
. จากเหตุการณ์ จิ๋กโก๋งานบวชบุกเข้าไปทำร้าย บุคลากรทางการศึกษาอย่างป่าเถื่อน ทำให้ส่งผลกระทบไปถึงหลายฝ่าย ทั้งตัวผู้ก่อเหตุ ครู อาจารย์ นักเรียน ผู้ปกครอง และรวมถึงตัวพระเจ้าของงานที่บวชด้วย
. ทำให้ผมก็นึกถึงเหตุการณ์ตอนที่ผมบวชเมื่อสองสามปีที่แล้ว ผมจำได้ว่าตอนนั้น เราอยากจะบวชเพื่อทดแทนคุณพ่อ แม่ มาก ประจวบเหมาะกับมีเวลาว่างพอดี ก็เลยถือโอกาสบวช แต่บวชทั้งทีก็อยากได้ความสงบ ผมจึงเลือกวัดที่บวชอยู่ต่างจังหวัด ที่ค่อนข้างไกลจาก กทม ระดับหนึ่ง เพื่อตัดขาดจากความวุ่นวายภายนอก ให้มีเวลาอยู่กับตัวเองบ้าง
. ผมบอกแม่ตั้งแต่ก่อนบวชว่า "แม่ครับ งานบวชผมไม่ขอ เหล้า เบียร์ หรือเสียงเพลง อะไรให้วุ่นวายนะ " ผมมองว่ามันเปลืองเงิน และก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะบ้านผมก็ไม่ได้มีเงินจัดงานใหญ่ตัวอยู่แล้ว กะว่าแค่เชิญญาติผู้ใหญ่ที่สนิท กับเพื่อนฝูงที่เราสนิทมาก็พอ
. ก่อนวันงาน 2 วัน เราก็เริ่มจัดเตรียมงานกันเอง ผมก็ยังเน้นย้ำกับแม่เสมอว่า ไม่ต้องซ์้อเหล้า เบียร์ นะ เปลืองเงิน และก็เป็นเรื่องที่น่ายินดี เพราะผมคิดว่า ผมหนีมาบวชตั้งไกล คงมีคนมาร่วมงานไม่ได้เยอะ แต่กลับกัน ญาติพี่น้อง ทั้งฝั่ง พ่อและแม่ มากันแน่นขนัด ทำเอาบ้านของเราดูเล็กไปเลย
. ก่อนวันงาน 1 วัน ทุกคนช่วยการเตรียมงานอย่างสนุกสนาน บ้างก็ช่วยแม่ผมทำกับข้าว บ้างก็ช่วยหาเครื่องมือ เครื่องบวชกัน ขวักไขว่ ผมรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ที่ทุกคนมาร่วมงานบุญที่ผมตั้งใจที่จะทำ ทุกอย่างดูเป็นไปอย่างเรียบร้อย
. จนกระทั่งตกเย็น ก็มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง ที่ผมก็พอรู้จักแค่ผิวเผิน และไม่คิดว่าเขาจะมากัน ผมดีใจนะถ้าการมาของพวกเขา มาเพราะอยากมาร่วมบุญกับเรา พระอาทิตย์เริ่มตกดิน ผมและแม่จัดแจง หาที่นอนให้กับแขกทุกคน แต่ดูเหมือนบ้านเราจะมีเนื้อที่ไม่พอ แต่ทุกคนก็ไม่มีใครบ่น พร้อมที่จะหาที่นอนของตนเองตามสะดวก
. ค่ำคืนก่อนบวช ผมกำลังที่จะข่มตานอนเพราะความตื่นเต้น ที่พรุ่งนี้จะบวช แต่แล้วก็มีเสียงเพลง เสียงตีแก้ว ร้องรำทำเพลงกันดังมาก ผมจำได้ว่าคืนนั้น ผมไม่ได้หลับเลย เพราะเสียงเพลง ที่สุดแสนจะห่วยแตก และน่ารำคานของคนกลุ่มนั้น ผมพูดกับเพื่อนของผมว่า "เขาไม่ได้อยากมางานบวชเราหรอก เขาแค่อยากเปลี่ยนที่กินเหล้า หาความสนุกใส่ตัวเท่านั้นเอง"
. งานบวชผมผ่านไปด้วยดี ผมก็ไม่รู้นะถ้าคืนนั้นผมเดินไปห้ามพวกเขา ผมยังคงจะได้บวชไหม 5555 แต่พอนึกย้อนกลับมา ก็อยากจะเขียนบทความนี้ขึ้นมาระบายความรู้สึก ณ ตอนนั้นผมไม่โกรธพวกเขานะ ผมแค่อยากตั้งคำถาม ถามพวกเขาว่า "คุณมางานบวชเอาบุญ หรือมางานบวชเอามัน"
. ย้อนกลับมาที่เหตุการณ์ข่าวที่เกิดขึ้น ผมเชื่อว่างานบวชนั้น ก็คงมีทั้งบุคคลที่มางานบวชเพื่อมาร่วมบุญกุศลกับพระที่บวช และก็จะมีคนอีกจำพวกหนึ่งตามที่ออกข่าว ที่อาศัยงานบวชเป็นเครื่องกำบัง ในการตอบสนองกิเลสของตัวเอง เขาคงลืมกันไปมั้งครับว่า งานบวชจริงๆแล้วมันเป็นแค่ ความตั้งใจของคนที่จะบวชในการตอบแทนผู้มีพระคุณ หรือสนใจฝักใฝ่ในทางศาสนา ไม่ใช่เขาจัดงานขึ้นเพื่อให้พวกคุณมาสนุก เมามันกัน

ขอบคุณครับ
มางานบวชเอาบุญ หรือมางานบวชเอามัน ?
. จากเหตุการณ์ จิ๋กโก๋งานบวชบุกเข้าไปทำร้าย บุคลากรทางการศึกษาอย่างป่าเถื่อน ทำให้ส่งผลกระทบไปถึงหลายฝ่าย ทั้งตัวผู้ก่อเหตุ ครู อาจารย์ นักเรียน ผู้ปกครอง และรวมถึงตัวพระเจ้าของงานที่บวชด้วย
. ทำให้ผมก็นึกถึงเหตุการณ์ตอนที่ผมบวชเมื่อสองสามปีที่แล้ว ผมจำได้ว่าตอนนั้น เราอยากจะบวชเพื่อทดแทนคุณพ่อ แม่ มาก ประจวบเหมาะกับมีเวลาว่างพอดี ก็เลยถือโอกาสบวช แต่บวชทั้งทีก็อยากได้ความสงบ ผมจึงเลือกวัดที่บวชอยู่ต่างจังหวัด ที่ค่อนข้างไกลจาก กทม ระดับหนึ่ง เพื่อตัดขาดจากความวุ่นวายภายนอก ให้มีเวลาอยู่กับตัวเองบ้าง
. ผมบอกแม่ตั้งแต่ก่อนบวชว่า "แม่ครับ งานบวชผมไม่ขอ เหล้า เบียร์ หรือเสียงเพลง อะไรให้วุ่นวายนะ " ผมมองว่ามันเปลืองเงิน และก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะบ้านผมก็ไม่ได้มีเงินจัดงานใหญ่ตัวอยู่แล้ว กะว่าแค่เชิญญาติผู้ใหญ่ที่สนิท กับเพื่อนฝูงที่เราสนิทมาก็พอ
. ก่อนวันงาน 2 วัน เราก็เริ่มจัดเตรียมงานกันเอง ผมก็ยังเน้นย้ำกับแม่เสมอว่า ไม่ต้องซ์้อเหล้า เบียร์ นะ เปลืองเงิน และก็เป็นเรื่องที่น่ายินดี เพราะผมคิดว่า ผมหนีมาบวชตั้งไกล คงมีคนมาร่วมงานไม่ได้เยอะ แต่กลับกัน ญาติพี่น้อง ทั้งฝั่ง พ่อและแม่ มากันแน่นขนัด ทำเอาบ้านของเราดูเล็กไปเลย
. ก่อนวันงาน 1 วัน ทุกคนช่วยการเตรียมงานอย่างสนุกสนาน บ้างก็ช่วยแม่ผมทำกับข้าว บ้างก็ช่วยหาเครื่องมือ เครื่องบวชกัน ขวักไขว่ ผมรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ที่ทุกคนมาร่วมงานบุญที่ผมตั้งใจที่จะทำ ทุกอย่างดูเป็นไปอย่างเรียบร้อย
. จนกระทั่งตกเย็น ก็มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง ที่ผมก็พอรู้จักแค่ผิวเผิน และไม่คิดว่าเขาจะมากัน ผมดีใจนะถ้าการมาของพวกเขา มาเพราะอยากมาร่วมบุญกับเรา พระอาทิตย์เริ่มตกดิน ผมและแม่จัดแจง หาที่นอนให้กับแขกทุกคน แต่ดูเหมือนบ้านเราจะมีเนื้อที่ไม่พอ แต่ทุกคนก็ไม่มีใครบ่น พร้อมที่จะหาที่นอนของตนเองตามสะดวก
. ค่ำคืนก่อนบวช ผมกำลังที่จะข่มตานอนเพราะความตื่นเต้น ที่พรุ่งนี้จะบวช แต่แล้วก็มีเสียงเพลง เสียงตีแก้ว ร้องรำทำเพลงกันดังมาก ผมจำได้ว่าคืนนั้น ผมไม่ได้หลับเลย เพราะเสียงเพลง ที่สุดแสนจะห่วยแตก และน่ารำคานของคนกลุ่มนั้น ผมพูดกับเพื่อนของผมว่า "เขาไม่ได้อยากมางานบวชเราหรอก เขาแค่อยากเปลี่ยนที่กินเหล้า หาความสนุกใส่ตัวเท่านั้นเอง"
. งานบวชผมผ่านไปด้วยดี ผมก็ไม่รู้นะถ้าคืนนั้นผมเดินไปห้ามพวกเขา ผมยังคงจะได้บวชไหม 5555 แต่พอนึกย้อนกลับมา ก็อยากจะเขียนบทความนี้ขึ้นมาระบายความรู้สึก ณ ตอนนั้นผมไม่โกรธพวกเขานะ ผมแค่อยากตั้งคำถาม ถามพวกเขาว่า "คุณมางานบวชเอาบุญ หรือมางานบวชเอามัน"
. ย้อนกลับมาที่เหตุการณ์ข่าวที่เกิดขึ้น ผมเชื่อว่างานบวชนั้น ก็คงมีทั้งบุคคลที่มางานบวชเพื่อมาร่วมบุญกุศลกับพระที่บวช และก็จะมีคนอีกจำพวกหนึ่งตามที่ออกข่าว ที่อาศัยงานบวชเป็นเครื่องกำบัง ในการตอบสนองกิเลสของตัวเอง เขาคงลืมกันไปมั้งครับว่า งานบวชจริงๆแล้วมันเป็นแค่ ความตั้งใจของคนที่จะบวชในการตอบแทนผู้มีพระคุณ หรือสนใจฝักใฝ่ในทางศาสนา ไม่ใช่เขาจัดงานขึ้นเพื่อให้พวกคุณมาสนุก เมามันกัน
ขอบคุณครับ