สวัสดีครับ วันนี้ผมจะมาเล่าเรื่องความผิดของผม ที่มีต่อแฟนของผม ให้ฟังนะครับ
1-3 ปีแรก ผมไม่ได้โกหกอะไรเธอเลย เพราะว่าที่สิ่งที่ผมทำคือผมรักจริงๆ ๆ อยู่กันมีความสุขดี ถึงไม่มีตังค์ ถึงเธอจะทำอะไรมา ผมก็เฉยๆ ก็รักไปแล้วอ่ะครับ
3-5 ปี ผมเริ่มโกหกเรื่องค่าแรง เพราะผมใช้ไม่พอ กลัวว่าเธอมองแล้วไม่มีอนาคต เพราะว่ามันเข้าสู่ปีที่ 5 ช่วงอันตรายครับ แล้วจริงๆเราก็เลิกกัน แต่เราก็ยังกลับมา อยู่ด้วยกันได้ถึงเราจะห่างกันไป 5 6 เดือนก็ตาม ผมรักครับ อะไรก็ได้
5 ปี ก่อนเข้าสู่ปีที่ 7 ผมเริ่มมีความทะเยอทะยาน อยากได้ทรัพย์สินที่ไม่ใช่เป็นของผม อยากได้บ้าน อยากได้รถ ตังค์เก็บไม่มีครับ เพราะว่าได้มาก็ใช้ไปวันๆ แต่เราก็มีความสุขนะ แต่ว่ามันไม่พอ ผมก็เลยเข้าสู่วงการพนัน ก็จริงอย่างที่เขาว่านะครับ พังหมดทุกอย่าง เรื่องงาน เรื่องบ้าน เรื่องครอบครัวของผม เรื่องครอบครัวของแฟน ผมโดนตัดจากทุกฝ่าย อยู่เป็นคนไร้สาระไปเดือนสองเดือน จนแม่ยายทนไม่ไหว ไล่ผมออกและให้ลูกสาวเลิกคบกับผม ผมเป็นหนี้เยอะ ผมทองแฟนผมไป จำนำ เพื่อใช้หนี้ กดบัตรเครดิตออกมา เพื่อใช้หนี้ พอผมไล่โดนไล่ออกจากงาน ผมก็ไม่มีปัญญาจะไปเอาคืนแล้วครับ แฟนก็เลยให้ก็ให้ผมไปให้พ้น อย่ามายุ่งกับเธออีก แต่ผมสำนึกแล้วครับผมผิดมากๆ ไม่รู้ที่ผมพูดออกไปว่าผมสำนึกไม่เขาจะกลายเป็นว่าผมเป็นคนโกหกอีกต่อไหม แต่ผมพูดออกมาจากใจว่าผมจะไม่ทำ ไม่ทำไม่ทำอีก พ่อแม่ผมก็เสียไปแล้ว พี่น้องก็ไม่เอา แม่ยายก็ไม่เอา เมียก็ไม่เอา ไร้ค่าครับผม คนไร้ค่า แต่ตอนนี้ ผมเริ่มทําธุรกิจเล็กๆ ขายปลาหมึกย่างอยู่ที่ สาย 1 ในตลาดสดและกำลังหาวิธีการส่ง ส่งปลาหมึก เพื่อจะได้ให้ตัวผมกลับมาอยู่ที่ระนอง มาประมูลหมึกและทำส่งไปที่กรุงเทพเอง ผมลาออกจากงานประจำ เพื่อจะมาทำแบบนี้ ผมอยากกลับระนองเร็วๆครับ กรกฎาคมนี้จะครบรอบ 7 ปี อีก 5 เดือน ผมจะต้องหาเงินให้ได้ 50,000 บาท กับทอง 1 บาทที่ผมเอาไปจำนำไว้ แต่เธอบอกว่าเธอจะไม่เอาผมแล้ว แต่ผมไม่ยอมครับ เพราะเธอคือสิ่งเดียวที่ผมเหลืออยู่ เพราะเธอคือสิ่งเดียวที่ทำให้ผมรู้ว่าผมยังมีตัวตน ไม่รู้ว่าผมทำผิดมาเยอะแยะมากมายขนาดนี้ถ้าผมพูดอะไรออกไปก็ไม่มีคนเชื่อครับ มันเลยมีคำพูดที่ว่า อย่าเชื่อใจคนที่เคยโกหก มันก็จริงครับ ก็จะไม่เชื่อใจผมแล้วมันก็อาจจะเป็นเรื่องที่ถูกต้อง มันอาจจะเป็นเรื่องที่ถูกต้องก็ได้ที่เขาคิดที่จะเลิกกับผม ถามว่าผมเห็นแก่ตัวไหมที่รั้งเขาไว้ ผมว่าไม่นะครับ ถ้าคุณคิดว่าคุณเหลือสิ่งเดียวที่คุณเหลืออยู่แล้วมาจากคุณไปงั้นแสดงว่าคุณก็ไม่มีตัวตนแล้วครับ ความรัก เวลามันรักไปแล้วมันก็รักได้คนเดียวจริงๆครับ พยายามหาคนใหม่มาแทนก็ไม่ได้ครับ ผมจะก้าวผ่านเรื่องนี้ไปได้ยังไงดี 3 เดือนแล้วผมก็ยังก้าวผ่านไม่ได้เลย ไม่มีอะไรดีขึ้นมีแต่แย่ลงแย่ลง พวกคุณอาจจะมาด่าหรือมาว่าผมก็ได้เรื่องที่ผมโกหกแฟนทำอะไรไม่ดีไว้เยอะมากมาย แต่ว่าบทสรุปของผมถ้าเกิดไม่มีการผิดพลาด คนที่สบายก็คือแฟนผม แต่พอมันผิดพลาด มันกลายเป็นผมคนเดียวที่ต้องรับเคราะห์ ถูกต้องครับ ผมทำตัวของผมเอง ตอนนี้เหลือเวลาอีกแค่ 4 เดือน ผมยังไม่ภาระก็คือ
1 เงินที่ผมหยิบมาจากงานเก่า 50,000 บาท ต้องไปขึ้นศาลครับ ไม่รู้เขาจะว่ายังไงบ้าง
2 ในช่วงที่ผมกลับมาหาซื้อของไปส่งกรุงเทพ เหมือนโชคยังโชคชะตายังเลวร้ายอยู่ ผมขับรถไปชนเสาไฟฟ้า กระรอกกระโดดตัดหน้ารถ ผมตกใจผมหักหนีไม่อยากเหยียบมัน ชนเข้ากับเสาไฟฟ้า ประกันไม่มีครับประกันขาดพอดีเสาไฟ 13,000 บาท ค่าซ่อมบวกอะไหล่ 80,000 กว่า คุณคิดว่าผมจะมีปัญญาทำทันไหมครับ ผมก็ไม่รู้ ตอนนี้ผมรู้ก็คือ ได้ลงมาระนองเพื่อมาเห็นหน้าแฟน ได้เอากำลังใจกลับไปทำงานอีกนิดนึง ผมจะก้มหน้าก้มตาทำอย่างเดียวครับ แล้วเดือนกรกฎาคมมาว่ากัน ผมจะมาขอเธอได้ไหม แต่ที่สำคัญตอนนี้ เธอมีคนคุยใหม่แล้วครับบล็อคไลน์ผม บล็อกเบอร์โทร บล็อกเฟส ปิดกั้นทุกอย่างเพื่อไม่ให้ผมได้ติดต่อเธอได้ ผมทำได้ตอนนี้ก็คือพิมพ์ข้อความใส่ไปในไลน์ที่เขาไม่เคยอ่าน โทรศัพท์ไปสายไม่ว่างเพราะเบอร์เขาบล็อก แชทถามหลานเขาว่าเป็นยังไงมั่ง แฟนผม ไปไหนอะไรยังไงกับใครสิ่งที่ไม่น่ารู้ผมก็ดันอยากจะรู้ทั้งที่ผมทำเป็นไม่สนใจก็ได้แต่มันห้ามใจไม่ได้อ่ะครับ คนอยู่กันมา 7 ปี ผมไม่อยากให้คนอื่นมองว่าผมหมดแล้วแฟนผมถึงทิ้ง จริงๆแล้วมันมีอะไรมากกว่านั้นแฟนผมถึงทิ้งผมไป แต่คนอื่นจะมองว่าทำไมผมหมดตัวแล้วแฟนผมถึงทิ้ง เขาไม่รู้ว่าผมทำเลวกับเธอไว้เยอะ ผมกลัวคนจะว่าเธอ แต่ยังไงก็แล้วแต่ ผมจะเอาเมียผมกลับมา ผมไม่สนว่าเธอจะไปยังไงกับใครมีแฟนหรือยังไงผมรับได้หมดเพราะทุกอย่างในชีวิตของผมแล้วนั้น คือเธอคนเดียว มันอาจจะน้ำเน่า แต่ผมตั้งใจแล้วว่าใช่ครับ และผมต้องปรับตัวเองให้ได้ ต้องทำตัวเองให้มีค่า ถ้ากลับไปอีกทีผมเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ไม่ได้เรื่อง ผมก็ตายดีกว่าครับ ไม่อยู่หรอก เพราะถ้าเขาเอาเขามาแล้ว รอบนี้ห้ามพลาด สู้ๆนะครับทุกคน ตัวผมเองก็จะสู้ สู้เพื่อให้ชีวิตได้ดีขึ้น สู้เพื่อให้ทุกคนที่ดูถูกผม ได้เห็นว่าผมก็ทำได้ สู้ เพื่อเอาสิ่งที่ผมรักที่สุดกลับคืนมา สู้ สู้ไปด้วยกันนะครับ
ความเลวของผม
1-3 ปีแรก ผมไม่ได้โกหกอะไรเธอเลย เพราะว่าที่สิ่งที่ผมทำคือผมรักจริงๆ ๆ อยู่กันมีความสุขดี ถึงไม่มีตังค์ ถึงเธอจะทำอะไรมา ผมก็เฉยๆ ก็รักไปแล้วอ่ะครับ
3-5 ปี ผมเริ่มโกหกเรื่องค่าแรง เพราะผมใช้ไม่พอ กลัวว่าเธอมองแล้วไม่มีอนาคต เพราะว่ามันเข้าสู่ปีที่ 5 ช่วงอันตรายครับ แล้วจริงๆเราก็เลิกกัน แต่เราก็ยังกลับมา อยู่ด้วยกันได้ถึงเราจะห่างกันไป 5 6 เดือนก็ตาม ผมรักครับ อะไรก็ได้
5 ปี ก่อนเข้าสู่ปีที่ 7 ผมเริ่มมีความทะเยอทะยาน อยากได้ทรัพย์สินที่ไม่ใช่เป็นของผม อยากได้บ้าน อยากได้รถ ตังค์เก็บไม่มีครับ เพราะว่าได้มาก็ใช้ไปวันๆ แต่เราก็มีความสุขนะ แต่ว่ามันไม่พอ ผมก็เลยเข้าสู่วงการพนัน ก็จริงอย่างที่เขาว่านะครับ พังหมดทุกอย่าง เรื่องงาน เรื่องบ้าน เรื่องครอบครัวของผม เรื่องครอบครัวของแฟน ผมโดนตัดจากทุกฝ่าย อยู่เป็นคนไร้สาระไปเดือนสองเดือน จนแม่ยายทนไม่ไหว ไล่ผมออกและให้ลูกสาวเลิกคบกับผม ผมเป็นหนี้เยอะ ผมทองแฟนผมไป จำนำ เพื่อใช้หนี้ กดบัตรเครดิตออกมา เพื่อใช้หนี้ พอผมไล่โดนไล่ออกจากงาน ผมก็ไม่มีปัญญาจะไปเอาคืนแล้วครับ แฟนก็เลยให้ก็ให้ผมไปให้พ้น อย่ามายุ่งกับเธออีก แต่ผมสำนึกแล้วครับผมผิดมากๆ ไม่รู้ที่ผมพูดออกไปว่าผมสำนึกไม่เขาจะกลายเป็นว่าผมเป็นคนโกหกอีกต่อไหม แต่ผมพูดออกมาจากใจว่าผมจะไม่ทำ ไม่ทำไม่ทำอีก พ่อแม่ผมก็เสียไปแล้ว พี่น้องก็ไม่เอา แม่ยายก็ไม่เอา เมียก็ไม่เอา ไร้ค่าครับผม คนไร้ค่า แต่ตอนนี้ ผมเริ่มทําธุรกิจเล็กๆ ขายปลาหมึกย่างอยู่ที่ สาย 1 ในตลาดสดและกำลังหาวิธีการส่ง ส่งปลาหมึก เพื่อจะได้ให้ตัวผมกลับมาอยู่ที่ระนอง มาประมูลหมึกและทำส่งไปที่กรุงเทพเอง ผมลาออกจากงานประจำ เพื่อจะมาทำแบบนี้ ผมอยากกลับระนองเร็วๆครับ กรกฎาคมนี้จะครบรอบ 7 ปี อีก 5 เดือน ผมจะต้องหาเงินให้ได้ 50,000 บาท กับทอง 1 บาทที่ผมเอาไปจำนำไว้ แต่เธอบอกว่าเธอจะไม่เอาผมแล้ว แต่ผมไม่ยอมครับ เพราะเธอคือสิ่งเดียวที่ผมเหลืออยู่ เพราะเธอคือสิ่งเดียวที่ทำให้ผมรู้ว่าผมยังมีตัวตน ไม่รู้ว่าผมทำผิดมาเยอะแยะมากมายขนาดนี้ถ้าผมพูดอะไรออกไปก็ไม่มีคนเชื่อครับ มันเลยมีคำพูดที่ว่า อย่าเชื่อใจคนที่เคยโกหก มันก็จริงครับ ก็จะไม่เชื่อใจผมแล้วมันก็อาจจะเป็นเรื่องที่ถูกต้อง มันอาจจะเป็นเรื่องที่ถูกต้องก็ได้ที่เขาคิดที่จะเลิกกับผม ถามว่าผมเห็นแก่ตัวไหมที่รั้งเขาไว้ ผมว่าไม่นะครับ ถ้าคุณคิดว่าคุณเหลือสิ่งเดียวที่คุณเหลืออยู่แล้วมาจากคุณไปงั้นแสดงว่าคุณก็ไม่มีตัวตนแล้วครับ ความรัก เวลามันรักไปแล้วมันก็รักได้คนเดียวจริงๆครับ พยายามหาคนใหม่มาแทนก็ไม่ได้ครับ ผมจะก้าวผ่านเรื่องนี้ไปได้ยังไงดี 3 เดือนแล้วผมก็ยังก้าวผ่านไม่ได้เลย ไม่มีอะไรดีขึ้นมีแต่แย่ลงแย่ลง พวกคุณอาจจะมาด่าหรือมาว่าผมก็ได้เรื่องที่ผมโกหกแฟนทำอะไรไม่ดีไว้เยอะมากมาย แต่ว่าบทสรุปของผมถ้าเกิดไม่มีการผิดพลาด คนที่สบายก็คือแฟนผม แต่พอมันผิดพลาด มันกลายเป็นผมคนเดียวที่ต้องรับเคราะห์ ถูกต้องครับ ผมทำตัวของผมเอง ตอนนี้เหลือเวลาอีกแค่ 4 เดือน ผมยังไม่ภาระก็คือ
1 เงินที่ผมหยิบมาจากงานเก่า 50,000 บาท ต้องไปขึ้นศาลครับ ไม่รู้เขาจะว่ายังไงบ้าง
2 ในช่วงที่ผมกลับมาหาซื้อของไปส่งกรุงเทพ เหมือนโชคยังโชคชะตายังเลวร้ายอยู่ ผมขับรถไปชนเสาไฟฟ้า กระรอกกระโดดตัดหน้ารถ ผมตกใจผมหักหนีไม่อยากเหยียบมัน ชนเข้ากับเสาไฟฟ้า ประกันไม่มีครับประกันขาดพอดีเสาไฟ 13,000 บาท ค่าซ่อมบวกอะไหล่ 80,000 กว่า คุณคิดว่าผมจะมีปัญญาทำทันไหมครับ ผมก็ไม่รู้ ตอนนี้ผมรู้ก็คือ ได้ลงมาระนองเพื่อมาเห็นหน้าแฟน ได้เอากำลังใจกลับไปทำงานอีกนิดนึง ผมจะก้มหน้าก้มตาทำอย่างเดียวครับ แล้วเดือนกรกฎาคมมาว่ากัน ผมจะมาขอเธอได้ไหม แต่ที่สำคัญตอนนี้ เธอมีคนคุยใหม่แล้วครับบล็อคไลน์ผม บล็อกเบอร์โทร บล็อกเฟส ปิดกั้นทุกอย่างเพื่อไม่ให้ผมได้ติดต่อเธอได้ ผมทำได้ตอนนี้ก็คือพิมพ์ข้อความใส่ไปในไลน์ที่เขาไม่เคยอ่าน โทรศัพท์ไปสายไม่ว่างเพราะเบอร์เขาบล็อก แชทถามหลานเขาว่าเป็นยังไงมั่ง แฟนผม ไปไหนอะไรยังไงกับใครสิ่งที่ไม่น่ารู้ผมก็ดันอยากจะรู้ทั้งที่ผมทำเป็นไม่สนใจก็ได้แต่มันห้ามใจไม่ได้อ่ะครับ คนอยู่กันมา 7 ปี ผมไม่อยากให้คนอื่นมองว่าผมหมดแล้วแฟนผมถึงทิ้ง จริงๆแล้วมันมีอะไรมากกว่านั้นแฟนผมถึงทิ้งผมไป แต่คนอื่นจะมองว่าทำไมผมหมดตัวแล้วแฟนผมถึงทิ้ง เขาไม่รู้ว่าผมทำเลวกับเธอไว้เยอะ ผมกลัวคนจะว่าเธอ แต่ยังไงก็แล้วแต่ ผมจะเอาเมียผมกลับมา ผมไม่สนว่าเธอจะไปยังไงกับใครมีแฟนหรือยังไงผมรับได้หมดเพราะทุกอย่างในชีวิตของผมแล้วนั้น คือเธอคนเดียว มันอาจจะน้ำเน่า แต่ผมตั้งใจแล้วว่าใช่ครับ และผมต้องปรับตัวเองให้ได้ ต้องทำตัวเองให้มีค่า ถ้ากลับไปอีกทีผมเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ไม่ได้เรื่อง ผมก็ตายดีกว่าครับ ไม่อยู่หรอก เพราะถ้าเขาเอาเขามาแล้ว รอบนี้ห้ามพลาด สู้ๆนะครับทุกคน ตัวผมเองก็จะสู้ สู้เพื่อให้ชีวิตได้ดีขึ้น สู้เพื่อให้ทุกคนที่ดูถูกผม ได้เห็นว่าผมก็ทำได้ สู้ เพื่อเอาสิ่งที่ผมรักที่สุดกลับคืนมา สู้ สู้ไปด้วยกันนะครับ