยายพี่เขา เราก็ชวนยายเขาคุยแหล่ะ คุยสักพักพี่ที่ทำงานก็แชทมาบอกว่าคนขับรถโสดนะ (พี่เก่งแหละ) เราก็ขำเลยอื้อๆไป แต่ช่วงที่อยู่ในรถเราก็สังเกตอยู่นะว่าพี่เขามีคนคุยอยู่ด้วย เราก็เลยไม่อะไร พอไปถึงวัด ก็เริ่มเดินขึ้นกันไป ยายพี่เขาเดินขึ้นนำไปก่อน เราแค่เห็นไฟขึ้นเขาไปก็ท้อแหล่ะ เราก็เดินมากะพวกเด็กๆตอนแรก เกาะน้องที่ด้วยกันเดินขึ้นบันไดมาเรื่อยๆ จนถึง 1500 น้องที่เดินมากะเราอ่ะมันเหนื่อยมันท้อแล้วเลยขอนั่งเราก็พักด้วย พี่ที่ทำงานกะแฟนเขาก็พยายามชงเรากะพี่เก่งตลอดทางนะ เราก็ขำๆแหละไม่คิดไรมากแค่ชอบเขาเฉยๆน่ารักดี คิดแค่ว่าถ้าได้คุยต่อก็คุยนะ ถูกใจก็คุยกะเรื่อยๆแต่ถ้าคุยแล้วไม่โอเคก็หายๆกันไปแค่นั้น พอเราเริ่มเดินต่อ พี่เก่งเขาก็เดินนำหน้าเราไปเราก็เดินตามหลังเขาแหล่ะ ยิ่งขึ้นสูงขามันยิ่งไม่ไหว ไอน้องที่เราเดินเกาะมาตอนแรกก็หายไปไหนไม่รู้ จนเราต้องขอจับแขนเกาะแขนเขาขึ้นบันไดไปด้วยเพราะไม่ไหวขามันล้า คือในใจคิดว่าเอาละครั้งแรกครั้งเดียวต้องขึ้นไปให้ถึง เราก็เดินขึ้นบันไดไปบ่นไม่ไหวไปท้อมั่ง ชวนพี่เขาคุยบ้าง ก็เดินขึ้นไปเรื่อยๆจนเหลือ 700 สุดท้ายมั่งพี่เขาหันกลับถามว่าไหวไหมพี่จะขึ้นไปแบบไม่พักแล้วนะ เราก็เลยตอบว่าไหว ก็เดินจับแขนเขาไปเรื่อยๆ เจอที่ชันๆสูงๆพี่เขาก็หันหลังกับมาจับมือเราแล้วเดินขึ้นไป แล้วอยู่ดีๆความรู้สึกมันเลยสปาร์คขึ้นมาเฉยๆว่าชอบว่ะ รู้สึกดีว่ะ จนขึ้นไปถึงข้างบนแล้วแบบเห้ยยมันคือเส้นชัยเว้ย พอหลังจากนั้นก็รู้สึกชอบคนนี้ว่ะมันวนๆอยู่ในหัวตลอดเลย พอถึงตอนลงนะแบบหยุดเดินไม่ได้ขามันสั่นไปหมด แล้วไม่ได้หยุดพักด้วยนะ แต่พี่เขาวิ่งลงบันไดอีกกูนี้เห้ยยย รอด้วย พี่เขาบอกกลัวลงไปไม่ทันเพื่อน แต่รู้ไม่ว่าเพื่อนเขานั่งพักอยู่ สุดท้ายลงมาถึงก่อนเขา ระหว่างเดินลงมาพี่เขาก็โม้ว่าเฟสเขาเพื่อนเยอะเต้ม 5000คนเลย เวลาโพสรูปที่คนไลน์500อย่างต่ำ เราก็แบบแล้วไงอ่ะ 555 แล้วสักพักเขาก็ถามเอาเฟสพี่ไหม เราก็เลยบอกว่ามาดิ 555 คือกูไม่ได้ขอนะ แล้วจากนั้นก็ไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวรอพี่ที่ทำงาน พอมาเจอกันก็ชงกันใหญ่ เราก็ขำเลยไม่ได้อะไร แบบทำความรู้จักกัน 3790 ขั้น เนี่ยยพิสูทรักแท้ไง เขาก็แซวกัน ก็ปล่อยไปพอแยกย้ายกันกับ พอถึงบ้านปุ๊บพี่เขาก็ทักมาคอลคุยกัน 9โมงกว่าๆ จะได้นอนคือตั้งแต่ 7 โมงเช้าของเมือวาน พึ่งได้นอน ตอน 9 โมงเช้าของอีกวัน สุดไปเลยจ้า 555 ตกเย็นพี่เขาก็ขับรถมาหาเรา อ้างว่าเพื่อนเขาชวนมา เพื่อนพี่เขาเผาให้ฟังอีกที แบบที่คุยกันนะ มันคุยแล้วสบายใจมากอ่ะ คุยด้วยแล้วรู้สึกดีไปหมด คือพี่เขาอายุมากกว่าเราอ่ะห่างกะเรา 6 ปีอ่ะ ด้วยความที่แบบเรามองเขาแล้วมันโอเคมากเลยโตพอที่ดูแลเราได้ คุยกันได้ มีไรก็พูดกันตรงๆ คือกูก็ตรงกะเขาตั้งที่แรกแหล่ะ บอกเขาว่ากูชอบเขา แรดไหม 555 กูชอบเฉยๆไม่ได้บอกรักเขาสะหน่อย บอกเขาตามที่เล่าให้ฟังกระทู้แหล่ะว่าเขาไม่ใช่สเปกกูแต่ทำไมกูชอบเขาก็ไม่รู้ หลังจากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆ ยังไม่ถึงเดือนเลย แต่กูเนี่ยเสือกรู้สึกดีไปมากๆเลยอ่ะ ปัญญาอ่อน เขาดูแบบใส่ใจกูนะเว้ย โทรหากูตลอดที่ว่างอ่ะเวลาทำงานนี้ถ้าว่างเขาก็โทรมาหาไรงี้คุยกันแปปๆก็วาง เพราะแกต้องไปทำงานต่อกูก็เข้าใจ พอเขาถึงบ้านเขาก็คอลมาเลย คือคุยกันแบบไม่ได้งุงงิงใส่กันเลยนะ ถ้าวันไหนเขาหยุดเขาก็จะมาหาไรงี้ แต่ด้วยความไม่เคยเจอผู้ชายแบบเช้าถึงเย็นถึงไรงี้ กูบอกไม่ให้เขามาไง ขับรถตอนกลางคืนมันอันตรายแบบขอมาหาตอนทุ่มหนึ่งงี้ คือทางมาอ่ะ มันเปลี่ยวขึ้นเขาอีกมึดด้วย รถอ้อยก็วิ่งเยอะ ถึงจะขับรถยนต์ก็เหอะ ก็เป็นห่วงแหล่ะ ไม่ชอบให้ใครมาหาอ่ะ พอมาถึงแล้ว กว่าจะกลับบ้านห้าทุ่ม เที่ยงคืนงี้ กูก็ไม่อยากให้กลับไงป็นห่วง กูเลยไปนอนโรงแรมแถวนั้นอ่ะ ปรากฎชวนกูนอนด้วย ไม่กล้านอนคนเดียว จ้าาา กูก็ห่ะ!!! ไวไปป่าวว่ะ กูกะ ได้ๆ เขาเลยพาวนหาโรงแรมนอนสุดท้ายไม่เจอที่พักะที กูเลยให้เขาพาไปเอาของที่ห้องพักก่อน พอมาที่ห้องพักเขาก็บอกนอนที่นี้ไม่ได้หรอ (มันเป็นห้องพักพนักงานแหละ) กูก็มองหน้าเขาแหล่ะ เลยคิดแปปนึ่ง ก็แบบ เออก็ได้ พอตกลงนอนด้วยกัน อาบน้ำแต่งตัวนอน ถึงเวลานอนปุ๊บก็คุยเรื่องแฟนเก่าทั้งของเขาและของเรา คุยเรื่องนิสัยอะไรแบบนี้คุยกันเรื่อยเปื่อย จนง่วงอ่ะ กูก็นอนหันหลังให้เขากูก็หลับแต่ไม่สนิทหลอกกูไม่ชินกับการนอนกะคนอื่น เขาก็กอดกูนะ หอมกูจูบกูไซคอบาง แหละเต็มที่เลย กูเลยพูดดักไปว่าอยากทำไรทำไปไม่ว่า แต่ไม่ให้เอาเพราะมันไวไป เขาก็ง้อแงแหล่ะมันนอนไม่ได้ 555 พยายามปลุกอารมณ์กูอีก 2 รอบกูนี้อีกนิดจะเกิดแหล่ะ กูขู่เขาแหล่ะถ้ายังไม่หยุดไล่กลับบ้านนะ เขาเลยยอมหยุด นอนจับมือจ้า โห่วววว กูแบบจิงดิ ขืนกูหน่อยกูก็ยอมแล้วนะ 5555 โอ้ยยย มันก็เลยเป็นเรื่องตลกอ่ะ สำหรับเราก็โอเคอยู่แต่แบบว่าเอ้ยย ก็คุยมาเรื่อยๆ หลังจากคืนนั้นมา ในหัวก็คิดมาตลอด เขาจะคุยกะกูจิงๆป่าวว่ะ พี่ที่ทำงานก็ชงเก่ง แต่กูก็ไม่ได้บอกหลอกว่านอนด้วยกันแล้ว คอลคุยกันตลอด เช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน ทุกวัน จนแบบเห้ยมันดีอ่ะ แล้วกูแพ้จิงๆนะ กูไม่เคยเจอผู้ชายที่แบบเช้าถึงเย็นถึงขนาดนี้ ที่พักกูกะบ้านเขาก็ห่างกันมากอ่ะ ขับรถมาหาที ก็ ชม.นึ่งแบบยีบมาไวๆ ว่างปุ๊บก็จะมาหา หยุดก็จะมาหา กูก็เกรงใจเขาเวลาเขามาเพราะบ้านเขาไกล จนล่าสุดได้กันสมใจกู แต่กูไม่สบายใจอีกว่า เขาจะจิงใจกะกูไหม (ยังไม่ได้เป็นแฟนกันนะ) เขาคุยกะกูคนเดียวหรือป่าว เขารู้สึกเหมือนที่กูรู้สึกไหม อารมณ์แบบเอาเฉยๆไม่ซีเรียสอะไรไง แต่กูแบบรู้สึกรักเขาไปเฉยๆเลย ตื่นเช้ามาแบบว่าอิเวงงเอ้ย ทำไงดีว่ะ เครียดจนแบบเบลอไปหมด แต่พอเขากลับบ้านไปเขาก็โทรมากูปกตินะ คอลคุยปกติ เห้อออ หรือกูคิดมากไปเองว่ะ ช่วยกูที ใครที่อ่านจบอ่ะ เออขอเพิ่มอีกหน่อยเรื่องเอากันอ่ะคือสำหรับกูแค่เอาเฉยๆไงไม่ได้เครียดเรื่องเอากันนะ แต่กูเครียดที่กูรู้สึกกับเขามากไปเนี่ยทำไงดี มันเลยมีคำถามในหัวว่าเขาชอบกูไหมว่ะ หรือเขาแค่อยากมีไรด้วยเฉยๆ เห้ออออออ