ไม่รู้มันเกิดขึ้นได้ยังไงเพราะความไว้ใจหรอแล้วทำไมคนที่เจ็บต้องเป็นเราเรื่องมีอยู่ว่าเรามีน้องสาวอายุแค่13ปี และสามีอายุ30เรื่องมันเกิดเมื่อ 26 ตุลาคม 2561 คือวันทึ่เราจับได้ว่าสามีกับน้องเป็นชู้กัน ปกติเราจะทำงานเปลี่ยนกะทุกอาทิตย์
น้องสาวเรามีหน้าที่เลี้ยงลูกให้เราไปรับไปส่งไปโรงเรียนพร้อมกัน สามีก็ทำงานไม่ได้เข้าบ้านทุกวันถ้าเมียไม่อยู่จะไม่เข้ามาเลยจนแต่ทุกครั้งที่เข้ามาเค้าก็จะเล่นเกมกับน้องเราแระหลังๆมาก็มีเฟสขอกันและกันเราพูดมาตลอดนะว่าถ้าจะเลวไปที่อื่นที่ไมใช่น้องเรา แต่สุดท้ายสิ่งที่เรากลัวก็เกิดขึ้นจริงๆ วันที่เราจับได้เขาพาน้องเราหนีไปบ้านพี่ชายเขาที่กาญแล้ว2วันเอากลับมาส่งเรายอมให้อะภัยเค้าเพราะคิดว่าจะกลับใจตกงานไม่มีเงินเราก็ให้ เย็นยอมขับรถไปหาทีราชบุรีเช้าต้องมาทำงานก็ยอมไปเพราะคำๆเดียวคือรักแต่เค้าไม่เคยเห็นความดีเลยเค้าก็ยังคุยกับน้องเราอยู่ตลอด แต่ปากบอกเลือกเราจนสุดท้ายเราทนไม่ไหว+เมาก็เลยไปคุยกับน้องขอให้เลิกยุ่งได้ไหมแต่สิ่งที่มันตอบกลับมาคือไม่แล้วสุดท้ายมันก็หนีไปอยู่ด้วยกันแต่เสียใจที่สุดคือแม่ไปถอนแจ้งความไม่เอาเรื่องเราอยากให้มันเข้าคุกนะรักมากมันก็เจ็บแค้นมาก
ปล.อาจจะงงๆนะเคยเขียนครั้งแรกแค่อยากระบาย แระเราเป็นโรคซึมเศร้าตั้งแต่วันนั้นมา
สามีกับน้องเป็นชู้กัน
น้องสาวเรามีหน้าที่เลี้ยงลูกให้เราไปรับไปส่งไปโรงเรียนพร้อมกัน สามีก็ทำงานไม่ได้เข้าบ้านทุกวันถ้าเมียไม่อยู่จะไม่เข้ามาเลยจนแต่ทุกครั้งที่เข้ามาเค้าก็จะเล่นเกมกับน้องเราแระหลังๆมาก็มีเฟสขอกันและกันเราพูดมาตลอดนะว่าถ้าจะเลวไปที่อื่นที่ไมใช่น้องเรา แต่สุดท้ายสิ่งที่เรากลัวก็เกิดขึ้นจริงๆ วันที่เราจับได้เขาพาน้องเราหนีไปบ้านพี่ชายเขาที่กาญแล้ว2วันเอากลับมาส่งเรายอมให้อะภัยเค้าเพราะคิดว่าจะกลับใจตกงานไม่มีเงินเราก็ให้ เย็นยอมขับรถไปหาทีราชบุรีเช้าต้องมาทำงานก็ยอมไปเพราะคำๆเดียวคือรักแต่เค้าไม่เคยเห็นความดีเลยเค้าก็ยังคุยกับน้องเราอยู่ตลอด แต่ปากบอกเลือกเราจนสุดท้ายเราทนไม่ไหว+เมาก็เลยไปคุยกับน้องขอให้เลิกยุ่งได้ไหมแต่สิ่งที่มันตอบกลับมาคือไม่แล้วสุดท้ายมันก็หนีไปอยู่ด้วยกันแต่เสียใจที่สุดคือแม่ไปถอนแจ้งความไม่เอาเรื่องเราอยากให้มันเข้าคุกนะรักมากมันก็เจ็บแค้นมาก
ปล.อาจจะงงๆนะเคยเขียนครั้งแรกแค่อยากระบาย แระเราเป็นโรคซึมเศร้าตั้งแต่วันนั้นมา