คือเรากับแฟนรู้จักกันตอนที่อยู่เกาหลีคบกันได้เกือบปี
แต่ ณ ตอนนี้เราต้องได้แยกจากกันประมาณ6เดือนแล้วคะ
คือเราต้องกับมาอยู่ที่ไทย แต่เค้ายังคงต้องอยู่ทำงานต่อ
ตอนที่เรากลับมาที่ไทยแรกๆๆได้ประมาณ2เดือนเรากับเค้าเคยเลิกกันไปแล้วแต่เลิกได้ไม่ถึงเดือนเราก็กลับมาคบกันอีกครั้งตอนกลับมาคุยกันเหมือนเค้ายังรักเรามากยังแคร์เราอยู่บ้างครั้งเค้าก็ร้องไห้กับสิ่งที่เราเคยทำมาด้วยกันวันเวลาที่อยู่ด้วยกันเราเริ่มวางแผนที่จะสร้างครอบครัวด้วยกันเพราะเราต่างคนต่างเคยมีลูกมาแล้ว
แต่พอมาวันนี้วันที่เรากลับมาคุยกันได้2เดือนเต็มเค้ากลับบอกว่าเค้าเหนื่อย ไม่ค่อยจะโทมาหาเราแต่ก็โทมาทุกวันแค่จากเดิมพักเที่ยงก็โทร หลังเลิกงานก็โทแต่พอมาตอนนี้แค่ได้คุยกันวันละไม่กี่ประโยค (เค้าบอกว่าคุยกันทุกวันไม่รุ้จะคุยอะไร)คืออะไรแบบนี้ก็ได้เหรอเราถาม เค้าบอกว่าคุยกันมีแต่ทะเลาะกันเหนื่อย ถ้าอยากเจอคนใหม่ก็ได้แล้วก็บอกว่าอยากเลิกก็เลิกเค้าอยู่คนเดียวได้ คำพูดแต่ละคำของเค้าแทงใจดำเราทั้งนั้นเป็นความรู้สึกเดียวกันเลยที่ต้องเลิกกันครั้งที่แล้ว แต่เค้าก็ยังติดสายกับเราทั้งคืนเกือบทุกวันเรา และยังไม่เคยเปลี่ยนรูโปร์ไฟล์รูปคู่เราเลยไม่เข้าใจความรู้สึกเค้าจิงๆๆ
แต่เราขอบอกรายละเอียดก่อนว่าด้วยความที่เราไกลกันและสิ่งแวดล้อมรอบตัวเค้าทำให้เราเป็นคนขี้ระแวง หาเรื่องแต่เราก็ขอโทษเค้าทุกครั้งถ้าการสนทนานั้นมันเริ่มรุนแรง
เราพยายามหาอะไรต่างๆนาๆทำเพื่อให้ไม่ต้องคาดหวังกับเค้ามากแต่ทุกครั้งก็คิดถึงตลอดแต่ก็ไม่กล้าโทไปรบกวนคือเราพยายามเว้นช่องว่างให้เค้าแล้วแต่บ้างครั้งก็อดน้อยใจกับการคำพูดของเค้าไม่ได้
อยากถามเพื่อนๆคะว่าเราควรจะเปลี่ยนตัวเราหรือควรจะปล่อยเค้าไปได้แต่ให้คำปรึกษากับคนอื่นพอเจอกับตัวเองเลยไม่รู้จะทำยังไง
1.คิดว่าถ้าเค้าหมดใจจิงยิ่งรั้งเค้ายิ่งดูแย่
2.หรือบ้างครั้งเราคิดมาเกินไประแวงทุกอย่างมากเกินไปปรับตัวดีมั้ย
ตอนนี้ในหัวสับสนไปหมดเลยคะไม่รู้จะเริ่มแบบไหน
อยากให้เพื่อนช่วยทำให้ใจตอนนี้นิ่งหน่อยคะจะทำยังไงดี
รักแท้แพ้ระยะทางหรือแพ้ใจ(เธอไม่ปล่อยหรือฉันไม่ไป)
แต่ ณ ตอนนี้เราต้องได้แยกจากกันประมาณ6เดือนแล้วคะ
คือเราต้องกับมาอยู่ที่ไทย แต่เค้ายังคงต้องอยู่ทำงานต่อ
ตอนที่เรากลับมาที่ไทยแรกๆๆได้ประมาณ2เดือนเรากับเค้าเคยเลิกกันไปแล้วแต่เลิกได้ไม่ถึงเดือนเราก็กลับมาคบกันอีกครั้งตอนกลับมาคุยกันเหมือนเค้ายังรักเรามากยังแคร์เราอยู่บ้างครั้งเค้าก็ร้องไห้กับสิ่งที่เราเคยทำมาด้วยกันวันเวลาที่อยู่ด้วยกันเราเริ่มวางแผนที่จะสร้างครอบครัวด้วยกันเพราะเราต่างคนต่างเคยมีลูกมาแล้ว
แต่พอมาวันนี้วันที่เรากลับมาคุยกันได้2เดือนเต็มเค้ากลับบอกว่าเค้าเหนื่อย ไม่ค่อยจะโทมาหาเราแต่ก็โทมาทุกวันแค่จากเดิมพักเที่ยงก็โทร หลังเลิกงานก็โทแต่พอมาตอนนี้แค่ได้คุยกันวันละไม่กี่ประโยค (เค้าบอกว่าคุยกันทุกวันไม่รุ้จะคุยอะไร)คืออะไรแบบนี้ก็ได้เหรอเราถาม เค้าบอกว่าคุยกันมีแต่ทะเลาะกันเหนื่อย ถ้าอยากเจอคนใหม่ก็ได้แล้วก็บอกว่าอยากเลิกก็เลิกเค้าอยู่คนเดียวได้ คำพูดแต่ละคำของเค้าแทงใจดำเราทั้งนั้นเป็นความรู้สึกเดียวกันเลยที่ต้องเลิกกันครั้งที่แล้ว แต่เค้าก็ยังติดสายกับเราทั้งคืนเกือบทุกวันเรา และยังไม่เคยเปลี่ยนรูโปร์ไฟล์รูปคู่เราเลยไม่เข้าใจความรู้สึกเค้าจิงๆๆ
แต่เราขอบอกรายละเอียดก่อนว่าด้วยความที่เราไกลกันและสิ่งแวดล้อมรอบตัวเค้าทำให้เราเป็นคนขี้ระแวง หาเรื่องแต่เราก็ขอโทษเค้าทุกครั้งถ้าการสนทนานั้นมันเริ่มรุนแรง
เราพยายามหาอะไรต่างๆนาๆทำเพื่อให้ไม่ต้องคาดหวังกับเค้ามากแต่ทุกครั้งก็คิดถึงตลอดแต่ก็ไม่กล้าโทไปรบกวนคือเราพยายามเว้นช่องว่างให้เค้าแล้วแต่บ้างครั้งก็อดน้อยใจกับการคำพูดของเค้าไม่ได้
อยากถามเพื่อนๆคะว่าเราควรจะเปลี่ยนตัวเราหรือควรจะปล่อยเค้าไปได้แต่ให้คำปรึกษากับคนอื่นพอเจอกับตัวเองเลยไม่รู้จะทำยังไง
1.คิดว่าถ้าเค้าหมดใจจิงยิ่งรั้งเค้ายิ่งดูแย่
2.หรือบ้างครั้งเราคิดมาเกินไประแวงทุกอย่างมากเกินไปปรับตัวดีมั้ย
ตอนนี้ในหัวสับสนไปหมดเลยคะไม่รู้จะเริ่มแบบไหน
อยากให้เพื่อนช่วยทำให้ใจตอนนี้นิ่งหน่อยคะจะทำยังไงดี