ผิดที่ไว้ใจ

เริ่มเรื่องนี้ด้วยผู้หญิงใจดีคนนี้มีเพื่อนเพศสามที่รักมากคนนึงทำให้เพื่อนได้ทุกอย่างโดยไม่มีข้อแม้และให้ใจไปเกินร้อย(แต่ไม่เคยรู้เลยว่าเพื่อนให้ใจกลับมามากน้อยแค่ไหน)มีเรื่องราวมากมายที่เล่าไม่ได้แต่กลับไว้ใจเล่าให้เพื่อนฟังทุกเรื่องแต่เพื่อนเพศสามยังคงเล่ากลับมาแบบไม่หมดและเกิดเดือดร้อนต้องใช้เงินจึงขอความช่วยเหลือแล้วผู้หญิงใจดีก็ไปกู้สหกรณ์ยอดเกือบแสนมาให้ด้วยความรักเพื่อนมากเพราะสงสารเพื่อนที่เพื่อนต้องลำบากโดยไม่คิดถึงตัวเองว่าหากเพื่อนไม่จ่ายต้องมารับภาระหนี้นี้แทนได้จนทุกวันนี้ยังใช้หนี้นั้นไม่หมด แล้วอยู่มาวันหนึ่งน้องสาวของเพื่อนเพศสามมีปัญหาต้องการทำมาหากินจึงมาขอยืมใบอนุญาตประกอบวิชาชีพด้วยความที่ใจดีรักเพื่อนจึงคิดว่าน้องเพื่อนก็น้องเราจึงให้ยืมไปพร้อมกับคำมั่นสัญญาว่าจะไม่มีเรื่องอะไรให้เสียหายจนกระทั่งเวลาผ่านไปจนถึงหนึ่งเดือนครบกำหนดรับเงินจึงได้เกิดเรื่องขึ้นว่าทางผู้จ้างรับทราบมาตลอดว่าสวมสิทธิ์จึงนำพามาซึ่งปัญหากับผู้หญิงใจดีเพราะทางสภาจะเพิกถอดถอนใบอนุญตประกอบวิชาชีพของผู้หญิงใจดี คำตอบที่ได้จากบุคคลทั้งหลายในครอบครัวของเพื่อนเพศสามคือให้ปฏิเสธทุกอย่างจนผู้หญิงใจดีคนนี้ต้องดำเนินเรื่องเองวิ่งเองทุกอย่างจนเรื่องยุติลงที่สถานีตำรวจด้วยตัวเธอเองหลังจากนั้นเพื่อนเพศสามและครอบครัวไม่เคยเอ่ยถามถึงความเดือนร้อนเรื่องแรกอีกเลยความใจดีคิดดีก็เลยทำให้ไม่คิดมากจนมาวันนี้ตอนนี้ได้เกิดเรื่องใหญ่มากกว่าเดิมด้วยเรื่องเงินๆทองๆ เนื่องจากทางญาติของผู้หญิงใจดีมีเงินให้กู้เพื่อนเพศสามก็ได้เอ่ยให้นำเงินมาจะไปปล่อยต่อเองด้วยความใจดีไว้ใจเชื่อใจจึงได้ให้เงินเกือบล้านสี่ไปโดยไม่ลังเลคำสัญญาคำมั่นที่ให้ไว้กับผู้หญิงใจดีคนนี้คือ”กูรับผิดชอบเองไม่ใช่”และแล้วก็เกิดเรื่องขึ้นทำความเดือดร้อนมาถึงผู้หญิงใจดีคนนี้(อาจเป็นคนโง่คนนึ่งในสายตาเขา)ต้องมาชดใช้เงินแทนด้วยความไว้วางใจเชื่อใจกับเวลาที่คบกันมา10 กว่าปีและคำตอบที่ได้จากเพื่อนเพศสามคือ “รอก่อนตามอยู่มันหนี” ทั้งที่รู้ว่าเราเดือนร้อนเพราะอะไรเพราะใคร อยากรู้จิตใจเขาทำด้วยอะไร(พ่อของผู้หญิงใจดีต้องมาใช้หนี้ให้แทนยอด7แสนบาททั้งที่พ่อเก็บเงินทั้งหมดนี้มาทั้งชีวิตเพราะสงสารลูก)
แค่อยากสอนคนอื่นให้รู้ไว้ว่าเมื่อเราหมดประโยชน์เราจะไม่มีค่าอะไรกับเขาเลยแม้คำว่าเพื่อนนั้นยังค้ำคออยู่ก็ตาม