คือเรื่องนี้มันเริ่มจาก ปกติทุกโรงเรียนจะมีการแข่งศิลปหัตถกรรมใช่มั้ยคะ โรงเรียนเราก็จัด เราได้เข้าร่วมการแข่งหนึ่งรายการ คือเล่านิทานคุณธรรม แล้วมันต้องทำฉาก อาจารย์คนที่ฝึกซ้อมเรา ก็พาน้องผช.คนนึงมาช่วย วาดรูป และเผื่อไปถึงวันแข่งขันที่ต้องยกฉากด้วย
ความรู้สึกนี้มันเริ่มขึ้นมาได้เพราะว่า เราชอบเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้วตอนม.ต้น ด้วยเหตุผลที่ว่าอยากมีแฟนชื่อเดียวกัน(ดูไร้สาระดี555)
ก็พอได้มาอยู่ใกล้กันทุกๆวันๆ ก็กลับมารู้สึกกับเขาอีกครั้ง บวกกับมีน้องๆที่เป็นเพื่อนกับเขา และอาจารย์ที่ฝึกซ้อมให้เรา เขาก็มีแซวๆกันบ้าง ว่าเราชอบน้องอย่างนู้นอย่างนี้
***แต่บอกไว้ก่อนนะคะว่าตอนนั้นเขามีแฟนแล้ว***
ก่อนถึงวันแข่งของเราจะมีเพื่อนของน้องอีกคนที่แข่งนิทานเรื่องเดียวกัน น้อง เรา และเพื่อนของน้องอีกคนก็ไปช่วยยกฉาก มันก็เริ่มใกล้กันมากขึ้น มีทักมาคุยในแชทบ้าง
วันต่อมาก็เป็นเราที่ต้องแข่ง ทีมเราก็ไปยกฉาก
แข่งเสร็จก็นั่งรอรายการอื่นๆที่รร.เราส่งแข่งเสร็จจะได้กลับพร้อมกัน
พวกเราก็นั่งคุยกัน เล่นเกมกัน พอหิวก็ออกไปหาอะไรกิน ตอนนั้นน่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง คือ
ตอนยืนรอซื้อของกินเรายืนข้างๆน้อง แล้วรู้สึกเพลียมากๆ เลยเอาหัวไปซบน้อง แต่ตอนนั้นไม่ได้รู้สึกว่าตั้งใจ แต่มันเพลียจริงๆ
เข้ามานั่งเล่นเกมกันเราก็นั่งข้างน้อง ก็เพลียไปซบน้องตอนน้องเล่นเกมอีก พอรายการอื่นๆแข่งเสร็จก็กลับรร.กัน ถึงรร.พวกเราทุกคนเหนื่อยมากเลยขึ้นไปพักที่ห้องฝึกซ้อม เรานอนอยู่บนกระเป๋า น้องก็มาบอกว่าขอนอนด้วยดิ เราก็แบ่งกระเป๋าให้ครึ่งนึง(คือนอนหัวชนกันเลยค่ะนอนข้างๆกัน)
เราก็นอนเล่นมือถือเล่นเกมของเราไป แล้วน้องก็มาแกล้งเอามือมาบังจอมือถือเราบ้างอะไรบ้าง เราก็เลยแกล้งกลับตอนน้องเล่นบ้าง
พออาจารย์ขึ้นมา ก็แซว หลังจากนั้นก็ต้องกลับบ้าน ความรู้สึกที่ว่าเราชอบน้องมันก็กลับมาอีกครั้ง
พอเราถึงบ้าน น้องก็ทักแชทมาหาเรา น้องเขาชื่อ บ(ขอให้ตัวย่อนะคะ) ถามนู่นถามนี่เรื่องทั่วไป แล้วคำถามที่พีคสุดๆคือ
มีคนบอกว่าพี่ชอบ บ พี่ชอบ บ หรอ เราก็เลยคิดว่ามาถึงขนาดนี้แล้ว แค่บอกไปก็ไม่เสียหายหรอกเพราะน้องก็มีแฟนอยู่แล้ว ยังไงแข่งเสร็จอย่างมากแค่เดินสวนกัน ยังเป็นพี่น้องกันได้ เลยตัดสินใจบอกไปว่าชอบน้องตั้งแต่ม.ต้น แล้วบอกเหตุผลไปว่าที่ชอบตอนนั้นเพราะชื่อเหมือนกัน แต่พอได้ใกล้ชิดมันเริ่มชอบมากขึ้นๆ หลังจากวันนั้นคือวันต่อไปเป็นวันลอยกระทง เราก็ไปกับเพื่อนที่เป็นผช.กันสองคน น้องเขารู้จักกับเพื่อนเราเพราะอยู่ในวงดนตรีเดียวกัน เหมือนว่าพอบอกน้องว่าจะไปกับคนนี้ น้องบอกว่าก็รีบแต่งตัวแล้วตามออกไปเลย ก็ไปเดินเล่นในงานด้วยกันสามคน น้องเขาก็เดินตามหลัง พยายามเรียกให้เดินเร็วๆก็ไม่มา (รู้มาทีหลังว่าเขาน้อยใจที่เดินตามหลัง)
หลังนั้นก็ว่าจะแยกย้ายกันกลับ ร่ำลากันเรียบร้อยแล้ว เราก็กลับกับเพื่อน แล้วเราก็อะไรดลใจไม่รู้ ยืมมือถือเพื่อน บอกน้องว่าไปลอยกระทงกันมั้ย แล้วน้องก็ตามมา พอซื้อกระทงเสร็จ ก็มาลอย น้องอยู่ซ้าย เรากลาง เพื่อนเราขวา ก็ลอย คือกระทงเรากับน้องลอยติดกันไปตลอดเลย พอลอยเสร็จก็แยกย้ายกันกลับบ้าน แต่น้องไม่ยอมเข้าบ้าน ไปนั่งอยู่ที่สวนของหมู่บ้านแล้วถ่ายรูปม้านั่งตรงหน้าที่เป็นที่ว่าง เราก็ไม่รู้ความหมายเลยไม่ได้สนใจอะไร ก็คุยกับน้องไปตามปกติ แล้วน้องก็ส่งรูปนั้นมา ถามว่ารู้ความหมายมั้ย เราไม่รู้เลยตอบไป ว่าไม่ น้องก็บอกประมาณว่า เหมือนโดนทิ้งให้อยู่คนเดียว ประมาณนี้
แล้วน้องเขาก็บอกเรื่องที่น้อยใจว่าที่ให้เขาเดินตามหลังในงาน บอกว่าถ้าไม่ชวนไปลอยกระทงตอนนั้นก็จะนั่งอยู่ในงานไม่กลับบ้าน ก็คุยไปเรื่อยๆ หยอดเล่นกันบ้าง จนเหมือนว่าน้องลังเล ลังเลว่าถ้าน้องเลิกกับแฟน เราจะทิ้งน้องไป เพราะตั้งแต่คุยกับเรา น้องก็ไม่ตอบแชทแฟนเลย จนอีกวันนึงน้องก็เลิกกัน คือตลอดเวลาที่คุยกันมาเรารู้สึกแย่มาตลอด เรารู้สึกผิดที่ทำแบบนั้น รู้สึกเหมือนอกหักมาตลอดเพราะเขามีแฟนแล้ว แต่พอเขาเลิกกัน เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ จนคบกัน เราคบกันปลายเดือนธันวา ใกล้ๆปีใหม่ แล้วก็ปีใหม่ คอลข้ามปีด้วยกัน น้องต้องทำงานวิชาสุขศึกษา อาจารย์เขาให้เลือกระหว่างวิ่ง กับส่งชิ้นงาน น้องเขาเลือกวิ่ง น้องสาวเราเหมือนกัน(น้องสาวเรากับน้อง บ เป็นเพื่อนห้องเดียวกัน) เราก็เลยไปวิ่งด้วยกันทุกเย็นสามคน ก็ไม่มีอะไร จนถึงวันเกิดเรา เราเกิดเดือนมกราคม น้องก็ทักมาแชทมาบอกHBD ตามปกติของคนเป็นแฟนกัน ตอนอยู่รร.ก็มีมาหากันบ้าง เล่นด้วยกัน ตามประสาคนคบกันปกติ วันเกิดเราคือวันศุกร์ วันคบรอบหนึ่งคือวันพฤหัส วันเสาร์เราเลยนัดกันว่าจะไปดูหนังด้วยกัน แล้วหลังจากนั้น ก็มีเรืาองทะเลาะกันบ้างเล็กน้อยไปจนมาก มีหลายครั้งที่เราร้องไห้หนักมาก ไม่ได้คุยกันก็มี เพราะน้องเขาไม่ง้อ เราก็ขี้งอน จนเราต้องไปขอโทษที่งี่เง่าทุกครั้ง ขอโทษไป ร้องไห้ไป แล้วก็ดีกัน เราน้อยใจมาก ที่ตอนคบกับแฟนเก่า ง้อ โพสต์แท็กหา แต่กับเราไม่มีเลย แต่เราก็ไม่เคยพูดออกไปนะ ก็คบไปเรื่อยๆ จนปกติเราไปวิ่งกันสามคน แต่วันนั้น เรากับแฟนไปแค่สองคน เพราะน้องเราปวดท้อง วันนั้นเป็นวันแรกที่แฟนหอมแก้มเรา จนวันนึงมีวันที่เราต้องไปทำงานที่รร. แฟนก็เป็นคนมารับไปทำงาน พอทำเสร็จเพื่อนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน เหลือเรากับแฟนแค่สองคน แฟนนอนตักเรา เรานั่งอยู่ แฟนก็เหมือนว่าให้เราจูบ เราก็เขิน แต่วันนั้นเราก็เสียจูบแรกให้เขาไป แล้ววันต่อๆมา ก็ต้องไปวิ่ง แล้วเราก็ไปวิ่งกับแฟนแค่สองคนอีก แล้วครั้งนี้ ก็เป็นการจูบครั้งที่สอง จูบแบบแค่จูบ แต่เราน้ำตาไหล ไม่รู้ทำไม วันนั้นแฟนจูบเราสองครั้ง น้ำตาไลทุกครั้ง ในใจเรามันคงคิดว่าถ้าเสียคนนี้ไป เราจะอยู่ยังไงนะ แล้วก็กลับบ้าน กลับมาก็คุยโทรศัพท์กันปกติ ใช้ชีวิตเรื่อยๆปกติมาก แล้วก็มีครั้งที่สาม เราไปวิ่งกับแฟนแค่สองคนอีก เพราะน้องเราไม่อยากไป แล้วพอคนที่วิ่งกลับกันหมด เราก็อยู่กันแค่สองคน ตอนนั้นคือมันเย็นมากๆ ฟ้ามืดแล้ว แฟนเราจูบเรา ครั้งนี้จริงจังมาก จูบแบบจูบจริง เหมือนในหนัง (ตรงนี้ขอไม่บรรยาย) ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน มาคุยกัน ใช้ชีวิตปกติทั่วไป มีทะเลาะบ้าง ดีบ้าง จนแฟนเราต้องไปสอบO-NET วันเสาร์อาทิตย์ วันเสาร์กลับมา ก็ยังปกติ แต่วันอาทิตย์ ไม่รู้เพราะเรางี่เง่าหรืออะไร เราบอกรัก เขาบอกแค่เขาไม่รักเรานะ เราเลยบอกไปว่างั้นเราไปนะ เขาบอกถ้ากล้าก็ไป เราเลยหายไป หวังว่าเขาจะมาง้อเรา แต่ไม่ เราเลยต้องทักไปขอโทษ เพราะทนคิดถึงไม่ไหวจริงๆ เขาก็บอกว่า ถ้ามีครั้งที่สองคือเลิก วันจันทร์ไปรร. ตอนเช้าปกติ แต่พอกลางวัน เราก็ทะเลาะกัน เพราะวันนั้นทั้งวันไม่ได้คุยกัน ในแชทก็ตอบสั้น เพื่อนเราเอามือถือเราไปเล่นเราก็ไม่ได้คิดอะไร แต่มันส่งไปหาแฟนเราว่าน่าเบื่อว่ะ แต่แฟนเรายังไม่อ่าน เราเลยเดินไปหาแฟน แล้วขอยือมือถือเพื่อจะมาลบข้อความนั้น แต่แฟนเรากลับไม่ให้ ขอเท่าไหร่ก็ไม่ให้ เลยถามไปว่ามีอะไร เขาก็บอกว่าเยอะแยะ นี่ก็เลยเดินร้องไห้ออกมา เพราะรู้ว่าต้องมีอะไรแน่ๆ (บอกไว้ตรงนี้เลยนะคะว่าเราไม่แลกรหัสเฟสกัน เพราะเราเชื่อใจ) ตอนเย็นเรากลับถึงบ้าน ปกติจะทักไปบอกว่าถึงแล้ว แต่วันนี้เราเลือกที่จะไม่ทักไป เขาก็ทักมาถามว่าทำไร เราเลยตอบว่าเปล่า แล้วเหมือนจะทะเลาะกันอีก เราเลยเลือกจะถามว่า ถามจริงๆ ยังรักเราอยู่มั้ย
แล้วคำตอบที่ได้กลับมาคือไม่รู้ เขาอยากอยู่คนเดียว อยู่ๆก็เป็นแบบนี้ เราเลยไม่รู้จะทำยังไง เลยบอกว่า งั้นเราเลิกกันมั้ยแกจะได้อยู่คนเดียว เราพยายามเค้นให้เขาพูดออกมาว่าไม่ต้องการเราแล้ว แต่เขาก็ไม่พูด เลยถามไปอีกว่า แกแน่ใจแล้วใช่มั้ย เขาตอบอือคำเดียว แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เลิกกันวันจันทร์ วันอังคารผ่านไปวันนึง วันพุธเขามีใหม่ คือเรารู้มาว่าคนคนนั้น เขาชอบมาตั้งแต่คบกับแฟนเก่า ยังไม่คุยกับเราด้วยซ้ำ แต่เขาก็มาคุยกันจนได้ ตอนคบกับเราไม่เคยโพสต์ถึง แต่พอมาคุยกับพี่คนนี้ เขากลับโพสต์ถึงทุกวัน เราเห็นทุกอย่างที่พวกเขาทำด้วยกัน เล่นกัน ฝากของ ได้แต่ร้องไห้แล้วยอมรับ ว่าสู้ไม่ได้จริงๆ เขาทั้งสวยกว่า โตกว่า ดูดีกว่าทุกๆอย่าง😢 เราต้องทำใจ แล้วเราก็ได้ไปคุยกับแฟนเก่าของเขาคนที่คบก่อนเรา คุยแบบพี่น้อง จนวันปัจฉิมของแฟนเก่าเรา เราเลือกที่จะเอาของขวัญไปให้ สายตาของเราไม่มีเยื่อใยเลยสักนิด😭 เย็นชาไปหมด เราหมดหวังที่จะรอ แล้วอีกวันนึงเขาก็ทักมาขอบคุณเรื่องของขวัญ ตลอดเวลาที่เราพยายามลืม มันพังหมด ต้องเริ่มใหม่ บวกกับแฟนเก่าของเขาแชร์รูปแล้วบอกว่าคิดถึง เรายิ่งรู้สึกแย่ไปใหญ่ เมื่อวานอยู่ๆน้องเขาก็มาคุยเล่นนิดหน่อย เราเลยต้องเริ่มต้นทำใจใหม่ เพราะทุกอย่างที่พยายามมา มันพังหมด
ใครก็ได้ช่วยเราที เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เราอยากลืมเขา เมื่อวานคือวันสุดท้ายที่จะได้เจอเขาในเทอมนี้ เพราะอาทิตย์หน้าสอบ ม.ต้น กับม.ปลายสอบคนละวัน เราจะไม่ได้เจอเขาไปประมาณสองเดือน เราอยากใช้เวลาตรงนี้ ลบความรู้สึกรัก ลบออกไป เพราะเราไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ มีคนใหม่ที่ดีกว่าแต่เราก็ทิ้งเขา เพราะลืมคนคนนี้ไม่ได้สักที ทำไมเราถึงยังรักคนคนนี้อยู่ คนที่ทำร้ายเรา บอกเราหน่อยได้มั้ย😭😭😭😭
เราไปแย่งคนของเขามา แล้วตอนนี้เขาก็ทิ้งเราไปแล้วใช้เหตุผลตอนจะไปเหมือนตอนที่ทิ้งคนเก่ามาหาเรา
ความรู้สึกนี้มันเริ่มขึ้นมาได้เพราะว่า เราชอบเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้วตอนม.ต้น ด้วยเหตุผลที่ว่าอยากมีแฟนชื่อเดียวกัน(ดูไร้สาระดี555)
ก็พอได้มาอยู่ใกล้กันทุกๆวันๆ ก็กลับมารู้สึกกับเขาอีกครั้ง บวกกับมีน้องๆที่เป็นเพื่อนกับเขา และอาจารย์ที่ฝึกซ้อมให้เรา เขาก็มีแซวๆกันบ้าง ว่าเราชอบน้องอย่างนู้นอย่างนี้
***แต่บอกไว้ก่อนนะคะว่าตอนนั้นเขามีแฟนแล้ว***
ก่อนถึงวันแข่งของเราจะมีเพื่อนของน้องอีกคนที่แข่งนิทานเรื่องเดียวกัน น้อง เรา และเพื่อนของน้องอีกคนก็ไปช่วยยกฉาก มันก็เริ่มใกล้กันมากขึ้น มีทักมาคุยในแชทบ้าง
วันต่อมาก็เป็นเราที่ต้องแข่ง ทีมเราก็ไปยกฉาก
แข่งเสร็จก็นั่งรอรายการอื่นๆที่รร.เราส่งแข่งเสร็จจะได้กลับพร้อมกัน
พวกเราก็นั่งคุยกัน เล่นเกมกัน พอหิวก็ออกไปหาอะไรกิน ตอนนั้นน่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง คือ
ตอนยืนรอซื้อของกินเรายืนข้างๆน้อง แล้วรู้สึกเพลียมากๆ เลยเอาหัวไปซบน้อง แต่ตอนนั้นไม่ได้รู้สึกว่าตั้งใจ แต่มันเพลียจริงๆ
เข้ามานั่งเล่นเกมกันเราก็นั่งข้างน้อง ก็เพลียไปซบน้องตอนน้องเล่นเกมอีก พอรายการอื่นๆแข่งเสร็จก็กลับรร.กัน ถึงรร.พวกเราทุกคนเหนื่อยมากเลยขึ้นไปพักที่ห้องฝึกซ้อม เรานอนอยู่บนกระเป๋า น้องก็มาบอกว่าขอนอนด้วยดิ เราก็แบ่งกระเป๋าให้ครึ่งนึง(คือนอนหัวชนกันเลยค่ะนอนข้างๆกัน)
เราก็นอนเล่นมือถือเล่นเกมของเราไป แล้วน้องก็มาแกล้งเอามือมาบังจอมือถือเราบ้างอะไรบ้าง เราก็เลยแกล้งกลับตอนน้องเล่นบ้าง
พออาจารย์ขึ้นมา ก็แซว หลังจากนั้นก็ต้องกลับบ้าน ความรู้สึกที่ว่าเราชอบน้องมันก็กลับมาอีกครั้ง
พอเราถึงบ้าน น้องก็ทักแชทมาหาเรา น้องเขาชื่อ บ(ขอให้ตัวย่อนะคะ) ถามนู่นถามนี่เรื่องทั่วไป แล้วคำถามที่พีคสุดๆคือ
มีคนบอกว่าพี่ชอบ บ พี่ชอบ บ หรอ เราก็เลยคิดว่ามาถึงขนาดนี้แล้ว แค่บอกไปก็ไม่เสียหายหรอกเพราะน้องก็มีแฟนอยู่แล้ว ยังไงแข่งเสร็จอย่างมากแค่เดินสวนกัน ยังเป็นพี่น้องกันได้ เลยตัดสินใจบอกไปว่าชอบน้องตั้งแต่ม.ต้น แล้วบอกเหตุผลไปว่าที่ชอบตอนนั้นเพราะชื่อเหมือนกัน แต่พอได้ใกล้ชิดมันเริ่มชอบมากขึ้นๆ หลังจากวันนั้นคือวันต่อไปเป็นวันลอยกระทง เราก็ไปกับเพื่อนที่เป็นผช.กันสองคน น้องเขารู้จักกับเพื่อนเราเพราะอยู่ในวงดนตรีเดียวกัน เหมือนว่าพอบอกน้องว่าจะไปกับคนนี้ น้องบอกว่าก็รีบแต่งตัวแล้วตามออกไปเลย ก็ไปเดินเล่นในงานด้วยกันสามคน น้องเขาก็เดินตามหลัง พยายามเรียกให้เดินเร็วๆก็ไม่มา (รู้มาทีหลังว่าเขาน้อยใจที่เดินตามหลัง)
หลังนั้นก็ว่าจะแยกย้ายกันกลับ ร่ำลากันเรียบร้อยแล้ว เราก็กลับกับเพื่อน แล้วเราก็อะไรดลใจไม่รู้ ยืมมือถือเพื่อน บอกน้องว่าไปลอยกระทงกันมั้ย แล้วน้องก็ตามมา พอซื้อกระทงเสร็จ ก็มาลอย น้องอยู่ซ้าย เรากลาง เพื่อนเราขวา ก็ลอย คือกระทงเรากับน้องลอยติดกันไปตลอดเลย พอลอยเสร็จก็แยกย้ายกันกลับบ้าน แต่น้องไม่ยอมเข้าบ้าน ไปนั่งอยู่ที่สวนของหมู่บ้านแล้วถ่ายรูปม้านั่งตรงหน้าที่เป็นที่ว่าง เราก็ไม่รู้ความหมายเลยไม่ได้สนใจอะไร ก็คุยกับน้องไปตามปกติ แล้วน้องก็ส่งรูปนั้นมา ถามว่ารู้ความหมายมั้ย เราไม่รู้เลยตอบไป ว่าไม่ น้องก็บอกประมาณว่า เหมือนโดนทิ้งให้อยู่คนเดียว ประมาณนี้
แล้วน้องเขาก็บอกเรื่องที่น้อยใจว่าที่ให้เขาเดินตามหลังในงาน บอกว่าถ้าไม่ชวนไปลอยกระทงตอนนั้นก็จะนั่งอยู่ในงานไม่กลับบ้าน ก็คุยไปเรื่อยๆ หยอดเล่นกันบ้าง จนเหมือนว่าน้องลังเล ลังเลว่าถ้าน้องเลิกกับแฟน เราจะทิ้งน้องไป เพราะตั้งแต่คุยกับเรา น้องก็ไม่ตอบแชทแฟนเลย จนอีกวันนึงน้องก็เลิกกัน คือตลอดเวลาที่คุยกันมาเรารู้สึกแย่มาตลอด เรารู้สึกผิดที่ทำแบบนั้น รู้สึกเหมือนอกหักมาตลอดเพราะเขามีแฟนแล้ว แต่พอเขาเลิกกัน เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ จนคบกัน เราคบกันปลายเดือนธันวา ใกล้ๆปีใหม่ แล้วก็ปีใหม่ คอลข้ามปีด้วยกัน น้องต้องทำงานวิชาสุขศึกษา อาจารย์เขาให้เลือกระหว่างวิ่ง กับส่งชิ้นงาน น้องเขาเลือกวิ่ง น้องสาวเราเหมือนกัน(น้องสาวเรากับน้อง บ เป็นเพื่อนห้องเดียวกัน) เราก็เลยไปวิ่งด้วยกันทุกเย็นสามคน ก็ไม่มีอะไร จนถึงวันเกิดเรา เราเกิดเดือนมกราคม น้องก็ทักมาแชทมาบอกHBD ตามปกติของคนเป็นแฟนกัน ตอนอยู่รร.ก็มีมาหากันบ้าง เล่นด้วยกัน ตามประสาคนคบกันปกติ วันเกิดเราคือวันศุกร์ วันคบรอบหนึ่งคือวันพฤหัส วันเสาร์เราเลยนัดกันว่าจะไปดูหนังด้วยกัน แล้วหลังจากนั้น ก็มีเรืาองทะเลาะกันบ้างเล็กน้อยไปจนมาก มีหลายครั้งที่เราร้องไห้หนักมาก ไม่ได้คุยกันก็มี เพราะน้องเขาไม่ง้อ เราก็ขี้งอน จนเราต้องไปขอโทษที่งี่เง่าทุกครั้ง ขอโทษไป ร้องไห้ไป แล้วก็ดีกัน เราน้อยใจมาก ที่ตอนคบกับแฟนเก่า ง้อ โพสต์แท็กหา แต่กับเราไม่มีเลย แต่เราก็ไม่เคยพูดออกไปนะ ก็คบไปเรื่อยๆ จนปกติเราไปวิ่งกันสามคน แต่วันนั้น เรากับแฟนไปแค่สองคน เพราะน้องเราปวดท้อง วันนั้นเป็นวันแรกที่แฟนหอมแก้มเรา จนวันนึงมีวันที่เราต้องไปทำงานที่รร. แฟนก็เป็นคนมารับไปทำงาน พอทำเสร็จเพื่อนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน เหลือเรากับแฟนแค่สองคน แฟนนอนตักเรา เรานั่งอยู่ แฟนก็เหมือนว่าให้เราจูบ เราก็เขิน แต่วันนั้นเราก็เสียจูบแรกให้เขาไป แล้ววันต่อๆมา ก็ต้องไปวิ่ง แล้วเราก็ไปวิ่งกับแฟนแค่สองคนอีก แล้วครั้งนี้ ก็เป็นการจูบครั้งที่สอง จูบแบบแค่จูบ แต่เราน้ำตาไหล ไม่รู้ทำไม วันนั้นแฟนจูบเราสองครั้ง น้ำตาไลทุกครั้ง ในใจเรามันคงคิดว่าถ้าเสียคนนี้ไป เราจะอยู่ยังไงนะ แล้วก็กลับบ้าน กลับมาก็คุยโทรศัพท์กันปกติ ใช้ชีวิตเรื่อยๆปกติมาก แล้วก็มีครั้งที่สาม เราไปวิ่งกับแฟนแค่สองคนอีก เพราะน้องเราไม่อยากไป แล้วพอคนที่วิ่งกลับกันหมด เราก็อยู่กันแค่สองคน ตอนนั้นคือมันเย็นมากๆ ฟ้ามืดแล้ว แฟนเราจูบเรา ครั้งนี้จริงจังมาก จูบแบบจูบจริง เหมือนในหนัง (ตรงนี้ขอไม่บรรยาย) ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน มาคุยกัน ใช้ชีวิตปกติทั่วไป มีทะเลาะบ้าง ดีบ้าง จนแฟนเราต้องไปสอบO-NET วันเสาร์อาทิตย์ วันเสาร์กลับมา ก็ยังปกติ แต่วันอาทิตย์ ไม่รู้เพราะเรางี่เง่าหรืออะไร เราบอกรัก เขาบอกแค่เขาไม่รักเรานะ เราเลยบอกไปว่างั้นเราไปนะ เขาบอกถ้ากล้าก็ไป เราเลยหายไป หวังว่าเขาจะมาง้อเรา แต่ไม่ เราเลยต้องทักไปขอโทษ เพราะทนคิดถึงไม่ไหวจริงๆ เขาก็บอกว่า ถ้ามีครั้งที่สองคือเลิก วันจันทร์ไปรร. ตอนเช้าปกติ แต่พอกลางวัน เราก็ทะเลาะกัน เพราะวันนั้นทั้งวันไม่ได้คุยกัน ในแชทก็ตอบสั้น เพื่อนเราเอามือถือเราไปเล่นเราก็ไม่ได้คิดอะไร แต่มันส่งไปหาแฟนเราว่าน่าเบื่อว่ะ แต่แฟนเรายังไม่อ่าน เราเลยเดินไปหาแฟน แล้วขอยือมือถือเพื่อจะมาลบข้อความนั้น แต่แฟนเรากลับไม่ให้ ขอเท่าไหร่ก็ไม่ให้ เลยถามไปว่ามีอะไร เขาก็บอกว่าเยอะแยะ นี่ก็เลยเดินร้องไห้ออกมา เพราะรู้ว่าต้องมีอะไรแน่ๆ (บอกไว้ตรงนี้เลยนะคะว่าเราไม่แลกรหัสเฟสกัน เพราะเราเชื่อใจ) ตอนเย็นเรากลับถึงบ้าน ปกติจะทักไปบอกว่าถึงแล้ว แต่วันนี้เราเลือกที่จะไม่ทักไป เขาก็ทักมาถามว่าทำไร เราเลยตอบว่าเปล่า แล้วเหมือนจะทะเลาะกันอีก เราเลยเลือกจะถามว่า ถามจริงๆ ยังรักเราอยู่มั้ย
แล้วคำตอบที่ได้กลับมาคือไม่รู้ เขาอยากอยู่คนเดียว อยู่ๆก็เป็นแบบนี้ เราเลยไม่รู้จะทำยังไง เลยบอกว่า งั้นเราเลิกกันมั้ยแกจะได้อยู่คนเดียว เราพยายามเค้นให้เขาพูดออกมาว่าไม่ต้องการเราแล้ว แต่เขาก็ไม่พูด เลยถามไปอีกว่า แกแน่ใจแล้วใช่มั้ย เขาตอบอือคำเดียว แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เลิกกันวันจันทร์ วันอังคารผ่านไปวันนึง วันพุธเขามีใหม่ คือเรารู้มาว่าคนคนนั้น เขาชอบมาตั้งแต่คบกับแฟนเก่า ยังไม่คุยกับเราด้วยซ้ำ แต่เขาก็มาคุยกันจนได้ ตอนคบกับเราไม่เคยโพสต์ถึง แต่พอมาคุยกับพี่คนนี้ เขากลับโพสต์ถึงทุกวัน เราเห็นทุกอย่างที่พวกเขาทำด้วยกัน เล่นกัน ฝากของ ได้แต่ร้องไห้แล้วยอมรับ ว่าสู้ไม่ได้จริงๆ เขาทั้งสวยกว่า โตกว่า ดูดีกว่าทุกๆอย่าง😢 เราต้องทำใจ แล้วเราก็ได้ไปคุยกับแฟนเก่าของเขาคนที่คบก่อนเรา คุยแบบพี่น้อง จนวันปัจฉิมของแฟนเก่าเรา เราเลือกที่จะเอาของขวัญไปให้ สายตาของเราไม่มีเยื่อใยเลยสักนิด😭 เย็นชาไปหมด เราหมดหวังที่จะรอ แล้วอีกวันนึงเขาก็ทักมาขอบคุณเรื่องของขวัญ ตลอดเวลาที่เราพยายามลืม มันพังหมด ต้องเริ่มใหม่ บวกกับแฟนเก่าของเขาแชร์รูปแล้วบอกว่าคิดถึง เรายิ่งรู้สึกแย่ไปใหญ่ เมื่อวานอยู่ๆน้องเขาก็มาคุยเล่นนิดหน่อย เราเลยต้องเริ่มต้นทำใจใหม่ เพราะทุกอย่างที่พยายามมา มันพังหมด
ใครก็ได้ช่วยเราที เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เราอยากลืมเขา เมื่อวานคือวันสุดท้ายที่จะได้เจอเขาในเทอมนี้ เพราะอาทิตย์หน้าสอบ ม.ต้น กับม.ปลายสอบคนละวัน เราจะไม่ได้เจอเขาไปประมาณสองเดือน เราอยากใช้เวลาตรงนี้ ลบความรู้สึกรัก ลบออกไป เพราะเราไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ มีคนใหม่ที่ดีกว่าแต่เราก็ทิ้งเขา เพราะลืมคนคนนี้ไม่ได้สักที ทำไมเราถึงยังรักคนคนนี้อยู่ คนที่ทำร้ายเรา บอกเราหน่อยได้มั้ย😭😭😭😭