ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ
เอาจริงๆ คือแอบเป็นคนนิสัยไม่ดี (นิดนึง) รักใคร ชอบใคร ก็ได้แปปๆ คบใครก็ได้ไม่นานเพราะเราเบื่อ เลยทำให้ไม่กล้าที่จะรัก หรือคบกับใคร
,, ใครมาคุยมาจีบ เราก็บอกตัวเองตลอดว่าเดี๋ยวก็เบื่อ คุยไปก็เท่านั้นแหละ
,,, เราเลยเลือกที่จะปฏิเสธคนที่มาจีบตลอด เคยมีคนขอโอกาสที่จะลองดู ทั้งๆที่เราบอกแล้วว่าไม่มีโอกาส สุดท้ายเขาก็ไปบอกกับคนอื่นๆว่าเราให้ความหวังเขาทำไม ถ้าไม่คิดอะไร หลังจากนั้นก็ไม่เปิดใจคุยกับใครเลย
เราอยู่แบบนี้มา 10 กว่าปี ถ้าถามว่าเหงามั้ย? บอกเลยคือโคตรเหงา อยากมีแฟนมั้ย? คือโคตรอยากมี เพราะอายุเราก็ครึ่ง 50 แล้ว แต่ก็ไม่กล้าคิดที่จะมีใครเหมือนเดิม เพราะเหตุผลเดิม คือยังไม่เชื่อใจตัวเอง และได้แต่บอกตัวเองว่า อยู่คนเดียวก็มีความสุขแล้ว อยู่แบบนี้ดีที่สุดแล้ว แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่ มันก็แค่คำปลอบใจเพื่อให้ตัวเองรู้สึกดี
. .. จะทำไงที่จะกำจัดความคิดแบบนี้ ออกไปได้สักที รู้สึกไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้
ไม่เคยเจ็บเพราะความรัก แต่ทำไม ไม่กล้าเปิดใจที่จะรักใคร
เอาจริงๆ คือแอบเป็นคนนิสัยไม่ดี (นิดนึง) รักใคร ชอบใคร ก็ได้แปปๆ คบใครก็ได้ไม่นานเพราะเราเบื่อ เลยทำให้ไม่กล้าที่จะรัก หรือคบกับใคร
,, ใครมาคุยมาจีบ เราก็บอกตัวเองตลอดว่าเดี๋ยวก็เบื่อ คุยไปก็เท่านั้นแหละ
,,, เราเลยเลือกที่จะปฏิเสธคนที่มาจีบตลอด เคยมีคนขอโอกาสที่จะลองดู ทั้งๆที่เราบอกแล้วว่าไม่มีโอกาส สุดท้ายเขาก็ไปบอกกับคนอื่นๆว่าเราให้ความหวังเขาทำไม ถ้าไม่คิดอะไร หลังจากนั้นก็ไม่เปิดใจคุยกับใครเลย
เราอยู่แบบนี้มา 10 กว่าปี ถ้าถามว่าเหงามั้ย? บอกเลยคือโคตรเหงา อยากมีแฟนมั้ย? คือโคตรอยากมี เพราะอายุเราก็ครึ่ง 50 แล้ว แต่ก็ไม่กล้าคิดที่จะมีใครเหมือนเดิม เพราะเหตุผลเดิม คือยังไม่เชื่อใจตัวเอง และได้แต่บอกตัวเองว่า อยู่คนเดียวก็มีความสุขแล้ว อยู่แบบนี้ดีที่สุดแล้ว แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่ มันก็แค่คำปลอบใจเพื่อให้ตัวเองรู้สึกดี
. .. จะทำไงที่จะกำจัดความคิดแบบนี้ ออกไปได้สักที รู้สึกไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้