"สู้ๆนะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป" เมื่อไหร่ล่ะ คิดว่าทุกอย่างมันง่ายขนาดนั้นหรอ...
"ใครๆก็เป็น ใครๆก็เจอ" อ่อ มันเป็นเรื่องธรรมดาทั่วไปสินะ
"ลองเปลี่ยนความคิดดู คิดบวก คิดใหม่ คิดต่าง มองอีกมุม นะ" = จะให้เราหลอกตัวเองอีกแล้วสินะ
"ลองไปเที่ยว พักผ่อน ยอดดอย ยอดเขา ทะเล" แรงใจ แรงกายที่จะใช้ตื่นลืมตาวันต่อวันยังไม่ค่อยจะมีอ่ะนะ
แล้วชีวิตจริงเราว่ามันไม่เหมือนในหนังนะ ได้กลิ่นทะเล กลิ่นดอยแล้วจะฮึด
มีแต่ กระโดดลงไปดีมั้ยนะ กระโดดลงไปจะหายทรมานใช่มั้ยนะ
ข้างบนนั้นยังโอเค รับได้ เข้าใจคนพูด
แต่ ประโยคต่อไปนี้ มันแย่สุดๆ(สำหรับเรา) ทำให้เราไม่สบายใจกะคนคนนั้นไปอีกเลย
"ก็เห็นชีวิตดีนี่ ถ้าฉันเป็นเธอคงมีความสุขแล้ว"
เป็นประโยคที่สร้างความเจ็บปวดให้เรามากๆ
คนพูด ไม่เข้าใจความทุกข์ของเรา และไม่คิดจะเข้าใจด้วย
และยังดูถูกความทุกข์ของเราอีก
ก็เพราะเขาแค่ เห็น เขา ไม่ได้มาเป็นเรา เราที่ทุกข์จนทรมาน
จากที่เขาได้แค่เห็น เขาก็เลยคิดว่าเราควรมีความสุขสินะ
นั่นก็เป็นอะไรที่เราเฝ้าถามตัวเองทุกวันอยู่แล้วอ่ะ
ว่าความสุขเราไปไหน เพราะอะไรเราถึงไม่มี
เหมือนตอกย้ำว่าทุกข์ของเรามันผิด เราต้องมีความสุขสิ เรามีทุกสิ่งอย่างขนาดนี้
ก็กลายเป็นเราที่วนมาตีตัวเองอีกซ้ำๆ ทึ้งหัวตัวเอง
ต้องสุข ต้องสุข ต้องสุขสิ กล้าทุกข์ได้อย่างไร
และ
"มองดูคนที่แย่กว่าสิ เขายังอยู่ได้"
ไม่ช่วยให้เราปลง เข้าใจหรือ สบายใจอะไรเลย
นอกจากเกิดคำถาม ว่านั่นสิ เขามีชีวิตอยู่ได้อย่างไร เรามีดีขนาดนี้ยังทุกข์
คิดถึงขั้นว่า ถ้าวันนึงเราต้องเป็นแบบนั้นคงตัดสินใจตายได้ง่ายกว่านี้แน่
และยังเกิดความน้อยใจพร้อมๆกันอีก ว่าทำไมเขาถึงยังอยากมีชีวิตนะ
อะไรที่เป็นแรงผลักให้เขาลุกสู้ เดินหน้า หรือปล่อยวางได้บนชีวิต(ที่เราว่า)แย่ๆแบบนั้น
และเราก็กลับมาทุบตัวเองอีกครั้ง ว่าแล้วทำไมเราเป็นงี้ ทำไมเราถึงทุกข์
ทำไมเราไม่สามารถหายได้ หรือปล่อยวางได้อย่างเขา เพราะอะไรๆๆๆๆๆๆ
หลายคำที่คุณๆพูดออกมาด้วยความรู้สึกดีดี ขอบอกอย่างคนจิตใจมืดมนเลยว่า
นอกจากไม่ช่วย ยังทำร้ายกันอีก...
หลายคนก็คงเกิดคำถามว่า แล้วจะให้เขาพูดอะไรล่ะ
สำหรับเรา วันนี้ เราได้คำตอบแล้วว่า แค่มือตบเบาๆที่หลัง ก็พอ แค่นั้นจริงๆ
ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว เดี๋ยวเราร้องไห้จนเหนื่อย ก็จะสงบเอง ....
ไม่อยากได้คำพูดจากใครอีกแล้ว
"ใครๆก็เป็น ใครๆก็เจอ" อ่อ มันเป็นเรื่องธรรมดาทั่วไปสินะ
"ลองเปลี่ยนความคิดดู คิดบวก คิดใหม่ คิดต่าง มองอีกมุม นะ" = จะให้เราหลอกตัวเองอีกแล้วสินะ
"ลองไปเที่ยว พักผ่อน ยอดดอย ยอดเขา ทะเล" แรงใจ แรงกายที่จะใช้ตื่นลืมตาวันต่อวันยังไม่ค่อยจะมีอ่ะนะ
แล้วชีวิตจริงเราว่ามันไม่เหมือนในหนังนะ ได้กลิ่นทะเล กลิ่นดอยแล้วจะฮึด
มีแต่ กระโดดลงไปดีมั้ยนะ กระโดดลงไปจะหายทรมานใช่มั้ยนะ
ข้างบนนั้นยังโอเค รับได้ เข้าใจคนพูด
แต่ ประโยคต่อไปนี้ มันแย่สุดๆ(สำหรับเรา) ทำให้เราไม่สบายใจกะคนคนนั้นไปอีกเลย
"ก็เห็นชีวิตดีนี่ ถ้าฉันเป็นเธอคงมีความสุขแล้ว"
เป็นประโยคที่สร้างความเจ็บปวดให้เรามากๆ
คนพูด ไม่เข้าใจความทุกข์ของเรา และไม่คิดจะเข้าใจด้วย
และยังดูถูกความทุกข์ของเราอีก
ก็เพราะเขาแค่ เห็น เขา ไม่ได้มาเป็นเรา เราที่ทุกข์จนทรมาน
จากที่เขาได้แค่เห็น เขาก็เลยคิดว่าเราควรมีความสุขสินะ
นั่นก็เป็นอะไรที่เราเฝ้าถามตัวเองทุกวันอยู่แล้วอ่ะ
ว่าความสุขเราไปไหน เพราะอะไรเราถึงไม่มี
เหมือนตอกย้ำว่าทุกข์ของเรามันผิด เราต้องมีความสุขสิ เรามีทุกสิ่งอย่างขนาดนี้
ก็กลายเป็นเราที่วนมาตีตัวเองอีกซ้ำๆ ทึ้งหัวตัวเอง
ต้องสุข ต้องสุข ต้องสุขสิ กล้าทุกข์ได้อย่างไร
และ
"มองดูคนที่แย่กว่าสิ เขายังอยู่ได้"
ไม่ช่วยให้เราปลง เข้าใจหรือ สบายใจอะไรเลย
นอกจากเกิดคำถาม ว่านั่นสิ เขามีชีวิตอยู่ได้อย่างไร เรามีดีขนาดนี้ยังทุกข์
คิดถึงขั้นว่า ถ้าวันนึงเราต้องเป็นแบบนั้นคงตัดสินใจตายได้ง่ายกว่านี้แน่
และยังเกิดความน้อยใจพร้อมๆกันอีก ว่าทำไมเขาถึงยังอยากมีชีวิตนะ
อะไรที่เป็นแรงผลักให้เขาลุกสู้ เดินหน้า หรือปล่อยวางได้บนชีวิต(ที่เราว่า)แย่ๆแบบนั้น
และเราก็กลับมาทุบตัวเองอีกครั้ง ว่าแล้วทำไมเราเป็นงี้ ทำไมเราถึงทุกข์
ทำไมเราไม่สามารถหายได้ หรือปล่อยวางได้อย่างเขา เพราะอะไรๆๆๆๆๆๆ
หลายคำที่คุณๆพูดออกมาด้วยความรู้สึกดีดี ขอบอกอย่างคนจิตใจมืดมนเลยว่า
นอกจากไม่ช่วย ยังทำร้ายกันอีก...
หลายคนก็คงเกิดคำถามว่า แล้วจะให้เขาพูดอะไรล่ะ
สำหรับเรา วันนี้ เราได้คำตอบแล้วว่า แค่มือตบเบาๆที่หลัง ก็พอ แค่นั้นจริงๆ
ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว เดี๋ยวเราร้องไห้จนเหนื่อย ก็จะสงบเอง ....