เรื่องมีอยู่ว่า..เราอยู่กับแฟนมาหลายสิบปี ตอนนี้เราอายุ35 เราคบกับแฟนตั้งแต่อายุ17ตลอดเวลาทะเลาะกันค่อนข้างบ่อยปากกัดตีนทีบกันมาก็เยอะแต่ก็อดทนมาเรื่อยจนกระทั้ง8ปีที่แล้วแฟนติดคุกซึ่งตอนนั้นเราก็ตั้งท้องอยู่ ประมาณ3เดือนตลอดเวลาที่เค้าอยู่ในนั้นเราก็ไปหาเค้าตลอดจนกระทั้งวันที่อเค้าออจะคลอดก็เข้าไปหาบอกว่าจะคลอดวันนี้แล้วน่ะหมอบอกปากมดลูกเปิดสองเซนต์จากนั้นมาก็คลอดพอพักได้15วันก็ไปหาเค้าเป็นอยู่อย่างนี้อยู่สองปีครึ่งพอเค้าได้พักโทษออกมาเราก็ไปรับจากนั้นมาอีกประมาณ2เดือนเค้าก็เปลี่ยนไปเริ่มเที่ยวกลับบ้านดึกล็อคโทรสับตั้งไลค์กลุ่มขึ้นมา มีความลับ พอผ่านไปอีกเดือนก็มาบอกว่ามีงานตอนกลางคืนต้องไปทำเดียวนอนบ้านเพื่อนเลยเราก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะตอนนั้นเราป่วยต้องกินยาคลายเครียดตลอดทุกวันกลับมาจากทำงานก็นอนจากนั้นเค้าก็นานๆจะกลับมานอนด้วยสักครั้งเราอะใจมาว่าเค้าต้องโกหกอะไรเราแน่นอนแต่ก็เก็บความรู้สึกไว้จนเวลาผ่านไป2ปีอยู่มาวันนึงตอนนั้น14กุมภาพัน เค้าบอกว่าเค้ามีเมียอีกคนซึ่งตอนแรกก็อึ้งไปพักหนึง แต่ก็ทำใจมานานแล้วต้องวันนี้เราก็บอกไปว่าไม่เป็นไรรับได้ เมียคนใหม่เค้าผึ้งมาเปิดร้านในซอยได้ประมาณปีสองปีมาบอกเราว่ารู้จักกันเพราะไปช่วยเต้าทำร้านแล้วก็ขายโน้นนี่กับเค้าเค้ามีแฟนแล้วไม่ต้องห่วงเล่าเคร่าๆน่ะแต่เรื่องที่บอกมาโกหกทั้งเพลจากนั้นก็อดทนแกล้งยิ้มหัวเราะบ้างแต่ในใจไม่เคยมีความสุขเลยอดทนมาจนเกือบจะห้าปีจนตั้งท้องลูกอีกคนจนตอนนี้อีกสามเดือนไกล้คลอดล่ะตอนนี้คิดหลายอย่างใจนึงก็รักใจนึงก็อยากเลิกเพราะเราไม่รู้สึกว่าเค้ารักเราเลยแค่กลัวเราไปมีคนอื่นแค่นั้นเค้าไม่ค่อยกอดเราหอมเราเวลานอนก็ไม่นอนกับเราเราต้องมานอนคนเดียว ตลอดเวลาที่มีอีกคนเข้ามาเราเหมือนเป็นส่วนเกิน เรารู้ว่าเราโง่ทำไมไม่เลิก แต่มันทำไม่ได้ช่วยบอกทีจะทำไงดีมันทรมารมาก
รักสามเศร้า