สวัสดีค่ะครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่หนูมาตั้งดระทู้นะค่ะ ถ้ามีข้อผิดพลาดตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะค่ะ----
ตอนนี้หนูอายุ12ปีค่ะเดือนก.ค.จะเข้า13ค่ะ คือหนูชอบคุยคนเดียวจินตนาการไปเองคนเดียวว่าทำอย่างนู้นอย่างนี้อย่างเช่น จินตนาการว่ามีBigbikeแล้วได้ขับไปเที่ยวค่ะแล้วหนูก็จะชอบทำท่าประกอบค่ะ(แต่ไม่เยอะ)
แล้วบางครั้งหนูก็ชอบพากย์เสียงว่าเป็นตัวละครตัวนั้นตัวนี้อ่ะค่ะ แล้วอีกอย่างหนูเป็นคนที่ควบคุมอารมณ์ไม่ได้เลยค่ะอารมณ์แปรปวนง่ายมาก ถ้ามีอะไรมากระทบนิดๆหน่อยๆอารมณ์ความรู้สึกเปลี่ยนหมดเลยค่ะ หนูพยายามจะควบคุมนะคะแต่ทำยังไงก็ทำไม่ได้ หนูเป็นคนที่ร้องไห้ง่ายมากค่ะแบบโดนดุโดนว่านิดๆก็ร้องแล้วค่ะ และก็เป็นคนที่เครียดง่ายมากก"เรียกได้ว่าความเครียดมีมากกว่าความสุขอีกค่ะ"หนูชอบคิดถึงเรื่องอนาคตทั้งๆที่รู้ว่ายังไม่ถึงเวลาแต่เหมือนสมองมันพาไปอ่ะค่ะ พอคิดแล้วก็เครียด โดยเฉพาะเวลาคิดถึงเรื่อง"ครอบครัวปัญหาของครอบครัว"อีกจะเครียดจนน้ำตาไหลเลยค่ะและจะรู้สึกอยากตายมาก คือครอบครัวหนูมักชอบใช้กำลังอ่ะค่ะ ไม่ค่อยให้กำลังใจ ด่าทอกันทุกวัน ชอบบังคับ ไม่เคยเข้าใจหนูเลย(ไม่ได้มีแค่นี้นะค่ะมีเยอะกว่านี้อีก)
หนูชอบการอยู่คนเดียวค่ะ เวลาหนูอยู่คนเดียวแล้วจะมีความสุขมากค้ะ เวลาหนูได้เล่นเกมส์ได้ฟังเพลงดูคลิปคนเดียวหนูจะรู้สึกว่ามันมีความสุขมากกกกค่ะ มีความสุขมากกว่าการได้ไปเที่ยวกับครอบครัวหรือทำกิจกรรมร่วมกับคนอื่นอีกค้ะ ถ้าหนูโดนบังคับให้ออกไปข้างนอกหรือให้มาอยู่ในที่ๆมีคนเยอะหรือมีคนน้อยความเครียดของหนูก็จะมาอีกแล้วค่ะเหมือนหนูไม่อยากออกไปไหนเลยอยากอยู่คนเดียวในห้องค่ะส่วนเวลากินข้าวบางวันก็ไม่กินเลยค่ะบางวันก็1-2มื้อไม่ค่อยได้กินครบทุกมื้อเลยค่ะเพราะรู้สึกเบื่ออาหารมากไม่อยากกินอะไรเลยแต่ก็อยู่ได้นะค่ะเเพราะไม่รู้สึกหิวเลยค่ะ และการที่หนูเป็นคนไม่ชอบไปไหนเลยทำให้ทุกคนชอบบอกหนูว่าเป็นเพราะหนูเล่นเกมส์มากไป อันนี้หนูยอมรับค่ะว่าหนูเล่นตั้งแต่เช้ายันดึกเลย แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เล่นแล้วนะค่ะ ส่วนใหญ่จะดูยูทูปไม่ก็อ่านนิยายอ่านพันทิปไปเรื่อยๆค่ะ แต่หนูอยากจะบอกว่าเวลาที่หนูเครียดร้องไห้เศร้าแค่ไหนมือถือเป็นตัวช่วยที่ดีที่สุดค่ะ หนูเคยใช้การระบายอารมณ์โดยการวาดภาพหรือเขียนไดอารี่แล้วค่ะแต่มันไม่ช่วยเลยค่ะยิ่งเขียนยิ่งรู้สึกเครียดกว่าเดิมอีก สำหรับหนูการเล่นมือถือการเล่นเกมส์มันเหมือนเป็นสิ่งที่ทำให้หนูมีความสุขค่ะ มันช่วยให้หนูลืมความเครียดลืมความ
เศร้าไปเลยค่ะ เหตุผลนี้ทำให้หนูติดมือถือมากกกค่ะ
**อาการสุดท้าย"อันนี้ค่อนข้างหนักและมีผลกระทบต่อการใช้ชีวิตประจำวันของหนูมากค่ะ" คือการที่เวลาหนูเดินไปไหนที่สกปรกมีคราบมีน้ำไม่ว่าจะเยอะหรือน้อยหนูจะรู้สึกขยะแขยงมากค่ะ แม้จะใส่รองเท้าก็ยังเขย่งค่ะ อย่างเช่นเวลาอยู่บ้านหนูจะมีรองเท้าใส่เดินในบ้านกับใส่เข้าห้องน้ำอาบน้ำอย่างละ1คู่เลยค่ะ เพราะอาการนี้ทำให้หนูไม่ชอบที่จะเดินไปเข้าห้องน้ำที่โรงเรียน ไม่ชอบกินข้าวที่โรงเรียน ไม่ชอบเดินในโรงอาหารของโรงเรียนค่ะ ไม่ชอบกินร้านอาหารข้างทางที่ดูสกปรก ไม่ชอบออกไปไหนและมีอีกหลายอย่างเลยค่ะ เหตุผลของหนูก็คือมันสกปรกมันขยะแขยงมันเหม็นมันมีคราบบลาๆๆๆไปค่ะ
อาการทั้งหมดนี้เรียกว่าบ้าไหมค่ะและมีคำแนะนำให้หนูไหมค่ะ หนูไม่กล้าบอกครอบครัวค่ะด้วยเหตุผลที่เขียนไว้ข้างบนเลยค่ะ แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆหรือถ้าพร้อมหนูจะบอกเองค่ะ
**อาจมีการระบายความรู้สึกการระบายอารมณ์ลงไปด้วยนะค่ะ นึกทีไรเครียดทุกทีเลยค่ะ**
ย้ำๆนะคะ"อันนี้กระทู้แรกค่ะถ้ามีข้อผิดพลาดตรงไหนหนูก็ขอโทษค่ะ"
-หนูต้องการคำแนะนำและคำตอบค่ะว่าอาการแบบนี้คือบ้าหรือป่าว
-แล้วมีตัวช่วยยังไงให้หนูหายจากอาการพวกนี้ไหมค่ะ
-ถ้าจะด่าหนูหรือจะมาดราม่า ก็อย่าเม้นเลยนะค่ะ เพราะหนูเครียดจริงๆกังวลจริงๆและต้องการคำตอบและตัวช่วยจริงๆค่ะ
รวมๆอาการทั้งหมดของหนูนี่เรียกว่าบ้าหรือป่าวค่ะ(กังวลมากค่ะ)
ตอนนี้หนูอายุ12ปีค่ะเดือนก.ค.จะเข้า13ค่ะ คือหนูชอบคุยคนเดียวจินตนาการไปเองคนเดียวว่าทำอย่างนู้นอย่างนี้อย่างเช่น จินตนาการว่ามีBigbikeแล้วได้ขับไปเที่ยวค่ะแล้วหนูก็จะชอบทำท่าประกอบค่ะ(แต่ไม่เยอะ)
แล้วบางครั้งหนูก็ชอบพากย์เสียงว่าเป็นตัวละครตัวนั้นตัวนี้อ่ะค่ะ แล้วอีกอย่างหนูเป็นคนที่ควบคุมอารมณ์ไม่ได้เลยค่ะอารมณ์แปรปวนง่ายมาก ถ้ามีอะไรมากระทบนิดๆหน่อยๆอารมณ์ความรู้สึกเปลี่ยนหมดเลยค่ะ หนูพยายามจะควบคุมนะคะแต่ทำยังไงก็ทำไม่ได้ หนูเป็นคนที่ร้องไห้ง่ายมากค่ะแบบโดนดุโดนว่านิดๆก็ร้องแล้วค่ะ และก็เป็นคนที่เครียดง่ายมากก"เรียกได้ว่าความเครียดมีมากกว่าความสุขอีกค่ะ"หนูชอบคิดถึงเรื่องอนาคตทั้งๆที่รู้ว่ายังไม่ถึงเวลาแต่เหมือนสมองมันพาไปอ่ะค่ะ พอคิดแล้วก็เครียด โดยเฉพาะเวลาคิดถึงเรื่อง"ครอบครัวปัญหาของครอบครัว"อีกจะเครียดจนน้ำตาไหลเลยค่ะและจะรู้สึกอยากตายมาก คือครอบครัวหนูมักชอบใช้กำลังอ่ะค่ะ ไม่ค่อยให้กำลังใจ ด่าทอกันทุกวัน ชอบบังคับ ไม่เคยเข้าใจหนูเลย(ไม่ได้มีแค่นี้นะค่ะมีเยอะกว่านี้อีก)
หนูชอบการอยู่คนเดียวค่ะ เวลาหนูอยู่คนเดียวแล้วจะมีความสุขมากค้ะ เวลาหนูได้เล่นเกมส์ได้ฟังเพลงดูคลิปคนเดียวหนูจะรู้สึกว่ามันมีความสุขมากกกกค่ะ มีความสุขมากกว่าการได้ไปเที่ยวกับครอบครัวหรือทำกิจกรรมร่วมกับคนอื่นอีกค้ะ ถ้าหนูโดนบังคับให้ออกไปข้างนอกหรือให้มาอยู่ในที่ๆมีคนเยอะหรือมีคนน้อยความเครียดของหนูก็จะมาอีกแล้วค่ะเหมือนหนูไม่อยากออกไปไหนเลยอยากอยู่คนเดียวในห้องค่ะส่วนเวลากินข้าวบางวันก็ไม่กินเลยค่ะบางวันก็1-2มื้อไม่ค่อยได้กินครบทุกมื้อเลยค่ะเพราะรู้สึกเบื่ออาหารมากไม่อยากกินอะไรเลยแต่ก็อยู่ได้นะค่ะเเพราะไม่รู้สึกหิวเลยค่ะ และการที่หนูเป็นคนไม่ชอบไปไหนเลยทำให้ทุกคนชอบบอกหนูว่าเป็นเพราะหนูเล่นเกมส์มากไป อันนี้หนูยอมรับค่ะว่าหนูเล่นตั้งแต่เช้ายันดึกเลย แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เล่นแล้วนะค่ะ ส่วนใหญ่จะดูยูทูปไม่ก็อ่านนิยายอ่านพันทิปไปเรื่อยๆค่ะ แต่หนูอยากจะบอกว่าเวลาที่หนูเครียดร้องไห้เศร้าแค่ไหนมือถือเป็นตัวช่วยที่ดีที่สุดค่ะ หนูเคยใช้การระบายอารมณ์โดยการวาดภาพหรือเขียนไดอารี่แล้วค่ะแต่มันไม่ช่วยเลยค่ะยิ่งเขียนยิ่งรู้สึกเครียดกว่าเดิมอีก สำหรับหนูการเล่นมือถือการเล่นเกมส์มันเหมือนเป็นสิ่งที่ทำให้หนูมีความสุขค่ะ มันช่วยให้หนูลืมความเครียดลืมความ
เศร้าไปเลยค่ะ เหตุผลนี้ทำให้หนูติดมือถือมากกกค่ะ
**อาการสุดท้าย"อันนี้ค่อนข้างหนักและมีผลกระทบต่อการใช้ชีวิตประจำวันของหนูมากค่ะ" คือการที่เวลาหนูเดินไปไหนที่สกปรกมีคราบมีน้ำไม่ว่าจะเยอะหรือน้อยหนูจะรู้สึกขยะแขยงมากค่ะ แม้จะใส่รองเท้าก็ยังเขย่งค่ะ อย่างเช่นเวลาอยู่บ้านหนูจะมีรองเท้าใส่เดินในบ้านกับใส่เข้าห้องน้ำอาบน้ำอย่างละ1คู่เลยค่ะ เพราะอาการนี้ทำให้หนูไม่ชอบที่จะเดินไปเข้าห้องน้ำที่โรงเรียน ไม่ชอบกินข้าวที่โรงเรียน ไม่ชอบเดินในโรงอาหารของโรงเรียนค่ะ ไม่ชอบกินร้านอาหารข้างทางที่ดูสกปรก ไม่ชอบออกไปไหนและมีอีกหลายอย่างเลยค่ะ เหตุผลของหนูก็คือมันสกปรกมันขยะแขยงมันเหม็นมันมีคราบบลาๆๆๆไปค่ะ
อาการทั้งหมดนี้เรียกว่าบ้าไหมค่ะและมีคำแนะนำให้หนูไหมค่ะ หนูไม่กล้าบอกครอบครัวค่ะด้วยเหตุผลที่เขียนไว้ข้างบนเลยค่ะ แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆหรือถ้าพร้อมหนูจะบอกเองค่ะ
**อาจมีการระบายความรู้สึกการระบายอารมณ์ลงไปด้วยนะค่ะ นึกทีไรเครียดทุกทีเลยค่ะ**
ย้ำๆนะคะ"อันนี้กระทู้แรกค่ะถ้ามีข้อผิดพลาดตรงไหนหนูก็ขอโทษค่ะ"
-หนูต้องการคำแนะนำและคำตอบค่ะว่าอาการแบบนี้คือบ้าหรือป่าว
-แล้วมีตัวช่วยยังไงให้หนูหายจากอาการพวกนี้ไหมค่ะ
-ถ้าจะด่าหนูหรือจะมาดราม่า ก็อย่าเม้นเลยนะค่ะ เพราะหนูเครียดจริงๆกังวลจริงๆและต้องการคำตอบและตัวช่วยจริงๆค่ะ