เราเป็นนักเรียนธรรมดาคนหนึ่งคะ แต่มันมีเหตุการณ์บางอย่างขึ้นทำให้เราคิดมาก เราอยู่มัธยมคะ วันที่เราเจอครูคนนี้ครั้งแรกคือวันปัจฉิมคะ ตอนที่ครูเขาแนะนำตัวรู้สึกเฉยๆยังไม่ได้รู้สึกรักหรือชอบครูเลย มันเหมือนไม่ชอบด้วยซ้ำ และยิ่งครูมาเป็นครูที่ปรึกษาของห้องเราอีกเราเลยรู้สึกอึดอัดอย่างไงไม่รู้บอกไม่ถูกเพราะครูเขาสอนภาษาไทย ตอนเขาแนะนำตัวดูเป็นที่เข้าถึงยากมากๆ แต่ยังดีที่ห้องเรามีครูที่ปรึกษา2คน ครูคนที่2สวย น่ารัก ใจดี แตกต่างกันมาก เรารู้สึกชอบครูคนที่สองมากกว่าสะอีก ตอนมันมีอยู่วันหนึ่งที่เราจะต้องเรียนกับครูเขาวันแรก ตอนที่สอนๆอยู่มันก็ไม่มีอะไรนะ แต่อยู่ๆครูเขาก็เดินมาที่เราแล้วก็เอามือมาจับไหล่และหลังเราเกือบทั้งคาบ ตอนนั้นเราใจเต้นมากทำตัวไม่ถูกเลย และมันก็เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ คือพอถึงคาบครู ครูเขาก็จะเดินมาใกล้ๆโต๊ะเราตลอดจนมันมีอยู่วันหนึ่ง ครูเขาเรียกเราให้ไปช่วยเขาถือของ คือครูเขาจับมือเราแล้วก็โอบไหล่เรา ตอนนั้นเราทำตัวไม่ถูกเลยตัวสั่นไปหมด แล้วเขาก็เรียกเราไปช่วยเขาทำงานเรื่อยๆ จนมีวันหนึ่งคือเราไปช่วยครูคนหนึ่งถือของแล้วครูเขาเห็นเหมือนครูเขางอนเราไม่คุยกับเราเลย แถมยังไม่ให้เราไปช่วยงานอีก เรียกคนไปช่วยแทน ช่วงนั้นเรารู้สึกไม่ดีเลย จนเขามาคุยกับเราแล้วทุกอย่างก็เหมือนเดิม มีเย็นวันหนึ่งคือเราเรียนกับครูเขาคาบสุดท้ายแล้วคือครูเข้าช้ามาก แล้ววันนั้นรถตู้เราก็ไปก่อน สรุปก็คือตกรถนั้นเอง ตอนนั้นเราเหมือนจะร้องไห้ทำหน้างอ แล้วครูเขาก็ว่าเราแรงมาก จนเราจะร้องไห้ แล้วเขาก็ถามเราว่าเราเป็นไรเราก็บอกว่าเราตกรถ เขาก็บอกว่าเรื่องแค่นี้เอง เดี๋ยวเขาจะไปส่งเราเอง แล้วก็คือครูทุกคนก็ต้องเลิกช้า เราก็เลยต้องไปนั่งรอครูเขาตรงบันไดคนเดียว ก็คือเหงามาก แล้วฝนมันก็จะตกแบตก็มาหมดอีก กว่าครูเขาจะลงมาคือนานมาก เขาก็ลงมาแล้วพูดกับเราว่าไปเรากลับบ้านกัน แล้วตอนนนั้นหน้าเราก็ยังงออยู่ไง ครูเขาก็บอกว่าหยุดทำหน้างอได้แล้ว แล้วก็เล่นมุกจะให้เราขำ แต่เราก็ขำไม่ออกไง แล้วคือตอนที่อยู่บนรถกัน 2 คนมันแบบเหมือนในหนังเลยจ้า มันจะเขินๆ แล้วก็คือแอร์รถเย็นมากจนหน้าแข็งอะ ทั้งเขินทั้งเย็นคือเราก็แบบทำตัวไม่ถูกไง ทุกอย่างมันดูเหมือนจะดีแต่ไม่เลย อยู่ๆตอนนั้นเราคิดอะไรไม่รู้ อยู่ๆก็อยากสนิทกับครูคนอื่นจนครูเขางอนเราไม่คุยกันเกือบเดือน ตอนนั้นคือทรมานมากอะ มันเหมือนว่างป่าวไปเลย และเหมือนครูเขาก็ประชดเราโดยการไปสนิทกับเพื่อนเราอีกคนหนึ่งซึ่งก็เป็นเพื่อนสนิทของเราด้วย ตอนนั้นคือเราเจ็บมาก แล้วอยู่ๆครูเขาก็ป่วยหนักแบบยังมาสอนแต่ดูซึมๆเดินช้าๆ จนมีครั้งหนึ่งที่เขาไม่มาสอน 1 อาทิตย์เลย เรามารู้ทีหลังว่าครูเขาโรงบาล เราเป็นห่วงครูมากเพราะก่อนที่ครูจะป่วยถึงขั้นเข้าโรงบาล ก็คือมันมีเด็กคนหนึ่งเขียนด่าครูแบบรุนแรงสุดๆเลย ตอนนนั้นคือเราไม่ยอมไปหาเรื่องเด็กคนนี้ เราเขียนจดหมายไปให้ครูที่โต๊ะเขียนให้กำลังใจครู จนเรากลับมาคุยกันเหมือนเดิม แต่ทุกครั้งที่เราคุยกับครูคนอื่นหรือสนิทกับครูคนอื่น ครูเขาก็จะประชดอยู่เป็นประจำเลย แต่บางทีมันก็น่ารักนะ เมื่อวันเกิดครูเราก็เป็นคนคิดเซอร์ไพรให้ครูเขา ดูเขาชอบมันมากไปพูดให้ครูเกือบทุกคนฟังเลย จนครูเขาจะรู้จักเรากันหมดแล้ว เราเขินมาก555 เมื่อวาเลนไทน์เขาบอกเราว่าเขาจะไม่อยู่นะ เราก็รีบไปโรงเรียนแต่เช้าเพื่อไปซื้อดอกไม้และรีบเอาไปให้เขาก่อนที่ เขาจะพาเด็กไปดูงาน เขาบอกว่าดีใจมากเพราะเป็นดอกไม้ดอกเดียวที่เขาได้ใน วันวาเลนไทน์ และตอนเย็นเขาก็กลับมาจากกการพาเด็กไปดูงาน วันนั้นคือเรากลับบ้านเย็นเพราะต้องทำงาน เราก็สงสัยว่าดอกไม้เราหายไปไหนเพราะไม่เห็นเขาถือเลย ก็เรากำลังเดินขึ้นรถตู้และเหมือนเขาจะเห็นเรา แล้วเราก็เห็นครูเขารีบวิ่งไปไหนไม่รู้ก็คือเขาลืมดอกไม้ไว้555วิ่งซะไม่กลัวตัวเองจะล้มเลย นี้ก็ปิดเทอมละปิดตั้ง 2 เดือนเราคงคิดถึงเขามากๆแน่ๆเลย เราอยากจะรู้ว่าครูเขาชอบเราหรือมีผูกพันบางหรือป่าวจากเรื่องเราเล่ามาคราวๆเขาจะชอบเราบ้างมั้ย
แอบชอบครูอายุมากกว่าเยอะมากทำไงดี??