เมนมาครั้งสุดท้าย 15-19 พ.ย.
ไปทะเลพัทยาหาดจอมเทียนวันที่18-19 ธ.ค.
จากนั้นช่วงสัปดาห์ก่อนปีใหม่ เริ่มมีอาการเจ็บหัวนม เวียนหัวหน้ามืดคล้ายจะเป็นลมช่วงหลังเลิกงานบ่อยๆ จนวันที่4 เช้านั้นงอนสามีที่บ่นว่าให้ตื่นเช้าจะได้ไม่ต้องรีบขี่รถเร็วแล้ว กุมท้อง ทั้งๆที่แค่สงสัยว่าท้อง ร้องไห้น้อยใจสามี มาเจองานkpi ต่ำ รู้ตัวเลย ต้องย้ายแผนก ร้องไห้อีกสะอึกสะอื้นเลย ลางาน7 ชม.ไปหาแม่ เลยแอบซื้อที่ตรวจครรภ์ไว้ ตรวจเช้าเสาร์5ม.ค. 2 ขีดอย่างชัด ไปตรวจซ้ำที่รพ.(แม่และเด็ก)(9ม.ค.)ผลท้องชัวร์ แต่ไม่รับฝากครรภ์ เพราะอ้วนเกิน80. หนัก92.5 วันนี้สามีคิดชื่อลูก เราเลือก ปิยะ แต่ขอเป็นปิยบุตร แปลว่าลูกที่รัก ชื่อเล่นน้องซีฟู๊ดแล้วกัน แม่เสียใจร้องไห้บ่อย แม่โทรลาบอสขอพักงานเดือนนี้ ก.พ.ค่อยว่ากันใหม่นะลูกนะ แม่ไม่อยากร้องไห้บ่อย แม่ขอโทษนะลูกนะ แม่จะพยายามเข้มแข็งเพื่อลูก หนูก็ต้องอดทนเข้มแข็งเพื่อแม่นะ รักลูกที่สุด
วันนี้3มี.ค.แล้ว เพิ่งกลับมาโน๊ต
ลูกรัก แม่เสียหนูไปแล้ว 12 ก.พ. วันนั้นแม่ปวดท้องหนักรุนแรงกว่าทุกครั้งที่เคยปวดมา แล้วสุดก็บีบจนลูกหลุดมาเป็นก้อนเลือด เจ็บปวดเหลือเกิน แม่ไปหาหมอ เขาตรวจและซาวนด์ทุกอย่างแล้วขูดมดลูก เป็นวันที่แม่ทรมานใจที่สุด ตั้งแต่ตรวจภายใน ใช้ที่ตรวจ2-3 อันเพื่อตัดชิ้นเนื้อไว้ตรวจ ไปขูดมดลูกที่ห้องผ่าตัด หมอให้แค่รมยาสลบไม่ให้สลบเพราะอดน้ำอาหารไม่ถึง8 ชม.และปากมดลูกเปิดแล้ว หมอกลัวจะตกเลือด จึงให้รีบขูดเลย วินาทีนั้นเจ็บปวดใจที่สุด จำได้รางๆว่าเหมือนจะเกร็งสะดุ้งรึเปล่าไม่แน่ใจ เพราะยาทำให้งง หมอๆเขาจับมือแยกกัน วัดความดัน เอาที่แปะหน้าอกวัดคลื่นหัวใจมั้ง เอาขาเราขึ้นหยั่ง เอาออกซิเจนปิด เราไม่หลับ แต่ขัดขืนไม่ได้ ทุกอย่างมันเร็วและมึนงงที่สุด จนทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย เขาเข็นเราออกมาห้องพักฟื้น พอสติครบก็กลับบ้าน ก่อนกลับปวดฉี่ นั่นคือรู้สึกแสบนิดๆครั้งสุดท้าย แล้วเลือดก็ค่อยๆหยุดไหลไป กลับบ้านไม่เจ็บไม่ปวดร่างกายอีกเลย แต่ทิ้งบาดแผลจิตใจไว้ มากมายยากจะลบเลือน...รู้ไหมลูกรัก แม่รอหนูกลับมาใหม่ ครั้งนั้นแม่ปล่อยตามธรรมชาติ ลูกมาแม่ด็ดีใจ แม่ขแโทษที่เครียดมากมาย กังวลสารพัด และไม่คิดเลยว่าแม่จะเสียลูกไปแบบธรรมชาติเช่นกัน ครั้งนี้แม่จะตั้งใจรอหนู แม่ไม่อยากเสียลูกอีก กลับมาไวๆนะลูก อีกไม่นานเราต้องได้เจอกัน รอ...
ท้องแท้ง
ไปทะเลพัทยาหาดจอมเทียนวันที่18-19 ธ.ค.
จากนั้นช่วงสัปดาห์ก่อนปีใหม่ เริ่มมีอาการเจ็บหัวนม เวียนหัวหน้ามืดคล้ายจะเป็นลมช่วงหลังเลิกงานบ่อยๆ จนวันที่4 เช้านั้นงอนสามีที่บ่นว่าให้ตื่นเช้าจะได้ไม่ต้องรีบขี่รถเร็วแล้ว กุมท้อง ทั้งๆที่แค่สงสัยว่าท้อง ร้องไห้น้อยใจสามี มาเจองานkpi ต่ำ รู้ตัวเลย ต้องย้ายแผนก ร้องไห้อีกสะอึกสะอื้นเลย ลางาน7 ชม.ไปหาแม่ เลยแอบซื้อที่ตรวจครรภ์ไว้ ตรวจเช้าเสาร์5ม.ค. 2 ขีดอย่างชัด ไปตรวจซ้ำที่รพ.(แม่และเด็ก)(9ม.ค.)ผลท้องชัวร์ แต่ไม่รับฝากครรภ์ เพราะอ้วนเกิน80. หนัก92.5 วันนี้สามีคิดชื่อลูก เราเลือก ปิยะ แต่ขอเป็นปิยบุตร แปลว่าลูกที่รัก ชื่อเล่นน้องซีฟู๊ดแล้วกัน แม่เสียใจร้องไห้บ่อย แม่โทรลาบอสขอพักงานเดือนนี้ ก.พ.ค่อยว่ากันใหม่นะลูกนะ แม่ไม่อยากร้องไห้บ่อย แม่ขอโทษนะลูกนะ แม่จะพยายามเข้มแข็งเพื่อลูก หนูก็ต้องอดทนเข้มแข็งเพื่อแม่นะ รักลูกที่สุด
วันนี้3มี.ค.แล้ว เพิ่งกลับมาโน๊ต
ลูกรัก แม่เสียหนูไปแล้ว 12 ก.พ. วันนั้นแม่ปวดท้องหนักรุนแรงกว่าทุกครั้งที่เคยปวดมา แล้วสุดก็บีบจนลูกหลุดมาเป็นก้อนเลือด เจ็บปวดเหลือเกิน แม่ไปหาหมอ เขาตรวจและซาวนด์ทุกอย่างแล้วขูดมดลูก เป็นวันที่แม่ทรมานใจที่สุด ตั้งแต่ตรวจภายใน ใช้ที่ตรวจ2-3 อันเพื่อตัดชิ้นเนื้อไว้ตรวจ ไปขูดมดลูกที่ห้องผ่าตัด หมอให้แค่รมยาสลบไม่ให้สลบเพราะอดน้ำอาหารไม่ถึง8 ชม.และปากมดลูกเปิดแล้ว หมอกลัวจะตกเลือด จึงให้รีบขูดเลย วินาทีนั้นเจ็บปวดใจที่สุด จำได้รางๆว่าเหมือนจะเกร็งสะดุ้งรึเปล่าไม่แน่ใจ เพราะยาทำให้งง หมอๆเขาจับมือแยกกัน วัดความดัน เอาที่แปะหน้าอกวัดคลื่นหัวใจมั้ง เอาขาเราขึ้นหยั่ง เอาออกซิเจนปิด เราไม่หลับ แต่ขัดขืนไม่ได้ ทุกอย่างมันเร็วและมึนงงที่สุด จนทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย เขาเข็นเราออกมาห้องพักฟื้น พอสติครบก็กลับบ้าน ก่อนกลับปวดฉี่ นั่นคือรู้สึกแสบนิดๆครั้งสุดท้าย แล้วเลือดก็ค่อยๆหยุดไหลไป กลับบ้านไม่เจ็บไม่ปวดร่างกายอีกเลย แต่ทิ้งบาดแผลจิตใจไว้ มากมายยากจะลบเลือน...รู้ไหมลูกรัก แม่รอหนูกลับมาใหม่ ครั้งนั้นแม่ปล่อยตามธรรมชาติ ลูกมาแม่ด็ดีใจ แม่ขแโทษที่เครียดมากมาย กังวลสารพัด และไม่คิดเลยว่าแม่จะเสียลูกไปแบบธรรมชาติเช่นกัน ครั้งนี้แม่จะตั้งใจรอหนู แม่ไม่อยากเสียลูกอีก กลับมาไวๆนะลูก อีกไม่นานเราต้องได้เจอกัน รอ...