พ่อชอบถาม เมื่อไรจะกลับไปอยู่บ้านอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา

เราว่าหลายคนคงเจอ
ทุกปีจะกลับบ้านพอใกล้ๆวันกลับพ่อชอบถามเมื่อไรจะกลับมาอยู่บ้านหางานทำที่บ้าน อายุก้อเยอะแล้วอยากอยู่กับลูกในช่วงสุดท้ายของวัย(เราเข้าใจนะ อยากอยู่แบบพร้อมหน้าพร้อมตากันเหมือนสมัยก่อน)
แต่เราบอกไปว่ามันหายากนะที่บ้านอะ แรงงานคนมีเยอะกว่าที่รองรับ ถ้าไม่ใช่ข้าราชการก้อลำบาก คนได้งานก้อโชคดีไป(บ้านอยุ่ติดชายแดน) เคยถามเพื่อนบางคน จบ ป.ตรีมา
เงินเดือน 6000 บ้าง 8000 บ้าง ค่าใช้จ่ายการกินอะไรก้อเหมือนในกทม อาจถูกกว่า5-10 แต่แค่อยู่บ้านของพ่อแม่ รถไม่ค่อยติดก้อระยะทางไปทำงานก้อเยอะอยุ่
เราบอกจบมาแล้วหางานใหญ่อาจเหมือนงานทั่วไป พนักงานออฟฟิต แต่มันไปได้ไกลกว่า
พ่อก้อว่าเรา ไม่ห่วงพ่อแม่ ไม่อยากกลับมาบ้าน
เราบอกในใจเราก้อห่วง แต่งานเราก้อต้องทำ พี่ชายก้ออยู่บ้านอยุ่กับพ่อแม่ บ้านหลังนั้นก้อให้พี่ชายเค้าไป(พี่ชายไม่ได้ทำงาน คือช่วยงานพ่อแม่ (ทำขนมขายตลาด รายได้พอจุนเจือครอบครัวได้ )ถ้าให้เราไปแย่งงานก็กะไรอยู่ ถ้าวันหนึ่งเค้ามีครอบครัวขึ้มาละ ในเมื่อเรายังพอมีทางไป ยังมีแรงทำงาน กลัวว่ากลับมาช่วยงานที่บ้านแล้ววันหนึ่งอนาคตกลับไปหางานใหม่อีก มันจะต่อยอดประสบการณ์ยาก

ตอนนี้กลายเป็นเราไม่ค่อยได้คุยกับพ่อคุยกับแม่แทนแต่พอใกล้วันกลับแกก้อเริ่มถาม

ปล.ในใจก้ออยากอยู่กับแก แต่ถ้ากลับไปอยู่บ้าน 5-6ปี สุดท้ายเราก้อต้องออกไปหางานหาลู่ทางใหม่อยุ่ดี ส่วนธุรกิจเล็กทางบ้านก้อให้พี่ชายเค้าเอาไปต่อยอดดีกว่า

ส่วนแม่หรอ ไปอยู่ทางนู้ละดีแล้ว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่