............ไดอารี่

๐..บางบทในบทกวีมีสารเศร้า ไหวสะท้านแผ่วเบาบนรู้สึก พาจิตสู่ห้วงภวังค์,เวิ้งสำนึก คราผู้อ่านตรองตรึก,ยิ่งย้ำคิด ฯ ๐..เมื่อกวีหว่านถ้อยถูกรอยแผล สะกิดจี้ดวงแดสะท้อนจิต บทกวีบทนั้นก็สัมฤทธิ์ ประทับติดห้

คืนย่ำค่ำย้ำคืนที่อาจหนาว คืนย้ำราวกับคราวฝนที่ซัดสาด คืนเย็นย่ำย้ำจิตอาละวาด คืนย้ำบาดระบาดใจคืนหลอกลวง น้ำค้างจากคืนนี้เช่นน้ำหลาก หรือเพียงจากน้ำนัยน์ตาร่วงปนสรวง น้ำจากฟ้าปนจากใจเกิดเพียงลวง น้ำเ

.. อยากพับแผ่นฟ้าเข้ามาซักครึ่ง .. คราคิดถึง คะนึงหา ล้า.. อ่อนไหว ระยะทาง ห่างห้วง สองดวงใจ ผืนฟ้าไกล ได้ขยับ พับร่นมา .. อยากเขียนถ้อยคำไว้บนก้อนเมฆ .. อีกเป่าเสก เมฆผ่อง ล่องลอยหา นำถ้อยความ หวามไ

« ยังคงพรากจากกัน » - ใครกันที่คร่ำครวญอยู่กลางพงไพร - ฉันไม่อยากได้ยินเจตจำนนแห่งสวรรค์ - ทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อเสาะหาทุกสิ่งเกี่ยวกับเธอ - แสงจันทร์สาดส่อง&n

.............................  รักนั้นประดุจหวาน ประสานใจมิคลอนคลาย  ดุจผล ณ พฤกษ์พราย ผิว์สุกงอมก็หอมริน   แอปเปิ้ลงามระยับต้อง สะท้อนส่องดุจดวงไฟ แม้เคียงครอง