เคยมั้ยที่จู่ๆก็อยากหายไป ไม่ได้อยากหายตัวไปอยู่คนเดียวหรือออกจากสังคม แต่อยากหายไปจากโลกนี้โดยไม่รู้สึกอะไรเลย แต่มันทำไม่ได้ทุกครั้งที่คิดเเบบนี้จะนึกถึงเเม่ตลอด มันไม่ได้ทำให้มีกำลังใจอยู่ต่อ แต่มันทำให้คิดได้ว่าเรายังไปไหนไม่ได้จะหายไปไม่ได้ถ้าเเม่ยังอยู่ เราคิดว่าถ้าเเม่จากไปเมื่อไร เราคงหายไปจากโลกนี้อย่างที่อยากทำ แต่กว่าจะถึงตอนนั้นก็ต้องใช้ชีวิตต่อ แต่เราไม่อยากใช้ต่อเเล้ว เราร้องไห้แทบทุกวัน หมดเเรง หมดกำลังใจ มันเหนื่อย เหนื่อยเกินไป มันทรมานกับสิ่งที่ต้องเจอ เหนื่อยกันหลายๆอย่าง เราไม่ได้คิดว่าเราไม่มีค่าหรือไม่มีใครรักนะ เรามีเพื่อนที่รักเรา เรามีพ่อแม่ที่รักเรา แต่เราอยากหายไปโดยที่ไม่ต้องรู้สึกผิดกับคนที่รักเราเป็นห่วงเรา ไม่อยากให้พวกเขาเสียใจ แต่ตอนนี้เราก็ทรมานเกินไป เราไปหาจิตเเพทย์แล้วได้ยามากิน เรารู้สึกว่ามันแทบไม่ช่วยให้เราดีขึ้นเลย เราเหนื่อย เราอยากกินยานอนหลับแล้วหลับไปสักอาทิตย์นึง เผื่อความรู้สึกเราจะดีขึ้น ตอนนี้เราไม่ชอบตัวเองมากๆ เราควรทำไงดี
อยากหายไปเฉยๆ(ซึมเศร้า)