คือเรื่องมีอยู่ว่า เราได้รู้จักกับคนๆนึงเมื่อ3ปีที่เเล้วเเต่เราพึ่งจะมาสนิทกันเมื่อท้ายปีที่2คือรวมๆเเล้วสนิทกันมาได้ปีกว่าคนๆนี้ชื่อ ออย เขาเป็นคนที่ดีมาก ถึงจะมีข้อเสียในหลายๆอย่าง เเต่เราก็มองเขาเป็นคนดีเป็นเพื่อนที่ดีมาตลอดคือเราเเอบชอบเขามา2ปีเเล้วเเต่เราพึ่งจะมาบอกเขาเมื่อตอนเราสนิทกันมากๆ เราไปไหนด้วยกันทุกวัน ไปบ้านเขาหลายวันติดไปช่วยทางบ้านของเขาเวลามีอะไรเขาจะมาเล่าให้เราฟังเสมอ คือเอาง่ายๆ เรากับเขาทำตัวเหมือนเป็นเเฟนกัน เราซื้อของให้เขาเขาอยากได้อะไรเราหามาให้ อันไหนไม่เกินความสามารถเราเกินไปเราก็จะพยายามหาให้เขามาจนได้ จนคนๆนึงเข้ามา เขาเป็นเพื่อนรักของเราเองอ่ะเเต่ตอนนี้น่าจะไม่เเล้ว เขาชื่อ เเพน เราทะเลาะกับเขาเพราะเรื่องที่เขาไปสนิทกับคนที่เราเเอบชอบ ไร้สาระจริงๆ เเต่ ฟังเราเล่าก่อนว่าทำไมถึงหนักขนาดนี้ เขาบอกเขาไม่มีเพื่อน เราก็เลยบอกเขาไปว่า งั้นก็ไม่มีเพื่อนต่อไป หลังจากนั้นเพื่อนคนนี้ก็พยายามตีตัวเข้าหาออยคนที่เราชอบเพื่อนคนนี้ก็รู้นะว่าเราชอบคนนี้รู้เป็นคนเเรกๆด้วย หลังจากที่ทะเลาะกับเพื่อนคนนี้ ออย ก็เปลี่ยนไปเเบบว่า จากที่เขามีอะไรเขาจะมาบอกเราเเต่เขาไม่มาบอกเขาเขาไปบอกเพื่อนเราเเทน เขาจะไปไหนเขาจะชวนเรา เเต่ เขากลับไม่ชวนเราเเล้วเขาไปกับเพื่อนเราเเทน เขาไปไหนด้วยกันกลับบ้านด้วยกัน ไปเล่นบ้านด้วยกันกลับที หกโมง ถึง ทุ่มกว่า สรุปคือ เเพนทำในสิ่งที่เราทำกับออยทุกอย่างออยก็เช่นกันออยทำกับเเพนเหมือนทำกับเรา ล่าสุด เราให้เพื่อนเราอีกคนนึงโทรไปถามออยว่าอยู่ไหนหรอ เขาบอกว่าเขาอยู่เยาวราช เเต่อีก1นาทีถัดมา เขาลงสตอรี่ว่า เขาอยู๋ในห้าง เราก็เลยให้เพื่อนเราโทรไปถามอีก ถามว่าอยู๋ไหนหรอจะไปหา ออยบอกว่าอยู๋เยาวราช สักพักไม่เกิน ชมเขาโทรมาหาเราเขาบอกว่า เนี่ยอยู๋ในเสือป่านะจะเอาเคสไหม เเล้วเรตอบว่าไม่เอาเขาก็บอกว่าถ้างั้นจะกกลับเเล้ว เขาก็ตัดสายเราไป เราให้เพื่อนเราโทรไปอีกที ถามว่าอยู่ไหนออยบอกว่าอยู่สำเพ็งเพื่อนเราก็บอกว่า อยู๋ตรงไหนจะไปหาเขาก็ไม่ตอบเพื่อนเราก็เลยถามว่าอยู๋กบใครหรออยู๋กับออมมี่ป่ะ  เขาบอกว่าอยู๋กับเพื่อนเเล้วก็ตัดสายทิ้งไป ประมาน15นาทีเราก็ถึงสำเพ็งเพราะพอเรารู้ว่าเขาอยู่สำเพ็งเราก็รีบไปทันที เราตามหาเขาในสำเพ็ง เรา หาไม่เจอ เราเลยให้เพื่อนผชของเราโทรไปหาออยบอกว่าอยู่ไหนพ่อซื้อของมาฝากเขาก็บอกว่าอยู๋ท่าดินเเดงเราก็เลยรีบไปที่บ้านออยเราเห็นเขา2คนนั้นเขานั่งซ้อนมอไซเหมือนที่เรากับออยเคยทำ เพื่อนเราบอกว่า เเพนลงมานี่หน่อยมีเรื่องจะคุย เราเห็นเเค่นี้เเล้วเเบบเราพูดไม่ออกช้อคเลย เราทรุดลงไปกับพื้น ร้องไห้ เเพนก็ไม่สำนึกอะไรเพื่อนเราพุดดีๆด้วยเเพนตะคอกใส่เพื่อนเราพลักเพื่อนเราเพื่อนเราเลยผลักกลับไป นางเลยรีบกลับไปที่รถเพื่อนเราคนนี้เลยรีบเดินตามไปเเล้วไปดึงเสื้อเเพนไว้เราก็ร้องไห้อยู๋ตรงนั้นเเหละ เพื่อนเราดึงเสื้อเเพนไว้เเพนก้บอกออยว่าไปเลยขับออกไปเลยออยเลยขับรถออกไป เราให้เพื่อนเราอีกคนพาเราขับตามไป เราไปดักหน้ารถมันไว้ที่ตากสิน เพื่อนเราบอกว่าตรงนี้รถมันเยอะเดี๋ยวรถชนตาย ให้ไปหาที่คุยดีๆ เเพนบอกว่าจะกลับบ้าน เพื่อนเราเลยบอกว่ากลับไปสิเดี๋ยวไปเจอกันที่บ้าน นางเลยขับรถออกไปเรานั่งวินตามไปที่บ้านเเพน สรุปคือ นางไม่เข้าบ้านนางไปไหนไม่รู้เราเลยกลับไปที่ท่าดินเเดงอีกทีเราก็เจอ 2คนนั้นขับรถกลับมา ถือของมาเยอะมาก มีถุงไดโซด้วยก็น่าจะมาจาก เสนาเฟส เราเลยเดินเข้าไปหาเเพนเพื่อนที่จะถามว่า ทำไมต้องทำเเบบนี้ นางบอกว่าเก็บของก่อน นางก้ไปเก็บของเเล้วกลับมาหาเราที่ยืนรออยู่  เพื่อนเราถามนางด้วยเสียงที่ต่ำเเต่นางกับตะคอกกลับมา เพื่อนเราเลยตะคอกกลับไปสักพักออยร้องไห้ เราก็ถามเขาว่ารู้ไหมว่าเราชอบคนนี้นางบอกรู้ เพื่อนเราเลยบอกว่า ก็เป็ฯเพื่อนกันไปไหนมาไหนด้วยกันไม่ได้หรอ คือก่อนที่จะทะเลาะกัน นางกับออยไม่ได้สนิทกันเลย ไปสนิทกันเป็นเพื่อนกันตอนไหนไม่รู้ เราก็บอกว่า ถ้าเกิดว่าเเพนชอบออย เเล้วเราทำเเบบที่เเพนทำทำเเบบที่เพื่อนคนนึงรู้ว่าเพื่อนชอบคนนี้นะเเต่ก็ยังไปทำตัวเเบบที่เพื่อนกันเขาไม่ทำจะร็สึกยังไง เขาก็บอกว่าไม่ได้อะไร เราให้ออยเลือกว่าจะเลือกใคร เราบอกว่า ถ้าเลือกเเพนเราก็จะไม่มายุ่งด้วยเเล้วต่างคนต่างอยู๋ เเต่ถ้าเลือกเราเราก็ให้คุยกับเเพนได้ประปราย เขาก็ร้องไห้เเพนก็ปลอบออยยเเบบที่เราชอบทำท่าเดียวกันเลย คือถ้าออยร้องไห้เวลาเรากับออยงอนกันเราก็จะง้อเขาโยการที่ถ้าไม่จับไหล่ตบหลังไม่ก็กอดเราจะไม่พูด เเพนก็ทำเเบบที่เราทำกับออยต่อหน้าเรา เเล้วออยพูดว่าสมมุติเพื่อนเราเลยบอกว่าไม่สมมุติ ออยบอกว่าเลือกเเพนเราก็จะเป็นลมเลยตอนนั้นอ่ะ คือเเบบมันพูดไม่ออก เราร้องไห้เรารีบเดินออกมาจากตรงนั้น เเล้วรีบกลับบ้าน พอเราถึงบ้านเราก็ทักไปหาเขาบอกเขาว่า เรายังเป็นเพื่อนกันอยู๋นะเเต่เเค่จะไม่ยุ่งด้วยเเล้ว เราคิดว่า เเพนอาจจะไม่ได้ผิดอาจจะเป็นเราที่ผิดผิดทุกอย่างผิดตั้งเเต่เข้าไปในชีวิตมัน2คนเเล้ว