เหตุเกิด ณ สะพานลอยย่านลาดพร้าวแห่งหนึ่ง
มีผู้หญิงคนหนึ่งกำลังจะไปดูหนังที่เดอะมอบางกะปิ (เป็นวิถีชีวิตของเด็กฝึกงานที่พอวันหยุดก็จะไปนั่นไปนี่) ระหว่างเดินทางไปรอรถ เทอก็นึกได้ว่าจะมีลุงคนหนึ่งอยู่บนสะพานลอย แล้วภาพตอนมีคนป้อนข้าวให้ลุงก็วาปมาในหัว เทอเลยคิดจะให้เงินลุงหรือซื้อของให้ดี จบด้วยเดินวนอยู่ในเซเว่นตั้งนานเพราะไม่รู้จะซื้อออะไรให้ สุดท้ายก็ได้น้ำเปล่าและขนมปังอีก2 ชิ้น รวมทั้งหมด48 บาท แล้วเดินขึ้นสะพานลอย แต่พอขึ้นถึงครึ่งทางพบว่ามี ลุง2 คน เทอเลยเดินลง มาที่ร้านเซเว่นอีกครั้ง แบบไม่ลังเลเลย แล้วซื้อของเหมือนเดิม แล้วเอาไปให้ลุงทั้ง2 ลุงคนแรกถ้าเดาไม่ผิดน่าจะเร่รอนเฉยๆ แต่อีกคนตามองไม่เห็นทั้ง2 ข้างเลย แต่ภาพทุกครั้งที่เห็นคือ ลุงทั้ง2 จะนั่งบนสะพานแล้วตากแดดตลอด (เป็นภาพที่สะเทือนใจมาก ขนาดเราแค่เดินยังร้อนเลยแล้วลุงที่นั่งตากทั้งวันละจะร้อนขนาดไหน) วาปปปไปตอนให้ของ
#ลุงคนแรก พอเทอเอาให้ ลุงก็ขอบคุณ เทอก่บอกลุงตรงมุมมันมีที่ร่มอยู่นะลุงไปนั่งตรงนั้นไหม ลุงเขาก็ไม่ตอบเทอได้แต่ขอบคุณ (ในใจนึกหาเหตุผลว่าลุงหูไม่ดีหรือพูดไม่ได้ อันนนี้ไม่รู้จริงๆ)
#ลุงคนที่2 พอเอาของไปให้ ด้วยที่ลุงตามองไม่เห็นทั้ง2 ข้าง จึงไม่รู้ว่ามีคนเอาของให้ เทอจึงสะกิด บอกลุงหนูซื้อน้ำกับขนมปังมาฝากลุงนะค่า ลุงก่ยื่นมือมารับ ก่นึกได้ว่าลุงมองไม่เห็นเลยแกะน้ำแล้วยื่นให้ แล้วลุงก่ถามเทอว่า หนูรู้จักกรรไกรตัดเล็บกับแหนบไหม เทอตอบรู้จักค่ะ ลุงก่พูดว่า หนูช่วยซื้อให้ลุงได้ไหม เทอก็งง ลุงจะซื้อของ2 อย่างนี้มาทำไม แต่ก็ตอบว่าได้ค่ะ พอลุงได้ยินที่ตอบ ลุงก่พยายามขวานมือในกระเป๋าแล้วสิ่งที่เห็นคือ ลุงเอาเงินให้เทอไปซื้อของ เทอเลยตอบว่าไม่เป็นไรค่ะลุง เดี่ยวหนูซื้อให้นะค่ะ แล้วเดินลงอีกฝั่งเพื่อซื้อของให้ลุง (ระหว่างเดินลงมาก่คิด จริงๆเทอไม่ต้องซื้อของให้ก่ได้ เพราะลุงก่มองไม่เห็น แต่เทอก็เลือกที่จะซื้อเพราะ การที่รับปากใครแล้วก่ต้องทำ ไม่ว่าเขาจะมองไม่เห็นก่ตาม )พอซื้อเสร็จก็ย้อนเอาไปให้ลุง ลุงก็ยังยื่นเงินให้เทอ ซึ่งมีแต่เหรียญ5 บาท กำมือหนึง เทอก็ตอบเหมือนเดิม ไม่เป็นไรค่ะ หนูซื้อให้ลุงนะค่ะ ลุงก็ตอบขอบคุณ แล้วเทอก็เดินไปรอรถแล้วไปดูหนัง. ในใจก็พยายามคิดถึงความรู้สึกในวันนนี้ เพราะประทับใจลุงมาก ถึงเขาจะมองไม่เห็น มีเงินนน้อย แต่เมื่อให้เราไปซื้อของให้เขาก่เอาเงินให้ โดยไม่ร้องขอให้เราเอาเงินตัวเองซื้อให้ ความรู้สึกนี้พูดไม่ถูกเลยจริงๆ แต่ที่แน่ๆคือ #ให้เถอะ ตอนที่เรามีเราก็ให้เท่าที่ให้ได้ ไม่ใช่ว่าเรารวยอะไรมากมาย แต่มันเป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆที่เรามีให้กันและกันมากกว่า มันจะเป็นแรงผลักดันให้พัฒนาตัวเราเองให้ดียิ่งขึ้นด้วย เพื่อจะได้ช่วยเหลือคนได้มากกว่านี้ เพราะนี้ก่ให้ตลอดที่มีโอกาส ตอนนที่ตัวเองพอมี ให้มากให้น้อยก็ให้ (จริงๆตัวเองอยู่อีกที่นะ จะขึ้นรถที่ใกล้ก็ได้ แต่ทุกครั้งที่ไปก็จะย้อนไปข้ามสะพานลอยตลอด ทุกๆครั้งที่เดินผ่าน เราก่ให้ลุงเล็กๆน้อยๆเงินไม่มาก บางครั้งเดินผ่านมีคนป้อนข้าวให้ลุงด้วย ภาพที่เห็นคือประทับใจมาก ตื้นตันใจบางครั้งคิดๆถึงคนเร่ร่อน อื่นๆแล้วนึกเปรียบเทียบกับตัวเองว่าเราดีแค่ไหนที่เกิดมามีทุกอย่างครบ มีโอกาสหลายๆอย่างที่มากกกว่าก็ควรที่จะทำตัวเองให้ดีเพื่อจะได้ช่วยเหลือคนที่มีโอกาสน้อยกว่าเราได้ ) #ผู้หญิงคนนนี้คือเราเอง😂 #อยากฝากทุกคนถ้าเจอก็ให้เถอะนะถ้าเรายังมีอยู่ให้เท่าที่เราให้ได้ การที่เราให้ไม่ได้แปลว่าเรารวย มีเงินเยอะแต่เราให้ด้วยใจมากกว่า ให้เขาเท่าที่เราให้ได้ ถึงจะไม่มากแต่เชื่อว่าเราจะได้รับสิ่งดีๆที่ประเมินค่าไม่ได้กลับมาแน่นอน😍 #ไม่ได้โพสต์เพื่อให้ตัวเองดูดีแต่มันหวังว่ามันจะเป็นเรื่องราวชีวิตให้คนที่ได้อ่านและคิดตามมมากกว่า ไม่ชอบก่ข้ามนะค่าาา
#23/2/62 เป็นอีกวันที่มีความสุขแบบไม่สามารถอธิบายออกมาได้ ถึงเหตุการณ์จะผ่านไปนานแค่ไหนก่ยังจำได้ ^^
ความทรงจำเด้กอ้วน (เสียสละเวลาอ่านสักนิดนะค่าา^^)
มีผู้หญิงคนหนึ่งกำลังจะไปดูหนังที่เดอะมอบางกะปิ (เป็นวิถีชีวิตของเด็กฝึกงานที่พอวันหยุดก็จะไปนั่นไปนี่) ระหว่างเดินทางไปรอรถ เทอก็นึกได้ว่าจะมีลุงคนหนึ่งอยู่บนสะพานลอย แล้วภาพตอนมีคนป้อนข้าวให้ลุงก็วาปมาในหัว เทอเลยคิดจะให้เงินลุงหรือซื้อของให้ดี จบด้วยเดินวนอยู่ในเซเว่นตั้งนานเพราะไม่รู้จะซื้อออะไรให้ สุดท้ายก็ได้น้ำเปล่าและขนมปังอีก2 ชิ้น รวมทั้งหมด48 บาท แล้วเดินขึ้นสะพานลอย แต่พอขึ้นถึงครึ่งทางพบว่ามี ลุง2 คน เทอเลยเดินลง มาที่ร้านเซเว่นอีกครั้ง แบบไม่ลังเลเลย แล้วซื้อของเหมือนเดิม แล้วเอาไปให้ลุงทั้ง2 ลุงคนแรกถ้าเดาไม่ผิดน่าจะเร่รอนเฉยๆ แต่อีกคนตามองไม่เห็นทั้ง2 ข้างเลย แต่ภาพทุกครั้งที่เห็นคือ ลุงทั้ง2 จะนั่งบนสะพานแล้วตากแดดตลอด (เป็นภาพที่สะเทือนใจมาก ขนาดเราแค่เดินยังร้อนเลยแล้วลุงที่นั่งตากทั้งวันละจะร้อนขนาดไหน) วาปปปไปตอนให้ของ
#ลุงคนแรก พอเทอเอาให้ ลุงก็ขอบคุณ เทอก่บอกลุงตรงมุมมันมีที่ร่มอยู่นะลุงไปนั่งตรงนั้นไหม ลุงเขาก็ไม่ตอบเทอได้แต่ขอบคุณ (ในใจนึกหาเหตุผลว่าลุงหูไม่ดีหรือพูดไม่ได้ อันนนี้ไม่รู้จริงๆ)
#ลุงคนที่2 พอเอาของไปให้ ด้วยที่ลุงตามองไม่เห็นทั้ง2 ข้าง จึงไม่รู้ว่ามีคนเอาของให้ เทอจึงสะกิด บอกลุงหนูซื้อน้ำกับขนมปังมาฝากลุงนะค่า ลุงก่ยื่นมือมารับ ก่นึกได้ว่าลุงมองไม่เห็นเลยแกะน้ำแล้วยื่นให้ แล้วลุงก่ถามเทอว่า หนูรู้จักกรรไกรตัดเล็บกับแหนบไหม เทอตอบรู้จักค่ะ ลุงก่พูดว่า หนูช่วยซื้อให้ลุงได้ไหม เทอก็งง ลุงจะซื้อของ2 อย่างนี้มาทำไม แต่ก็ตอบว่าได้ค่ะ พอลุงได้ยินที่ตอบ ลุงก่พยายามขวานมือในกระเป๋าแล้วสิ่งที่เห็นคือ ลุงเอาเงินให้เทอไปซื้อของ เทอเลยตอบว่าไม่เป็นไรค่ะลุง เดี่ยวหนูซื้อให้นะค่ะ แล้วเดินลงอีกฝั่งเพื่อซื้อของให้ลุง (ระหว่างเดินลงมาก่คิด จริงๆเทอไม่ต้องซื้อของให้ก่ได้ เพราะลุงก่มองไม่เห็น แต่เทอก็เลือกที่จะซื้อเพราะ การที่รับปากใครแล้วก่ต้องทำ ไม่ว่าเขาจะมองไม่เห็นก่ตาม )พอซื้อเสร็จก็ย้อนเอาไปให้ลุง ลุงก็ยังยื่นเงินให้เทอ ซึ่งมีแต่เหรียญ5 บาท กำมือหนึง เทอก็ตอบเหมือนเดิม ไม่เป็นไรค่ะ หนูซื้อให้ลุงนะค่ะ ลุงก็ตอบขอบคุณ แล้วเทอก็เดินไปรอรถแล้วไปดูหนัง. ในใจก็พยายามคิดถึงความรู้สึกในวันนนี้ เพราะประทับใจลุงมาก ถึงเขาจะมองไม่เห็น มีเงินนน้อย แต่เมื่อให้เราไปซื้อของให้เขาก่เอาเงินให้ โดยไม่ร้องขอให้เราเอาเงินตัวเองซื้อให้ ความรู้สึกนี้พูดไม่ถูกเลยจริงๆ แต่ที่แน่ๆคือ #ให้เถอะ ตอนที่เรามีเราก็ให้เท่าที่ให้ได้ ไม่ใช่ว่าเรารวยอะไรมากมาย แต่มันเป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆที่เรามีให้กันและกันมากกว่า มันจะเป็นแรงผลักดันให้พัฒนาตัวเราเองให้ดียิ่งขึ้นด้วย เพื่อจะได้ช่วยเหลือคนได้มากกว่านี้ เพราะนี้ก่ให้ตลอดที่มีโอกาส ตอนนที่ตัวเองพอมี ให้มากให้น้อยก็ให้ (จริงๆตัวเองอยู่อีกที่นะ จะขึ้นรถที่ใกล้ก็ได้ แต่ทุกครั้งที่ไปก็จะย้อนไปข้ามสะพานลอยตลอด ทุกๆครั้งที่เดินผ่าน เราก่ให้ลุงเล็กๆน้อยๆเงินไม่มาก บางครั้งเดินผ่านมีคนป้อนข้าวให้ลุงด้วย ภาพที่เห็นคือประทับใจมาก ตื้นตันใจบางครั้งคิดๆถึงคนเร่ร่อน อื่นๆแล้วนึกเปรียบเทียบกับตัวเองว่าเราดีแค่ไหนที่เกิดมามีทุกอย่างครบ มีโอกาสหลายๆอย่างที่มากกกว่าก็ควรที่จะทำตัวเองให้ดีเพื่อจะได้ช่วยเหลือคนที่มีโอกาสน้อยกว่าเราได้ ) #ผู้หญิงคนนนี้คือเราเอง😂 #อยากฝากทุกคนถ้าเจอก็ให้เถอะนะถ้าเรายังมีอยู่ให้เท่าที่เราให้ได้ การที่เราให้ไม่ได้แปลว่าเรารวย มีเงินเยอะแต่เราให้ด้วยใจมากกว่า ให้เขาเท่าที่เราให้ได้ ถึงจะไม่มากแต่เชื่อว่าเราจะได้รับสิ่งดีๆที่ประเมินค่าไม่ได้กลับมาแน่นอน😍 #ไม่ได้โพสต์เพื่อให้ตัวเองดูดีแต่มันหวังว่ามันจะเป็นเรื่องราวชีวิตให้คนที่ได้อ่านและคิดตามมมากกว่า ไม่ชอบก่ข้ามนะค่าาา
#23/2/62 เป็นอีกวันที่มีความสุขแบบไม่สามารถอธิบายออกมาได้ ถึงเหตุการณ์จะผ่านไปนานแค่ไหนก่ยังจำได้ ^^