นั่งสมาธิแล้วจิตไม่ดูยุบหนอ..พองหนอ...ที่ท้อง..แต่ไปดูลมหายใจเข้าออก

ก่อนหน้านี้ นั่งสมาธิ ดูท้องพองยุบ ก็บริกรรม พองหนอ ยุบหนอ ...บางวันก็พุทโธ ตามดูลมหายใจค่ะ ทุกครั้งก็มีคำบริกรรมค่ะ ใจหนีไปคิดบ้าง ก็ตามกลับมาบริกรรมต่อ หนีไป ก็ตามกลับมา ก็เป็นยังนี้เรื่อยมา ... แต่

มีความรู้สึกว่าเวลาใช้คำบริกรรม จิตไปอยู่กับคำบริกรรม ยุบหนอ พองหนอ หรือ พุท โธ มากกว่าเอาจิตไปอยู่ที่ท้อง หรือ ลมหายใจจริงๆ แล้วก้อกลายเป็นว่า ในหัวท่องคำบริกรรมไป แต่ใจยังหลุดไปคิดเรื่องอื่น แต่พอลอ

ยุบไหมหนอ.... จะลากต่อไปไหมหนอ.... ชักยังไง✊✊✊✊✊

ขอรบกวนสอบถามค่ะ ถ้านั่งสมาธิ ขณะนั่งในท่านั่งสมาธิ(ตามแบบแผน)เรียบร้อยแล้ว ให้ดูลมหายใจ ท่อง พุท-โธๆๆ หรือคำอื่นๆ โดยมีสติจดจ่ออยู่กับคำว่าพุทโธ --> ถูกมั้ยคะ แต่ถ้านั่งเพื่อเจริญสติ (ในแนวทางสต