คิดยังไงกับคนที่บอกหมดรักไปนานแล้วไม่รักอีกแล้วที่สำคัญไม่เอาเราแล้ว

คบกับแฟนมา 3 ปีช่วงแรกๆเราไปด้วยกันได้ดีเลยทีเดียวแต่พอเข้าสู่ปีที่ 2 และปีที่ 3 เริ่มทะเลาะชั้นปีที่ 3 ทะเลาะรุนแรงจนถึงขั้นพูดคำว่าเลิกกันเถอะ ประโยคที่ว่าเลิกนั้นตอนแรกฉันเป็นคนพูดว่าถ้าเป็นแบบนี้พูดแบบนี้อยากจะเลิกใช่ไหมสุดท้ายก็ตอบกลับมาว่าเออเลิกก็เลิกไปเลยฉันก็ไม่อยากทนอีกแล้วถ้าเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยฉันผ่านไปหลายวันเราเริ่มมาคุยกันปกติแต่แค่รู้สึกเหมือนไม่เหมือนเดิมจนวันนึงฉันเลิกงานกลับมาฉันเลยตัดสินใจถามเขาว่าขอโอกาสได้ไหมที่บอกว่าเลิกอ่ะมันเพราะอะไรถ้าความงี่เง่าของเราเราจะขอปรับปรุงแก้ไขได้ไหมเราจะไม่ตามไม่ตอแยอีกไม่จู้จี้ไม่ขี้บ่นจะแก้ไขปรับปรุงข้อผิดพลาดแก้ไขใหม่แล้ววันนั้นเองเขาก็พูดคำว่าประเด็นคือมันไม่ได้อยู่ที่เธอมันอยู่ที่ฉันเป็นคนตัดสินฉันเป็นคนเลือกและบอกว่าฉันหมดรักเธอแล้วหมดรักไปนานแล้วที่ผ่านมาที่ผ่านมานั้นที่คุยกันปกติไปไหนมาไหนกันเพราะฉันเห็นว่าเธอเป็นเพื่อนแต่การที่เขาบอกว่ารักหมดนานแล้วนั้นแล้วทำไมก่อนหน้านี้เรายังนอนด้วยกันอยู่เลยแต่พอเหตุการณ์วันนั้นทำให้เธอไม่มานอนด้วยกันกับฉันที่ห้องเลยงงมากเขาบอกว่าเป็นเพื่อนกันนอนด้วยกันไม่ได้เพราะเขาเป็นผู้ชายฉันเป็นผู้หญิงประเด็นคือเราอยู่ก่อนแต่งค่ะลองมาศึกษาดูใจกันแต่ก็เปรียบเสมือนการอยู่ร่วมกันฉันสามีภรรยาหรือเรียกสั้นๆว่าผัวเมียเลยอยากจะรู้ว่าเขาจะหมดรักง่ายขนาดนั้นเลยหรอแต่เรายังอยู่บ้านหลังเดียวกันนะแล้วที่ผ่านมาเขารักเราจริงหรือเปล่าเขาบอกว่ารักมากเคยรักมากแต่ตอนนี้หมดรักไปแล้วมันจะจริงอย่างที่เขาพูดไหมและที่สำคัญอยากรู้ว่าเป็นไปได้ไหมที่เขาบอกว่าเป็นแค่เพื่อนแล้วการที่เราเจอหน้ากันทุกวันอยู่ด้วยกันทุกวันแต่แค่ไม่ได้นอนด้วยกันมันจะพัฒนาไปมากกว่าเพื่อนไหมเพราะเราเคยเป็นผัวเมียกันจะมาเป็นเพื่อนกันเฉยๆมันยากนะเพราะต้องอยู่ร่วมบ้านเดียวกัน อยากรู้ว่าการที่เราอยู่กันแบบนี้เขาจะรอดูการเปลี่ยนแปลงของเราไหมหรือเขาหันหลังให้เราแล้วจริงๆ