ความรักที่ต้องตามเค้าอยู่ฝ่ายเดียว ควรหยุด หรือไปต่อค่ะ

สวัสดีค่ะ วันนี้ฉันจะมาเล่าเรื่องความรักที่ฉันทรมานใจมากค่ะ  ครั้งหนึ่งฉันได้ทำงานในออฟฟิศและมีหน้าที่ที่สูงให้ผลประโยช์นแก่ผู้อื่นได้หลายอย่าง แต่ฉันรักเษาความยุติธรรม ไม่ให้ผลประโยช์นใครในงานของฉัน และในวันหนึ่งผู้ชายคนนี้ได้เข้ามาพึ่งฉัน  แต่ฉันใช้วิธีปฎิเสธทางอ้อม  แต่เค้าก้ไม่หยุดที่จะพยายามแต่เปลี่ยนมาเป็นจีบ โทรหาหรือแชทกันเกือบทุกชั่วโมง แต่คำตอบของฉันก้ จะมีแค่ ค่ะ ออ เพราะฉันไม่สามารถปลื้มคนที่เข้าหาด้วยผลประโยช์น (ตำแหน่งของฉันสามารถนั่งเล่นโทรสับได้สบายเลยค่ะ  พองานมาก้จัดแจงรายชื่อให้เค้าค่ะ ) และเค้าก้ไม่หยุดพยายามเค้าทำแบบนี้เป็นเดือนเลยค่ะ   และวันหนึ่งฉันต้องไปร่วมงานแต่งของเพื่อนที่ต่างจังหวัด  ในระหว่างที่ฉันถึงต่างจังหวัด ผู้จัดการโทรมาหาฉันเรื่องบริษัทปัญหาใหญ่ เพราะงานของฉันส่วนมากเป็นผลประโยช์นอาจไปขัดสนโดนผลประโยช์นใครเนื่องจากฉันยุติธรรมมากเกินไป ทำให้ฉันเครียดมากร้องไห้ทั้งคืน   และผู้ชายคนนี้ก้โทรตามปกติ พอฉันอั้นไม่ไหวจริงๆ  จำเปนต้องปล่อยโฮกับเค้า เค้าก้ปลอบและให้กำลังใจฉัน รู้สึกดีมากๆจริง เพราะไม่เคยปลอบเราขนาดนี้  พอกลับจากต่างจังหวัด ฉันก้รีบไปเคลียร์เรื่องงานให้เรียบร้อย  และ ลองเปิดใจให้ผู้ชายคนนี้ดู เริ่มการสนทนาของฉันกับดี ก้ดีมากขึ้นๆ   และในที่สุดเค้าก้นัดเจอฉันพาฉันไปที่วิวที่สวยที่สุดในเมืองและเข้ามาโอบกอด ตอนแรกฉันตกใจ  แต่คงไม่เปนเค้าคงเหนฉันไม่ได้ใส่เสื้อกันหนาว  และทั้งหอมและกอด ทำไมฉันรู้สึกดีแบบนี้  และเค้าก้กลับไปส่งที่บ้าน  ฉันกับเค้ายังคงนัดเจอกันไปกินข้าว พอผ่านไปสักระยะเราเริ่มมีอะไรกันแล้ว เราคงยังคบกันต่อ ซึ่งระหว่างคบกันเค้าก้มีถามเรื่องผลประโยช์นบ้าง เราไม่สามารถพูดได้จริงๆเพราะเปนข้อมูลบริษัท (ไม่ได้รักบริษัท  แต่รักงานเรามากกว่า) จนวันหนึ่งเราตัดสินใจมาอยู่ด้วยกัน เค้าก้ยังดูแลดี เอาใจใส่ทุกอย่างเราแทบเปนเจ้าหญิงสำหรับ งานบ้าน เรื่องเงินก้ให้เราเกบให้  ส่วนเรื่องงานวงการในสังคมออฟฟิศมันเปนยังไง คนออฟฟิศจะเข้าใจสุดๆ  พวกฉันเองไม่หาพวก ไม่นินทาคนอื่น  เพราะฉันมีความละอายใจพอจริงๆ   แต่นานๆไปฉันเริ่มทนไม่ไหวกับคำนินทา หรือการพูดแฉะฉัน  เพราะตำแหน่งของฉันมันดีกว่าคนอื่นๆ ฉันเริ่มคิดอยากจะลาออกแล้วแหละ ฉันเลยคุยกับแฟน และเล่าความทุกข์ให้ฟัง  แฟนก้บอกไม่ไหวก้ออกมาเหอะ  แต่อีกความคิดเห็นเค้า เค้าอยากให้เราอยู่  เราจะได้กอบโกยผลประโยช์นให้เค้า  เรารู้สึกได้ทันที ว่าลาออกดีกว่า  เพราะตำแหน่งที่ฉันได้เงินเดือนก้เท่ากับคนอื่น  เงินเดือนน้อยด้วย ฉันก้เริ่มหางานที่ใหม่และยังทำงานที่เก่า พอหาได้ และเงินก้ดีกว่าเลยตัดสินใจลาออกเลยค่ะ พอออกจากงานที่เก่ามาแล้ว แฟนเริ่มมีปฎิกิริยาแบบไม่โอเค  งานที่ใหม่ของฉันดีมาก เจ้านายรักเหมือนพี่น้อง รู้สึกดี และเบาสมองสุดๆค่ะ แต่ออฟฟิศยังมีฉันพนักงานคนเดียวค่ะ เพราะพึ่งเปิดค่ะ ก้มีเหงาบ้าง  พอฉันออก ฉันก้โทรหาแฟนปกติ แต่ทำท่าทางลำคาญใส่ฉัน  และพูดว่าโทรมาทำไมนักหนาเนี่ย   แต่ก่อนถ้าเสดงานก้รีบมาหาเลยค่ะ แต่ตอนนี้เหมือนไม่ค่อยอยากเจอฉัน  พอเค้ากลับฉันก้ถามเลยค่ะ ทำไม ถึงลำคาญ ทำไมไม่รีบกลับมา ทำไมไม่โอบกอดไม่หอมฉัน ฉันกำลังถามปัญหาเล่านี่กับเค้า เค้าตอบฉันว่า อย่ามางี่เง่า  เห้ยงงอ่า ทำไมแต่ก่อนทำตลอด ทำไมตอนนี้พูดแบบนี้   เค้าไม่ได้มีคนอื่นนะค่ะ เช็คมือถือตอนเค้าเผลอตลอดค่ะ  พอหลังๆมาเค้าเลือกกลับไปอยู่บ้าน และทิ้งฉันไว้ที่ห้องคนเดียว ฉันไม่สามารถไปกับเค้าได้เพราะบ้านเค้าไกล และฉันต้องทำงานเช้า ฉันร้องไห้ทุกวัน  บางวันต้องกินยานอนหลับ  บางครั้งไปทำงานไม่ไหวเลยค้ะ   ควรตัดใจไปเลย หรือควรเข้าใจเค้าใหม่ไหมค่ะ  เพราะรักเค้ามาก เลยต้องคิดก่อนค่ะ