หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
เหงาไม่เท่ารู้สึก
กระทู้สนทนา
บทกวี
แต่งกลอน
แก้ไขข้อความเมื่อ
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
อธิษฐานกลางราตรี วอนดาวบอกความจริงของหัวใจ
******** https://www.youtube.com/watch?v=ieSqO1R7L34 ๐ ค่ำคืนนี้ดาวไสวไกลสุดเหงา ตึกทาบเงาเศร้ากว่าราตรีไหน ลมทะเลพัดเฉือนเลือนสั่นใจ เหมือนเตือนให้รักนี้อาจพลาดกลาย ๐ เมืองหลวงหลับ แต่ใจฉันย
สมาชิกหมายเลข 4130019
ช่วยเเปลหน่อยค่ะ
จึงตรัสว่าโอ้โอ๋เวลาปานฉะนี้เอ่ย จะมิดึกดื่น จวนจะสิ้นคืนค่อนรุ่งไปเสียแล้วหรือกระไรไม่รู้เลย พระพายรำเพยพัดมารี่เรื่อยอยู่เฉื่อยฉิว อกแม่นี้ให้อ่อนหิวสุดละห้อยทั้งดาวเดือนก็เ
สมาชิกหมายเลข 2869492
>>> อาทิตย์อัสดง <<<
อาบอวลไออาทิตย์อัสดง วินาทีคงเคลื่อนเลื่อนขยับ กล่นหม่นเมฆมัวหมองรอคำนับ คลี่ขับปรับวันขานจารเวลา ฟ้าขมอมส้มทองครรลองไล้ คล้ายข่มข้ามอาลัยในผืนหล้า นางนวลกางปีกร่อนผ่อนกายา คลายเหนื่อยล้าประโลมโน้มกล
รัชต์สารินท์
หรือฉันเป็นมือที่สาม ขอถามไถ่
เมื่อสายฝนหล่นพร่างระหว่างเหงา หัวใจร้าวเมื่อคราวเขาห่างเหิน ทางเดินไกลอ้างว้างอย่างเหลือเกิน ความบังเอิญคือเงา เราสามคน เธอมีใครก่อนฉันเมื่อวันก่อน ความร้าวรอนจมซ่อนเมื่อย้อนหน คราครั้งเก่ารักเราเคย
สมาชิกหมายเลข 868666
🌧️ วันฝนพรำ
ฝนโปรยปรายละอองต้องปลายฟ้า ชะรอยมาพร่ำพรายคล้ายถ้อยฝัน กลิ่นดินหอมลอยล่องกลางจิตพลัน ย้ำคืนวันเหงาเก่ากลับเคล้าคลอ ฟ้าคำรามไกลโพ้นปนเสียงคิด ลมกระซิบเย็นชื้นกลืนใจรอ รอยยิ้มหนึ่งในความหลังยังพะนอ หยด
กิรติ
"ฉันยัง...จำฝังใจ..."
"อยากให้เธอรู้"ว่าเวลานี้ ยังคงมีใครหนึ่งคำนึงหา ตั้งแต่ห้วงช่วงคืนจนตื่นมา ในอุรายังเฝ้าคลอเคล้าครวญ รุ่งทิวาฟ้าส่างปลายทางฝัน ยังผูกพันดวงจิตพาคิดหวน ดวงตะวันสาดฉายคล้ายทบทวน ถึงไออวลอกอุ
สุนันท์ยา
ราตรีไม่มีตะวัน
ไม่มีทาง ที่เรานั้น พบกันได้ ได้แค่บอก รักไป ในความฝัน เหมือนราตรี ที่ไม่มี ดวงตะวัน ห่างไกลกัน เกินจะคว้า มาแนบกาย แม้จะรัก แค่ไหน ไม่มีวัน ให้เรานั้น ได
สมาชิกหมายเลข 1261517
แอบเขียนกลอนตอนปีใหม่
ไอระรอก...หมอกหนาในยามเช้า ใบหน้าเศร้า...เอ่ยทักความคิดถึง จากบ้านนา...มาด้วยรักสุดรำพึง จากปีหนึ่ง...ถึงปีสามตามแห่งวัย ถึงวาระ...ปีใหม่ในครานี้ กลับบ้านมา...ด้วยฤดีที่สดใส เย็นลมหนาว...พิงร่างข้างก
สมาชิกหมายเลข 4275162
ช่วยถอดคำประพันธ์ให้หน่อยครับ
...“จึ่งตรัสว่าโอ้โอ๋เวลาปานฉะนี้เอ่ยจะมิดึกดื่น จวนจะสิ้นคืนค่อนรุ่งไปเสียแล้วหรือกระไรไม่รู้เลย พระพายรำเพยพัดมารี่เรื่อยอยู่เฉื่อยฉิว อกแม่นี้ให้อ่อนหิวสุดละห้อย ทั้งดาวเดือนก็เคลื่อนคล้อยลงล
สมาชิกหมายเลข 5957246
ราตรีสีอำพัน 2
โอ้ดวงเดือนและดวงดาว คงถึงคราวต้องจากจร ช่วยเอ่ยประทานพร ถึงคราจรจงได้ดี เป้นสุขทุกราตรี สิ่งบ่ดีอย่ามีมา...(บทที่13 นางเอกจะไปทำงานต่างเมืองครับ...) รุ่งรางระเรื่อแสงแห่งตะวัน เสียงนกจุ๊บจิบกัน
ส่องแสงตะวันฉาย
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
บทกวี
แต่งกลอน
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
เหงาไม่เท่ารู้สึก