เมื่อก่อน ตอนเด็กฉันติดเพื่อนมาก มันดีมากมีความสุขแต่กับทำให้แม่ไม่ชอบแล้วก็ดุด่าว่ากล่าวเป็นประจำ จนฉันรู้สืกว่าแม่ไม่รัก พอโตขื้นฉันก่อคิดได้ว่าสิ่งที่ทำไม่ถูกอะ ฉันก็เลิมเปลี่ยนอจากของที่ชอบก็กายเป็นไม่ชอบ จากที่อยากไปก็ไปอยากไป ไม่อยากทำ ไม่มีเพื่อน ไ่ม่มีใครเข้าใจ โดยเฉพาะคนในบ้าน ฉันเลิมเก็บตัวมากขื่น อารมณ์โกรธรุนแรง ชอบปารเข้าของ ชอบหาเรื่องทะเลาะกับคนในบ้าน ชอบทำให้พ่อแม่เสียใจ เราก็มานอนร้องไห้เสียใจ ว่าเกิดมาทำไม่ ทำไม่ไม่ตายไปสักที วันนี้เราก็ทะเลาะกับแม่แล้วก็กินยานอนหลับไปมาก พอแม่รู้ก็ด่าวาไห้ไปตายที่อื่นอย่ามาตายที่บ้านเขา..... ตอนนี้เหนื่อยมากกับสิ่งที่ตัวเองทำ ไม่อยากเป็นแบบนี้อีกแล้วแต่ทุกคั้งที่พี่สาว แม่ หรือพ่อ พูดเหมือนกับไม่รัก ก็จะมีอารมณ์โกรธเกลียดตัวเองแล้วเลิ่มต้นเป็นอารมณ์เดิม
ฉันไปอะไร?