คุณเคยกลัวความรักกันบ้างไหมครับ

เมื่อก่อนผมเชื่อว่าความรักมันสวยงาม ถ้าเราจริงใจกับใครเราคงได้รับกลับมาเหมือนกัน และหลายปีก่อน ตอนผมอยู่ ม.ปลาย  ผมได้คบกับผู้หญิงคนนึง เธอก็ไม่ได้สวยอะไรมากมายนะ คิดว่าออกจะธรรมดาด้วยซ้ำ แต่ในตอนนั้นผมเห็นว่าเขาดีครับ ตั้งใจเรียน เรียนเก่งซะด้วย เราอยู่ห้องเดียวกัน  ช่วงแรกๆทุกอย่างมันดีหมดเลย แต่แล้ว เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น อยู่ๆแฟนผมโทรเข้ามาหาผมและร้องไห้ ผมถามเป็นอะไรเขาก็ไม่ตอบ สักพักเขาก็บอกว่า มีคนจะคุยด้วย ปรากฎว่า เป็นแฟนเก่าของเขา  แล้วเขาพูดอะไรสักอย่างนี่แหล่ะผมจำไม่ได้ เพราะตอนนั้นสมองผมตื้อไปหมดแล้ว มันทั้ง งง ทั้งคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้น จับใจความประมาณว่า แฟนผมอะ ยังคุยกับเขาอยู่อะไรประมาณนี้ แล้วประกอบกับก่อนหน้านั้นเขาทำตัวแปลกๆไป ผมก็คิดว่าเขาเครียดเรื่องเรียนเลยไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก พอเอามาวิเคราะห์กันดูแล้ว น่าจะมาจากสาเหตุนี้แหล่ะ   ในตอนนั้นผม พูดได้แค่ คำว่า อือ คำเดียวแล้วแฟนเก่าเขาก็วางไป สักพักแฟนผมก็โทรกลับมาหาผม  พอผมตั้งสติได้ ผมก็ถามเขาว่าจะเอายังไง จะกลับไปหาคนเก่าไหมถ้ายังรักมันก็ไปเราไม่ห้ามหรอก (ตอนนั้นก็กดอารมณ์ตัวเองให้เย็นไว้สุดๆเหมือนกัน) เขาก็ร้องไห้ ขอโทษผมสารพัด บอกกับผมว่าจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว จะเลิกยุ่งเลิกติดต่อกันอีก แล้วผมเป็นบ้าอะไรไม่รู้(สงสัยโลกสวยเกินไป)ผมก็ให้โอกาสเขา เหตุการณ์ก็ปกติได้ไม่นานก็เกิดปัญหาเรื่องเดิม ผมดันไปรู้ว่าเขายังติดต่อกันอยู่เหมือนเดิม  แต่คราวนี้ผมนิ่งไม่คุยกับเขา เขาพูดอะไรผมก็ตอบแต่อืม คือมันจุกจนพูดไม่ออก ประมาณสัปดาห์นึงได้ เขาร้องไห้กลางห้องเรียนเลย เพื่อนเขาก็มาถามผมว่าเขาเป็นอะไร ผมไปทำอะไรให้เขาเสียใจ ผมก็ไม่พูด ผมก็ยังนิ่งอยู่ จนสุดท้าย ผมก็ถามเขาไปประโยคนึงว่าเขายังติดต่อกับแฟนเก่าเขาอยู่ใช่ไหม เขาก็ร้องไห้อีกและบอกกับผมว่าจะไม่ทำอีกแล้วครั้งสุดท้ายแล้วจริงๆ ขอให้ผมให้โอกาสเขาอีกครั้ง  ผมก็ยัง(โง่)ให้โอกาสเขาอีก แต่ความเชื่อใจผมมันไม่มีแล้วครับไม่มีเหลือเลยมีแต่ความระแวง และทะเลาะกันบ่อยมาก แต่แล้ววันนึงแฟนเก่าเขาก็โทรมาหาผมอีกโดยเบอร์ที่โทรเป็นเบอร์แฟนผม บอกผมว่า แฟนผมตอนนี้นอนอยู่กับเขาให้ผมเลิกยุ่งซะ ผมก็ไม่พูดอะไรแล้วตัดสายทิ้งไป แต่ความอดทนผมขาดสะบั้นแล้ว  หลังจากวันนั้น แฟนผมก็ทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น(สงสัยแฟนเก่าเขาจะแอบเอาโทรศัพท์มาโทรหาผม) ผมก็ถามแฟนผมว่ามีอะไรจะบอกเราไหม บอกตอนนี้มันอาจจะดีกว่านะ แฟนผมก็ตีหน้าซื่อไม่เข้าใจ แล้วผมก็ได้ตะคอกใส่เขาจบความสัมพันธ์ลงในวันนั้น ตั้งแต่นั้นมาเวลาผมพบเจอใครและสานสัมพันธ์ได้สักพักผมก็จะหวนคิดถึงเหตุการณ์นี้ แล้วก็จะเกิดกลัวขึ้นซะอย่างงั้น ผมก็จะกันตัวเองออกมาจากความสัมพันธ์ครั้งนั้นตลอดเลย เคยฝืนแล้วนะคือคบกับผู้หญิงคนนึงแต่ตลอดเวลาที่คบผมไม่เคยมีความสุขกับเขาเลยผมจึงบอกเลิกเขาไปครับ ถามว่าอยากมีความรักไหม ก็อยากนะ แต่อีกใจมันก็กลัว เรื่องก็มีแค่นี้แหล่ะครับ