สวัสดีค่ะ เรารู้สึกว่าเรื่องบ้าๆพวกนี้ควรจบลงได้แล้ว เราเลยมาขอความช่วยเหลือ...
เรายอมรับว่าเราไม่ได้เป็นลูกที่ดีมาก ไม่ได้เรียนเก่ง ไม่ได้ฉลาด
บ่อยครั้งที่แม่ของเราชอบพูดดูถูก พูดเหยียด พูดแซะ ทุกๆอย่างเลยค่ะ ครั้งหนึ่งเรามีความฝันที่จะสอบเข้าโรงเรียนดัง แม่ก็ชอบพูดบ่อยๆว่า ทำไม่ได้หรอก ไม่ต้องพยายามหรอก ทำไปก็ไม่ได้อยู่ดี มันทำให้เรารู้สึกแย่มากๆ แม่ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่น แม่ชอบบอกง่าทำไมเราไม่เก่งเหมือนลูกคนอื่นเขา ถ้าแม่เลือกได้ แม่ไม่อยากมีลูกแบบเรา แล้วที่เรารู้สึกว่าแย่มากๆคือแม่ชอบด่าเราด้วยถ้อยคำหยาบคาย หลายๆคำที่ไม่ควรใช้ในสถาบันครอบครัวด้วยซ้ำ แต่แม่กลับพูดออกมาได้โดยไม่อายปาก แม่ชอบเอาเราไปด่าให้พ่อฟังหลายๆครั้ง จริงบ้างบางเรื่อง แต่บางเรื่องก็ไม่จริง เราไม่อยากให้พ่อเครียดไปมากกว่าเดิม เพราะทุนเดิมพ่อก็เครียดจากงานพอแล้ว เราร้องไห้ทุกครั้งที่กลับมาบ้านแล้วได้ยินแม่ด่าเราให้พ่อฟัง เราไม่ไหวแล้ว แม่ชอบเอาเราไปพูดกับน้อง(น้องสาวเราอายุห่างกันพอสมควร) แม่ชอบบอกน้องว่าอย่าไปทำแบบพี่มันนะลูก พี่มันแย่ เราโดนแบบนี้เกือบทุกวัน เราเป็นสนามอารมณ์ให้แม่ทุกวัน ทุกวันนี้เราจะเป็นบ้าอยู่แล้ว ...
ญาติๆเราไม่มีใครไว้ใจได้เลย พอเราเล่าให้ใครฟังเขาก็จะบอกแม่หมด พอกลับมาเราเลยโดนหนักกว่าเดิมอีก ตอนนี้เราเองก็เครียดเรื่องเรียนมากๆ เราไม่อยากกลับมาเครียดเรื่องที่บ้านอีก เราไม่อยากอยู่บ้านแล้ว ทุกวันนี้เราไม่กล้าปรึกษาเรื่องอะไรกับที่บ้านเลย เพราะเราพูดออกไปทุกครั้งเราก็จะโดนด่ากลับมาทุกครั้ง ที่บ้านไม่มีใครเข้าใจเรา เราเคยตัดสินใจลองปรึกษาพ่อดูครั้งนึงว่าจะไปหาหมอจิตเวช แต่น่าเสียใจที่พ่อกลับบอกว่าเราแค่คิดไปเอง ทุกอย่างตอนนี้แย่ไปหมดเลยค่ะ เราเองก็จะไม่ไหวแล้ว เราไม่อยากปรึกษาเพื่อน เพราะเรากลัวว่าเพื่อนจะมองเราว่าบ้านเรามีปัญหาน่ะค่ะ 😭 เราขอร้องช่วยให้คำปรึกษาเราหน่อยนะคะ
โดนคนในครอบครัวทำร้ายจิตใจบ่อยมาก ควรจัดการกับตัวเองอย่างไรดีคะ?
เรายอมรับว่าเราไม่ได้เป็นลูกที่ดีมาก ไม่ได้เรียนเก่ง ไม่ได้ฉลาด
บ่อยครั้งที่แม่ของเราชอบพูดดูถูก พูดเหยียด พูดแซะ ทุกๆอย่างเลยค่ะ ครั้งหนึ่งเรามีความฝันที่จะสอบเข้าโรงเรียนดัง แม่ก็ชอบพูดบ่อยๆว่า ทำไม่ได้หรอก ไม่ต้องพยายามหรอก ทำไปก็ไม่ได้อยู่ดี มันทำให้เรารู้สึกแย่มากๆ แม่ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่น แม่ชอบบอกง่าทำไมเราไม่เก่งเหมือนลูกคนอื่นเขา ถ้าแม่เลือกได้ แม่ไม่อยากมีลูกแบบเรา แล้วที่เรารู้สึกว่าแย่มากๆคือแม่ชอบด่าเราด้วยถ้อยคำหยาบคาย หลายๆคำที่ไม่ควรใช้ในสถาบันครอบครัวด้วยซ้ำ แต่แม่กลับพูดออกมาได้โดยไม่อายปาก แม่ชอบเอาเราไปด่าให้พ่อฟังหลายๆครั้ง จริงบ้างบางเรื่อง แต่บางเรื่องก็ไม่จริง เราไม่อยากให้พ่อเครียดไปมากกว่าเดิม เพราะทุนเดิมพ่อก็เครียดจากงานพอแล้ว เราร้องไห้ทุกครั้งที่กลับมาบ้านแล้วได้ยินแม่ด่าเราให้พ่อฟัง เราไม่ไหวแล้ว แม่ชอบเอาเราไปพูดกับน้อง(น้องสาวเราอายุห่างกันพอสมควร) แม่ชอบบอกน้องว่าอย่าไปทำแบบพี่มันนะลูก พี่มันแย่ เราโดนแบบนี้เกือบทุกวัน เราเป็นสนามอารมณ์ให้แม่ทุกวัน ทุกวันนี้เราจะเป็นบ้าอยู่แล้ว ...
ญาติๆเราไม่มีใครไว้ใจได้เลย พอเราเล่าให้ใครฟังเขาก็จะบอกแม่หมด พอกลับมาเราเลยโดนหนักกว่าเดิมอีก ตอนนี้เราเองก็เครียดเรื่องเรียนมากๆ เราไม่อยากกลับมาเครียดเรื่องที่บ้านอีก เราไม่อยากอยู่บ้านแล้ว ทุกวันนี้เราไม่กล้าปรึกษาเรื่องอะไรกับที่บ้านเลย เพราะเราพูดออกไปทุกครั้งเราก็จะโดนด่ากลับมาทุกครั้ง ที่บ้านไม่มีใครเข้าใจเรา เราเคยตัดสินใจลองปรึกษาพ่อดูครั้งนึงว่าจะไปหาหมอจิตเวช แต่น่าเสียใจที่พ่อกลับบอกว่าเราแค่คิดไปเอง ทุกอย่างตอนนี้แย่ไปหมดเลยค่ะ เราเองก็จะไม่ไหวแล้ว เราไม่อยากปรึกษาเพื่อน เพราะเรากลัวว่าเพื่อนจะมองเราว่าบ้านเรามีปัญหาน่ะค่ะ 😭 เราขอร้องช่วยให้คำปรึกษาเราหน่อยนะคะ