คบกับแฟนมา 2 ปี เราเป็นฝ่ายไปจีบเค้าก่อน แรกๆที่คุยกัน เค้าเป็นผู้ชายเงียบๆ ไม่ค่อยแสดงออก
ไม่ค่อยโทรหา แต่เวลาจะไปไหนก็ไลน์บอกตลอด ไม่มีวันหวานๆ วาเลนไทน์ หรือ วันไหนๆ ก็แสนธรรมดา
ในระหว่างที่คบกัน เค้าจะหา activity ต่างๆให้เราสองคนได้ทำ เช่นปั่นจักรยาน (เค้าซื้อให้เรามูลค่าก็สูงเหมือนกัน)
พาไปวิ่งฮาล์ฟมาราธอน ค่าใช้จ่ายทุกอย่างเค้าเป็นคนออก
พาไปรู้จักแนะนำให้เพื่อน และ ครอบครัวรู้จัก (และคิดจะเปิดบ.ให้เราออกมาดุแลกิจการเป็น บ.ทัวร์เล็กๆ)
หลังจาก 1 ปี ทำให้เราเริ่มอยากอยู่กับเค้า เราก็ย้ายมาอยู่ห้องเค้า ด้วยเหตุผลที่ว่า อยากดูแลเค้า
เรามีหน้าที่ ทำความสะอาดบ้าน ทำงานบ้านทุกอย่าง หลังจากเลิกงาน
พอเริ่มมาอยุ่ด้วยกัน เราเริ่มจับได้ว่าเค้ายังแอบคุยกับ กิ๊กเก่า ที่คบกันก่อนหน้าเรา
แต่พอให้เค้าเลือกเค้าก็เลือกเรา ในระหว่างนี้ก็มีงอนๆ กันบ้างตามวิสัย เพราะเราค่อนข้างขี้หึง
เค้ามีเพื่อนผู่หญิงเยอะ เค้าเป็นผุ้ชายเจ้าชู้เงียบๆ..........ตลอดระยะเวลาก็อาจมีระหองระแหงกันบ้าง
พอเริ่มเข้าปีที่ 2 เค้าเริ่ม กลับดึกมากๆ สี่ทุ่ม ห้าทุ่มบ้าง (อ้างว่าทำงานยังไม่เสร็จ)
ซึ่งเมื่อก่อน เคยเอางานกลับมาทำบ้าน ทุกวันเราต้องมีการกอดและจุ๊ฟ กันก่อนไปทำงาน
ซึ่งข้อนี้เราเป็นคนขอเอง เนื่องจากคบกันมา แทบไม่เคยนอนกอดกัน ไม่ค่อยมีเซ็กซ์ กันเหมือนแฟนคนอื่นๆ
โดยเค้าบอกว่าถ้าอยากมี เราต้องเป็นฝ่ายบิ้วเค้าเอง เพราะเค้าไม่ได้ชอบเรื่องนี้เท่าไร (นี่คือเหตุผลที่เค้าบอก)
ระยะหลังๆ เราทะเลาะกันบ่อยขึ้น เนื่องจากเค้ากลับดึก และ เหมือนเริ่มทำตัวห่างเหิน
เลิกงานกลับบ้าน ต่างคนต่างเล่นมือถือ ซึ่ง มือถือเค้า เราสามารถเข้าไปดูและเชคได้
ที่เจ็บปวดที่สุดคือ เรารู้ว่าเค้ายังคุยกับแฟนเก่าที่เค้ารักกันมา 5 ปี (แฟนเก่าเค้าก็มีแฟนใหม่ไปแล้ว)
มันอดที่จะคิดไม่ได้ เรานอยด์บ่อยมาก ขู่จะเก็บเสื้อผ้าออกจากห้อง หลายรอบมาก
จนล่าสุด เราตั้งใจที่จะตัดใจเลิก และเก็บเสื้อผ้าออกมา เค้าไม่ได้ห้าม เราสักคำ
และให้เหตุผลว่า เค้ารู้ว่าเค้าดูแลเราไม่ดีเท่าที่ควร และเเองเค้าก็รู้สึก เค้าบอกเราว่าในโลกนี้นอกจากแม่เค้า
คงไม่มีผุ้หญิงคนไหนที่ทำให้เค้าได้เท่าเรา เค้าเองก็เจ็บแต่อาจเจ็บไม่เท่าเรา เค้ารุ้สึกว่าเค้าเห็นแก่ตัว
ที่เอาเปรียบเรา "รักของเราไม่เท่ากัน" เรารับรู้มาโดยตลอด ว่าเราไม่ใช่สเปคของเค้า
เค้าบอกเรื่องของนิสัย....................ข้อเสียของเรา คือเราเป็นคิดมาก ขี้หึง (รุ้นะว่าเป็นข้อเสีย)แต่เพราะประสบการณ์ครั้งก่อนๆ
ซึ่งตรงข้อนี้ถ้าไม่ได้ทะเลาะกัน เราทั้งสองคนก็ยังอยู่กันได้
เพียงแต่ คนที่นอยด์ก็คือตัวเราเอง เราคิดวกไปวนมา ตัดสินใจจะเลิก
แต่สุดท้ายเราก็กลับไปหาเค้าอยู่ดี และถามเค้าว่ายังรู้สึกกับเราเหมือนเดิมไหม
เค้าก็ตอบว่ารู้สึกเหมือนเดิม แต่หลังจากทะเลาะกัน .....
ก่อนออกจากบ้าน เค้าเดินมาจุ๊ฟ ทำทุกอย่างเหมือนเดิมก็จริง
แต่แววตาเค้าว่างเปล่ามาก เลิกงานกลับมา คราวนี้หนักกว่าเก่า
ไม่มีแม้บนทสนทนาใดๆ ซึ่งก่อนหน้านี้เราจะมีแหย่ใส่กันบ้าง
ตดใส่กันขำๆ (เค้าชอบแกลังเรา) เราเจ็บมาก ทั้งๆที่รุ้ว่ามันไม่เหมือนเดิม
แต่เพียงเพราะรักเรายังอยากอยู่อยากดูแลเค้า แค่ได้มอง นอนกอด อยู่ใกล้ๆ
แค่เพียงได้กลิ่นตัว ได้สัมผัส เค้าเราก็มีความสุขแล้ว
ประสบการณ์ความรักของเราก่อนหน้านี้ มันทำให้เราเอามาตัดสินผุ้ชายคนนี้ ว่าเค้าดูแลเราไม่ดีพอ
ทั้งๆที่เค้าก็ทำให้เราเท่าที่ผู้ชายคนนึงที่ไม่ค่อยแสดงออกเท่าไรจะทำได้
เราควรทำยังไงดี อยากให้กลับมาเหมือนเดิม
แต่รู้สึกว่าตอนนี้เค้าเฉยชากับเรามาก .........................ขอกำลังใจเพื่อนๆหน่อยคะ เรารักเค้ามากมากที่สุดเท่าที่ผู้หญิงคนนึงจะรักผู้ชายคนนึงได้
ไปต่อ หรือ พอแค่นี้
ไม่ค่อยโทรหา แต่เวลาจะไปไหนก็ไลน์บอกตลอด ไม่มีวันหวานๆ วาเลนไทน์ หรือ วันไหนๆ ก็แสนธรรมดา
ในระหว่างที่คบกัน เค้าจะหา activity ต่างๆให้เราสองคนได้ทำ เช่นปั่นจักรยาน (เค้าซื้อให้เรามูลค่าก็สูงเหมือนกัน)
พาไปวิ่งฮาล์ฟมาราธอน ค่าใช้จ่ายทุกอย่างเค้าเป็นคนออก
พาไปรู้จักแนะนำให้เพื่อน และ ครอบครัวรู้จัก (และคิดจะเปิดบ.ให้เราออกมาดุแลกิจการเป็น บ.ทัวร์เล็กๆ)
หลังจาก 1 ปี ทำให้เราเริ่มอยากอยู่กับเค้า เราก็ย้ายมาอยู่ห้องเค้า ด้วยเหตุผลที่ว่า อยากดูแลเค้า
เรามีหน้าที่ ทำความสะอาดบ้าน ทำงานบ้านทุกอย่าง หลังจากเลิกงาน
พอเริ่มมาอยุ่ด้วยกัน เราเริ่มจับได้ว่าเค้ายังแอบคุยกับ กิ๊กเก่า ที่คบกันก่อนหน้าเรา
แต่พอให้เค้าเลือกเค้าก็เลือกเรา ในระหว่างนี้ก็มีงอนๆ กันบ้างตามวิสัย เพราะเราค่อนข้างขี้หึง
เค้ามีเพื่อนผู่หญิงเยอะ เค้าเป็นผุ้ชายเจ้าชู้เงียบๆ..........ตลอดระยะเวลาก็อาจมีระหองระแหงกันบ้าง
พอเริ่มเข้าปีที่ 2 เค้าเริ่ม กลับดึกมากๆ สี่ทุ่ม ห้าทุ่มบ้าง (อ้างว่าทำงานยังไม่เสร็จ)
ซึ่งเมื่อก่อน เคยเอางานกลับมาทำบ้าน ทุกวันเราต้องมีการกอดและจุ๊ฟ กันก่อนไปทำงาน
ซึ่งข้อนี้เราเป็นคนขอเอง เนื่องจากคบกันมา แทบไม่เคยนอนกอดกัน ไม่ค่อยมีเซ็กซ์ กันเหมือนแฟนคนอื่นๆ
โดยเค้าบอกว่าถ้าอยากมี เราต้องเป็นฝ่ายบิ้วเค้าเอง เพราะเค้าไม่ได้ชอบเรื่องนี้เท่าไร (นี่คือเหตุผลที่เค้าบอก)
ระยะหลังๆ เราทะเลาะกันบ่อยขึ้น เนื่องจากเค้ากลับดึก และ เหมือนเริ่มทำตัวห่างเหิน
เลิกงานกลับบ้าน ต่างคนต่างเล่นมือถือ ซึ่ง มือถือเค้า เราสามารถเข้าไปดูและเชคได้
ที่เจ็บปวดที่สุดคือ เรารู้ว่าเค้ายังคุยกับแฟนเก่าที่เค้ารักกันมา 5 ปี (แฟนเก่าเค้าก็มีแฟนใหม่ไปแล้ว)
มันอดที่จะคิดไม่ได้ เรานอยด์บ่อยมาก ขู่จะเก็บเสื้อผ้าออกจากห้อง หลายรอบมาก
จนล่าสุด เราตั้งใจที่จะตัดใจเลิก และเก็บเสื้อผ้าออกมา เค้าไม่ได้ห้าม เราสักคำ
และให้เหตุผลว่า เค้ารู้ว่าเค้าดูแลเราไม่ดีเท่าที่ควร และเเองเค้าก็รู้สึก เค้าบอกเราว่าในโลกนี้นอกจากแม่เค้า
คงไม่มีผุ้หญิงคนไหนที่ทำให้เค้าได้เท่าเรา เค้าเองก็เจ็บแต่อาจเจ็บไม่เท่าเรา เค้ารุ้สึกว่าเค้าเห็นแก่ตัว
ที่เอาเปรียบเรา "รักของเราไม่เท่ากัน" เรารับรู้มาโดยตลอด ว่าเราไม่ใช่สเปคของเค้า
เค้าบอกเรื่องของนิสัย....................ข้อเสียของเรา คือเราเป็นคิดมาก ขี้หึง (รุ้นะว่าเป็นข้อเสีย)แต่เพราะประสบการณ์ครั้งก่อนๆ
ซึ่งตรงข้อนี้ถ้าไม่ได้ทะเลาะกัน เราทั้งสองคนก็ยังอยู่กันได้
เพียงแต่ คนที่นอยด์ก็คือตัวเราเอง เราคิดวกไปวนมา ตัดสินใจจะเลิก
แต่สุดท้ายเราก็กลับไปหาเค้าอยู่ดี และถามเค้าว่ายังรู้สึกกับเราเหมือนเดิมไหม
เค้าก็ตอบว่ารู้สึกเหมือนเดิม แต่หลังจากทะเลาะกัน .....
ก่อนออกจากบ้าน เค้าเดินมาจุ๊ฟ ทำทุกอย่างเหมือนเดิมก็จริง
แต่แววตาเค้าว่างเปล่ามาก เลิกงานกลับมา คราวนี้หนักกว่าเก่า
ไม่มีแม้บนทสนทนาใดๆ ซึ่งก่อนหน้านี้เราจะมีแหย่ใส่กันบ้าง
ตดใส่กันขำๆ (เค้าชอบแกลังเรา) เราเจ็บมาก ทั้งๆที่รุ้ว่ามันไม่เหมือนเดิม
แต่เพียงเพราะรักเรายังอยากอยู่อยากดูแลเค้า แค่ได้มอง นอนกอด อยู่ใกล้ๆ
แค่เพียงได้กลิ่นตัว ได้สัมผัส เค้าเราก็มีความสุขแล้ว
ประสบการณ์ความรักของเราก่อนหน้านี้ มันทำให้เราเอามาตัดสินผุ้ชายคนนี้ ว่าเค้าดูแลเราไม่ดีพอ
ทั้งๆที่เค้าก็ทำให้เราเท่าที่ผู้ชายคนนึงที่ไม่ค่อยแสดงออกเท่าไรจะทำได้
เราควรทำยังไงดี อยากให้กลับมาเหมือนเดิม
แต่รู้สึกว่าตอนนี้เค้าเฉยชากับเรามาก .........................ขอกำลังใจเพื่อนๆหน่อยคะ เรารักเค้ามากมากที่สุดเท่าที่ผู้หญิงคนนึงจะรักผู้ชายคนนึงได้